ත‍්‍රස්ත බලය ඉදිරියේ මිනිස්කම දණ ගැස්වූ දෙවසරක මතකය
Posted on July 29th, 2015

ඉසුරු ප‍්‍රසංගයුතුකම සංවාද කවය

රනිල්ගේ සාමය මෙහෙම නම් යහපාලනය කොහොම වෙයිද?

යහපාලනය නම්වූ මූලික සටන් පාඨයක් පෙරදැරි කරගත් වත්මන් ආණ්ඩුව බලයට පත්ව මාස හයක කාලයක් ගෙවී ගොස් තිබේ. එතරම් කෙටි කාලයක් තුළම ඔවුන් පසුගිය රජයට එරෙහිව පෙරට ගත් සියලූ සටන් පාඨ විහිළු බවට පත්ව ඇත්තේ කිසිවකු නොසිතන තරමේ වේගයකිනි. මේ තත්ත්වය තුළ යහපාලනයෙන් වෙනසක් අපේක්ෂා කළ බලවේග පවා අද අපේක්ෂා භංගත්වයට පත්ව තිබේ. එසේ වුවද මේ සියල්ලටම වඩා බරපතල කාරණය වන්නේ උතුරේ ප‍්‍රශ්නය ආශි‍්‍රතව රටේ පැවැත්ම පිළිබඳ බෙහෙවින් අහිතකර තීන්දු ගන්නා තැනකට වත්මන් ආණ්ඩුව මේ කෙටි කාලය තුළම පැමිණ සිටීමය. එය යහපාලන ආණ්ඩුව බිහිවූ දා සිටම පෙළ ගැසුනු උදාහරණ ඔස්සේ මනාව පැහැදිලි වන්නකි. මේ ගමන 2002 – 2004 යුගය නැවත සිහිගන්වන්නකි. ලේ ගංගාවකින් එතෙර වී අද පවතින සාමකාමී තත්ත්වයට පැමිණ තිබෙන මේ රට නැවත කොතනට ගෙනයාමට වත්මන් පාලකයන් සැරසේද යන ප‍්‍රශ්නය මෙහිදී පක්ෂ පාට හෝ ජාති භේදයකින් තොර ඕනෑම මනුෂ්‍යයෙක් තුළ මතුවිය යුත්තකි.

2001 වසර අවසානයේ එජාප ආණ්ඩුවක් බලයට පත්වීමෙන් අනතුරුව රනිල් වික‍්‍රමසිංහ මහතා 2002 පෙබරවාරි 22 වැනිදා කොටි සංවිධානය සමග සටන් විරාම ගිවිසුමකට අත්සන් තබන ලද්දේය. ඒ මෙරට පාර්ලිමේන්තුවට පවා එකී ගිවිසුම පිළිබඳ ඇත්ත කරුණු වසන් කරමිනි. බල තුලනයේ උපරිම වාසිය කොටි සංවිධානයට හිමිකර දුන් මේ වංචාකාරී සාම ගිවිසුම ත‍්‍රස්තවාදීන් අත විනාශකාරී යුධ මෙවලමක් බවට පත් වීමට වැඩි කළක් ගත නොවීය. රටේ සවෛරීභාවයට අවමන් කරමින්, සටන් විරාමයේ අවම කොන්දේසි පවා අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරමින් කෙරෙන සාපරාධි කි‍්‍රයා රැුසකට කොටි ත‍්‍රස්තයෝ මේ කාලය තුළ දායක වූහ. රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ මෙහෙයවීම යටතේ මේ රටේ ඒකීයභාවය, ජාතික ආරක්ෂාව හා මනුෂ්‍යත්වයේ සියලූ වටිනාකම් බෙදුම්වාදී ත‍්‍රස්ත කල්ලියක් ඉදිරියේ පරදුවට තැබුණේ ඒ ආකාරයෙනි.
අද යහපාලනය නැමති විශාල බොරුවකට මුවා වී පස් මසක් තුළ රට විශාල අවුලකට ඇද දමා ඇති වත්මන් අගමැතිවරයා එදා තම දෙවසරක කෙටි පාලන කාලය තුළ රට මේසා බලවත් මානුෂීය අර්බුදයකට ඇද දමන ලද්දේ සාමය නැමති අති විශාල බොරුවකට මුවා වෙමිනි. අද යහපාලනය ගැන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ගැන කතා කරන බොහෝ ඊනියා සිවිල් සමාජ බුද්ධිමතුන් ආදී බොහෝ දෙනා එදා මේ සාම ව්‍යසනයට අනුබල සැපයූ සාහසිකයන් බව සිහි නගා ගැනීමද වැදගත්ය.

