උතුරේ බුදු පිළිම මට්‌ටු කරමින් ව්‍යවස්‌ථාවෙන් බුද්ධ ශාසනය හෙට්‌ටු කිරීම
Posted on February 15th, 2017
රියර් අද්මිරාල් (ආචාර්ය) සරත් වීරසේකර සභාපති ජාතික රණවිරු එකමුතුව
අපේ රට සිංහල බෞද්ධ රටක්‌ යෑයි කීමට අද බොහෝ දෙනා මැලි වෙති. බිය වෙති. එසේ පැවසීමම ජාතිවාදය ඇවිස්‌සීමකැයි සමහරු සිතති. අද “ජාතිවාදය” නමැති වචනයද විලාසිතාවක්‌ සේ භාවිත කරනු පෙනේ. “සිංහලයා” ගැන හෝ “සිංහල බෞද්ධකම” ගැන හෝ කතා කළ විගසම ඔහු හෝ ඇය ජාතිවාදියකු ලෙස හංවඩු ගසයි. බොහෝ විට එසේ කියන්නේ දෙමළ හෝ මුස්‌ලිම් ජාතිකයන් නොව සිංහල බෞද්ධයන් යෑයි කියා ගන්නා පිරිස්‌ය. එවන් අයගෙන් බොහෝ දෙනා ඩොලර්වලට හෝ සුළු ජාතීන්ගේ ඡන්දවලට රටේ ඉතිහාසය, සංස්‌කෘතිය සහ උරුමයන් පාවා දෙන්නන්ය.
“ජාතිවාදය” යනු තමාගේ ජාතිය, ආගම උතුම් යෑයි සිතමින් අන් ජාතීන්ට හිරිහැර කිරීම හෝ උන්ව පාගා දැමීමය. “ජාතිවාත්සල්‍ය” යනු තමාගේ ජාතිය/ආගම අනතුරට පත් වන්නේ නම්, එයට යම් කිසි තර්ජනයක්‌ මතුවේ නම් දිවි හිමියෙන් එය වළකාදීමට ඉදිරිපත් වන හැඟීමය. රටක සිsටිය යුත්තේ “ජාතීවාදීන්” නොව “ජාතිවාත්සල්‍යයෙන්” හෙබි පිsරිස්‌ය. දෙවන ලෝක මහා යුද්ධයෙන් නැත්තටම නැති වී විනාශ වූ ජපානය අද අතිශයින් දියුණු වී ඇත්තේ ජාතිවාත්සල්‍යයෙන් යුත් ජපනුන්a එහි සිටින නිසාය.
අද උතුරේ සිටින ජාතිවාදී ප්‍රධාන ඇමැති විග්නේශ්වරන් නාගදීපයේ බුදු පිළිමයක්‌ සෑදීම තහනම් කොට ඇත. ඉන්පසු පිරිසක්‌ ත්‍රිකුණාමලයේ බුදු පිළිම කිහිපයක්‌ කඩා බිඳ දමා කළුතෙල් වත්කොට ඇත. ඒ 9 මාර්ගයේ කනගරායන්කුලම්හි බුදු පිළිමය කඩා බිඳ දැමුවේ පසුගිය වසරේ සැප්තැම්බර් මාසයේ විග්නේශ්වරන්ගේද අනුග්‍රහයෙනි. පසුගිය වසරේ කිලිනොච්චියේ පෙළපාලියක්‌ පැවැත්වූයේ උතුරේ තිබෙන බුදු පිළිමවලට එරෙහිවය. වර්තමාන රජය බලයට පත් වූදා පටන් උතුරු පළාත් සභාවේ “සිංහල බෞද්ධ විරෝධී” යෝජනා රැසක්‌ සම්මත කර ගත් අතර, ඉන් එකක්‌ වනුයේ ඉරණමඩු බුදු පිළිමය ඉදිකිරීම වහාම නතර කළ යුතු බවය. සිංහලයා ගැන, බෞද්ධකම ගැන අදහස්‌ ප්‍රකාශ කරන විට ඒ පුද්ගලයාට “ජාතිවාදියා” යෑයි පරිභව කරන එකෙක්‌වත් මේ දක්‌වා විග්නේශ්වරන්ට “ජාතිවාදියා” යෑයි කියනු අප අසා නැත.
