e-Con e-News

blog: eesrilanka.wordpress.com

‘Before you study the economics, study the economists!’

e-Con e-News 02-08 June 2024

Next year will be the 100^th anniversary of the so-called ‘Chetty Crisis’ of 1925, when a Chettiar moneylending firm collapsed in Lanka, and English banks stopped all loans to Chettiars. They, in turn, foreclosed on Sinhala borrowers. ‘Many local landowners lost property to Chettiars, with many a Ceylonese debtor jailed.’ So the story goes… It was a harbinger of the 1929 US Wall Street collapse and depression – capitalism would have to be resurrected again by another ‘World War’.

     Meanwhile, the colonial import-export plantation oligarchy, and the international capitalist infrastructure like the World Bank & IMF which would go on after 1945 to uphold such a wasteful archaic and crisis-ridden system, continues to this day.

*

England’s King Charles this week especially thanked ‘Sikh, Muslim & Hindu soldiers’ (in that order) who had been killed defending London during WW2. This ‘multicultural message’ was especially transmitted by their ‘ethnic media’ outlets across the planet. He understandably forgot to mention his Hanoverian relatives who were collaborating with Nazi Germany at the same time. But he also forgot to add Buddhists and the rest of the 10,000s Sri Lankans also recruited as workers & soldiers. Of course, he couldn’t very well recall Gratien Fernando, who was among the only soldiers officially executed for mutiny against English colonialism during that English war in Asia.

     It is yet another English war to be remembered if only because, despite their rhetoric on free trade every now and again, they happily restricted imports & exports, wages & prices (including guaranteed fertilizer & minimum prices to cultivators), guaranteeing food rations, etc. A war where the English & their allies are trying hard to forget how they in reality were rescued by the Red Armies of the USSR & China. 

*

ee recalls the 1925 Chettiar Crisis because great silences deafen and reverberate as great changes are being pronounced & sparked, and it’s not just electrical charges, and selling off national lands & seas. The government is going to sell 20% of the shares of such State banks as the Bank of Ceylon (BoC) and People’s Bank (PB). This should further close off rural people’s access to affordable credit, alongside hikes in interest rates. This should throw (mainly female) borrowers deeper into the armpits of private loansharks. We shall however expect more glossy advertising promising gender equality, columns deploring abuse and lack of diversity, and headlined random news about crime rates, which like prices, are always rising.

     The People’s Bank (PB) was primarily set up to serve the cooperative sector & rural agricultural communities. Multipurpose Cooperative Societies (MPCS) are today facing bankruptcy due to the programmed failure of the PB, whose job it has been to closely supervise and control the rural banking system, recalls Tennakoon Rusiripala (see ee Focus). 

*

‘For those who have grown up in a village,

going to the village Multipurpose Cooperative Society (MPCS) was

part & parcel of life. Apart from the temple, it was the other focal point

of the village, where the entire village came together…

Cooperatives can also be called the most localized administrative

structure, and representatives are elected by ballot…

There should be more MPCS-owned filling stations,

so the local community itself can monitor the distribution of fuel….’

– Pramod de Silva, Sunday Observer, 3 July 2022,

Enhancing the Co-operative Movement (see ee Agriculture)

*

The current hijacking of the State banks to prevent ‘lending to the productive sectors of the economy’ is therefore not just any story – but the story. It is perhaps not new, or news, but harks back to the colonial policy of preventing investment in modern industry, and then to keep undermining any ensuing attempts to enable productive investment.

*

The credit structure in Sri Lanka remained monopolized by ‘European institutions’ (plantations!) and was operated to aid European investors in the export structure. The ‘indigenous capitalist class’ had to rely on European commercial banks or moneylending Chettiars. A Ceylon Banking Commission report followed the 1925 ‘Chettiar crash’, and a colonial state-sponsored Bank of Ceylon was set up in 1938. The Chettiar bankers responded to their diminished role by capturing political power among the local Tamils and Indians, by sponsoring visits by Mahatma Gandhi and Jawaharlal Nehru, etc.

     But as Philip Gunawardena, Minister of Agriculture & Food (1956-59) came to note early on: The Bank of Ceylon was strangled by the colonial office at its birth, to be ‘controlled by prosperous lawyers and other sharks’. ‘The People’s Bank, the so-called successor to the Cooperative Development Bank, established in 1961, became more or less a commercial bank.’ The Agricultural & Industrial Corporation kept fragmenting important land and capital assets, by selling to speculators, aided by the-then Minister of Finance. The Cabinet was also unwilling to hand over the monopoly of importing fertilizer to the Cooperative Wholesale Establishment (CWE). 5 big firms monopolized fertilizer pricing as well as the lowering of quality: Colombo Commercial Co, Baur & Co, Shaw Wallace & Co, Moosajee, etc. And yes, they’re all still around!

*

‘Institutions catering for long-term credit require more funds

as their loans are not recovered within a year…

the main source of finance in the rural sector

are the private loan agencies, individual moneylenders,

landlords & merchants. In Ceylon, the debts from private sources…

could be traced to ‘undesirable sources’ where the rates of interest

charged are usurious! The tenant, without an effective cultivation committee,

and without a multipurpose cooperative that could provide credit,

was helpless, and had to fall back on the landlords.’

(ee, 8 Augst 2020)

Which is why Multi-Purpose Cooperative Societies bloomed under Philip Gunawardena, and why he was made to resign after insisting on a rural development bank as Minister of Agriculture & Food in 1959, just before SWRD Bandaranaike was assassinated. Which brings us to the latest machinations to preempt a representative government:

*

‘President Wickremesinghe deployed the military & the police,

including the Special Task Force (STF), on July 22, 2022,

to clear the Presidential Secretariat of protesters. And all those

who were threatening to die for the ‘system change’,

they were ostensibly clamouring for, simply vanished into thin air.

How convenient! And how conveniently US Envoy

Julie Chung’s trap, too, shut on behalf of Aragalaya?’

– Shamindra Ferdinando, ee Quotes

*

2022 is another number and name for the return of the IMF, and with a vengeance! Though they have never really left. All these moves to further weaken such institutions as the State banks may explain: the ‘sudden provocation’ by an unnamed external authority to ‘reform’ these State-owned Banks (SoBs). Such critics of the SoBs highlight the non-performing loans (NPLs) made to State-owned Enterprises (SoEs).  None of these supposed SoB defects are new. It is also not clear if many of these SoEs are really money losers at all. And it turns out this ‘sudden provocation’ may be due to the ‘IMF/World Bank /Hired Advisory Firms and/or some such agency’.

     Of course, they would rather ignore all those bad loans made to private corporations: Many banks & finance companies are involved in the import of foreign machines & parts. Hence, the unrelenting media clamor, that foreign exchange be spent on importing cars – some even invoking the tenets of ‘free trade’. This is not just grim satire, but a komedy of kanatte (as indeed Sri Lanka is a famed graveyard for old Japanese engines).

     And where are these banks’ gains invested? The People’s Bank, despite objections by staff, invested in finance company LOLC’s Browns Investments growing sugarcane in Sierra Leone! (Browns at that time recalled how they generate more than 2/3rds of their profits from their overseas ventures, and ‘the group has always been fortunate to have the banks in Sri Lanka backing them’ (see ee Agriculture, Browns’ Sunbird leads African entry). LOLC is backed by all the so-called US and Euro ‘development banks’. It is no surprise therefore that the grower Browns has indeed grown, recently declaring itself the world’s largest tea producer after taking over a Unilever Lipton’s operation in Kenya. Meanwhile, Sri Lanka is supposedly encoiled in Geneva and entrapped on Wall Street.

*

‘Debt restructuring is fraught with difficulties

given the different interests of the multilateral agencies,

bilateral donors & commercial lenders. Multilateral agencies

are exempted from debt restructuring on the basis

of their claimed preferred creditor status, which is

being challenged by Sri Lanka’s major bilateral donor, China.’

– Ahilan Kadirgamar (ee Economists, Austerity, Dispossession

& Injustice: Facets of the Debt Crisis)

*

‘Without external debt restructuring, you can’t get the next tranche.

China has to sign a document, the Paris Club has to sign a document,

& India has to sign a document. But that has not happened: They want

to see what the deal is with the ISB holders. In my view, the proposals made

by the ISB holders don’t look at all beneficial to the public of Sri Lanka.’

– CTC MP Harsha de Silva, ee Economists, Middle Class Disappearing

*

As if with eyelids splayed out and cut, the country is being forced to gape at a long drama being dragged out in the drag of ironed suits and skirts and uniforms embarking and disembarking at airports and ports to headlines dancing, Will s/he? Won’t s/he? There’s the question of the constantly dangled IMF’s continuously withheld largesse. There’s the delightful possibility of merchant-dominated elections (the country’s most popular national sport!). It’s all a murder-romance comedy-mystery epic & soap opera (scripted & sponsored by the usual soap importers).

     17^th Coming of the Savior – The IMF is, after all, a US-dominated institution, and this is our 17^th dalliance with the number crunchers of revolving-door Washington & Wall Street. China is asking, why everyone who is involved in this game cannot be treated the same? ‘China controls just 6% of IMF voting shares despite contributing to 18% of global GDP.’ So what’s the big deal? Apparently, all this has to be examined midst the US & their imperialist cohorts seeking to maintain colonial dominance in the Indian & Pacific Oceans.

     The capitalist Anglo-Saxon mass media responds to criticisms by turning any & all accusations around on the victim. A prerogative of victory. Savages & Cannibals? That became us. Slavers? In the end, we became slavers too. Drug dealers? We that too. So we can be anything they want us to be?

     ‘Debt Trap’ was popularized as an English term, especially by Cheryl Payer’s 1974 book The Debt Trap: The IMF & the 3^rd World, to illustrate an IMF process to entrap countries, and profit US multinationals. Come the 21^st century, the multibarrel English media saturated the term, along with ‘colonial’ & ‘imperialist’ to stick it onto China.

     ‘Overcapacity’ has taken over from ‘Debt Trap’ as the latest ideological weapon in the USA’s Biden-Trump trade war against China. They wish to blame China’s industrial subsidies and production capacity for the US’ trade deficit and their supposed inability to reindustrialize their own economy. In this week’s ee Focus Shiran Illanperuma observes, ‘Western imperialism is in crisis and can no longer sustain the position of its old labour aristocracy.’ The charge of ‘Chinese overcapacity’ serves a dual purpose. The Western ruling class uses this to deflect criticism of its own capitalist policies in order to scapegoat China for the supposed destruction of its industrial base. It also allows that same ruling class to resort to protectionism & subsidies on behalf of monopoly capitalists.

     Illanperuma concludes: ‘For its part, China is developing technologies that are crucial for the future of humankind. It has done so while the ruling elite in the West gamble away wealth produced by workers through stock buybacks & real estate speculation. It is up to the Western Left to organize workers against imperialism and anti-China chauvinism, and to fight to liberate the productive forces necessary to address the socioeconomic & ecological challenges of this century.’ (see ee Focus)

*

________

Contents:

Robbing the State Banks & Destroying the Co-op Movement in Sri Lanka

නීතීඥ අරුණ ලක්සිරි උණවටුන B.Sc(Col), PGDC(Col) සමායෝජක, වෛද්‍ය තිලක පද්මා සුබසිංහ අනුස්මරණ නීති අධ්‍යාපන වැඩසටහන

2002 දී ගෙනා 19යේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණය අනුව 2015 දී ගෙනා 19යට ජනමතවිචාරණයක් නොතැබීමෙන් ජනාධිපති ධූරකාලය තවමත් වසර 6ක් නේද?

2002 දීත්, 2015 දීත් “19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පත” නමින් සමාන දීර්ඝ නාමයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පත් 2ක් ගෙනා බවත් ඒ 2ටම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණ 2ක් ඇති බවත් බොහෝ දෙනෙකු නොදන්නවා විය හැකිය. නමුත් එසේ පනත් කෙටුම්පත් 2ක් පැමිණි අතර 2015 දී සිදුවූයේ එවර ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවේ නොපැමිණි මන්ත්‍රීවරුද ඇතුලුව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී 2/3 කට වැඩි සංඛ්‍යාවකින් සම්මත වීම පමණි.

2002 දී ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පතේ තිබූ විධිවිධානද 2015 දී ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පතේ තිබුණු අතර, 2002 ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණයේ විනිසුරු 7දෙනාගේ තීරණය වෙනස් කිරීමට
2002 දී ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පතේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථානුකූලත්වය විභාග කළ විනිසුරුවරුන් 3 දෙනා කටයුතු නොකළ අතර ඒ හේතුවෙන් 2015 දී ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් එකී විධිවිධාන නීතියක් වන්නේ  2002 ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණයේ විනිසුරු 7දෙනාගේ තීරණය අනුව ය.

2002 දී ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පතේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණය අනුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීමේ සීමාව වැඩි කිරීමට ජනමතවිචාරණයක් නියම කර තිබූ නමුත්, 2015 දී ගෙනා 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පතේ පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීමේ සීමාව වැඩි කිරීමට විධිවිධාන තිබුණත් එයට මේ දක්වා ජනමතවිචාරණයක් පවත්වා නැත. ඒ අනුව 2015 දී සම්මත කරගෙන නීතියක් ලෙස පවතිනවාය කියන 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සත්‍ය වශයෙන්ම පවතින්නේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී 2/3 කට වැඩි සංඛ්‍යාවකින් සම්මත වී ජනමතවිචාරණයකට යායුතු මට්ටමේ පනත් කෙටුම්පතක තත්ත්වයේ පමණි.

එනම් 2015 දී සම්මත කරගෙන නීතියක් ලෙස පවතිනවාය කියන 19වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පත මේ දක්වා නීතියක් බවට පත් වී නැති අතර ඒ අනුව 2015 දී ගෙනා 19යට ජනමතවිචාරණයක් නොතැබීමෙන් ජනාධිපති ධූරකාලය තවමත් වසර 6ක් වන බව කිව හැකිය. එය වසර 5ක් වන්නේ 2015 දී ගෙනා 19යට ජනමතවිචාරණයක් තබා ජනතාව අනුමැතිය ලබා දුනහොත් පමණි.

ඒ අනුව 2002 දී ගෙනා 19යේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණය අනුව 2015 දී ගෙනා 19යට ජනමතවිචාරණයක් නොතැබීමෙන් ජනාධිපති ධූරකාලය තවමත් වසර 6ක්ම බව කිව හැකිය.

(මේ නීති තර්කය පහසුවෙන් තේරුම් ගැනීමට 2002 දී සහ 2015 දී දෙවරක් ගෙනා 19 ට දුන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණ 2 අධ්‍යයනය කරන්න. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණ පාර්ලිමේන්තු වෙබ් අඩවියෙන්
https://www.parliament.lk/si/business-of-parliament/sc-decisions-on-bills
බාගත කර ගත හැකිය)

http://neethiyalk.blogspot.com/2024/06/2002-19-2015-19-6.html?m=1

නීතීඥ අරුණ ලක්සිරි උණවටුන B.Sc(Col), PGDC(Col) සමායෝජක, වෛද්‍ය තිලක පද්මා සුබසිංහ අනුස්මරණ නීති අධ්‍යාපන වැඩසටහන. දුරකථන 0712063394 (2024.06.10)

අග්‍රාමාත්‍ය මාධ්‍ය අංශය

ශ්‍රී ලංගම කාර්ය මණ්ඩලයේ අනුමත කර ඇති බඳවා ගැනීම් හා උසස් කිරීමේ පටිපාටිය අනුව අන්තර්ග්‍රහණය කිරිමේ වැඩසටහනක් අග්‍රාමාත්‍ය දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් අද (2024.06.09) දින අරලියගහ මන්දිරයේදී පැවැත්විණි.

මෙහිදී අදහස් දැක්වු අග්‍රාමාත්‍යවරයා,

1957 ලංගමය ජනසතු කරන්න බණ්ඩාරනායක මැතිතුමාගේ නායකත්වයෙන් ආණ්ඩුව පිහිටවලා ඒ පනත පිලිප් ගුණවර්ධන මැතිතුමා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කලා. ඒ අවස්ථාවේ ලංගම කෑල්ලෙන් කෑල්ල ගමු කියලා විශාල විවාදයක් පාර්ලිමේන්තුවේ තිබුණා.පිලිප් ගුණවර්ධන මැතිතුමා පැවසු පරිදි  එක දවසින් ගන්න ඕනේ කියන තේමාව යටතේ මහ රාත්‍රිය පුරා උදේ පාන්දර වෙනකන් ලංකාව පුරා තිබුණු ඒ ඩිපෝ සේවක මහත්වරුන් ජන සතු කළා.

බණ්ඩාරනායක ශ්‍රීමතාණන්  ජනසතු පළ පළමු බස් රථය තවම තියෙනවා. ඈත එපිට ගම්මානවල ජනතාව එදිනෙදා ප්‍රවාහනයටත් කුඩා බඩු ප්‍රවාහනයටත් ලංගමය දැවැන්ත ශක්තියක් වීම නිසා ආර්ථිකය අතිශය වැදගත් කර්තව්‍යක් ශ්‍රී ලංගම හැමදාම ඉටු කළා. අපි පාසල් සේවයට ප්‍රමුඛත්වය ලබා දීලා තිබෙනවා. එදා බන්දුල ඇමතිතුමයි මමයි ශිෂ්‍යාධාර සීසන් ටිකට් පත අවලංගු කරන්න හදනකොට උසාවි ගියා. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීරණයක් දුන්නා මෙය ජනතාවට අයිති දෙයක් ලෙස ආරක්ෂා කරන්නට කටයුතු කරන්න කියලා. ඒ නිසා සීසන් ටිකට් පත්‍රය ආරක්ෂා වුණා අපේ දරුවන් ලක්ෂ ගණනකගේ.