එසේ වුවද වාසනාවකට මෙන් රනිල් වික‍්‍රමසිංහගේ සාම මුලාවෙන් රට මුදාගෙන ඒ ගමන නතර කරන්නට එදා මෙරට ජාතික බලවේග සමත් විය. ඉන් වසර කීපයකට පසු ත‍්‍රස්තවාදයෙන් රට මුදාගෙන සැබෑ සාමයක් කරා ඒමට මේ රටට හැකි වන්නේ එහි ප‍්‍රතිපලයක් වශයෙනි. නමුත් ඉතා වැදගත් දේ පවා බොහෝ ඉක්මනින් අමතක කර දමන ජාතියක් ලෙස අපේ නූතන හැසිරිම බෙහෙවින් ඛේදජනකය. එදා එකී ජාතික බලවේග අතර මුල් තැන ගත් ජවිපෙ වැනි ව්‍යාපාර අද එජාපයේ ශාඛා සමිති බවට පත්ව තිබේ. රටේ මෑත ඉතිහාසය ගැනවත් නොදැන ෆේස්බුක් දේශපාලනයේ නියැලෙන ගැටවුන්ගේ භූමිකාව සහ ජවිපෙ වත්මන් භූමිකාව අතර අද වැඩි වෙනසක් නැත. අමතක වූ අතීතයට අයත් මේ වැදගත් කාරණා නැවත සිහිපත් කරගැනීමට අද අපට සිදුව ඇත්තේ ඒ නිසාය. සාම ව්‍යසනය පැරදවූ අපි යහපාලන ව්‍යසනය ඔස්සේ රට ලේ විලක් කර ගන්නට පෙර මේ කාරණා ගැඹුරින් අවධානයට ගත යුතුව තිබේ. මෙහි සැකෙවින් දක්වා ඇත්තේ සටන් විරාම ගිවිසුමෙන් පසු රටේ පෙළගැසුනු මූලික සිදුවීම්වල සාරාංශයකි.