අපේ රටේ ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාවේ දෙවන පරිච්ජෙදයේ නව වන වගන්තිය මෙසේය. “ශ්‍රී ලංකා ජනරජය බුද්ධාගමට ප්‍රමුඛස්‌ථානය පිරිනමන්නේය. සියලුම ආගම්වලට පිරිනැමෙන අයිතිවාසිකම් ආරක්‌ෂා කර දෙන අතර, බුද්ධ ශාසනය සුරක්‌ෂිත කොට පෝෂණය කිරීම රජයේ වගකීමයි” යනුවෙනි. මෙවන් වූ ඉතා පැහැදිලි වගන්ති අපේ රටේ ව්‍යවස්‌ථාවේ “බුද්ධාගම” සහ “බුදු සසුන” ගැන තිබියදී උතුරු නැගෙනහිර අපගේ බෞද්ධ උරුමයන් සහ බුදු පිළිම විනාශ කරන විට “ශාසනය පෝෂණය කිරීම” යෝජනා සම්මතයෙන් තහනම් කරන විට. රජය නිවටම බියගුල්ලන් සේ බලා සිටී. දේශප්‍රේමී ජනතා හදවත් තුළ ජාතිවාත්සල්‍ය හැඟීම් ඉස්‌මතු වන්නේ මෙවන් වාතාවරණයකදීය.
පසුගිය රජය කාලය තුළ උගුඩුවන් සේ නිශ්ශබ්දව සිටි විග්නේශ්aවරන්, සිවාජිලිංගම් ඇතුළු පිරිස වර්තමාන රජය පත් වූ විගස මෙලෙස ප්‍රසිද්ධියේම සිංහල බෞද්ධ විරෝධී පිළිවෙතක්‌ අනුගමනය කරන්නේ ඇයි? ඊට හේතුව වන්නේ වත්මන් පාලකයෝ බලයට පැමිණ ඇත්තේ බෙදුම්වාදී දෙමළ දේශපාලනඥයන්ගේ සහ එම දෙමළ ඩයස්‌පෝරාවේ සහායෙන් බැවිනි. උතුර වෙන් කිරීමට නම් ප්‍රථමයෙන් එහි වෙසෙන සිංහල/මුස්‌ලිම් ජනයා ඉවත් කළ යුතුය. “ජනවාර්ගික ශුද්ධය” මඟින් කොටි ත්‍රස්‌තයෝ දැනටමත් එය කර ඇත්තාහ. දැන් ඔවුන්ට අවශ්‍ය වනුයේ “බෞද්ධකම” වැනසීමටය. අපට වර්තමානයේ පෙනෙන්නේ ඒ සඳහා සැරසෙන අයුරුය. එළිපිටම බුදු පිළිම විනාශ කිරීමේත්, එවන් යෝජනා සම්මත කර ගැනීමේත් පූර්ණ වගකීම වර්තමාන රජය භාරගත යුතුවේ. ඊට එක්‌ හේතුවක්‌ වන රජය විසින් පත් කළ ආණ්‌aඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථා ප්‍රතිසංස්‌කරණය පිළිබඳ මහජන අදහස්‌ විමසීමේ කමිටුව මඟින් නිර්දේශ කරන ලද බුද්ධාගමට අපහාස වන අන්දමේ යෝජනා පළ කිරීමට රජය ඉඩදීමය.