අපි විශ්වාස කරනවා දැන් ලංගමයේ  දියුණුවට පරිවර්තනය කරන විශාල ජීවයක් වෙනවා ඇති කියලා. දැන් අපිට විවිධ කලකිරීම් තිබුණ යම් යම් අංශ ඒ මගින් ඉවර වෙලා අපේ සිත අපේ ශක්තීන් අපේ  ඒකාබද්ධතාවයන් ඇති කර ගෙන අපට ලබා දිය හැකි උපරිමය ජනතාවටත් විශේෂයෙන් ජනතාවගේ දරුවන්ටත් ලබා දෙන්න පුළුවන්කමක් තියෙනවා. මමත් ලංගමය භාර අමාත්‍යවරයා ලෙස බොහෝ කාලෙකට පෙර හිටියා. ඒ කාලෙත් මේ වගේ ඉල්ලීම් සටන් රාශියක් තිබුණා. අපි එකින් එක ඒවා හැම වෘත්තිය සමිතියක් සමග සාකච්ඡා කර විසඳා ගැනීමට හැකි වුණා.  විශේෂයෙන් මම හිතන්නේ  පාරිතෝෂිකය ලංගමයේ අය භුක්ති වින්ද  සුවිශේෂී තත්ත්වයක්.එවැනි සුවිශේෂී තත්ත්වයන් ශ්‍රී ලංගමයට ඇතිකර දෙන්න අපිට පුළුවන් වුණා.

ඒ නිසා අපිට විශේෂයෙන් මේ ආයතනය ආරක්ෂා කර ගත යුතුයි. මේ ලංගම කොඳුනාරටිය අපේ රටේ පොදු ජනතාව එදිනෙදා ගමන් කරන මාර්ගයයි. කොයිතරම් අපි සංවර්ධනය හා දියුණුව ගැන කතා කළත් අදත් වැඩියෙන්ම ජනතාව ගමන් කරන්නේ බස්‌වල. මේක තමයි යථාර්ථය. මේ කොඳුනාරටිය  ආරක්ෂා කලොත් ඈත එපිට ගම්මානවල බස් ටික ඉදිරියටත් දුවයි. එම නිසා මෙය ආරක්ෂා කරගන්න ඕන.”

මෙහිදී අදහස් දැක්වු ප්‍රවාහන අමාත්‍ය බන්ධුල ගුණවර්ධන මැතිතුමා,

අද අපේ රටේ 67 වසරක ලංගම ගමනාගමන මණ්ඩල ඉතිහාසයේ හැරවුම් ලක්ෂයක් තීරණය කරන දිනයක්. ලංකා ඉතිහාසයේ ලංකා ගමනාගමන මණ්ඩලයේ තිබෙන නිශ්චිත ආකාරයකට තනතුරු ලැබෙන උසස් වීම් ලැබෙන ස්ථාවර ක්‍රමයකට ලංකා ගමනාගමන මණ්ඩලය පත් කරපු ඓතිහාසික දිනයක්.

අපි හැමෝම දන්නවා රජයක් මාරු වෙනකොට මැතිවරණ  ප්‍රතිඵලවලින් පස්සේ මුලින්ම සිදුවෙන්නේ පැරදුනු කට්ටිය පන්නලා දිනපු කට්ටිය ඒ පුටු අයිති කරගන්න එක. ඒ ක්‍රමය අදින් පස්සේ නැති වෙනවා.

1956 දරුවෙක් විදිහට ලංගමය ඇතිවුණේ එවකට ලෝකයේ පැවතුණා. සමාජ ක්‍රමයක් මූලික ප්‍රශ්න විසඳගැනීම සඳහා ලෝකයේ ක්‍රම දෙකක් තිබුණා. එකක් වෙළඳපොළ ක්‍රමය ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය  ප්‍රංශයේ ජර්මනිය වගේ රටවල්වල ජනතාව අතර අනෙක  ‍විමධ්‍යගත සැලසුම් ක්‍රමය යටතේ ජනතාවගේ ප්‍රශ්න විසඳාගැනීම.

අගමැතිතුමාගේ පියා පිලිප් ගුණවර්ධන මැතිතුමා තමයි සවුත් වෙස්ටන් බස් වැඩවර්ජනය  හරහා  ලංගම පිහිටුවන්න මුලික වුණේ. පොදු ප්‍රවාහන සේවය වෙනුවෙන් සිරගත වෙලා හිටිය එකම දේශපාලන නායකයා තමයි පිලිප් ගුණවර්ධන මැතිතුමා.”

මෙම අවස්ථාවට රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන් වන දිලුම් අමුණුගම, සිසිර ජයකොඩි, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් වන ගාමිණී ලොකුගේ, යදාමිණී ගුණවර්ධන, ශ්‍රී ලංගම සභාපති ලලිත් ද අල්විස් ඇතුළු ශ්‍රී ලංගම නිලධාරීන්, ශ්‍රී ලංකා පොදුජන ප්‍රවාහන සේවක සමිතියේ ලේකම් නුරාජ් සිං සහ පත්වීම්ලාභීන් රැසක් මෙම අවස්ථාවට සහභාගී වුහ.

අග්‍රාමාත්‍ය මාධ්‍ය අංශය 

PRESS RELEASE Ministry of Defence  – Media Centre

As approved by the Board of Management of KDU, the interview Panel for selecting civilian candidates for MBBS degree program at General Sir John Kotelawala Defence University is comprised of internal Staff Members and representatives from University Grant Commission and Sri Lanka Medical Council as observers. However, representatives of the Sri Lanka Medical Council didn’t take part in the interview process. 

olhp.media

දැනට ඉදිකිරීම් ආරම්භ කර ඇති මඩකලපුව මහජන පුස්තකාල ගොඩනැගිල්ලේ කටයුතුවල ප්‍රගති සමාලෝචනය සඳහා විශේෂ රැස්වීමක් අග්‍රාමාත්‍ය සහ රාජ්‍ය පරිපාලන, ස්වදේශ කටයුතු, පළාත් සභා හා පළාත් පාලන අමාත්‍ය දිනේෂ් ගුණවර්ධන මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පාර්ලිමේන්තු සංකීර්ණයේදී පසුගිය දා පැවැත්විණි. ග්‍රාමීය මාර්ග සංවර්ධන රාජ්‍ය අමාත්‍ය සිවනේසතුරෙයි චන්ද්‍රකාන්තන්, පළාත් සභා හා පළාත් පාලන, සහ පරිසර රාජ්‍ය අමාත්‍ය ජානක වක්කුඹුර යන මහත්වරු මෙන්ම ගොඩනැගිලි දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්‍රධාන ඉංජිනේරු, මඩකලපුව නගර සභාවේ කොමසාරිස්, ඉදිකිරීම් සමාගමේ හිමිකරු, පළාත් සභා හා පළාත් පාලන අමාත්‍යංශයේ සහකාර ලේකම් ඇතුළු එම අමාත්‍යංශයේ නිලධාරිහුද ඊට එක්ව සිටියහ. මඩකලපුව මහජන පුස්තකාලය සඳහා දැනට වෙන්කර ඇති, රුපියල් මිලියන 345ට අමතරව වැයවන මුදල් සොයාගැනීමට අවශ්‍ය ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම සඳහාද මෙහිදී සාකච්ඡා විය.

Ministry of Defence  – Media Centre

• Priority to the war heroes and their families in the ‘Urumaya’ land deed providing program.
• Special subsidized loan scheme for serving and retired war heroes and proposal to reduce increased interest rates on previous loans to current commercial rates.
• 25% job quota for retired veterans and members of war hero families in the foreign employment program.

Another programme organized by the Sri Lanka Army to look into the welfare and administrative affairs of retired/ medically retired military personnel and family members of war heroes who sacrificed their lives in the war was held yesterday  (Jun 08) at the Sri Lanka Army Infantry Training Centre in Minneriya. State Minister of Defence Hon. Premitha Bandara Tennakoon graced the event as the Chief Guest.

State Minister Tennakoon was received by the Commander of the Security Forces (East) Major General Shewanth Kulathunga on his arrival at the venue this morning.

Army Headquarters had established help desks under its Directorates to facilitate retired service personnel and war hero families to forward their grievances and seek redress. Retired service personnel and war hero families, especially those residing in Polonnaruwa district had arrived with the intention to find solutions for their issues.

This program is being held in all regions of the island by the Sri Lanka Army Veterans Services and Rehabilitation Directorate. Its Director Brigadier Shiron Ekanayake delivered the welcome speech at the event.

Addressing the gathering, State Minister Tennakoon praised the immense sacrifices made by the parents and family members of the war heroes during the war, as well as the supreme service of our brave war heroes who fought to uphold the territorial integrity of the motherland. He also praised the services of the Tri-Forces both during and off duty while highlighting their tremendous services during the recent emergency situations caused by adverse weather condition.

The State Minister informed of the program to be implemented jointly by the Ministry of Defence, Armed Forces, Ranaviru Sewa Authority and other state agencies to prioritise services to family members of war heroes when obtaining health, public administration, banking and other services as well give priority to war heroes and their family members in the ‘Urumaya’ freehold land deed presenting program. Further, it is expected to issue ownership permits for currently occupied lands subject to a special nominal tax of only Rs. 100.00.

He also told about the recent discussions with the State Minister of Finance, Chairman of the Bank of Ceylon and other government and private sector banks, on the proposed to facilitate a special subsidized loan scheme for serving and retired war heroes and also to reduce the increased interest rates on earlier loans to prevailing lower interest rates. The Bank of Ceylon has already given consent to the proposal, State Minister revealed.

He also said that a 25% job quota has been allocated for retired veterans and members of war hero families from foreign employment and accordingly, the first group will leave for Israel at the end of this month.

Following the Minister’s address, opportunity was given for the participants to present their grievances and necessary instructions were given to the Army officials to take necessary action to resolve issues. Responding to a proposal, State Minister stated that he hopes to negotiate with the relevant authorities to provide land for retired veterans who wish to start business ventures in the future.

Subsequently the State Minister distributed dry ration packs among war hero families present there.

Army Adjutant General Major General Nalinda Niyangoda, District Secretary of Polonnaruwa E.M.D.S Ekanayake, Senior Army Officials, regional Divisional Secretaries and state officials were present at the occasion.

Courtesy Adaderana

Leader of the Opposition Sajith Premadasa assured that he will implement the 13th Amendment to the Constitution after coming to power.

The Samagi Jana Balawegaya (SJB) leader stated this while participating in the occasion of donating a smart classroom to Bharathipuram Maha Vidyalayam, Kilinochchi, under the ‘Sakwala’ programme.

Speaking further, Sajith Premadasa urged everyone to join hands as children of one mother,” regardless of their religions or race, to help rebuild the country.

Premadasa said that various leaders are afraid to speak about the 13th Amendment as they are political opportunists”, and that he will implement the 13th Amendment as a straight talker”.

Courtesy Adaderana

The Criminal Investigations Department (CID) has informed the Speaker of Parliament that SJB MP Dr. Harsha de Silva has said there is no threats to his life and hence an investigation in that aspect is not necessary.

Public Security Minister Tiran Alles on Friday (07) instructed IGP Deshabandu Tennakoon to direct the CID to investigate into the alleged threats the opposition parliamentarian has received.

This was after the Chair of the Committee of Public Finance (COPF), speaking in parliament on the same day, had claimed that he is faced with threats over the inquiry into the controversy surrounding the new visa issuance system. 

…. I addressed intimidation & false accusations during the VFS inquiry. Despite these challenges, my dedication to transparency & accountability remains strong. We’ve accomplished much, including key financial reforms,” de Silva had posted on ‘X’ (formerly Twitter).

The following day, the Criminal Investigation Department had informed the SJB MP that they need to record a statement over his claims of threats against him.

However, in response to this request, while thanking the Minister of Public Security and the CID, the MP has pointed out that the statement he made was a statement made in Parliament under parliamentary privileges, the Police Spokesman’s Office said today.

Also, the MP has informed the police that at that time the Speaker had inquired from him if there was any threat to his life and that he responded saying there was no such threat.

According to the Police Media Division, Dr. Harsha de Silva has further said that there is no need for such an investigation and if it is necessary, they would be informed again.

Accordingly, the Criminal Investigation Department has taken steps to inform the Speaker of Parliament in this regard, the police release said. 

The Telegraph Online (India)

The second review of the IMF’s Extended Fund Facility under the USD 2.9 billion bailout of Sri Lanka has been set for June 12

Sri Lanka’s macroeconomic policy reforms have started to “bear fruit” and the country is expected to reach agreements with external commercial creditors soon, the IMF has said ahead of the second review of it’s USD 2.9 billion bailout programme to the cash-strapped country.

Addressing a press conference on Friday, International Monetary Fund (IMF) Communication Department Director Julie Kozack asserted that Sri Lanka has made “sufficiently strong progress on the debt restructuring front”.

She said that the island nation’s programme performance is “strong”, with most quantitative and structural conditionality for the second review met or implemented with delay, adding that reforms are still ongoing in some areas.

The second review of the IMF’s Extended Fund Facility under the USD 2.9 billion bailout of Sri Lanka has been set for June 12.

Kozack confirmed that the IMF’s Executive Board will meet to discuss the second review and the Article IV Consultation.

Under Article IV of the IMF’s Articles of Agreement, the global lender holds bilateral discussions with members, typically every year, with a staff team visiting the country, collecting economic and financial information, and discussing with officials the country’s economic developments and policies.

“In Sri Lanka, we do see macroeconomic policy reform starting to bear fruit,” Kozack said, adding that “commendable outcomes” include rapid disinflation, robust reserve accumulation, and initial signs of economic growth while preserving the financial system’s stability.

She said that Colombo’s next steps on debt restructuring are to conclude negotiations with external commercial creditors and implement agreements in principle with the official creditors.

Kozack said Sri Lanka’s domestic debt operations have largely been completed, and debt restructuring discussions are continuing.

“The authorities have been holding extensive discussions with external official creditors regarding an MOU (memorandum of understanding) with the official creditor committee and the final agreements with the Export-Import Bank of China,” she said, adding that talks with the China Development Bank are also at an advanced stage.

“There is a strong expectation that agreements with external commercial creditors consistent with programme parameters will be reached soon. So, overall, we assess that there has been sufficiently strong progress on the debt restructuring front,” she said.

In March, the Washington-based IMF said it reached a staff-level agreement with Sri Lanka for the next phase, enabling access to USD 337 million from the nearly USD 3 billion bailout approved in 2023 for the cash-strapped country. Two tranches of USD 330 million each were released in March and December 2023.

In April 2022, Sri Lanka declared its first-ever sovereign default since gaining independence from Britain in 1948.

Except for the headline, this story has not been edited by The Telegraph Online staff and has been published from a syndicated feed.

නීතීඥ අරුණ ලක්සිරි උණවටුන B.Sc(Col), PGDC(Col) සමායෝජක, වෛද්‍ය තිලක පද්මා සුබසිංහ අනුස්මරණ නීති අධ්‍යාපන වැඩසටහන.

ජපානයේ “ජයිකා” ආයතනය දූෂණ විරෝධය ස‍ඳහා ලබා දුන් කෝටි 2ක පමණ වූ ආධාරය වැරදි ලෙස භාවිතා කර ඇතැයි ශ්‍රී ලංකා නීතීඥ සංගමයේ සභාපතිවරයා ඇතුලු ජනාධිපති නීතීඥවරු 2ක් සහ තවත් නීතීඥවරු 2කට එරෙහිව ප්‍රශ්නයක් පැන නැගී ඇත. ඒ සම්බන්ධයෙන් විමර්ශනයට ජනාධිපති නීතීඥවරුන් 5කගෙන් යුත් කමිටුවක්ද මේ වනවිට පත් කෙරී ඇත. එකී කමිටුව මෙම විමර්ශනය සඳහා යෝග්‍ය නොවන බවටද අදහසක් ඇත.

මෙම මූල්‍ය ගනුදෙනුව මුදල් විශුද්ධිකරණය වැළැක්වීමට, වංචාවට, ව්‍යවස්ථාපිත යුතුකම කඩකිරීමට අදාල නීතියට අදාල බවටද සාකච්ඡා වෙයි.

ඒ සමගම නීතීඥ සංගමයේ සභාපතිවරයා ඉල්ලා අස්විය යුතු බවට පාරේ විරෝධතා පැවැත්වීමේ සූදානමක්ද ඇත.

මේ ප්‍රශ්නය අදාලව නීතිය ක්‍රියාත්මක නොවී පාරේ විරෝධතා පැවැත්වීම සුදුසුද යන්න 1988 ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ (නීතීඥවරයන් ස‍‍ඳහා වූ වෘත්තීය පැවැත්ම සහ ආචාර ධර්ම පිළිබඳ) රීති ඇසුරෙන් විමසා බැලිය යුතුය.

නීතීඥවරයන්ට අදාල වෘත්තීය ආචාර ධර්ම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 136 ව්‍යවස්ථාව ඇසුරෙන් අගවිනිසුරුතුමා ඇතුලු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරුන් විසින් පනවා ඇත. එහි රීති 62ක් ඇත. නීතීඥවරයන්ගේ විනය පාලනය කිරීමේ පටිපාටිය 1979 අංක 2 දරන අධිකරණ සංවිධාන පනතේ 42, 43, 44 වගන්තිවලද දැක්වේ.

1988 ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ (නීතීඥවරයන් ස‍‍ඳහා වූ වෘත්තීය පැවැත්ම සහ ආචාර ධර්ම පිළිබඳ) රීති 60, 61 රීති අනුව නීතීඥ සංගමයේ සභාපතිවරයා ඉල්ලා අස්විය යුතු බවට නීතීඥවරුන් විසින් පාරේ විරෝධතා පැවැත්වීම සුදුසු නැත.

නීතීඥ සංගමයේ සභාපතිවරයා ඉවත් කිරීමට හෝ ඔහු නීතීඥ වෘත්තීයට නුසුදුසු ආකාරයට ක්‍රියා කරන්නේ නම් ඒ සඳහා අනුගමනය කළ යුතු නීතියෙන් පිළිගත් ක්‍රමවේද ඇත.