  • -සන්නද්ධ කල්ලියක් ලෙස පැවති කොටි සංවිධානයට වෙනම භූමියක්, හමුදාවක්, පොලිසි බැංකු උසාවි ආදිය සහිත පරිපාලන යාන්ත‍්‍රණයක් සහිත වෙනම රාජ්‍යයක තත්ත්වයට ඔසවා තැබීමට සටන් විරාමය විශාල පිටුබලයක් විය. බැංකු, පොලීසි, උසාවි, මෙන්ම නව කොටි කඳවුරු, බංකර, ගුවන් පථ, සන්නිවේදන මධ්‍යස්ථාන ආදිය සටන් විරාමය යටතේ කඩිනමින් ස්ථාපිත කෙරිණි.
  • -කොටි තහනම, හදිසි නීතිය සහ ත‍්‍රස්ත මර්දන පනත් ඉවත් කරගැනීමට සාමය ඉවහල් වූ අතර අත්අඩංගුවේ පසුවූ ත‍්‍රස්තවාදීන් රැුසකට නිදහස ලැබිණි.
  • -කොටින්ගේ ශක්තිය තර වීමට සමගාමීව හමුදා ශක්තිය හකුළුවනු ලැබීය. හමුදාවට නව සෙබළුන් බඳවා ගැනීම සීමා කළ අතර 2002 මැයි මාසයේ සිට ගිවිසුමට අනුව උතුරේ හමුදා කඳවුරු ඉවත් කිරීම ආරම්භ කෙරිණි. ඒ වනවිට කොටි සංවිධානය විසින් සටන් විරාම නිරීක්ෂණ කමිටුවට යෝජනා කළ ආකාරයට ඉවත් කිරීමට නියමිත කඳවුරු සංඛ්‍යාව 288ක් වූ අතර ඉන් 81ක් රජයේ ගොඩනැගිලිවල පිහිටුවා තිබිණි.
  •  -2002 මාර්තු 19 වැනිදා පළමු ”පොංගු තමිල්” උත්සවය වව්නියාවේදී පැවැත්වූ අතර අනතුරුව එවැනි උත්සව උතුරු නැගෙනහිර දෙපළාත තුළ සුලබ දසුනක් බවට පත්විය. පාසැල් සිසුන් ඇතුළු පිරිස් මේවාට බලාත්කාරයෙන් සහභාගී කරවූ අතර කොටි සංවිධානය පාසැල්වලට කඩා වැදී දේශන පැවැත්වීම් වීඩියෝ දර්ශන ප‍්‍රදර්ශනය කරවීම් ආදියද බහුලව වාර්තා විය.
  • -2002 අගෝස්තු 20 වැනිදා කොටි ”දේදුන්න” නමින් සිංහල පුවත්පතක් ආරම්භ කළේය.
  • -2003 වසරේ කොටි විසින් අන්තර් වාර පාලනයක් ඉල්ලා සිටිනු ලැබීය. රටේ මුළු භූමියෙන් තුනෙන් එකක්, මුහුදෙන් තුනෙන් දෙකක් ඔවුන් විසින් යෝජනා කරන ලද අන්තර් වාර ස්වයං පාලන අධිකාරියට අයත් විය.
  • -දේශපාලන කටයුතුවල නාමයෙන් රජයේ පාලන ප‍්‍රදේශවල පවා කොටි කාර්යාල විවෘත කෙරුණු අතර ඒ හරහා රජයේ බල ප‍්‍රදේශවලට පවා නිදහසේ ඇතුල්ව සාහසික කි‍්‍රයාවල නිරත වීමට ත‍්‍රස්තවාදීන්ට නිදහස ලැබිණි. කොළඹ ඇතුළු රටේ විවිධ ප‍්‍රදේශ කරා කොටි චරපුරුෂ ජාලය, ඝාතන කල්ලි සහ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ කරුවන් ව්‍යාප්ත කෙරිණි. මේ හරහා රටේ ජාතික ආරක්ෂාවට අදාල වැදගත් තොරතුරු බොහොමයක් අනාවරණය කර ගැනීමට ත‍්‍රස්තවාදීන්ට හැකියාව ලැබිණි.
  • -සාමයට මුවාවෙමින් තම මිල්ටරි බලය උපරිම වශයෙන් වර්ධනය කර ගැනීමට කොටි සංවිධානය සූක්ෂම විය. එකොලොස් වතාවක් නවීන අවි ආයුධ ගෙන්වා තිබූ අතර සටන් විරාම සමයේදී කොටි සාමාජික සංඛ්‍යාව දසදහසකින් පමණ ඉහල ගිය බව ජනාධිපතිනියගේ මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශක හරීම් පීරිස් මහතා පුවත්පතකට(2003.1.23 දිවයින) ප‍්‍රකාශ කර තිබිණි. කොටි සංවිධානය මේ ආකාරයට බලවත් වූයේ සටන් විරාම ගිවිසුමේ කොන්දේසි අමු අමුවේ උල්ලංඝනය කරමින් වීමද විශේෂ කාරණයකි. 2003 වසර වනවිට පමණක් කොටි විසින් සටන් විරාමය කඩ කළ අවස්ථා 1955ක් වාර්තා වූ අතර මේ කාලය තුළ 3500 වතාවක් ඔවුන් ගිවිසුම කඩ කොට තිබිණි.