ලාල් විඡේනායක නමැති පුද්ගලයාගේ සභාපතිත්වයෙන් යුත් එම කමිටුවේ 19 දෙනකු සිටි අතර ඉන් දෙදෙනකු හැර අන් අය අපේ මවුබිමේ බුදු දහමට දී තිබූ ඒ ඓතිහාසික පිළිගැනීම හෑල්ලුවට ලක්‌ කරමින් ඉදිරිපත් කළ යෝජනා මෙසේය. (අ) ව්‍යවස්‌ථාවේ දෙවන පරිච්ජෙදයේ ශීර්ෂය “බුද්ධාගම” නොව “ආගම්” යනුවෙන් වෙනස්‌ විය යුතුය. (ආ) ශ්‍රී ලංකා ජනරජය සියලුම ආගම්වලට සමානත්වයක්‌ දිය යුතුය. (ඇ) ශ්‍රී ලංකාව අනාගමික රාජ්‍යයක්‌ විය යුතුය. (ඈ) ජනතාවගේ ආධ්‍යාත්මික සංවර්ධනයට ආගමේ කාර්යභාරය පිළිගන්නා අතර ශ්‍රී ලංකාව අනාගමික රාජ්‍යයක්‌ විය යුතුය. (ඉ) ශ්‍රී ලංකා ජනරජය සියලු ආගම්වලට සමාන තත්ත්වයක්‌ දිය යුතුයි. යනාදියයි. මෙම යෝජනාවල සමස්‌තයක්‌ වශයෙන් ගත් කල කියවෙන්නේ අප ව්‍යවස්‌ථාවේ . 9 වන වගන්තියේ බුදු දහමට ලබා දී ඇති ප්‍රමුඛ ස්‌ථානය නැති කිරීමය. ඕනෑම මුග්ධයෙකුට ඕනෑම නිර්ලඡ්ජිත යෝජනාවක්‌ කිරීමට පුළුවන. නමුත් ඒවා මහජන මුදලින් මුද්‍රණය කොට බෙදා හැරීමට පිළිවන් වන්නේ මාතෘ භූමියේ ඓතිහාසික පසුබිම ගැන කිසිම තැකීමක්‌ නැති පුද්ගලික වාසියකට මාතෘ භූමිය පාවා දෙන කුහකයෙක්‌ට පමණි. බුදු දහමට නිග්‍රහ කරන්නා වූ මෙම යෝජනා ක්‍රියාත්මක වුවද නොවුවද එය ප්‍රසිද්ධ කිරීම දඬුවම් දිය යුතු බරපතළ වරදක්‌ බැව් කවුරුත් සිහි තබා ගත යුතුය. මුස්‌ලිම් රටක ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධනයකදී සියලුම ආගම්වලට සමතැන දිය යුතු යෑයි කවුරුන් හෝ යෝජනා කළහොත් ඔහුගේ හිස කඳින් වෙන් වෙන්නේද ආගමේ නාමයෙනි. වසර 2550 ක්‌ තිස්‌සේ පෝෂණය වූ 1815 දී බ්‍රිතාන්‍යයන් පවා අකමැත්තෙන් වුවද මුල්තැන ලබාදුන් බුදු දහමට හිමි එම උතුම් ස්‌ථානය අහිමි කිරීමට තැත් කරන්aනන්ගේ හිස්‌ අනාගතයේදී හෝ කඳින් වෙන් වීමට පටන් ගතහොත් ඊට වගකිවයුත්තේද දුෂ්aඨ ලෙස රටේ ඓතිහාසික සත්‍යය වසන් කිරීමට තැත් කරමින් ජාතිවාදය ඇවිස්‌සූ ලාල් විඡේනායක සහ ඔහුගේ නඩය බව අවධාරණය කළ යුතුවේ. උතුරු, නැගෙනහිර බුදු පිළිම කඩන්නේද, ඒවාට කළුතෙල් වත් කරන්නේද, බුදු පිළිම තැනීම තහනම් කරන යෝජනා සම්මත වන්නේද ලාල් විඡේනායකලා සහ ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධන කුප්‍රකට ව්‍යාපෘතියේ නිර්මාතෘ ජයම්පති වික්‍රමනායකලාලබා දෙන්නා වූ “පන්නරය” නිසා බැව් අපි සියල්ලෝම දනිමු.
ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධන ක්‍රියාවලියේ මූලික අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ අනුකාරක සභාවේ “ආගම” පිළිබඳ ඔවුන්ගේ නිර්දේශය මෙසේය. සෑම පුද්ගලයෙක්‌ටම තනිව අන් අය සමඟ සාමූහිකව හෝ පොදුවේ හෝ පෞද්ගලිකව හෝ එම පුද්ගලයාගේ ආගම හෝ විශ්වාසය වන්දනාමාන කිරීමේ, ඇදහීමේ, ව්‍යවහාරයේ, ප්‍රචාරණයේ සහ ඉගැන්වීමේ නිදහස සෑම පුද්ගලයකුටම/පුරවැසියකුටම හිමි වන්නේය. සංස්‌කෘතිය සම්බන්ධයෙන් ඔවුන්ගේ නිර්දේශය මෙසේය. “සෑම පුද්ගලයකුටම/පුරවැසියකුටම තනිව හෝ අන් අය සමඟ එක්‌ව එම පුද්ගලයාගේ/පුරවැසියාගේ සංස්‌කෘතිය භුක්‌ති විඳීමට හා ප්‍රවර්ධනය කිරීමට හිමිකම් ඇත්තේය” යනුවෙනි.