නීතීඥ සංගමයේ ක්‍රියාවකට නීතීඥවරුන් පාරේ විරෝධතා පැවැත්වීමට යාම නීතියේ පාලනයටද අහිතකර වන අතර, නීතීඥ වෘත්තීය අභිමානයද අහිමිවන තැනට පත් වෙයි.

ඒ අනුව සැළකීමේදී නීතීඥ සංගමයේ සභාපතිට එරෙහිව පාරේ විරෝධතා පැවැත්වීම නීතියට එකඟ නැත.

http://neethiyalk.blogspot.com/2024/06/blog-post.html?m=1

නීතීඥ අරුණ ලක්සිරි උණවටුන B.Sc(Col), PGDC(Col) සමායෝජක, වෛද්‍ය තිලක පද්මා සුබසිංහ අනුස්මරණ නීති අධ්‍යාපන වැඩසටහන. දුරකථන 0712063394 (2024.06.08)

Ministry of Defence  – Media Centre

General Sir John Kotelawala Defence University (KDU) which is functioning under the purview of the Ministry of Defence clarifies regarding the admission of civilian students to the MBBS Degree Programme of KDU.

MBBS Degree Programme conducted by the Faculty of Medicine of KDU was commenced in the year 2009 mainly to cater to the need of lack of Medical Doctors in the Armed Forces of Sri Lanka. However, with the gradual fulfillment of the requirements of the Armed Forces, KDU started admitting civilian students to the MBBS Degree Programme who are children of expatriates of Sri Lanka bringing much needed foreign exchange to the country, from the year 2013.        

Further, in 2017 a total of 864 civilian students registered for the MBBS Degree Programme at the South Asia Institute of Technology and Medicine (SAITM) were absorbed into the KDU. Further, in 2022, 87 civilian students were sent from the University Grants Commission for the MBBS Degree Programme to resolve an issue that arose as a result of change in admission criteria/ policy of the National Universities.

Accordingly, a total of 1337 civilian students had been admitted to the MBBS Degree Programme of KDU and of them 828 students have graduated since 2018 up to 2023. If the opportunities available at the Faculty of Medicine of KDU, after enlisting the required number of Medical Officer Cadets of the Armed Forces, are not utilized effectively, the financial investments, infrastructure facilities and human resources of the Faculty of Medicine and the University Hospital (UHKDU) will be in vain, while the country is facing severe shortage of medical professionals.

The Cabinet of Ministers made a Policy Decision on 08th April 2024 to grant approval to admit domestic civilian students for the MBBS Degree Programme on fee levying basis from the year 2024. Accordingly, an advertisement calling for applications from potential candidates with local G.C.E (Advanced Level) qualifications or equivalent foreign examination qualifications such as Cambridge, Edexcel and such other examinations was published on the University website on 19th April 2024 and in National Newspapers in Sinhala, Tamil and English Languages on 21st April 2024.

The above advertisement indicated inter alia the eligibility criteria and the closing date of application. Consequently, a total of 956 applications were received by the closing date and the List of such Applicants was published on the University website with their Z-scores or results of foreign examinations.

After screening the said applications, out of 868 eligible candidates, a total of 242 were shortlisted by the ‘Admissions Committee’ to attend the Aptitude Test. Candidates with local G.C.E. (A/L) results were shortlisted using the minimum Z- score published by the UGC for entry to MBBS Degree Programme in other State Universities in the year 2021, which is 1.4059. Candidates with foreign examination qualifications were shortlisted using the minimum grades obtained as A, A and B. Number allocated for each category was determined based on the proportion of applications received. Accordingly, 216 and 26 candidates became eligible from the two categories respectively.

The Aptitude Test comprising three (03) components i.e. Paper 1 comprising Multiple Choice Questions (MCQs) on Subject Knowledge, Intelligence Quotient (IQ) and General Knowledge, Paper 2 on English Language and Paper 3 on Psychometric Assessment, were conducted on 14th May 2024 at the University premises, and a total of 203 candidates (183 from local G.C.E A/L and 20 from foreign qualifying examinations) appeared for the Aptitude Test. Those candidates were called for the Structured Interview which was held on 20th, 21st and 22nd May 2024. Accordingly, 158 with local G.C.E A/L qualifications and 20 with foreign examination qualifications appeared for the Structured Interview.

The Interview Panel, approved by the Board of Management of KDU, comprised representatives from the University Grants Commission and Sri Lanka Medical Council, as observers, in addition to the internal staff members of KDU. At the Structured Interview, marks were allocated as 90% to G.C.E A/L or Foreign Qualifying Examination results and 10% to other achievements such as nationally recognized sports activities and proven leadership qualities and abilities.

The details of Eligibility Criteria for applying to the MBBS Degree Programme at KDU, composition of the Admissions Committee, Structure of the Aptitude Test, Composition of the Interview Panel and Allocation of Marks for Final Selection are published on the University website.

The details of candidates selected to follow the MBBS Degree Programme at KDU and the Agreement containing the conditions which the selected candidates are required to enter with the University at the time of registration have also been published on the University website.

In the light of the above stated clarification, it would appear that the KDU has taken every possible measure to avoid any irregularity in selection of candidates and also to uphold the principle of good governance by ensuring openness, transparency and accountability in the selection process.

Moreover, if any candidate is found to have provided false information, after selection, the University will take steps to terminate such candidate’s studentship in accordance with the terms of the Agreement entered into between the candidate and the University.

KDU Administration assures the candidates and their parents, medical professionals, university community and the general public that the process of admission of civilian students to the MBBS Degree Programme of KDU, was fair, reasonable and lawful.

Ministry of Defence  – Media Centre

•        Human trafficking is a grave crime that undermines the very fabric of our society – Defence Secretary

‘The Armed Forces play a paramount role in border security, which is vital for preventing cross-border trafficking. Furthermore, the involvement of the Armed Forces in rehabilitation and reintegration programs for trafficking survivors is a critical component of our comprehensive anti-trafficking strategy.’

Defence Secretary and Chairman of National Anti-Human Trafficking Task Force (NAHTTF) General Kamal Gunaratne said so while making the opening remarks at the Human Trafficking Training Programme conducted for Tri – Forces senior officers at the Galle Face Hotel in Colombo yesterday (Jun 07).

Gen. Gunaratne stressed the need for collaboration between military intelligence services and other agencies for tracking and dismantling trafficking networks. Continuous vigilance and the sharing of intelligence are key to our success in this fight, he said.

The training session was conducted as an integral part of the National Strategic Action Plan to Monitor and Combat Human Trafficking in Sri Lanka for the period 2021-2025.

The session provided a platform to understand the relevant sections of the Penal Code and international legal frameworks that address human trafficking, which is crucial for effectively combating this persistent issue.

Resource personnel from the Attorney General’s Department, Additional Solicitor General Mrs. Haripriya Jayasundara PC and Senior Deputy Solicitor General Mr. Dileepa Peiris conducted lectures, providing a clear and detailed understanding of human trafficking while addressing doubts and providing insightful knowledge to combat this crime effectively.

Chief of Defence Staff General Shavendra Silva, Navy Commander Vice Admiral Priyantha Perera, Air Force Commander Air Marshal Udeni Rajapaksa, Chief of National Intelligence (CNI) Maj. Gen. Ruwan Kulatunga, NAHTTF officials and a large number of senior Tri – Forces officers were present at the occasion.

Vichara

A recent statement of Lalkantha of the NPP that judicial power must be devolved to the village level has created much uneasiness among lawmakers and politicians. Objection to this comment is based on the assumption that Judicial power is the prerogative of the Judiciary created by the Constitution. It must be noted that judicial power which is one of the sovereign rights of the people, shall in terms of Article 4(c) of the Constitution be exercised by Parliament through courts, tribunals and institutions created and established, or recognized, by the Constitution, or created and established by law.

It is clear that the Parliament can pass legislation conferring judicial power outside the judicial institutions created by the Constitution. Whether such powers could be devolved to the village level has been addressed through the institution of Nyaya Panchayats ln India. A few relevant extracts on the subject from the Web are produced below for the informaion of the public.

Nyaya Panchayats are the judicial components of the panchayat system, which forms the lowest rung of the Indian judiciary. They are created for the administration of justice at the local or rural level.

1. Reasons for setting up Nyaya Panchayats

The rationale behind setting up the Nyaya Panchayat is:

Democratic decentralization.

1. Easy access to justice.
2. Speedy disposal of cases.
3. Inexpensive justice system.
4. Revival of traditional village community life.
5. Combination of judicial system and local self government.
6. Reduction in pressure on Civil Courts.
   
   
7. Constitution of Nyaya Panchayats

Nyaya Panchayats constitute a Sarpanch as its head and few panchai (generally it varies between10 to 30). Each member of Nyaya panchayat must be literate and must be of minimum 30 years of age. The appointment is based on nomination and election.
Jurisdiction of Nyaya Panchayats

It has judicial functions both in civil as well as in criminal fields. It can deal with several minor offenses) like simple hurt, wrongful restraint, theft etc, and punish an accused to pay a fine. In civil matters nyaya panchayats have jurisdiction in cases like suits for money and goods etc. The pecuniary limit of such cases is very low.

c.      Procedure in Nyaya Panchayats

The procedure laid down for trial of cases has been so designed as to avoid delays and technical difficulties. Therefore the procedure followed in nyaya panchayats is very simple and informal. The procedure codes like Code of Civil Procedure, Criminal Procedure Code and Indian Evidence Act apply to the nyaya panchayats. But, they have power to call witnesses and the parties for recording their evidence or producing any relevant document or fact. Unlike courts, they have the power to investigate the facts to find out the truth and at the same time they have the power to punish for its contempt. Lawyers cannot appear before a nyaya panchayat in anyl of its proceedings.

d.     Advantages of nyaya panchayats over the regular courts

1.      They provide an inexpensive and expeditious mechanism to settle disputes.

2.      They provide relief to the ordinary courts as they lift the part of burden of judicial work on their shoulders. In a way, they are emerged on solution to the problem of mounting arrears of cases before the courts.

3.      They provide justice at the door steps for the village folks.

4.      They provide protection to the local customs and traditions.

5.      Panchayat System has a great educational value for the villagers.

Law Commission of India has presented a new model for the establishment of nyaya panchayats.

The suggested model is as follows:

1. There should be a panchayat judge and two lay judges in a nyaya panchayat. Where the panchayat judge should be a legally trained person belonging to the cadre of judges to be specifically set up for the purpose.
2. In order to select legally trained judges for nyaya panchayats the state shall constitute a special cadre of Judges that is panchayati raj cadre of judges.
3. The lay judges should be nominated not elected.
4. The-local jurisdiction of the gram nyayalaya would be over villages comprised in a Taluka/Tehsil.
5. There would be no monetary ceiling on its jurisdiction. A broad civil jurisdiction should be given, and the criminal jurisdiction should be equal to that of a judicial magistrate of first class.
6. The nyaya panchayat would follow a simple procedure to dispose the cases.
7. Neither the Code of Civil Procedure, 1908, nor the Indian Evidence Act, 1872 is to be applied in its procedure.
8. In criminal trials, the Code of Criminal Procedure, 1973 is to be applied but Indian Evidence Act, 1872 should not apply.
9. Lawyers should be permitted to appear before the nyaya panchayats.
10. No appeal shall lie in civil cases from the decisions of the nyaya panchayats. But in a revision petition they lie to correct errors of law which may have affected the decision of the nyaya panchayats to the district courts.
11. In a criminal case, an appeal would lie to the sessions courts against the decisions of the nyaya panchayats in which it was imposed a substantive sentence of imprisonment.

Vichara

by W.   P A N D I T A R A T N E

   In the year 1942, Mahinda College, Galle was fifty years old and the Golden Jubilee celebration to commemorate its eventful history of the first twenty years at Pedlar Street in the Galle Fort, and the next thirty years in the purpose-built school buildings on Elliot Road, Minuwangoda, Galle were due to be celebrated.

  Over five thousand students had been admitted to the school during the first fifty years and around six hundred of them with a sprinkling of a few girls, all of them the offspring of the members of the tutorial staff admitted as a temporary measure due to the exigencies of educational service during the period of the second world war, were in the school at the time. I was admitted as a student under admission number 5034, during the post jubilee celebratory period. I joined the forty-odd other boarders in the hostel where I lived my entire school career, at Mahinda College.

 The school buildings were on Mahinda Hill and the hostel buildings were on the opposite hill with Elliot Road in the valley between the two hills. The permission to go out of the hostel was limited to attending the classrooms during the school single session, to participating in the games activities in the playground, about half a kilometer from the hostel in the evening. It was a secluded, secure, and carefree life and the hostellers enjoyed their boarding school life even though for most of them it was their first experience of living away from their homes.

  However once a month, or twice a month for a special reason, permission was given to leave the hostel if the ‘EXEAT CARD’ was signed by the Warden, who allowed two to two and half hours of free time to visit Galle town. We had to have in our possession the Exeat card during such ‘travels’, and return to the hostel by 6.15 p.m.

 On such occasions the ‘travel’ started with a walk down Elliot Road (now Woodward Mawatha), along Cripps Road (now E.A. Wijesooriya Mawatha), and later along the broad Wackwella Road leading to the Galle Esplanade and ending in the Galle Fort.

 While walking on the right-hand side of Wackwella Road, I noticed on the opposite left-hand side of the road, the P.J. Weeraratna & Sons Jewellery shop, and on several occasions a lean spectacled gentleman dressed in a white long-sleeved shirt and white trousers was standing at the entrance to the shop, speaking with some people and smiling with all those who walked in front of the shop. On my return journey along the same roads, I walked again in front of the same shop which was now on my right-hand side, but that gentleman was not there at the entrance to the shop on some of those days.

 A few months later, while on my return journey from the town, he was at the entrance to the shop and he spoke with me and inquired as to who I was and which school I attended. He was pleased when I told him that it was Mahinda College and he told me that he had also attended the same school. He inquired about a few teachers and whether the subjects Pali and Buddhism were being taught. I answered in the affirmative and added that I too was learning the Pali language. His eyes lit up and he said that a knowledge of Pali would enable one to read and learn Buddhism in the original language in which it was preached and written down. In Mahinda College, we were taught Buddhism and Pali in the English Language by our revered teacher Mr. U.G. Handy, whose mellifluous flow of Pali stanzas together with their English translations all recited from memory virtually mesmerized us, and it took me some time to understand the depth and the meaning of what Mr. Asoka Weeraratna meant by the use of the words ‘learning Buddhism in the languages it was written down’ and which language I was now learning at school.

 On subsequent occasions the topics of discussion included the history of the school and its origin in a building in Galle Fort, about 50 years ago, and about an enlightened and energetic Principal who had engineered the shifting of the school from its congested and uncongenial surroundings to its present place and also about the growth of the school over the past half a century. All this opened a new world, as the history of the school was a new subject that was not taught in school. Even today the inspiring histories of Buddhist schools in Sri Lanka are not taught to young minds even in Dhamma Schools.

  With these brief introductions, in later years more information was collected about the school’s history. THE BUDDHIST, the magazine of the Theosophical Society in its issues of 4th and 11th March 1892, editorially announced that on the 1st of March at 4.30 p.m. the Buddhist English School was inaugurated in a spacious and commodious building and Dr. Bowlers Daly the Manager of Buddhist Schools in his address to the gathering had stated ‘I place the interests of Mahinda College entirely in your hands’ and had ‘hoped that Mahinda College would survive him and prove a blessing to the youth of the island when his name would have been forgotten’.

  The school had a difficult time from 1893 to 1903 during which period several principals who took over from Dr. Bowles Daly, found it difficult to weather the storms of instability. Then on August 1st, 1903, there came an English scholar Mr. Frank Lee Woodward as Principal, who was destined to shape the future of the children of the Southern Province.

 The new Principal tried his utmost to shift the school to more congenial surroundings that would be conducive to the healthy growth of the school. Luck came his way in 1907 when Mrs. D.F.de Silva of Minuwangoda with the assistance of the members of the Weerasiri family, purchased and donated a land called Devatagawatta” in a salubrious and elevated plot of land in Minuwangoda. It had earlier attracted the attention of Mr. F.L. Woodward who had a high sense of aesthetic beauty. The panoramic view of theSripada (Adam’s peak) from the hillock was a reassurance that the site was ideally the most suitable place for a Buddhist school.

 On January 15th, 1908 the foundation had been laid for a building to be named after Colonel Henry Steele Olcott whose death occurred on 17th February 1907. The completion of the Olcott Memorial Hall, the two classroom blocks, the first prize giving commemorating the 21st anniversary of the school, and the ninth anniversary of Mr. F.L. Woodward’s arrival, had taken place in August 1912. The science laboratory was constructed in 1915.

Great indeed had been the contribution of Mr. F.L. Woodward to the Buddhist education of Sri Lanka. As a teacher, he took classes in Buddhism, Pali, English, Latin, and Art and he was also the architect, builder, financier, benefactor, and designer of those stately, majestic, and spacious buildings erected on that elevated site at Elliot Road. Buildings alone do not make a great institution. It is the products thereof that add stature to the institution. The homogeneity of the pupils of Mahinda College who all came from the Southern Sinhala Buddhist stock from the hinterland of the Galle, Matara, and Hambantota Districts, with their diversity of social ties, kingship, customs and manners, and the local history of the favored sons who came to imbibe and learn at the feet of their educators and what they in turn left behind to the next generation of favored sons, created that aura of Woodward and later Mahinda tradition that nurtured and sustained us, and in later years gave life and strength to guide us along this adventurous path in Samsara.

   It is therefore not surprising that Mr. Asoka Weeraratna set out on his chosen path, having imbibed during his student days the fundamentals of the Mahinda Tradition, of learning what is good in a broad range of disciplines and then passing them on with missionary zeal to others who could profit thereby. Dr. Bowles Daly the first Principal who had hoped that Mahinda College would survive him need not have worried. The school has survived one hundred and twenty years too, and the name of the first principal Dr. Bowles Daly has not been forgotten, as his portrait and his name occupy a proud place in the picture gallery of past principals displayed in the venerable Olcott Hall.