  • -කොටින්ගේ ප‍්‍රධාන ආදායම් මාර්ග වූයේ කප්පම් ගැනීම, කොල්ලකෑම් හා බදු එකතු කිරීම්ය. කොළඹ සහ වෙනත් රජයේ පාලනය පැවති ප‍්‍රදේශවල පවා කප්පම් ගැනීම සිදු කෙරුණු අතර 2002 ජුනි 25 වැනිදා සුදර්ඔලි පුවත්පතේ පළ කළ දැන්වීමක් ම`ගින් ඔවුන් සිය බදු ප‍්‍රතිපත්තිය ප‍්‍රකාශයට පත්කර තිබිණි. 2001 අගභාගයේ සිට 2004 අගෝස්තු දක්වා කාලය තුළ රුපියල් කෝටි 113ක පමණ මුදලක් කප්පම් සහ බදු ලෙස අය කර ගැනීමටත්, වාහන 89ක් කොල්ලකෑමටත් කොටි සංවිධානය සමත්ව තිබූ බව 2004.9.4 වැනිදා දිවයින පුවත්පත වාර්තා කළේය.
  • -2004 වසරේ මැද භාගය වනවිට කොටි පොලීසි 26ක් බැංකු 8ක් උතුරු නැගෙනහිර ප‍්‍රදේශ තුළ පිහිටුවා තිබිණි.
  • -වඩා අවධානයට ලක් කාරණයක් වූයේ කුඩා දරුවන් පැහැරගෙන යාමය. සෑම දෙමළ පවුලකින්ම එක් දරුවෙක් කොටි සංවිධානයට ලබා දිය යුතු බවට දැඩි නීතියක් පනවා තිබූ අතර එය කඩ කරන්නන්ට බරපතල ද`ඩුවම් ලැබිණි. ලමුන් භාරදිය නොහැකි නම් ඒ වෙනුවට දේපල, නිවාස හෝ මුදල් ලබාදිය යුතුවූ අතර මේ හේතුව නිසා දෙමළ පවුල් විශාල වශයෙන් කොටි ප‍්‍රදේශ අතහැර පලායන්නට වූහ. හමුදා පාලන ප‍්‍රදේශවලට පවා ඇතුල් වී එසේ අතහැර ගිය පිරිස්වලට ද`ඩුවම් පැමිණවීමට කොටි කටයුතු කළ අතර මේ ගැහැට ඉවසා ගත නොහැකි වූ දෙමාපියෝ සිය දිවි නසා ගත්හ. කොටි විසින් ලමුන් 5000ක් පමණ පැහැරගෙන ඇති බව යාපනයේ විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරුන් 2002 වසරේ නිකුත් කළ වාර්තාවක දැක්වෙයි.
  • -හමුදා පාලන ප‍්‍රදේශ තුළ 120 වතාවක් බලාත්කාරයෙන් ඊළාම් කොඩිය එසවීමට එල්ටීටීඊය කටයුතු කර තිබූ අතර හමුදා පාලන ප‍්‍රදේශ තුළද ජාතික කොඩිය එසවීම හා ජාතික ගීය ගායනා කිරීම තහනම් කෙරිණි. සිංහල ප‍්‍රදේශවල පවා දෙමළ බසින් වැඩ කිරීමට නියෝග පනවන ලදී.
  • -කොටින්ට විශාල තර්ජනයක් වී තිබූ දෙමළ ඔත්තුකරුවන් සහිත දිගු දුර මෙහෙයුම් බලකායේ සාමාජිකයන් 28දෙනාම සටන් විරාම සමය තුළ ඝාතනයට ලක්විය. මිලේනියම් සිටි පාවාදීම නිසා හෙළිවූ තොරතුරු මත පදනම්ව මෙවන් බොහෝ ඝාතන සිදුකරන ලදී.
  • -මේ සියල්ල අතරේ කොටි විසින් විරුද්ධ දේශපාලන කි‍්‍රයාධරයන්, හමුදා ඔත්තුකරුවන්, හමුදා නිලධාරීන් සහ සිවිල් වැසියන් ඝාතනය කරනු ලැබීය. කොටි පිස්තෝල කල්ලිය සහ මරාගෙන මැරෙන ප‍්‍රහාරකයන් අගනුවර ඇතුළු ප‍්‍රදේශ ගණනාවක ව්‍යාප්ත විය. 2004 සැප්තැම්බර් විසි වැනිදා වනවිට ඊපීඞීපී සාමාජිකයන් 157ක්, හමුදා නිළධාරීන් 59ක් ඇතුළු පුද්ගල ඝාතන 350ක් සිදු කිරීමට ත‍්‍රස්තවාදීන් සමත්ව තිබිණි.