ඉතා සරල භාෂාවෙන් කිවහොත් මෙම ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධනයෙන් නිර්දේශ කරන්නේ ඕනෑම විදේශිකයකුට හෝ රටේ පුරවැසියකුට තම ආගම සහ සංස්‌කෘතිය ප්‍රචාරණය/ප්‍රවර්ධනය කළ හැකි බවයි. අද රටේ පවතින නීතිය අනුව ආගම ප්‍රකාශ කළ හැක්‌කේ පුරවැසියෙක්‌ට පමණක්‌ වන අතර, කිසිම පුරවැසියෙක්‌ට පවා ආගම/සංස්‌කෘතිය ප්‍රචාරණය කළ නොහැක. නමුත් මෙම ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධනයෙන් විදේශිකයකුට පවා එම අයිතිය ලැබෙනු ඇත. එවිට සිදු වන්නේ කුමක්‌ද?
එදා අපේ ආක්‍රමණිකයන්, පෘතුගීසි, ලන්දේසි, ඉංගී්‍රසින් අපේ රටේ සමහරුන් කතෝලික, ක්‍රිස්‌තියානි ආගමට හැරවූයේ උන්ගේ ආගම ප්‍රචාරණය කළේ කඩුවේ බලයෙනි. මවුවරුන්ගේ ඇකයේ කිරි බොන කිරිකැටියන් උඩ දමා අසිපතෙහි තුඩ අල්ලා පවුල් පිටින් භීතියට පත් කොට සිංහල බෞද්ධයන් තම ආගමට හරවා ගත් අයුරු අපි කියවා ඇත්තෙමු. අද අපේ රටේ කතෝලික, ක්‍රිස්‌තියානි බැතිමතුන් සිsටියද 1505 ට පෙර එනම් පෘතුගීසින් මෙහි පැමිණිමට පෙර සිටි ඔවුන්ගේ මී මුත්තෝ සියලු දෙනා සිංහල බෞද්ධයෝ වූහ. ඔවුන් බුද්ධාගම අත්හලේ බොහෝ විට මරණයට බියෙනි. අන්ආගමික ආක්‍රමණිකයෝ උන්ගේ ආගම මෙහි ප්‍රචාරණය කළේ බලයෙනි. නමුත් අද රටේ නීතියට අනුව කිසිවකුට බලයෙන් තම ආගම ප්‍රචාරණය කළ නොහැක. එසේම සදාචාරත්මක නොවන අයුරින්, එනම් ද්‍රව්‍යමය තෑගි ලබා දෙමින් වංචාවෙන් ලෙඩ සුව කරන මුවාවෙන් යනාදී වශයෙන් අනියම් ක්‍රමයකින් හෝ ආගම පතුරුවා හැරිය නොහැක. අද මූල ධර්මවාදීන්ට තමන්ට රිසිසේ තම ආගම ප්‍රචාරය කළ නොහැක්‌කේ එබැවිනි. නමුත් මෙම ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධනයෙන් එම මූලධර්මවාදීන්ට සහ මෙහි පැමිණෙන විදේශිකයන්ට ඩොලර් කෝටි ගණන් විසි කොට, තෑගි බෝග, ශිෂ්‍යත්ව යනාදිය පිරිනමා අපේ රටේ දුගී දුප්පත් බෞද්ධ ජනතාව උන්ගේ ආගමට හරවා ගැනීමට බොහෝ සේ ඉඩ තිබේ. එදා පෘතුගීසින් සහ ඉංගී්‍රසින් තම කඩුවෙන් කළ දේම උන්ගේ ධනයෙන් කිරීමට පූර්ණ නිදහස මෙම ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධනයෙන් ලැබේ.