  Towards the end of the 1940s, I informed Mr. Asoka Weeraratna that I had been selected for admission to the University of Ceylon in Colombo and that I would be moving to Colombo in a few months. He wished me well and then informed me that he too intends to move his business activities and that he would be pleased if I could look him up when his new shop is opened in Maradana in due course.

  In the early nineteen fifties, I joined the Valuation Department which had its head office in Galle Face, Colombo 3 with a small sub-office in Jaffna, to attend to work in that peninsula. All the other work in the rest of the country was handled from Head Office, by officers who were sent out on circuit to places where there was work to be undertaken.

   This arrangement gave me a wonderful opportunity to travel all over the island at government expense, and in the early years, I volunteered to go to places, where others were disinclined to go, and I spent several months in those difficult areas in the East Coast extending from Pulmuddai in the North to Kumana in the South. I had the opportunity to visit important religious and historical places from Girihanduseya in Tiriyaya, to Seruwawila, Gokanna Viharaya in Trincomalee District, Kiliveddi bodhi tree, Robert Knox’s tamarind tree in Mutur, and the Ampara District Dighavapi, Buddhangala, Mudu Mahavihara, Magul Mahavihara, Hulannuge, Kudumbigala, Gal Oya Development Scheme and the Panama, Kumana and Okanda Village settlements in the Southern end of East coast, close to the Ruhuna National Park.

While working in one of those outlandish places, I happened to read the previous day’s Ceylon Daily News, and saw a full-page advertisement, advertising the obtaining of an agency and the sale of wristwatches in a shop at Maradana by P.J. Weeraratna & Sons. I then knew that Mr. Asoka Weeraratna had come to the metropolis and opened a shop with a bang. Immediately I wrote a letter and wished him and indicated that I would look him up in the shop when I was next in Colombo.

  I made it a point to visit his new shop in Maradana on one of my rare visits from work in the outstations. The shop was on the ground floor of a new upstair building and displayed a fantastic array of Swiss-made wristwatches of all shapes and sizes, and the eager jostling crowds of customers were gazing some examining and yet others purchasing the items on sale. Swiss made wrist watches having brand names such as ‘Paul Buhre’, ‘Boilet’ ‘Henry Sandox’ and ‘Enicar’ sold at P.J. Weeraratna & Sons, Watch dealers, were highly sought after and were the rage of the public in that era. I managed to locate him, and there he was smiling through his spectacles and wearing his white suit engaged in a conversation with a few customers. He was pleased that I had come to see him and his new establishment in Maradana.

 Full-page advertisements were costly and a rarity in that era, and an agency for a Swiss Watch was an unheard-of achievement by a local entrepreneur in that period of uncertainty with the post-second World War economic hardships and the prevailing depressed market conditions.

picture 2 : W. P A N D I T A R A T N E

I was present when the German Dharmaduta Society Headquarters was inaugurated at No. 417, Bauddhaloka Mawatha, Colombo 7 on August 7, 1956.

  The public meeting was held in the forecourt of the storeyed building which was the Sanghawasa for the bhikkhus. A wooden stage was set up for the Bhikkhus and the distinguished guests and the others were accommodated in the rows of chairs placed under the canopy of trees in the foreground of the one-acre property, with its broad frontage to the Bauddhaloka Mawatha. Venerable Nyanatiloka (the well-known and highly respected German monk) was seated on the balcony of the sanghawasa, with his benign visage overlooking the historic gathering.

 The invitees came in and occupied their seats. The German Ambassador and his wife occupied the seats in the front row. He was in a lounge suit and his wife wore an elegant dress with a solid gold necklace worked out in the shape of a snake with a triangular shaped head, long tapering body, and tail, circling her neck. I had never seen such an ornament before and its workmanship fascinated me.

 Mr. C.W.W. Kannangara came dressed in white national dress and white shawl and was escorted to a seat in the front row, away from the German Ambassador.

Mr. S.W.R.D. Bandaranaike also came wearing a white national dress and shawl and Mr. Asoka Weeraratna escorted him up to the stage and invited the distinguished guest to occupy the seat. He hesitated, looked around saw a few bhikkus in the rear rows of chairs on the stage, and said ‘The stage is for the bhikkhus. I will occupy a seat with the audience. He was then escorted to a seat next to the seat occupied by Mr. Kannangara, but Mr. S.W.R.D. Bandaranaike said those seats were for the ambassadors and went away and occupied another seat elsewhere.

  Mr. Asoka Weeraratna looked at me and gave me a knowing smile and I nodded in response. We understood the embarrassment of Mr. S.W.R.D. Bandaranaike who had just before the General Elections of 1956 gone to the Ratmalana airport to greet and welcome back Mr. C.W.W. Kannangara who had resigned his ambassadorship in Indonesia and returned to the island and was expected to contest the Matugama seat at the General Election, on the S.L.F.P. ticket, but Mr. Bandaranaike’s expectations were given the cold shoulder when Mr. C.W.W. Kannangara decided to contest the elections under the UNP symbol. The meeting was well attended by both the public and the distinguished invitees who spoke in support of the proposed activities of the German Dharmaduta Society. At the end of the day, Mr. Asoka Weeraratna was a happy man. He was beaming with smiles and looked contented, and confident.

   I told him that I would be out of Colombo for a few months. He thanked me for attending the meeting wished me and said that he would be out of the island for several months and requested me to look him up whenever I came to Colombo. He added that Buddhist missionary work had been neglected during the Second World War and that the people of the West were feeling lost and neglected, and the only solace they will want is the message of the Dhamma. Mr. Asoka Weeraratna said that he intended to work towards the filling of that void in the minds of the people of the Western World.

I became privy to some of his grand designs and plans that were maturing in his mind and realized that very soon he would radically change his vocation and set out on a far-reaching missionary program to spread the Dhamma in the West.

    I was sent to Trincomalee and after a few months there, was sent to Batticaloa, Gal Oya, and Kalmunai and then returned to Colombo. As Mr. Asoka Weeraratna had left for fresh fields and pastures new, on Buddhist missionary activities, I missed him on that occasion.

    When I met him next, he was a Buddhist monk known as Venerable Mitirigala Dhammanissanti Thero.

By M D P DISSANAYAKE

The traditional t20 cricket skills failed to match the baseball skills of USA.  Pakistan, including world renowned Babar Azam struggled to score as USA returned the target score using less internationally known ELLE or PROTOBALL blending the techniques of Baseball.

We are not underestimating the SL squad in USA, yet like Bangla, India, Pakis, Nepal, Namibia, Sri Lanka,  will  be facing a tough USA team, whilst Canada, WI, England, Aussie.  Oman, UAE may find themselves in a similar company. 

Sending a team of leading Sri Lankan Elle Players, with few days of local  or overseas training need to be considered by the management. 

Our best Elle Batsman E A R P K Perera of SL Light Infantry, K A L Madushanka of SL Army Service Corp, Lance Corporal P D N Sampath and similar best performer need to be recruited and send to join the team.

Don Dissanayake

සාම්ප්රදායික විස්සයි 20 ක්රිකට් කුසලතා ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ බේස්බෝල් කුසලතාවලට සරිලන ලෙස අසමත් විය.  ලෝක ප් රකට බාබර් අසාම් ඇතුළු පාකිස්තානය ලකුණු රැස් කිරීමට අසීරු වූ අතර ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය බේස්බෝල් ක් රීඩාවේ ශිල්පීය ක් රම මිශ් ර කරමින් ජාත් යන්තරව ප් රකට ELLE හෝ ප් රෝටෝබෝල් භාවිතා කරමින් ඉලක්ක ලකුණු ලබා ගැනීමට සමත් විය.

අපි ඇමරිකාඑක්සත් ජනපදයේ ශ් රී ලංකා සංචිතය අවතක්සේරු කරන්නේ නැහැ, නමුත් බංග්ලා, ඉන්දියාව, පාකිස්, නේපාලය, නැමීබියාව, ශ් රී ලංකාව වැනි, දැඩි ඇමරිකා එක්සත් ජනපද කණ්ඩායමකට මුහුණ දෙනු ඇත

නවසීලන්තය කැනඩාව, බටහිර ඉන්දීය කොදෙව්, එංගලන්තය, ඕස්ට් රේලියානු   ඕමානය, එක්සත් අරාබි එමීර් රාජ්යය සමාන සමාගමක සොයා ගත හැකිය.  

දින කිහිපයක් දේශීය හෝ විදේශීය පුහුණුවක් සහිත ශ් රී ලංකා එලී ක් රීඩකයන්ගෙන් සමන්විත කණ්ඩායමක් යැවීම කළමනාකාරීත්වය විසින් සලකා බැලිය යුතුය.  
ශ් රී ලංකා සැහැල්ලු පාබල හමුදාවේ අපේ දක්ෂතම පිතිකරු ඊ ඒ ආර් පී කේ පෙරේරා, ශ් රී ලංකා යුද හමුදා සේවා සංස්ථාවේ කේ ඒ එල් මධුශංක, ලාන්ස් කෝප් රල් පී ඩී එන් සම්පත් සහ ඒ හා සමාන දක්ෂතම ක් රීඩකයා බඳවාගෙන කණ්ඩායමට එක්විය යුතුය.

නීතිඥ තිස්ස ජයවර්ධන යාපා ප්‍රධාන ලේකම් මහජන එක්සත් පෙරමුණ

ඉන්දීය අග්‍රාමාත්‍ය ධූරයට තෙවන වතාවටත් පත්, ශ්‍රී නරේන්ද්‍ර මෝදි මැතිතුමාට මහජන එක්සත් පෙරමුණේ ගෞරවනීය සුභ පැතුම් එක් කරමු.

ගිණිය නොහැකි කාලයක සිට පැවත එන දෙරට අතර සබඳතා, දේශපාලනික, සංස්කෘතික හා ආර්ථික ඇතුළු අන්‍යෝන්‍ය ක්ෂේත්‍රවල ශ්‍රී ලංකාව සමඟ වූ ක්‍රියාකාරී සහයෝගය හා මිත්‍රත්වය තව ද තහවුරු වනු ඇතැයි අප අපේක්ෂා කරමු. 

අප දෙරට එකම වකවානුවක අධිරාජ්‍යවාදයෙන් නිදහස ලද්දෝ වෙමු.

එකී නිදහස උදෙසා, ලංකා සමාජවාදී ව්‍යාපාරයේ නිර්මාතෘවර, අප පක්ෂයේ නායක  පිලිප් ගුණවර්ධන මැතිතුමා එදා ඉන්දීය නිදහස් සටනට එක්වීම මේ මොහොතේ අපි අභිමානයෙන් යුතුව සිහිපත් කරමු.

දුෂ්කර වූ සෑම අවස්ථාවකම අප රට සමග සිටි, ඉන්දීය රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණය තුළ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික සබඳතා තව තවත් තරවනු ඇතැයි විශ්වාස කරමු.

ගරු අග්‍රාමාත්‍යය නරේන්ද්‍ර මෝදි මැතිතුමාගේ ඉදිරි කටයුතු, අරමුණු සාක්ෂාත් වේවායි අපි ප්‍රාර්ථනා කරමු.

නීතිඥ තිස්ස ජයවර්ධන යාපා

ප්‍රධාන ලේකම්

මහජන එක්සත් පෙරමුණ

Ministry of Defence  – Media Centre

This comes after a request made by the State Minister of Defence Hon. Premitha Bandara Tennakoon from the Saudi Ambassador H.E. Khalid Hamoud Alkahtani.

In response to the State Minister’s request, the Saudi Ambassador had made necessary arrangements to obtain five special quotas from the Saudi government.

For the first time, five special sponsored quotas were made available for the Muslim Tri Forces personnel this year. 

State Minister Tennakoon met Ambassador Alkahtani at his office in Colombo, today (Jun 07) to thank him and especially the Saudi Government for this magnanimity and earnest response in providing once in a lifetime opportunity to Muslim members of the Tri Forces to perform the Haj pilgrimage this year.

The Saudi Ambassador thanked State Minister Tennakoon for making this request and said that he would personally be involved in increasing the number of quotas for defence personnel in the coming years.

Making another first, he said that opportunity will also be made available to Sri Lankan Muslim defence personnel to perform the ‘Umrah’ pilgrimage in the future as well. He also said that his government is committed to assisting all communities in Sri Lanka and that he looks forward to working closely with local officials in this regard.  

Sri Lanka Haj Committee member Milfer Gaffoor and beneficiary Tri Forces members accompanied the State Minister on his visit to the Saudi Embassy.

By Dimitris Konstantakopoulos Courtesy defenddemocracy.press

June 3, 2024

Napoleon campaigned in Russia and was crushed. The Western powers heavily intervened in Russia against the Bolsheviks (1918-21), only to face humiliation and see their own troops revolt. Hitler’s Germany attacked Russia and was destroyed.

Their glory is apparently envied now by Biden, Scholz, Macron, Stoltenberg, von der Leyen etc., perhaps the most decadent coterie of leaders” of the West in its whole history. Of very low intellectual quality, those persons probably they have just a very vague idea, if they have, of European history, which makes easier for them to repeat it.

The only problem is that we now possess nuclear weapons and a whole host of other technological means that did not exist before 1945. This is why the new campaign risks becoming not just the Waterloo of the West, but the Waterloo of humanity, unless humanity is mobilized in a massive and dynamic way to prevent its destruction.

We explained in a previous article https://www.defenddemocracy.press/towards-a-global-nuclear-war/ why the latest decisions of the United States and NATO dramatically increase the possibility of a global nuclear war since, as we explained, they overturn the most basic principles of nuclear stability” established in the past by the US and the USSR. Even if we don’t go immediately to global nuclear war Russia and the NATO are two technologically very advanced countries. They can transform into hell the planet even before they go nuclear.

This is more than just a personal viewpoint. The President of the United States himself, Joe Biden, said repeatedly the same. From the very beginning of the war in Ukraine, he has refused to provide Ukraine with long-range weapons capable of striking deep into Russian territory, arguing that we want to help Ukraine, but not to provoke ‘World War III’. The argument that we should not provoke World War III was ever-present in White House deliberations on Ukraine policy (https://archive.fo/gUOvq) until the President surrendered to the War Party” within the collective West and the US government. So either Biden doesn’t know what he says and what he does, which is very dangerous when the decisions concern the very survival of humanity, or he knows what he says and, for reasons he himself knows, he chooses to take the risk of World War III, that is, the destruction of humanity.

I understand that my writing may be hard for the reader to take at face value. Having followed somewhat systematically for many years the issues of nuclear arms control and East-West relations, I have highlighted in my articles the path that has gradually led us to where we are, and warned about the risks of establishing new US bases in my own country, where even the explosion of a ‘small’ tactical nuclear device can lead to a radiation disaster. One of the main US bases is in Alexandroupolis, in Northeastern Greece, and most of the time in Greece the winds are Northeastern. Thus, the radiation from Alexandroupolis can fast go to the Attica agglomeration, where half of the Greek population are living. No one responded to me with arguments, but I was met with a great deal of skepticism and criticism, for my supposed doomsday mentality. Confirmation does not bring me any joy and I am still praying that I won’t be confirmed any more.

The thing seems completely logical and completely absurd at the same time. The biggest barrier to understanding reality is the constraints of our imagination, as the great French geneticist Albert Jacquard once wrote. Most people have a mechanism for denying reality if we feel it exceeds us, the same as ostriches have. Unable to bear the stress of danger, or not knowing how to deal with it, we prefer not to see it. But the nightmare is here, it is in the external reality. And the only way to avoid it is to mobilise states and societies.

Rapid escalation

In the three days since I wrote my previous article on the risk of nuclear war https://www.defenddemocracy.press/towards-a-global-nuclear-war/, a series of news reports have confirmed our conclusion that we are heading towards the most serious nuclear crisis in our history.

After Biden’s decision to allow the use of US weapons against targets on Russian territory, within three days, the French are preparing to send troops to Ukraine, the Germans are discussing the possibility of recruiting 900,000 reservists, the Dutch and the Danes say they have no problem if the F16s they give to Ukraine strike inside Russia. But these aircraft can carry nuclear weapons. In other words, the Russians will be under constant threat and uncertainty that they could be subject to a nuclear attack.

Increasing uncertainty can cause nuclear war by mistake, while facilitating a provocation. The existence of such weapons in Ukraine, where Zelensky now seems to be fully controlled not only by the West in general, but by the extremist Party of War” within it, makes any provocation much easier, i.e. destabilizes the most crucial factor of nuclear stability.

It’s like a poker game where the opponents are constantly moving up in stakes. US weapons have already carried out deadly attacks in Belgorod, Russia. Russia, as Putin himself said, responded by carrying out an attack in the direction of Kharkiv.

So what do they think in Washington, London, Paris, Berlin? That they will keep escalating the intervention in Ukraine and Moscow will not respond? Or do they want it to respond, they want escalation, taking things to a nuclear conflict without taking themselves the responsibility of it?

The Russians, for their part, released a map of the bases where the United States has stored nuclear weapons in Europe and Putin made a special reference to small European states whose leaders do not understand what they are getting themselves into. Most European media did not even report this news.

What do you think? Where exactly is this whole thing going?

European states: Fatal and spineless puppets

The vast majority of European political personnel, directly dependent on NATO and the US services, as it seems, and of a low moral and intellectual level, are powerless to challenge decisions and plans that threaten to lead Europe and humanity to their end.

An honourable exception is the Hungarian Prime Minister Orbán http://www.defenddemocracy.press/71683-2/, whom many may not like for other issues, but who had the courage to clearly oppose the war plans and is now threatened from Brussels, the seat of a supposedly democratic and increasingly totalitarian, European Union, with the exclusion of Hungarians from all posts in the EU. There is also, of course, the left-wing Slovak Prime Minister Fico, even more radical in his criticism of NATO policy, but someone made sure he was sent to hospital.