මෙහි දක්වා ඇත්තේ මූලික කාරණාවල සාරාංශයකි. බරපතලම කාරණය වන්නේ මේ සියල්ල සිදුවූයේ ඊනියා සාම වැඩපිළිවෙලක, පූර්ණ රාජ්‍ය රැුකවරණය යටතේ වීමය. රටේ අද සිදුවෙමින් පවතින බොහෝ දේ වටහා ගැනීමට මේ අතීතය අපට සපයා දෙන පිටුබලය අති මහත්ය. අද රනිල්ගේ යහපාලනය වෙනුවෙන් මහින්දට එරෙහි වන සිවල් සමාජ උගතුන් එදා මේ අපරාධ සාධාරණීකරණය කළේ මනුෂ්‍යත්වයේ අවම වටිනාකම් පවා ඩොලර් කුට්ටි හමුවේ නිර්දය ලෙස උගසට තබමිනි. රනිල්ගේ සාම වෙස් මුහුණ මෙවැන්නක් නම් රනිල්ගේ යහපාලන වෙස්මුහුණ කෙබන්දක්දැයි වටහා ගැනීමට තවත් අමුතු උදාහරණ වුවමනා නොවේ.

-ඉසුරු ප‍්‍රසංග

යුතුකම සංවාද කවය
www.yuthukama.com

2 Responses to “ත‍්‍රස්ත බලය ඉදිරියේ මිනිස්කම දණ ගැස්වූ දෙවසරක මතකය”

  1. NAK Says:

    One of the greatest achivements of the ‘Yamapalanaya’was controled price of Rs.10/- for a hopper and plain tea.But why are they not talking about it now.

  2. Ananda-USA Says:

    And HERE is why India is IMPORTANT for Sri Lanka: we can LEARN from the Indian Federal Model of PUNISHING BOMB THROWERS!

    This is the ONLY PART of the Indian Model of Governance Sri Lanka should adopt: EXECUTE ALL LTTE Bomb Throwers previously “Rehabilitated and Released”!

    SA Kumar, old chap, don’t you AGREE as an uncritical admirer of the Indian Model of Governance? Touche’!

    ………………………
    India executes Mumbai bomb plotter Yakub Memon

    BBC.com
    July 30, 2015

    India has carried out the execution of Yakub Memon, the man convicted of financing the deadly 1993 Mumbai bombings.

    Memon was hanged at a prison in Nagpur in the western state of Maharashtra.

    The serial blasts killed 257 people, and were allegedly to avenge the killing of Muslims in riots a few months earlier.

    India rarely carries out death sentences – only three other people have been executed since 2004.

    There was tight security around the Nagpur prison on Thursday morning, and in parts of the state capital, Mumbai.

    The March 1993 blasts targeted a dozen sites, including the Bombay Stock Exchange, the offices of national carrier Air India and a luxury hotel.

    Memon was sentenced to death in 2007 after being convicted of providing financial and logistical support for the bombings.

    Memon was hanged hours after the Supreme Court dismissed a final plea to stay the sentence.

    His lawyers had argued that executions can only be carried out after seven days have passed following the rejection of a mercy petition.

    The court opened its doors in the dead of the night to hear his last appeal for mercy, but rejected it just before dawn.

    The court ruled that because his first mercy petition had been rejected last year, the execution met the required rules, said media reports.

    History of Mumbai attacks

    March 1993: Series of explosions kill 257 people and injure 713
    August 2003: Four bomb attacks kill 52 people
    July 2006: Seven bombs go off on crowded trains within 11 minutes, killing more than 180 people and wounding hundreds
    November 2008: Gunmen carry out a series of co-ordinated attacks across seven high-profile locations, including two luxury hotels, city’s main commuter train station, a hospital, a restaurant and a Jewish centre, killing 165 people. Pakistan-based militants blamed for the attacks and peace efforts between the two countries derailed. Nine of the attackers also killed. Pakistani national Mohammad Ajmal Amir Qasab, who was captured alive, hanged in November 2012
    July 2011: Three near-simultaneous explosions during Mumbai’s evening rush hour kill 18 people and injure 131

    Memon, a chartered accountant, was sentenced to death in 2007 by a special court in Mumbai after being convicted of providing financial and logistical support for the bombings.
    The bombings killed at least 257 people in Mumbai

    He was the only one of 11 people convicted for the bombings to have his death sentence upheld on appeal. The sentences on the others were commuted to life imprisonment.

    The additional chief secretary of the state government confirmed to the BBC that Memon’s body would not be buried inside the prison compound, and would be handed over to his family once a post-mortem had been carried out.
    The Yakub Memon case

    05 August 1994: Yakub Memon is picked up from the New Delhi railway station; he claims he gave himself up in Nepal eight days earlier.
    27 July 2007: Twelve including Memon sentenced to death, 20 given life sentences.
    21 March 2013: Supreme court commutes sentences of 10 but confirms death penalty for Memon, saying “his commanding position and the crime of utmost gravity” warranted no less.
    May 2014: President Pranab Mukherjee rejects Yakub’s mercy petition.
    9 April 2015: Supreme Court rejects mercy plea, confirms death for Yakub.
    30 July 2015: Supreme Court rejects final petition filed by Memon – he is executed hours later.

    Memon’s case has divided opinion in India, with many calling for the suspension of the death sentence.

    Yakub Memon’s brother, Tiger, is widely seen as having been the mastermind behind the attacks, alongside gangland boss Dawood Ibrahim. Both remain in hiding.

    Several influential journalists, politicians and members of civil society had sent a letter to the president asking for him to “spare him from the noose of the death for a crime that was master-minded by someone else to communally divide India”.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

 

 


Copyright © 2024 LankaWeb.com. All Rights Reserved. Powered by Wordpress