හම්බන්තොට අක්‌කර 15,000 ක්‌ විදේශිකයන්ට විකිණීමට තීරණය කර හමාරය. දිවයිනේ අන්පෙදෙස්‌ද වර්තමාන රජයේ දුර්දාන්ත ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය අනුව විදේශිකයන් අරක්‌ ගනු ඇත. එවිට ඔවුන්ට තමන්ගේ බලය, මුදල් වැය කොට තම ආගම සහ සංස්‌කෘතිය අපේ රටේ ජනතාව මත පැටවිය නොහැකිද? එසේ නම් මේ සම්පූර්ණ වෑයමම අපේ මාතෘ භූමියේ සිංහල බෞද්ධ අනන්‍යතාවය විනාශ කිරීම නොවේද?
මෙවන් තත්ත්වයකට එනම් බුදු පිළිම කඩන, ඊට අදාළ යෝජනා සම්මත කරන, බලයෙන් අනියම් මාර්ගයෙන් බෞද්ධයන් අන්‍යගාම්වලට හැරවීමට ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධන කරන තත්ත්වයකට අප කිසිසේත් ඉඩදිය යුතු නොවේ. මන්ද අප රට සිංහල බෞද්ධ රටක්‌ බැවින් වෙනත් ආගම් අදහන අයට ඒ ඒ ආගම් ඇදහීමට පූර්ණ නිදහස ඇතිමුත් අනියම් මඟින් වංචාවෙන් තම ආගමට පුද්ගලයන් බඳවා ගැනීම බෞද්ධයන් වශයෙන් අපි අනුමත නොකරමු. ඉඩ නොදෙමු.
වසර 2550 ක්‌ මුළුල්ලේ සතුරු ආක්‍රමණයන්ගෙන් මේ රට ආරක්‌ෂා කළේ සිංහලයන්ය. අපේ රජවරු යුද්ධ කළේ රටේ ඒකීය භාවය රැකීමටත් බුද්ධ ශාසනය රැකීමටත්ය. දුටුගැමුණු කුමරු එළාර සමඟ යුද්ධයට යන විට කීවේ “මාගේ මේ ව්‍යායාමය රජසැප විඳීමට නොව බුද්ධ ශාසනයේ චිරස්‌ථිතිය උදෙසා බවය.” දුටුගැමුණුගේ සේනාව සමඟ රහතන් වහන්aසේලා 500 නමක්‌ද ටික දුරක්‌ වැඩිය බව පොතෙහි සඳහන් වේ. දුටුගැමුණු රජු යුද්ධය දිනා පළමුවෙන්ම කළේ තමන්ට මාලිගාවක්‌ සෑදීම නොව තම ජයකොන්තය නිදන් කොට මිරිසවැටිය සෑදීමය. ඉන්පසු ලෝවාමහාපායද, පසුව ස්‌වර්ඥ ධාතු 1/8 ක්‌ නිදන් කොට රුවන්වැලිසෑයද තැනවීමය.
වලගම්බා රජුද දාඨිය, පීඨිය, දරියමාර, පලියමාර යනාදී පස්‌ ද්‍රවිඩයන් සමඟ සටන් කොට යුද්ධය දිනා පළමුවෙන්ම කළේ විනෝද උයන් සෑදීම නොව ලොව විශාලතම ගඩොල් ස්‌ථුපය වූ අභයගිරිය සෑදීමය. බැමිනිටියා සාය දුර්භික්‌ෂයෙන් ආහාර නැතිව 24,000 ක්‌ රහතන් වහන්සේලා සිතුල්පව්වේදී අපවත් වන විට අපේ හාමුදුරුවරු කරකොළ වළඳමින් කළේ ත්‍රිපිටකය ග්‍රන්ථාරූඪ කිරීමයි. දේවානම්පියතිස්‌ස රජු මිහිඳු හිමිට අතපැන් වත්කොට මේ රට බුදු සසුනට පූජා කළේය. දුටුගැමුණු රජු මේ රට තුන් වතාවක්‌ ශාසනයට පූජා කළේය. කිත්සිරිමෙවන් රජ මේ රට ශ්‍රී දළ¹ වහන්සේට පූජා කළේය. මේ මාතෘ භූමියේ හැම බිම් අඟලක්‌ම, පස්‌ පිඬැල්ලක්‌ම වසර දහස්‌ ගණනක්‌ තිස්‌සේ බුද්ධ ශාසනයට පූජා කර හමාරය. සිංහලයන් විසින් ආරක්‌ෂා කළ බුද්ධාගම පවතින මේ රට සිංහල බෞද්ධ රටක්‌ නොවේ යෑයි පැවසිය හැක්‌කේ ඉතිහාසය නොදන්නා නිකමෙකුට පමණි. එය එසේ යෑයි කීමට බිය වන්නේ නිවටයෙක්‌ පමණි.