Orban said that he has never witnessed such irresponsibility in his life as he has seen in Europe’s involvement in Ukraine, without even an assessment of the costs and means needed to achieve its objective goals. NATO is becoming a directly involved party in Ukraine and the chances of avoiding this are limited. He said that he is not prepared, however, to allow Brussels and Berlin to decide that they should send Hungarian soldiers to Ukraine and lead his country back into war against Russia, as Hitler did.

The European Army”

Last month, the leader of the European People’s Party (EPP), Weber said that he wants the introduction of compulsory service and the creation of a European Army, which would not be subject to the constraints of control by national governments. In other words, Brussels will directly send European soldiers to Ukraine without asking anyone.

At the same time, the idea of a military Schengen” is being discussed, i.e. NATO troops being able to move into EU territory without consulting governments.

European leaders do not understand that what they are doing is probably a prelude to the third world war and they think of nuclear bombs as a tactical deterrent tool”, not as something that will actually be used, but what may not seem likely at the start of a war could occur by its conclusion, as the Hungarian Prime Minister pointed out.

The central question

The Americans may hope that, even if a nuclear conflict occurs, it will be under control and confined to European territory. But such calculations are utterly foolish. If humanity crosses the threshold of using nuclear weapons, whether tactical or strategic, it will be extremely difficult to control and contain, even to keep it on European soil. Most likely, once mankind crosses the nuclear threshold, it will be the end of mankind.

Ultimately, the question that political forces and societies in the West have to answer is this: Do we want to risk the very existence of humanity, clearly not for the sake of Ukraine or democracy, but to uphold the dominance of an ultra tiny minority over the planet and our own nations?

Is it not time to start thinking again like Roosevelt, the two Kennedys, De Gaulle, Willy Brandt, Olaf Palme, Aldo Moro, Andreas Papandreou? Where they all working for Moscow as agents? Is it not time for the people to mobilise?

Because, as Nikita Khrushchev and John Kennedy said, those who survive a nuclear war, the living, will envy those who have died.

By Veeragathy Thanabalasingham Courtesy NewsIn.Asia

Colombo, June 7: In none of the eight Presidential elections held so far in Sri Lanka, one has seen such a chaotic political situation as in the run up to the present one. One wonders if politicians really know the mood of the people of the country.

Every day Sri Lankan politicians are making strange comments about the elections, regardless of the merits of those views and the media are highlighting them unthinkingly.

ADVERTISEMENT

Recently the General Secretary of the United National Party (UNP)  Palitha Range Bandara, created a huge controversy by expressing his opinion regarding the elections. He continues to justify his comments even after his party rejected his views.

Addressing a press conference at Srikotha, UNP  headquarters, on May 28, Range Bandara proposed that this year’s Presidential election and next year’s  parliamentary elections should be postponed and the terms of the President and Parliament should be extended by two years.

A former Member of Parliament of Puttalam District and Minister of State, Range Bandara said that a resolution should be passed in Parliament with the support of all parties and put to a referendum for the approval of the people to extend the terms of office.

Immediately, the opposition parties strongly condemned the statement and accused President Ranil Wickremesinghe of being behind his idea. Range Bandara was not an ordinary member of the UNP. He is the General Secretary of the party. But he does not seem to have the political maturity to realize the importance of the views he comes out with.

However, President Wickremesinghe distanced himself from the controversy, realizing the potential impact of Range Bandara’s comments. The President also mentioned that there is no need to say anything specific about his comments as he has already said many a time that the Presidential election will be held on time as per the constitution.

Prime Minister Dinesh Gunawardena also issued a statement clarifying the government’s position that the Presidential election would be held in due course followed by parliamentary elections.

Even after all this happened, Range Bhandara, who convened another press conference last week, justified his opinion that a referendum should be held to extend the terms of the President and Parliament. He said that he only spoke about the constitutional provision regarding referendum and requested other political parties to come up with their stand on the matter. 

While condemning the UNP General Secretary’s comments, opposition politicians and many observers did not fail to recall former president J.R. Jeyawardane’s claim that Sri Lanka could roll out the electoral map for the next 40 years. He had said this  immediately after the UNP’s stunning election victory in July 1977 with a five-sixth majority in parliament. He then held a heavily rigged referendum in December 1982 to extend the term of the then parliament for another six years.

The concern that the elections along with election campaigns could  affect the current momentum of economic recovery under the leadership of President Wickremesinghe, may have   prompted Range Bandara to put forward the idea of postponing the two national elections. Politicians who have already talked about postponement of elections and introducing electoral reforms have cited similar reasons.

Range Bandara also argued that people are not asking for elections, but three square meals a day. Before him his leader, President Wickremesinghe, had already said that people do not want elections.

Addressing the National Law Conference of the Sri Lanka Bar Association held in Nuwara Eliya exactly one year ago, the President stated that the majority of the country’s people, including the youth, have lost faith not only in elections.

It is no secret that the government’s partners, the President’s UNP  and the Rajapaksas’ Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP ) fear elections. They fully cooperated with President Wickremesinghe’s brazen actions that led to the indefinite postponement of local government elections early last year. That the President and the government will not hesitate to engage in anti-democratic measures was clear when they defied the Election Commission’s decision to conduct local government elections.

The government also defied the judiciary by flouting an order of the Supreme Court that the Treasury should not withhold funds earmarked for local government  elections.

Local government elections would certainly have provided an opportunity to assess political thinking of the people after the ‘Aragalaya’ people’s uprising and their perceptions regarding the polices and actions  of the present government.

But the government not only took that opportunity away from the people but also failed to hold Provincial Council elections. It has no moral authority to say that the people do not want elections.

However, there is a difference. President Wickremesinghe has been continuously talking about Presidential elections but not about other elections. The reason is that the Presidential election is related to his political future. In the last two years since Wickremesinghe took office as President, government politicians have often talked about introducing electoral reforms with the subtle intention of postponing parliamentary elections. But they abandoned it after protests from the opposition and civil society organizations.

Meanwhile, addressing a meeting with young legal professionals  held at the Presidential Secretariat a few days ago, President Wickremesinghe said that none of the prospective Presidential candidates from the opposition had said anything about abolishing the executive powers of the Presidency. One wonders whether he said so in the hope that if they came forward with such a proposal to  abolish the executive powers, he would be able to postpone the elections citing the legislative process needed for that.

We recall that late last year, Justice Minister Dr.  Wijedasa Rajapakshe put forward reform proposals to hold parliamentary elections under a hybrid system that would include the former constituency system (First -Past -the Post  system ) and the current proportional representation system.

Vajira Abeywardhana, who is Chairman of the UNP and its one and only member of Parliament, had once asked parties to elect Wickremesinghe unopposed. Abeywardana also said that if the Presidential election is held this year, the government will run out of funds to provide relief to the people affected by the economic downturn.  He is also on record saying that those who are demanding elections want to destabilize the country. The UNP chairman even said that if President Wickremesinghe is allowed to rule for several more years, he will make the country economically sound enough for European women to come to Sri Lanka and work as housemaids.

On the one hand, Wickremesinghe is making arrangements to carry out Presidential election campaigns, while on the other, UNP politicians are stating anti-election views. This strange situation raises the question as to how they will cooperate with the President’s efforts to contest the election. Indeed, the UNP is in a very weak position in terms of popular support and organizational structure. This is the main reason for the confusing views of its leaders.

The President’s announcement that he would not contest the Presidential election as the candidate of the UNP clearly demonstrated his clear understanding of the current state of his party which has under his leadership for three decades. It seems that Wickramasinghe came to the conclusion that it was advisable to contest the Presidential election as an independent candidate on behalf of a broader alliance that includes various parties and individuals  because he was well aware that he could not rebuild his party in the near future.

But his efforts to build a broad alliance have not seen any significant progress so far. Expecting support from many parties, he has not officially announced his candidacy for the presidential election. Even when he declared open his political office in Colombo last Thursday no such announcement came from him.

The President believes that he has developed considerable support among the people of the country due to the improvement in the economic situation. It is true that there is no shortage of goods as a result of his economic restructuring measures. But there is no doubt that the more affluent sections of society who can afford to buy the  available goods want Wickremesinghe to continue in office. But the vast majority of the people do not have the money to buy most of the goods.

It cannot be said that the people of the country will give him overwhelming support in the next election and make him President again just because of the measures taken by him for economic recovery. When it comes to elections, various factors such as party politics and vote banks come into play. His party’s continued weakness is the reason why his efforts to build a broader alliance have not been successful.

Politicians from other parties who may come forward to support him will also have their future prospects in mind. Although the Rajapaksas were widely expected to back Wickremesinghe, but they had often said that they would announce their party’s Presidential candidate in due course. In addition, they say that the candidate they support will be the next President.

It is unclear what decision the Rajapaksas will ultimately make. At the same time, another important question arises as to whether the support of the Rajapaksas will benefit Wickramasinghe. It cannot be completely ruled out that their support may be a liability for him. It is certain that President Wickremesinghe will contest the election. But the political situation around him is confused.

business-standard.com

The related infrastructure that would transmit electricity to consumption centres will see further investment of over $290 million, two sources with knowledge of the matter said.

Adani Group plans to invest over $1 billion in setting up projects in Sri Lanka to generate electricity from wind in what would be the island nation’s single largest foreign direct investment and the biggest ever power project, sources said.

Group firm Adani Green Energy Ltd (AGEL) will set up two wind farms in Sri Lanka’s Mannar town and Pooneryn village in the northern provide with a total installed capacity of 484 megawatt at an investment of about $740 million.

The related infrastructure that would transmit electricity to consumption centres will see further investment of over $290 million, two sources with knowledge of the matter said.

The projects will not just be Sri Lanka’s largest renewable energy project but also the nation’s biggest power project to date.

Last month, Sri Lanka had entered into an agreement to buy electricity from Adani’s wind power stations for 20 years.

AGEL will be paid 8.26 cents per kilowatt-hours (kWh) as per the agreement. This is lower than up to 26.99 cents per kWh paid to thermal projects of state-owned CEB and 9.67 to 13.99 cents per kWh for wind projects. It is lower than 8.75 cents per kWh paid for Odamawadi solar project.

Adani Group is also involved in building a $700 million terminal project at the island nation’s largest port in Colombo.

Sri Lanka, which suffered from crippling power blackouts and fuel shortages during an economic crisis in 2022, has enacted a new legislation to revamp the country’s power sector and attract investment in renewable energy.

The move, which is in line with the commitments made under a $2.9 billion aid from the International Monetary Fund (IMF), seeks to reduce losses in the state-run power company Ceylon Electricity Board (CEB) and make the sector more appealing to investors.

Adani’s project is also strategically important as it would restrict China’s economic influence in the Indian Ocean, particularly Sri Laka’s northern region, which is very close to India’s southern mainland.

Shenali D Waduge

When a country is in chaos, it is the best time to sneak in nefarious Bills & enact them legalizing what people would oppose had their attention being directed towards the insidious objectives at play. The effort to set up a National Women’s Commission after sneaking 2 bills Women Empowerment Bill” & Gender Equality Bill” exposes its ulterior objectives as it aims to break the cultural heritage of the Sinhalese women & noticeably omits any of the discriminations Muslim women or Tamil women are subject to. How can these two Bills be accepted if it is not addressing the issues suffered by ALL women? Or better phrased why should 2 bills only be targeting Sinhalese women?

It is unusual that none of the issues Muslim & Tamil women suffer from are addressed?

There is nothing about the disadvantages to Muslim women vis a vis marriage, ownership of land, inheritance, divorce especially the issue of female genital mutilation. Statistics show how Muslim women the world over have silently raised their concerns but their freedom of speech is always curtailed or curbed by the male fraternity.

Those who are boasting of women’s empowerment & gender equality strangely shy from being vocal about Muslim women’s rights? Is there any reason why they should pick & choose what women they pick to empower? This clearly shows the bias of their agenda. Why don’t these women’s movements come forward to be more vocal on Muslim women’s rights first especially in the area of female genital mutilation given the health & physical trauma young girls are subject to.  Why should only women wear the abhaya or cover themselves from head to toe if equality” is what a Bill aspires to do?

Likewise, the imported Thesavalamai law that is applicable to Malabars of India was entered into Sri Lanka’s legal system unfairly & continues to not only curtail the rights & freedoms of non-Tamils but of all non-Vellala (Malabars became Vellalas in SL) who constitute over 90% of Sri Lanka’s population.

Why are these key areas not taken into account in this so called Women’s Empowerment Bill & Gender Equality Bill?

When anything is difficult to introduce, the tactic used is to camouflage the insidious objective & sugar coat it in a manner that can win over people’s approval. Thus, the name Gender Equality” & Women’s Empowerment” as titles for the insidious bills make it difficult for people to refuse especially those too lazy to read contents of the bill to read the camouflaged dangerous clauses inside it. It shows the architects of these names have mentally assessed how weak the majority of Sri Lanka’s populace are in believing anything sugar coated.

Also dont forget Women Empowerement Bill ” Gender Equality Bill” & National Women Commission” are on the pipeline with NGO support & foreign funding which might even be strapped to aid & other humanitarian gifts given only on the condition that the government passes these Bills. This is how western nations inflict damage culturally on countries by pretending to give goodies which come with dangerous outcomes.

http://www.childwomenmin.gov.lk/storage/app/media/Gender%20Equality%20Act%20%20Draft.pdf

The insidious plan is to legalize Transgender / influence warped sexual ideology – in short it has nothing whatsoever to do with women except to turn men into something other than a man & turn a woman into something other than a woman.

The crux of the matter is that individuals can go about doing what they like in private (even have same sex sexual partners) but what is done in private does not require to be drummed and promoted & forced upon others by legal acts. If a person wants to be gay so be it. If a person wants to be a lesbian so be it. But gays and lesbians and people of any other name have no right to force their ideology upon others through legal Acts. People have a right to live the way they want too.

http://www.childwomenmin.gov.lk/downloads/acts-and-bills

How can women’s rights be protected via a Bill that gives equal place to homosexuality & transgenders while the private members bill that attempts to loosen the criminality of sex with minors will only encourage Sri Lanka to return to being a pedophile paradise as happened in the 1980s where beach boys were on virtual sale for $$$.

The LGBT madness in US is nothing that majority of Americans agree to and many American states are coming out against Pride Flags & even a new trend to dress up young male children as drag queens but have to put up with the nonsense at it was introduced with insidious plans in mind where ultimately big pharma bags a bunch of zombies into their medicinal kitty for therapy medications and depression following operations to change sex and other mental instabilities they begin to suffer as they age. It becomes a fad for those in their teens who can easily be pumped up by paid NGOs to embrace anything that gets promoted as the in thing” but with time they fall into a state of anxiety & require medications. Many of those funding LGBTQ movements have shares in the pharmaceutical industry.

The Gender Equality Bill is proposing to create a Women’s Commission which will hardly look into the needs of women but concentrate on lesbians and promoting lesbians across Sri Lanka’s girls. This is all part of the depopulation agenda. These are all part of the liberal agenda being transported and imported to countries as another means of dividing society & culturally destroying them. Countries that have no culture or no culture to boast about are going out of their way to destroy ancient cultures & keep them only as coffee table books.https://twitter.com/libsoftiktoklisten to how libtards destroyed America with LGBT ideology.

The newest is the drag queen ideology – where young boys are being dressed like girls & sent on mardi gras like concerts. Would any mother or father wish to have their sons dressed as women? What right does a bunch of people have to introduce an ideology changing natural character (interior and exterior) of people? If they wish to, that is their individual choice – but do they have a right to force their will on others? Every persons freedoms and rights ends where they trespass on the freedoms & rights of others. This remains the golden rule.

Look at the number of AIDS victims as a result of abnormal sexual behavior in Africa promoted by NGOs from West? Do we want such in Sri Lanka? We saw how the wayward behavior promoted during the aragala resulted in HIV cases. Do we want to be an AIDS infected nation like the countries of Africa?

What the National Commission on Women’s Bill is cunningly attempting to do is to give legitimacy to LGBT under Gender Equality & Women’s Empowerment.

Isn’t it ironic that the promoters of all these movements were at the forefront of intentionally displaying a black Vesak and mocking Buddha on the grounds of the Galle Face where they claimed they were protesting against an economic situation. Behind the economic” protest the real target was the majority Sinhala Buddhists & all that they stand for & all that makes them defend their nation. What we see taking place are subtle operations attacking every pillar that holds this nation’s Sinhala Buddhist identity together. The attempts to destroy Buddhism from within is given a major prop by political parties like the JVP/SJB & UNP who clothe men in robes & run smear campaigns.

What good is any Bill when inspite of existing Bills – women still get beaten by men more than men get beaten by women, women & girls are trafficked more than men, a woman is raped more than men, more girls are out of school than boys, even those that boast of equality” pay less to women, best jobs are never given to women, and most women that are lucky to go to the top are only ceremonial roles, While countries claim to have legalized transgender/homosexuality – half of all transgenders are sexually abused, there are more cases of suicides by men as they are unlikely to seek help due to their ego.

It is the female who gets pregnant & carries a child for 9 months – should the father get the same leave as this mother who has to breastfeed the baby? Is this the equality that is being promoted?

Likewise, men are physically more powerful than women & it would be unfair to give equal status for a woman as that of a man who is carrying more heavy objects.

Moreover the ones screaming equal rights are also beating for women’s rights & feminist rights – so what happens to equal rights. How many women would say no to a male opening the door for them! How many females would refuse a male paying the restaurant bill!

The feminist movement became vogue only because it was introduced as a socio-political movement similar to the LGBT movement – there are politics behind these initiatives with organizations and governments heavily backing people promoting it.

Who are funding women’s movements? Mostly the nefarious organizations that fund coloured revolutions & destabilizing activities. Men & Women are meant to coexist – not be in competition with one another. The manner the feminist movements build up frenzy amongst females results in women hating men & this inadvertently results in breaking bridges not building them.

Lets take a step back in time. Sri Lanka belongs to the Eastern Civilization, where our nations were called motherland because the head of the home was the mother, who looked after every affair in the house while the father brought food & kept the home safe. This was the role that was passed down from generations and it was a revered role one in which the mother did not try to boast her position was superior to that of the father & vice versa. Then came the macho men – the colonial explorers with their big guns who showed their physical powers enhanced via weapons. Soon, they infused their brand of ideology that pitted people against each other. The caste factor was never looked with degradation but it was turned into a class structure by colonials, men & women were placed against each other, women were turned into slavery and sex objects. The biggest damage was the psychological influence making people think themselves as superior or inferior and building anger and bad will against each other. This psyche continues and is what is being rebranded via various well funded initiatives – all to break up the home..

The colonials followed the rule divide the house” – this is what they are doing now, they are dividing the home – getting children hooked on to drugs, getting children to adopt bizarre sexual norms which are being presented as fashionable, getting children to not respect their elders and teachers, getting elders involved in equally illicit activities preparing the grounds to justify children not respecting them … a major psychological operation is at play. These are all well-funded & well organized with NGOs and locals coopted to roll out the efforts. Natural biology cannot be tampered & tweaked. Attempts to do so result in trauma to the person forced to experience such changes not to those promoting it. People should not be turned into guineapigs and politicians in Sri Lanka should stop playing further games with people’s lives by plugging every imported headache to Sri Lanka.

What should happen is legally men & women should be treated equally & professionally depending on the job – women & men should get paid equally too. All other areas, legislation should not be allowed to force people to adopt any socio-politically motivated & funded initiatives that are being unfairly plugged to foreign aid with diplomatic arm-twisting. Culturally corrupt nations are attempting to corrupt the cultures of nations that embrace proud civilizational traditions, heritage & customs.

A bill or a Commission cannot be allowed to remove & erase ancient cultures, traditions, values, customs & rituals that have been nurtured in Sri Lanka by its people and not those that have been imported & forced upon us.

Shenali D Waduge

By Palitha Ariyarathna

___________​​​​​​​​​__________________________________________________________

From the Buddhist point of view, marriage is neither holy nor unholy. Buddhism does not regard marriage as a religious duty nor as a sacrament that is ordained in heaven. A cynic has said that while some people believe that marriage is planned in heaven, others say that it is recorded in hell also! Marriage is basically a personal and social obligation; it is not compulsory. Man and woman must have the freedom either to get married or to remain single. This does not mean that Buddhism is against marriage. Nobody in this world would say that marriage is bad, and there is no religion that is against marriage. Practically all living things come into being as a result of sex life. Among human beings, the institution of marriage has come about so that society guarantees the perpetuation of the human species and also ensures that the young would be cared for. This is based on the argument that children born through the pleasure of sex must be the responsibility of the partners involved, at least until they have grown up, and marriage ensures that this responsibility is upheld and carried out.

However, a few current Buddhist Monks almost four to Six are advocating in society that one should not seek to get married, as they believe that after becoming parents, children do not take good care of their parents, rendering marriage a waste of time. Conversely, some monks assert that Sinhala Buddhists must not marry due to the belief that the sexual organs of women contain unnecessary impurities.

In Buddhist teachings, impurity is not solely associated with any specific gender or sexual organs.The concept of impurity is more broadly linked to the cycle of birth, death, and rebirth (samsara) and the inherent suffering (dukkha) that comes with it. In some cases, certain monks may hold patriarchal attitudes that prioritize men over women, leading to discrimination or objectification of women.

However, it’s essential to recognize that such attitudes are not inherent to Buddhism or any other religious tradition. The core teachings of Buddhism emphasize compassion, equality, and non-discrimination. The Buddha himself advocated for the full participation of women in the monastic community and taught principles of respect and kindness towards all beings.

In Buddhism, the concept of “impurity” or “impure birth” is often associated with the idea of samsara, the cycle of birth, death, and rebirth. According to Buddhist teachings, every being in samsara is subject to suffering due to their attachment to the impermanent and ever-changing nature of existence. The idea of impurity at birth can be interpreted in several ways within Buddhist philosophy, Karma, Ignorance -Avidya, Attachment and Desire. So, the birth of every single human, within the Buddhist framework, is marked by the impurity of being born into samsara, with its inherent suffering and impermanence.

the Buddha did not explicitly state that the sexual organs of women (or men) contain unnecessary impurities. In fact, the Buddha’s teachings emphasize a compassionate and egalitarian view of all beings, regardless of gender.

However, it’s important to note that ancient Buddhist texts, particularly those from cultural contexts influenced by patriarchal norms, might contain passages or interpretations that appear to discriminate against women. These passages are often reflective of the societal attitudes prevalent at the time rather than the core teachings of Buddhism.

The Buddha’s teachings focus on the universal nature of suffering, the causes of suffering, and the path to liberation from suffering, which are applicable to all sentient beings regardless of gender. The Buddha encouraged his followers to cultivate qualities such as loving-kindness, compassion, generosity, and wisdom, without distinction based on gender or any other characteristic.

According to popular Buddhist beliefs, there are no such restrictions described by Buddha under the Dhamma about Familty Life, but when deeply observed about these type of Buddhist monks we can see These differences can arise due to various factors such as cultural influences, individual interpretations, or the emergence of new movements or schools of thought within Buddhism.

Many traditional Buddhist monks do not advocate for abstaining from marriage, as it’s a concept deeply ingrained in several religious traditions, even during the time of the Buddha. Unfortunately, if Sinhala Buddhists cease to exist, or if they do not sacrifice their lives to protect Buddha Dharma, it is feared that the essence of Buddha Dharma, especially Theravada Buddhism, will disappear.

In contrast, Buddhist monks currently depict the challenging reality of family life, emphasizing the importance of following a devoted path exclusively and not even considering married life, forming partnerships, or engaging in sexual conduct in order to attain enlightenment. However, within this context, these newly emerged ‘New Type Monks’ believe that having children from such family life is considered antithetical to achieving Nirvana.

These new perspectives suggest that bearing children contradicts the pursuit of “Nirvana,” a concept not explicitly outlined by Buddha. The absence of offspring could potentially challenge the essence of Buddha Sasana, as it may signify a lack of successors to continue the tradition of becoming Buddhist monks.

It is imperative that these monks suffering from a possible delusional syndrome seek mental health treatment and governmental intervention to address this collective problem against Buddha Sasana. Mainstream Buddhist monks and leaders must scrutinize these emerging Buddhist monks and question the validity of their assertions, as abstaining from married life and procreation is not synonymous with achieving Nirvana. Finally, they must take immediate action to remove monks advocating against marriage for the sake of sustaining Buddha Sasana, under the law of the Bhikku and under the law of Buddha Sasana Law.

The Anguttara Nikaya contains valuable advice given by the Buddha to young girls prior to their marriage. One important aspect of Buddhism is that the Buddha did not impose any religious laws or commandments. The Buddha was a unique teacher who had set out a number of disciplinary codes for us to uphold according to our way of life. One should try to understand the nature of worldly life. According to Buddhist teaching, in a marriage, the husband can expect the following qualities from his wife: love, attentiveness, family obligations, faithfulness, child-care, thrift, the provision of meals, to calm him down when he is upset, sweetness in everything. In return, the wife’s expectation from the husband is: tenderness, courtesy, sociability, security, fairness, loyalty, honesty, good companionship, moral support.

Moreover, the Buddha offered profound advice to Nakula Matha and Nakula Pita, an elderly couple devoted to each other. When they expressed their concern for each other’s well-being, the Buddha advised them on the impermanence of the body and the nature of aging. He encouraged them to support each other in their spiritual journey, emphasizing the importance of mutual respect, understanding, and companionship in marital life.

Apart from these emotional aspects, some religions are not in favor of family planning, stating it goes against the will of God. Buddhism does not interfere in this personal choice. Laymen are advised in the Buddha’s Teaching to avoid sexual misconduct. Buddhism or Buddha never says you shouldn’t marry and you will become Nirvana. This is a misconception spread by uninformed new monks seeking popularity, which can potentially endanger the very existence of Buddha Sasana.

By Palitha Ariyarathna

Analyst of Buddhist affairs, Desha Abhimani Surya Vansa Ratna Vibhushan Palitha Ariyarathna from Senkadagala Sinha Dwaraya
TCFBI PEC President Unethical Conversion of Buddhist
TCFBI International Co-ordinator
JBB Convenor and President and Founder Sinhala Buddhst Policy Centre
Hela Abimani National Foundation-Secretary
Author Publisher and Journalist

In this thought-provoking video by Dr. Rathansiri Babdara, a topic related to the misleading concept of family life led by Buddhist monks is briefly summarized.

Link: https://www.youtube.com/watch?v=L53yFtoyk_Q&t=5s

ඉදිරි දස වසර තුල භික්ෂූන් වහන්සේලා 25000අහිමි වන ලක්ෂ 4.5 ඡනයා අහිමි කරවන උපත් අඩුවීම www.youtube.com

Senaka Weeraratna

Why is the Sinhala identity being downgraded in Sri Lanka? In contrast, the ethnic identity of the Ethnic Majority in every other country is being upgraded and made into a subject of great pride and admiration of the entire nation. For example, the Tamils of Tamilnadu are Indian Citizens. But the State Govt. of Tamilnadu continues to promote the  Tamil identity as a historical identity worthy of preservation and upliftment.

Then why is a different process, a reverse process taking place somewhat surreptitiously in Sri Lanka?

Sinhala is becoming a ‘ Thanam Vacanaya’ ( forbidden word). It is happening 

• stealthily in every area of the public domain. Wikipedia is replacing ‘ Sinhala’ with ‘ Sri Lankan’ .
• All the English-language newspapers in Sri Lanka now delete the ‘ Sinhala’ nomenclature replacing it with the ‘ Sri Lankan ‘ term. 
• It is almost impossible to refer to a great person as a Sinhala in an Obituary ( Appreciation). It is replaced with ‘ Sri Lankan’. This is all done under the false pretext that everything that is an attribute of the Sinhala race is divisive and harmful.  Sinhala is identified as more or less a villain by those who are hostile to this country.   It has gone so far that we see instances where the Sinhala New Year is now called by some the ‘ Sri Lankan New Year’. 

A content analysis of leading Newspapers will reveal this truth.

• Sinhala is the language of a great Civilization – the unique Buddhist Civilization of Sri Lanka.

Built by our ancestors i.e., the Sinhalese by and large. In the pre-colonial era, there was only one Religion of the Sinhalese – Buddhism.  

Today Sinhala people are scared of being called a ‘ Chauvinist, Racist, Extremist, and whatnot’. 

So therefore they surrender and allow themselves to be manipulated easily.

Nobody is against the other communities. They have a place in the sun. Rightly so.

But this cannot be accomplished by downgrading the ‘ Sinhala’ identity.

Do not throw the Baby with the Bathwater. This is a warning not to get rid of something good or valuable along with something bad.

Being proud of a Sinhala identity does no harm to the national Sri Lankan identity. Both can go together. 

Senaka Weeraratna

මතුගම සෙනෙවිරුවන්

         වෙසක් පෝය නිම වීමත් සමගම ඇද හැලුණු ධාරානිපාත වර්ෂාව  මගින් ඒකතු වූ  පිටාර වතුරාව සහ ගං වතුරාව නිසා මේ වන විට දිස්ත්‍රික්ක කීපයකම විශාල විනාශයක් සිදුව අවසන්ය. විශේෂයෙන්ම ගම්පහ නගරය ,කඩුවෙල ,කොලොන්නාව ,අවිස්සාවේල්ල ,පුවක් පිටය ආදී ප්‍රදේශ යට කරමින් ගැලූ සැඩ පහර අති භයංකර විය.අත්තනගලු ඔය පිටාර ගැලීම නිසා ගම්පහ නගරය යටවීම දේශගුණික විපර්යාසයන්ට ලඝු කරමින් සිටින අයුරු පෙනී යයි.සුපුරුදු පරිදි මේ වතුරාව නිසා පීඩාවට පත් වූ ජනතාව සොයා යමින් සහනාධාර බෙදමින්  රූපවාහිනී ප්‍රදර්ශන තබන දේශපාලකයන් රැසක් දක්නට හැකි විය. නියන් කාලයට ඇති වන දැඩි උණුසුම ද ගං වතුර කාලයට සිදු වන වර්ෂා විපත් වලටද එකම හේතුව වර්තමාන එල් නීනෝ තත්වය යයි තහවුරු කරන මතයට විද්‍යුත් මාධ්‍ය වල වැඩි ඉඩ කඩක් වෙන් වී පවතී.

          අක්වැසි ,නාකපන වැසි, ධාරානිපාත වැසි, මොර සූරන වැසි ආදී වශයෙන් වර්ෂාව පිළිබඳ සිංහල ජන වහරේ දිග හැරෙන වදන් සුලභය. එයට හේතුව වර්ෂාව විචිත්‍රත්වයට නන්වා එය තේරුම් ගැනීමටත් වර්ෂාව නිසා ඇති වන නොයෙකුත් විපත් වලට මුහුණ දීමටත් අපගේ පැරණි ජනතාව පුරුදු පුහුණු  වී තිබීම ය. උතුරේ පමණක් ඉන්දීය දේශය තිබියදී  ඉන්දියන් සාගරයේ  මහා ජල කඳකට මැදිව  දකුණේ ගොඩබිමක් නොදැක පවතින කල්හි රට වටා හමන සුළං ප්‍රවාහය සහ රට හරහා දෙපැත්තටම යනෙන සුළං ප්‍රවාහයන් නිසා ලංකා අහසේ එක් රැස් වන වළකුළු ගැබ්බරව වැහි බිත්තර බවට පත් වී නියමිත කාල වකවානුවකදී වර්ෂාව ලෙසින් පොළවට පතිත වේ.මේ කාලය පැරණියන් සැළකුවේ යල සහ මාස් කන්නය යන නාමයෙනි.සිංහල අවුරුද්දට ප්‍රථම උදාවන බක් මාසයෙන් ඇරඹි යල් කන්නය මුල් කාලයේ ත් ඇසළ මාසය ගෙවී ඇරඹෙන නිකිණි මාසපෝයත් සමග ඇරඹි මාස් කන්නය ආරම්භයේ ත් රටේ ගොවිතැනට යොදා ගන්නේ පසුව මහ වැසි බලාපොරොතුවෙනි.අලුත් සහල් මංගල්ලය, ගම්මඩු ,මුට්ටි මංගල්ලය ආදී පුද පූජා මධ්‍යයේ සොබා දහම සතුටු කිරීම තුළින් කලට වැසි ඇති වීම රටට සුගතියක් විය.රජු ධාර්මික වූයේ නම් වැසි කලට සිදු විය.රටේ මැද කඳුකරයෙන් පටන් ගැනෙන මහා ගංගා වියරු වී වැහි ජලය පුරාවා ගෙන ගම් බිම් යට කරගෙන යන දවසද මේ පැරණියන් දැන සිටියහ. ඒ සඳහා ඔවුන්ට හොඳ සූදානමක්ද විය. ජල පහරවල් වියරු වි යන දවසක පුරවා ගත් වැව් කොටු ද කඩාගෙන යන බවද ඔවුහු දැන සිටිහය. ඒ නිසා ඒවා නිසි කලට අලුත් වැඩියා කරමින් බැමි ශක්තිමත් කරමින් සොබාදහමට අනුකුලව ජීවත් වීම පෙර සිරිතක් විය.

          සියලුම් කාල වකවානුවල වූ යටත් විජිත පාලනය මේ සියල්ල වෙනස් කරන ලද්දේය.චෝලයන් පමණක් නොව කාලිංග මාඝයන්ද මේ පෙරසිරිත අවුල් කළහ. පරංගි ,ලන්දේසි ,ඉංග්‍රීසි නිල දරුවන් මේ පෙරසිරිත වෙනස් කොට රාජකාරිය අහෝසි කලහ. වැව් ඇළ දොළ නඩත්තුව තහනම් කළහ. ඒ හිතුවක් කාරී ක්‍රියා වල අවසන් ප්‍රතිඵලය වූයේ මහා ගං වතුර විනාශයයි.වාසනාවකට ඒ වූ සැණින් ඔවුහු ඒ නියාම ධර්මය තේරුම් ගෙන පිළියම් යෙදීමට උත්සුක වූහ.වාර්මාර්ග අංශ හක්තිමත් වූයේ ඒ නිසාය.නමුත් ලංකාවට නිදහස ලැබීම සහ පාලනය ස්වදේශිකයන් අතට පත් විමේ වාසිය පසුගිය වසර හැත්තෑ හය පුරාවටම අප භුක්ති නොවින්ද බව සහිපත් කළ මනාය. නිරිත දිග කලාපය ජනාකීර්ණ වීම නිසා  විශාල නගර බිහි වීමත් සියලුම ආර්ථික මර්මස්ථාන ඒ වටා ගොනු වීමත් කරන කොට ගෙන සියල්ල උඩු යටි කුරු විය. බස්නාහිර තෙත් කලාපය සමස්තයක්  වශයෙන් ජල දුර්ග සහ වගුරු වලින් සමන්විතය ඒවා ගොඩ කර විසල් නගර බිහි වීම සුලභ සිදු වීමක් විය. එය හඳුන්වන ලද්දේ නවීන සංවර්ධනය යනුවෙනි. ඒ නාගරික ප්‍රදේශයන්ට යටිතල පහසුකම් බිහි කිරීම අනිවාර්ය කොන්දේසියක් විය. ඒ නිසා මාර්ග පුලුල් වීම සහ අධිවේග මාර්ග ජල අලුතින් බිහි වීම පිළිබඳ ඉතිහාසයක් මෑත කාලයේදී දකින්නට ලැබේ.දක්ෂිණ අධිවේගය තනන මුල් කාලයේ  නිරන්තර ජලගැලුම් වලට යටවෙන පහත් බිම් පිළිබඳ පරිසරවේදීන් කල අනතුරු හැඟවීම් බලධාරීන් තුට්ටුවකට මායිම් නොකළහ. වර්තමාන වැලිපැන්න පිවිසුම ඊට උදාහරණ වශයෙන් දැක්විය හැකිය. විවිධ වංගු ගිනිමින් ගමන් කරන ස්වභාවික ජල ධාරා සරළ රේඛාවක් දිගේ  තරමක් විශාල බෝක්කු කටවල් වලින් සහ පාලම් මගින් බැස්ස වීමට සැලැස්වීම ඔවුන් ගේ ක්‍රියාමාර්ගය විය. මහා පස් කඳු පුරවා සමතලා කොට සෑදූ පාරට යටවුණු  ප්‍රදේශයේ දෙපස ගං වතුරාවට යට වීම වසර දහයකට පමණ සැරයක් දැකීම අනිවාර්ය දර්ශනයක් විය. මේ අත්දැකීම් මත කඩවත දක්වා මාර්ගයේ දී කොන්ක්‍රීට් කණු යොදා ගැනීමට ඔවුනට සිදු විය. කෙසේ වෙතත් පහත් බිම් වලින් ජලය ගලා යෑමට ඉඩ නොදීම නාගරික මෙගා පලිස් ප්‍රතිපත්තිය විය. ඒ වෙනුවට විද්‍යාත්මක ක්‍රම අනුගමනය කරමින් වැඩි වතුර පොම්ප මගින් භූගත උමං පද්ධතියක් හරහා මුහුදට පිට කිරීම වැනි දේ අත්හදා බැලීම සිදු විය. ඒවා සියල්ල අසාර්ථක බව වර්තමාන  ගං වතුරාවේ දී අප දුටු සත්‍යයයි. නමුත් නවසිය විස්සේ දශකයේ දී දිවංගත පියදාස සිරිසේන මහතා විසින් සංකල්පීයව ඉදිරිපත් කරන ලද කොළඹ කුඩා ජලාශ නිරිමාණය කරමින් ගං වතුර ක්‍රමානුකූලව බැස්ස වීමේ සංකල්පය පසුගිය කාලයේ සිටි ආරක්ෂක ලේකම් වරයා අත්හදා බැලීමේ දී සාර්ථක වූ බව කිව යුතුය.