එදා බෞද්ධ රටවල්ව පැවැති මැලේසියාව, මාලදිවයින, ඇෆ්ගනිස්‌ථානය, ඉන්දුනිසියාව අද මුස්‌ලිම්වී හමාරය. එදා ඉන්දියාවේ නාලන්දාවේ භික්‌ෂුන් වහන්සේලා දසදහසක්‌ හීල් දානය වළඳමින් සිටින විට මෝගල්වරු 600 ක්‌ කඩු අමොරා එන කල උන්වහන්සේලා සටන්a නොකොට මරණානුස්‌මෘති භාවනාව වැඩු නිසා මෝගල්වරුනට භික්‌ෂුන් වහන්aසේලා සියල්ල ඝාතනය කොට නාලන්දාව ගිනිබත් කිරීමට හැකි විය. ඉන්දියාවේ බුද්ධාගම නැති වී යැමේ ආරම්භය එයයි.
නමුත් අපේ මවුබිමේ බුද්ධ පුත්‍රයන් එසේ හැසිරුණේ නැත. උන්වහන්සේලා දිවි හිමියෙන්, දිවි කැප කොට රටත් ශාසනයත් ආරක්‌ෂා කළ අයුරු සියල්ලන් දැනගත යුතුය. ථෙරපුත්තාභය සිවුරු හැර සේනාවට බැඳී යුද්ධ කොට, ජය ලබා නැවත පැවිදි වී රහත් වූ බැව් අප අසා ඇත්තෙමු. වලගම්බා රජුට පිහිට වූයේ කුපික්‌කල මහා තිsස්‌ස හිමියන්ය. මහා පැරකුම්බා රජුට ගුරු වූයේ දිඹුලාගල කාශ්‍යප හිමියන්ය. ඉහගම හිමි මොනරවිල කැප්පෙටිපොලට කඩුව දී කීවේ රාජෙද්‍රdaහී වුවාට කමක්‌ නැහැ නමුත් දේශෙද්‍රdaහී නොවන ලෙසයි. කුඩාපොල හිමියන්ට ඉංගී්‍රසින් වෙඩි තබා මරණ ලදී. වාරියපොල සුමංගල හිමි ඉංගී්‍රසි කොඩිය බිම දමා සිංහල කොඩිය යළි නැංවූ අයුරු අප මතක්‌ කර ගත යුතුය. 1815 රට බ්‍රිතාන්‍යයන්ට යටත් වන විට එම උඩරට ගිවිසුමෙහි පවා බ්‍රිතාන්‍යයෝ බුද්ධාගමට මුල්තැන දෙන බව සපථ කරන ලදී. ඒ මේ රට සිංහල බෞද්ධ බැවිනි. මේ රට රැක්‌කේ සිංහලයන් බැවිනි. එවන් වූ ඓතිහාසික පසුබිමක්‌ තිබෙන අපේ රටේ බුදු දහමට/බුදු සසුනට යමෙක්‌ අනර්ථයක්‌ කිරීමට සැරසේ නම් අපේ ආදීයයන් මෙන් අපද දිවිහිමියෙන් එය වළකාලන බව අදාළ සියලුම ෙද්‍රdaහීන් විසින් දැන ගත යුතුයි.
යුතුකම සංවාද කවය
February 16th, 2017 at 2:55 am
We must now itself work out a way to lock up this bunch of traitors and throw the keys in to the sea. Even now it is not too late to begin to spit in their faces to let them know that they are not free to do just as they like.