     අවශ්‍ය තන්හිදී  අප වර්ෂාවට ඉඩ දිය යුතුය. ග්‍රහ තුරු චලිතයේ දී, සංක්‍රාන්තියේ දී රජු අධාර්මික වීමේ දී පොළව කම්පා වෙයි. වළාකුලු රැස් වෙයි. සුළං ධාරා වේගයෙන් හමා යයි. ධාරානිපාත වර්ෂාව ඇති වන්නට හේතු කාරණා යෙදේ. ඒවා දේශගුණික විපර්යාසයන්ට  පමණක් ලඝු කළ නොහැතිය. එක් අතකින් පොළවේ විද්‍යුත් චුම්බක ක්ෂේත්‍රයේ යම් වෙනසක් ඇති වෙමින් ඇත. පොලෝ තැටි එකිනෙක ගැටෙමින් කම්පා වෙයි. ඒ නිසා ඒවා ගැන කම්පා නොවී අප මේ විපර්යාසයන්ට අනුහුරු විය යුතුය. 2017 වර්ෂයේ දී බස්නාහිර පළාත සඳහා පහත්බිම් රෙගුලාසියක් සකස් කරන්නට යෙදුණේ ඒ නිසාය. එහි හඳුනාගත් කලාප එනම් තෙත්බිම් ආරක්ෂණ කලාපය, තෙත්බිම් සංරක්ෂණ කලාපය, තෙත් බිමි කෘෂිකාර්මාක කලාපය සහ විශේෂ කුඹූරු වගා කලාපය වශයෙන් වෙන්ව හඳුනාගෙන තිබුණි.මෙයින් තෙත් බිම් කෘෂිකාර්මික කලාපය  සහ විශේෂ කුඹුරු වගා බිම් කලාපය මේ වන විට ගොවිජන සේවා දෙපාර්තමේන්තුව විසින් (ABC ) යනුවෙන් වෙන් කර ඇත.නමුත් ලංකාවේ පරිසර පද්ධතිය හසුරුවන විශේෂ වදන් අනුව මේ වෙන් කිරීම විද්‍යාත්මක නොවේ. ඒ තත්වය තුළ මෑත දශක කිපය තුළ විශාල වශයෙන් පහත් බිම් ගොඩ කර ගොඩනැගිලි තැනවී නාගරික ප්‍රදේශ පුලුල් වී තිබේ. ගම්පහ නගරය අවටින් ගලා බසින කුඩා ඇළ මාර්ත හයක් ගොඩ කර හෝ කුඩා කර ඉඳි කිරීම් ‌කර ඇත්තේ යැයි මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්ය වරයෙකු පවසා තිබේ. ඉතින් අත්තනගලු කොමළියට රිසි සේ හැඩ වෙමින් සාගර හිමියන් සොයා යන්නට ඉඩ හසර නැතිය. එවිට ඈ වියරු වැටෙයි. ගම්පහ නගරය පමණක් නොව හාත් පස ගම්බිම් ද යට කරමින් මේ මහා විනාශය ඇති කිරීම දෛවයේ ශාපයක් බඳුය.ඉතින් දැන්වත් පහත් බිම් වලින් ජලය ගලා යෑමට ඉඩ හරින්න.සියලු දෑ හිතකාමීන් එකතු වී අවශ්‍ය නිසි ප්‍රඥප්තියක් සකස් කිරීමට දායක වන්න.

මතුගම සෙනෙවිරුවන්

ධරිණි රාජසිංහම් සේනානායක

MAY 26, 2024 සංස්කාරක COMMENTS OFFON ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය රොකට් විද්‍යාවක් බවට පත් කිරීම: ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සහ බ්ලැක් රොක් සමාගමේ හරිත, නිල් සහ රෝස ශෝධනය

ධරිණි රාජසිංහම් සේනානායක

බ්ලැක්රොක් සහ අනෙකුත් ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී බැඳුම්කර හිමියන්ගෙන් ඉවත්වන ලෙසට එක්සත් ජනපදයේ කොලොම්බියා, යේල් සහ වෙනත් අයිවී ලීගයට අයත් නොවන විශ්ව විද්‍යාලවලින් නැගුණ හඬ ව්‍යාප්ත වෙමින් පවතී. බ්ලැක්රොක් සමාගම පලස්තීන ජන සංහාරය සඳහා ආයුධ සපයන සමාගම් තුළ විශාල වශයෙන් ආයෝජනය කර තිබුණද ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් ගෝලීය දකුණේ රටවල දියත් කරමින් සිටින ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණ මෙහෙයුම සැලසුම් කර ඇත්තේ බ්ලැක්රොක් සමාගම වෙත උපරිම ලාභ හිමිවන පරිදිය.
ශ්‍රී ලංකාවේ විශාලතම ණය හිමියා වන බ්ලැක්රොක් සමාගම ලෝකයේ විශාලතම වත්කම් කළමණාකරණ සමාගම වන අතර එය ලෝකය පුරා එක්සත් ජනපද ඩොලර් ට්‍රිලියන 10ක් ආයෝජනය කර තිබේ. ශ්‍රී ලංකාව මෙන්ම ආසියාවේත්, අප්‍රිකාවේත් දකුණු ඇමෙරිකාවේත් රටවල් 55ක් ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී යුරෝ ණය බැඳුම්කර උගුලට හසුව එක්කෝ බංකොලොත් වී නැතහොත් බංකොලොත් වීමට ආසන්න තත්වයක පසුවන බවට ඇස්තමේන්තු කර ඇත. වරප්‍රසාදිත එක්සත් ජනපද ඩොලරයට එරෙහිව ස්වකීය ජාතික මුදල් ඒකකයන්ගේ අගය පහත වැටීම හේතුවෙන් එම රටවල පුරවැසියන් ක්ෂණික දරිද්‍රතාවයකට පත්වීමෙන් පසු ඒවා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ණය තිරසාරකරණ ප්‍රතිකාරයට” යටත් කෙරී ඇත. මෙය සිදුවන්නේ එක්සත් ජනපද රජයේ ණය ප්‍රමාණය ඩොලර් ට්‍රිලියන 34 ද ඉක්මවා යමින් පවතින තත්ත්වයක් තුළ සහ ආසියානු 21 වැනි සියවස ලෙසින් හැඳින්වෙන” BRICS රටවල නැගී ඒමත් ඒවා විසින් ඩොලර්-හරණ ක්‍රියාදාමයක් දියත්කිරීමත් සිදුවෙමින් පවතින අතරම වීම සැළකිල්ලට ගතයුතු කරුණකි. සෑම දින 100කට වරක්ම එක්සත් ජනපද සමස්ත ණය ප්‍රමාණයට තවත් ඩොලර් බිලියනයක් එක්වන බවට ද ඇස්තමේන්තු කෙරී ඇත.

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය විසින් ප්‍රකාශකරන ලද ඊනියා වසංගතය හා ඒ ආශ්‍රිත ලොක්ඩවුන් මගින් රටවල් වසාදැමීම සහ සැපයුම් මාර්ග බිඳවැටීම නිසා 2020-21 අතර සිදු වූ ලෝක ආර්ථික පසුබෑම හේතුවෙන් ආර්ථික දුෂ්කරතාවන්ට පත් රටවල සම්පත් තුට්ටු දෙකට කොල්ලකෑමට අවශ්‍ය අරමුදල් සපයනු සඳහා එක්සත් ජනපද ආණ්ඩුව විසින් බ්ලැක් රොක් සමාගමට සිය CARES පනත (Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security Act) යටතේ අති විශාල අරමුදල් ප්‍රමාණයක් සපයන ලදි.
2019 පාස්කු ඉරු දින සුඛෝපභෝගී හෝටල් සහ දේවස්ථාන ඉලක්ක කරමින් ISIS නම් සංවිධානයක් විසින් කරන ලදැයි කියන ත්‍රස්ත ප්‍රහාරය, ඉන්ධන සහ ප්ලාස්ටික් ගෝලිකා වෙරළාසන්න සයුරේ විසිර යන පරිදි සිදු වූ නැව් ගිනිගැනීම්, කොවිඩ්-19 මර්දනය කිරීමට යැයි කියමින් ගන්නා ලද ලොක්ඩවුන් වැනි ක්‍රියාමාර්ග මගින් සිදු වූ ආර්ථික විනාශය, වී සහ තේ වගාවන් විනාශවන පරිදි සිදු කළ රසායනික පොහොර තහනම ඇතුළු බාහිර ආර්ථික කම්පනයන් මගින් හුස්ම ගැනීමට ඉඩක් නොතබා ගෙල සිරකරන ලද භූ උපායික වශයෙන් වැදගත් ශ්‍රි ලංකාවට සිය පළමු බංකොළොත් වීම 2022 අප්‍රේලයේදී වේදිකා ගත කිරීමට සිදු වූයේ අරගලය” විරෝධතා ව්‍යාපාරය මගින් අවධානය වෙනතකට යොමු කරමින් පවතින අතරතුරය. ශ්‍රී ලංකා රුපියල බිඳ වැටුණේ හරියටම ඉන්දු පැසිෆික් කලාපය තුළ පළමුව ඇමෙරිකාව” සහ නැගී එන චීනය” අතර සීතල යුද්ධය උත්සන්න වෙමින් පවතිද්දීය.

නිල් සහ හරිත ශෝධනයේ යෙදෙන බ්ලැක්රොක් සහ එහි හවුල්කාර අදානි

ආයුධ නිෂ්පාදන සහ පොසිල ඉන්ධන ක්ෂේත්‍රයේ බ්ලැක්රොක් සමාගම දැවැන්ත ආයෝජනයන් සිදු කර තිබේ. ඒ සම්බන්ධව නැගෙන විවේචනයන් හමුවේ පාරිසරික, සමාජීය සහ ආණ්ඩුකරණ බැඳුම්කර (Environment, Social and Governance bonds -ESG), හෝ ස්වභාව ධර්මය සඳහා ණය හුවමාරුව නැතහොත් හරිත සහ නිල් බැඳුම්කර අලෙවිය මගින් සහ එක්සත් ජාතින්ගේ සංවිධානයේ ස්ත්‍රී වැඩ සටහන්(UNWOMEN program) සඳහා අරමුදල් සැපයීම මගින් තමන්වම හරිත, නිල් සහ පින්ක් ශෝධනයට ලක්කරගැනීමට බ්ලැක්රෝක් සමාගම උත්සාහ දරයි.
බ්ලැක්රොක් සමාගමේ දකුණු ආසියාතික හවුල්කරුවා වන්නේ ඉන්දියාවේ ධනවත්ම පුද්ගලයා ලෙස සැළකෙන අදානි වන අතර, ඔහු භූ දේශපාලනික බල පොරය සහ ඉහළ දූෂණ තත්ත්වයන් කළමණාකරණය කරගනිමින්, ශ්‍රී ලංකාව එහි ණය බැඳුම්කර හිමියන් සමඟ කවර හෝ සාමූහික ගිවිසුමක් ඇතිකරගැනීමට පෙර, වාසි සහගත ගනුදෙනුවක් සිදු කරගැනීමට සමත්ව ඇති බව පෙනේ . ශ්‍රී ලංකාව පිහිටා ඇත්තේ ප්‍රධාන ඉන්දියන් සාගර බලශක්ති වෙළඳාම සහ සබ්මැරීන් දත්ත කේබල් මාර්ගවල සන්ධිස්ථානයකය.
ඉන්දියාවේ මෝදි රජයේ සමීපතම සගයෙකු වන අදානි හරිත බලශක්ති සුළං විදුළි බලාගාර පිහිටුවීමේ ප්‍රචාරක පාඨය යටතේ, 2022 දී ශ්‍රි ලංකාව බංකොළොත් බවට පත්කිරීමට පසුබිම සැකැසු මහ බැංකු බැඳුම්කර වංචාවට සම්බන්ධ රනිල් වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුව බලහත්කාරී ගිවිසුමකට යටත් කරගනිමින් ශ්‍රි ලංකාවේ භූ උපායික වශයෙන් සංවේදී වයඹ දිග මුහුදේ පුනරීන් සහ මන්නාරම් ද්‍රෝණි අත්පත්කරගැනීමට සමත් වී ඇත.
මේ වනවිට මන්නාරම් මුහුදේ මත්ස්‍ය හිඟය සහ ධීවර ජනතාවට මතුව ඇති අවහිරතාවලට මෙන්ම දැනටමත් ස්ථාපිත කර ඇති සුළං විදුළි බලාගාරවල පාරිසරික බලපෑම්වලට එරෙහි ධීවර ජනතාව, ධීවර සමිති සහ පාරිසරික සංවිධාන විරෝධය පළ කරමින් සිටිති.
කෙටියෙන් පවසන්නේ නම්, පාරිසරික සමාජීය හෝ ආණ්ඩුකරණ බැඳුම්කර, ස්වභාව ධර්මය සඳහා ණය හුවමාරුව හෝ හරිත සහ නිල් බැඳුම්කර වනාහි ගැටළු සහගත කාබන් ක්‍රෙඩිට් ගණනයක් මත සහ, මානව වංශික විද්‍යා ප්‍රබන්ධ,දේශගුණික ව්‍යසනයන් පිළිබඳ ආඛ්‍යානයන් මත පදනම් වූ සොබාදම් මාතාව මූල්‍යකරණය කිරීම ඉලක්ක කොටගත් ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී බැඳුම්කර ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණයේම කොටසකි. මෙම බැඳුම්කර විසින් දේශිය ධීවරයන් හා ගොවීන් ඔවුන්ගේ මසුන් අල්ලන සම්ප්‍රදායික මුහුදු කලාපයන්ට, වෙරළ තීරයන්ට හෝ වගාබිම් ආශ්‍රිත වනාන්තරවලට හෝ ප්‍රවේශවීම වළක්වනු ලබන අතර එමගින් පරිසර සංරක්ෂණයේ නාමයෙන්” ඔවුන්ගේ ජීවිකාවන් කෙරෙහි අයහපත් බලපෑමක් ඇතිකරනු ඇත.
මේ අතර පසුගිය වසරේදී ලෝකය පුරා ස්ත්‍රී සංවිධාන සහ ක්‍රියාකාරිකයන් විසින්, බ්ලැක්රොක් සමාගමේ ලිංගික සමානත්වය පිළිබඳ සටන් පාඨ පෙරට දමමින් සිදු කරන පින්ක් ශෝධන ව්‍යාපෘතින්” ප්‍රවර්ධනය කිරීම පිළිබඳව එක්සත් ජාතින්ගේ සංවිධානයට චෝදනා කරමින් පෙත්සමක් අත්සන් කර තිබේ.
ඔවුන්ගේ තර්කය වූයේ එක්සත් ජාතින්ගේ ස්ත්‍රි සංවිධානය(UNWOMEN) බ්ලැක්රොක් සමාගම සමග පවත්වාගෙන යන හවුල්කාරිත්වය විසින් එම සමාගමට කොහෙත්ම හිමි නොවිය යුතු ස්ත්‍රිවාදි අනුමැතියක් ලබාදී ඇති බවය. මෙම විරෝධතා හේතුවෙන් එක්සත් ජාතින්ගේ ස්ත්‍රී සංවිධානයට තමන් බ්ලැක්රොක් සමග පවත්වාගෙන ගිය හවුල් ගිවිසුම අහෝසි කිරීමට බල කෙරෙන තත්ත්වයක් උද්ගතවිය. මානව අයිතීන්ට සහ පාරිසරික අඛණ්ඩත්වයට ඉහළින් ලාභ ලැබීමේ අරමුණ තබා කටයුතු කිරීම පිළිබඳව බ්ලැක් රොක් සමාගම සතු අයහපත් වාර්තා නිසා තමන් මෙම තීරණය ගත් බව” පවසමින් එක්සත් ජාතින්ගේ ස්ත්‍රී සංවිධානය තම තීරණයට හේතු දක්වා ඇත.

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් ශ්‍රි ලංකාවේ සම්පත් තුට්ටු දෙකට වෙන්දේසි කිරීම: ශ්‍රී ලංකා මහබැංකුව බැඳුම්කර හිමියන්ට ප්‍රමුඛත්වය දීම

ලන්ඩන්, පැරිස් සහ වොෂින්ටන් බැඳුම්කර හිමියන්ගේ කලබලකාරි නොසන්සුන් හමුවීම් මැද දැන් ශ්‍රී ලංකාවේ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය තෙවන වසර කරා ද දිග්ගැස්සෙමින් පවතින විට පෙනී යන කරුණක් නම් ඔවුන්ගේ ප්‍රමුඛ අවශ්‍යතාව වී ඇත්තේ ජාත්‍යන්තර පුද්ගලික ණය හිමි සමාගම්වල ලාභ රේට්ටු සහ අවශ්‍යතාවන් සුරක්ෂිත කිරීම බවය. මෙහිදී ඔවුන් ගෝලීය දකුණේ රටවලට ණය ලබා දෙන විට අය කෙරෙන අමතර අවදානම් ගාස්තුවක්ද ඇතුළත් කොල්ලකාරි පොලී අනුපාතයන්ට ඒවා ලබාදී ඇති බවත් මෙම ණය හිමියන් දැනටමත් සිය ණය සඳහා ලාභ ලබා ඇති බවත් යන කරුණු මෙහිදී නොසලකා හැර තිබේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ ණයවලින් 40%ක් හිමි බැඳුම්කර ණය හිමියන්ගේ රහසිගත නම් ලැයිස්තුව සම්බන්ධයෙන් හෝ සියලු ණය හිමියන්ට සමානත්මතා පදනම මත සැළකීමේ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ මූල ධර්මය අනුව ණය දෙන්නන් විසින් ණය දී ඇත්තේ සහනදායික පොලී අනුපාතයන්ටද නැතහොත් ගිනිපොළියටද යන කරුණ නොසළකා හැර ඇති තත්ත්වයක් තුළ දූෂිත ණය අවලංගු කිරීම පිළිබඳව සහතික වීම සම්බන්ධයෙන් හෝ විනිවිද භාවයක් සහතික කිරීම සඳහා ඇත්තේ අවම උත්සාහයකි. එමෙන්ම මෑතකදී ප්‍රතිසංස්කරණයට ලක් කරනලද දූෂණය ඉහවහා ගිය ශ්‍රි ලංකා මහ බැංකුව යටතේ දියත්ව ඇති අස්වැසුම සහනාධාරය හැරෙන්නට ණයගැති බව සහ දුප්පත්කම අඩු කිරීම සඳහා ද බරපතල උත්සාහයක් නොපවතී.

උත්ප්‍රාසය නම් ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම (Extended Fund Facility-EFF )යටතේ සිදුවන ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණ මෙහෙයුම සැලසුම් කර ඇත්තේ කලින් ශ්‍රි ලංකාව මත ගොඩගැසී ඇති දූෂිත ණය කන්දරාවටද ඒ හේතුවෙන්ම ශ්‍රි ලංකාව බංකොළොත්වීම සම්බන්ධයෙන්ද ද වගකිව යුතු එම කොල්ලකාරි ණය දෙන පුද්ගලික සමාගම්වලින්ම තවදුරටත් ණය ගැනීමට ශ්‍රි ලංකාවට බල කෙරෙන පරිදි වීමය. ඒ අවප්‍රමාණ කරන ලද බැඳුම්කර වටිනාකම් තුළ ආපසු ගෙවීමේ පහසුකම ලබාගැනීම සඳහාය.

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගුප්ත මෙහෙයුම් සහ සාර්ව ආර්ථික සම්බන්ධ බැඳුම්කර (Macro-economy linked Bonds-MLB) පිළිබඳ නව යෝජනා දෙස බලන විට පෙනී යන්නේ මෙහි ප්‍රතිඵලය වනු ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාව ගොදුරුව ඇති ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී ණය බැඳුම්කර (ISB) උගුල වඩාත් ගැඹුරු වෙමින් දිග්ගැස්සීම පමණක් බවය. මීට කලින් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් ශ්‍රී ලංකාවේ උපායික වත්කම් සහ රාජ්‍ය ව්‍යාපාර තුට්ටු දෙකට වෙන්දේසියේ දමන ලද අවස්ථාවේ පාරිසරික, සමාජීය සහ ආණ්ඩුකරණ බැඳුම්කර (Environment, Social and Governance Bonds – ESG), යෝජනා කර ඉදිරිපත්කරන ලදි. මෙයට වටිනා වෙරළාසන්න සහ කඳුකර ඉඩම්, බලශක්තිය, ටෙලිකොම් සහ ප්‍රවාහන යටිතල ව්‍යුහයන් අයත්වේ.
මේ වනවිට ජාතික විදුලිබල පද්ධතිය කැබැලිවලට කඩා විකිණීමේ පනතක් පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර ඇත. මෙම පනතට එරෙහිව ලංකා විදුලි බල මණ්ඩලයේ වෘත්තිය සමිති ගණනාවක් විසින් සියවිරෝධය පළ කර ඇත්තේ එමගින් ජාතික බලශක්ති සුරක්ෂිතතාව අහෝසිවී යන බවට කරුණු දක්වමිනි. මෙම පනතට එරෙහිව මේ වනවිට ශ්‍රේෂඨාධිකරණය හමුවේ නඩු 12ක් පැවැරී ඇත.
පසුගිය සතියේ කටුනායක බණ්ඩාරනායක ජාත්‍යන්තර ගුවන්තොටුපොළ ආශ්‍රිතව පැන නැගුණ කලබැගෑනියට හේතුවූයේ එක්සත් ජනපදයේ රූකඩ ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ විසින් වීසා නිකුත් කිරීමද ඇතුළු ආගමන විගමන සේවාවන් බ්ලැක්ස්ටෝන් සමගමට අයත් ඉන්දීය සමාගමකට පවරා දෙනු ලැබීමය. හරියටම කවර හෝ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ ගිවිසුමක් ඇති කරගැනීමටද පෙර බ්ලැක්රොක් සමාගමේ දකුණු ආසියානු හවුල්කරු අදානි සමග ඇතිකරගත් අත යට ගනුදෙනුවලදී” සිදු වූ පරිදිමය.
මේ අතර බිල් සහ මෙලින්ඩා ගේට්ස් පදනම විසින් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහගේ කාර්යාලය තුළ සිය මෙහෙයුම් මධ්‍යස්ථානයක් පිහිටුවා ඇත. එහි අරමුණ ජාතික දත්ත එක්රැස් කිරීම සහ ඒවා සිය අවශ්‍යතාවන් සාක්ෂාත් කරගත හැකි පරිදි විකෘති කිරීමය. ජාතික කිරි නිෂ්පාදන සමාගම වන හයිලන්ඩ් ඉන්දියාවේ ධනපතියෙකුවන අම්බානිට අයත් අමූල් කිරි සමාගම වෙත විකුණා තිබේ. ලාබ ලබන රාජ්‍ය ව්‍යවසායන් වන වන ශ්‍රී ලංකා ටෙලිකොම් සහ ශ්‍රී ලංකා රක්ෂණ සංස්ථාවද ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ පුද්ගලීකරණ ලැයිස්තුවට ඇතුළත්ය.

ත්‍රිත්ව අනතුරක්? ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගුප්ත මෙහෙයුම් සහ කොල්ලකාරි වෙන්දේසි කිරීම්

මේ වනවිට ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම (EFF) යටතේ වසර 4ක් තුළ ඩොලර් බිලියන 3.9 ක ඇපදීමක් ලබා ගැනීම සඳහා ශ්‍රි ලංකාව පැත්තෙන් ඉටුකළ යුතු අත්‍යවශ්‍ය ප්‍රතිසංස්කරණවලට අයත් කොන්දේසියක් ලෙස, ජාතික වත්කම් සහ ලාභ ලබන ඒවාද ඇතුළුව රාජ්‍ය ව්‍යවසායන් තුට්ටු දෙකට විකුණා දමන ලෙස ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදල විසින් දෙන ලද නියෝගවලට රජය යටත් වී ඇතිබව පෙනී යයි. දේශිය ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණයට ද මැදිහත්වී ඇති ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගුප්ත මෙහෙයුම් වල අපරාධ සහායකයා මෑතදී ස්වාධීනත්වය ” ලද ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුව බව සැලකිල්ලට ගන්නා විට මතුව ඇති අනතුර දෙගුණ තෙගුණ නොව සිව්ගුණයකින් වැඩි වනු ඇතැයි සිතිය හැකිය.

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල දේශීය ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණයට මැදිහත්වීම විසින් දේශිය රුපියල්වලින් ගෙන ඇති ණය සහ ඩොලර්වලින් ගෙන ඇති විදේශීය ණය එකට පටලවමින් රටේ ආර්ථික ස්වාධිපත්‍යය සහ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයේ ස්වාධීනත්වය අහෝසි වන මට්ටමට ශ්‍රි ලංකාවේ ණය පිළිබඳ සංඛ්‍යා ඉහළ දැමීමට හේතුවී ඇත.දේශිය ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය සහ සාර්ව ආර්ථික බැඳුම්කර විසින් ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී බැඳුම්කර හිමියන්ට රටේ රැකියා නියුක්තිකයන්ගේ භාරකාර අරමුදල (Employment Provident Funds – EPF) වෙත ප්‍රවේශවීමට ඉඩ සලසා ඇත.
ශ්‍රී ලංකාවේ විශාලතම විශ්‍රාම වැටුප් අරමුදල වන EPF කළමනාකරණය කරනු ලබන්නේ මහ බැංකුව විසින් වන අතර එය වටිනාකම රුපියල් වලින් තක්සේරු කරනවිට රුපියල් ට්‍රිලියන 3.4 කි. ණය හිමි විදේශික පුද්ගලික මූල්‍ය ආයතන සමග වන ගිවිසුම පිළිබඳ පැහැදිලි තත්ත්වයක් නොපවතින අතර, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ප්‍රතිසංස්කරණ යටතේ මෑතකදී පුද්ගලිකරණය කරන ලද ශ්‍රී ලංකා මහබැංකුව විසින් යුරෝ බැඳුම්කර හිමියන්ගේ අවශ්‍යතාවන් ප්‍රමුඛත්වය ලබා දෙමින් දේශිය ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණයටත්, රැකියා නියුක්තික අරමුදලටත් මැදිහත් වීමට ඉඩ සලසා ඇත. මේ මගින් වැඩකරන ජනතාවගේ විශ්‍රාමික වැටුප කොල්ලකෑමට ලෝක ජනගහණයෙන් සියයට 1ක් වන ධනවතුන් නියෝජනය කරන යුරෝ බැඳුම්කර හිමියන්ට අවස්ථාව උදාකර දී තිබේ.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගුප්ත මෙහෙයුම් විසින් බ්ලැක්රොක් වැනි ණය ලබාදෙන පුද්ගලික සමාගම්වලට ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය රටේ විශාලතම විශ්‍රාම වැටුප් අරමුදලට සම්බන්ධ කිරීමට ඉඩ සලසා ඇති අතර එමගින් මිලියන ගණනක් වැඩ කරන ජනතාවගේ ඉතිරි කිරීම් අනතුරේ හෙළා ඇත.

ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය රොකට් විද්‍යාවක් බවට රූපාන්තරණය වීම

සිවිල් සමාජ කණ්ඩායම් විසින් වසර 10ක කාලයක් සඳහා ණය ගෙවීම අත්හිටුවන ලෙසත් යුරෝබැඳුම්කර වෙලඳපොලවලින් රජයට ණය ගැනීම තහනම් කරන ලෙසත් සහනදායි පොලී අනුපාත යටතේ ගන්නා ලද බහුපාර්ශ්වික සහ ද්විපාර්ශ්වික ණය පමණක් ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කරන ලෙසත් ඉල්ලා ඇත. ශ්‍රී ලංකාවේ පොලී ගෙවීම්වලින් සියයට 50ක් පමණ ගෙවීමට සිදුව ඇත්තේ බහුපාර්ශ්වික හෝ ද්විපාර්ශ්වික ණය හිමියන්ට වඩා කොල්ලකාරී පොලී අනුපාත අය කරන ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී බැඳුම්කර ණයහිමියන් (ISB) වෙතය.
සාර්ව ආර්ථිකයට සම්බන්ධ බැඳුම්කර, හරිත සහ නිල් බැඳුම්කර හෝ ස්වභාව ධර්මය සඳහා ණය හුවමාරුකරණය යනුවෙන් ද හැඳින්වෙන ESG බැඳුම්කර පිළිබඳ යෝජනාවන් ශ්‍රී ලංකාවේ ඩොලර් බිලියන 26ක විදේශීය ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය සඳහා යෝජනා කර ඇත්තේ ප්‍රංශ ගිනුම්කරණ සමාගමක් වන ලසාර්ඩ් ඇන්ඩ් ක්ලිෆෝර්ඩ් චාන්ස් සමාගම විසිනි. මෙම සමාගම ණය හිමියන්ගේත් ස්වෛරී බැඳුම්කර හිමියන්ගේත් කණ්ඩායමක් වන යටත්විජිතවාදි පැරිස් කණ්ඩායම නියෝජනය කරයි.
යෝජිත සාර්ව ආර්ථික බැඳුම්කර (MLB) සහ පාරිසරික, සමාජීය සහ ආණ්ඩුකරණ බැඳුම්කර (ESG) බැඳුම්කර, EPF අරමුදල් ඇතුළුව සෑම දෙයක්ම සහ සියලු ජාතික වත්කම් ණයට සම්බන්ධ කර ඇති අතර ඒවායේ වටිනාකම් පහත දැමීමේ ඉලක්කම් සෙල්ලමක නිරත වෙමින් ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය සිදු කරන බව පෙනේ. මූලික විද්‍යාත්මක නියමයන්ට පටහැනි වූත් සියලු තාර්කික විශ්ලේෂණයන්ද නිරීක්ෂණ සහ ඇගැයුම් විධික්‍රම ප්‍රතික්ෂේපකරන්නා වූත් අවිද්‍යාත්මක කාබන් ගණනය කිරීම් මත පදනම්ව ස්වභාව ධර්මය සඳහා ණය හුවමාරුව” (Debt for Nature Swaps – DFNS), නම් ක්‍රමය යටතේ, ස්වභාව ධර්මය මූල්‍යකරණයට ලක්කිරීමද එයට ඇතුළත්ය.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ -විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම් ක්‍රමය යටතේ සිදුවන ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණ ක්‍රියාවලිය වැල්වටාරම් වලින් පිරුණු ඉලක්කම් සෙල්ලම්වලින් සමන්විත රොකට් විද්‍යාවක්” බවට රූපාන්තරණය වී තිබේ. මෙම තත්ත්වය විසින් වැදගත් ප්‍රශ්නයක් මතුකර තිබේ. විද්‍යාත්මක චින්තනයේ මූලධර්මයන් වන සරල බව, දැඩි සහ ශක්තිමත් තර්ක මත පදනම් වීම ආදිය, කෘත්‍රිම බුද්ධිය විසින් වැඩි දියුණුකළ අතථ්‍ය යථාර්ථයන්, විශාල දත්ත අල්ගොරිතම, නිවැරදි දත්ත සහ මූළික කරුණු මත පදනම් නොවූ ව්‍යාජ සංඛ්‍යා, ආදියෙන් සමන්විත යුගයක් තුළ අත්හැර දමා තිබේද යන්නයි ඒ. ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම සාක්ෂාත් කරගත නොහැකි හා තාර්කික ලෙස ගණනය කළ නොහැකි සාර්ව දර්ශක සහ ප්‍රතිඵලවලට සම්බන්ධ කිරීම, සංවර්ධන වැඩසටහන් අධීක්ෂණය සහ ඇගයීමේ මූලික මූලධර්ම ද උල්ලංඝනය කරයි. කෙසේ වුවද අවසානයේදී, අධීක්ෂණය සහ ඇගයීම පිළිබඳ දර්ශක SMART” එනම් විශේෂිත(Specific), මැනිය හැකි (measurable), සාක්ෂාත් කරගත හැකි(Achievable), අදාළ බවකින් යුතු(Relevant ) සහ නිශ්චිත සීමාවක් සහිත(Time bound) සාධකයන්ට යටත් විය යුතු බව පොදුවේ පවත්නා පිළිගැනීමකි.
ගිහාන් පතිරණ සහ දේශපාලන ආර්ථිකය පිළිබඳ ආයතනයේ අනෙකුත් ආර්ථික විද්‍යාඥයින් විසින් සාර්ව ආර්ථික බැඳුම්කර පුළුල් ලෙස විවේචනයට ලක් කර ඇති අතර ඒවා විසින් රටේ රීරි මාංශය උරා ගන්නා බවට තර්ක කරති. අනාගත පරම්පරාවන්ට මෙම ණය ගෙවීමට සිදුවනු ඇත්තේ අවප්‍රමාණ කරන ලද දේශිය මුදල් සහ වංචනික ලෙස විකෘති කරන ලද විනිමය සහ පොලී අනුපාත යටතේය.
අහම්බයක් ලෙස හෝ සැලසුම් සහගත ලෙස හෝ දැනට දිග්ගැස්සෙමින් පවතින ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම් සැලසීම පිළිබඳව ( ශ්‍රී ලංකාව ණය උගුලක හසු කිරීම සහ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය ප්‍රමාද කිරීම පිළිබඳව ගෝලීය කෝපරේට් මාධ්‍ය විසින් දිගින් දිගටම චීනයට දෝෂාරෝපණය කළද) යුරෝ බැඳුම්කර හිමියන් සමග වන සාකච්ඡාවන් විසින්, දැනට සිදුවෙමින් පවත්නා රාජ්‍ය ව්‍යවසායන් පුද්ගලීකරණය මෙන්ම, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම් සැලසීමේ විසඳුම” ලබාදීමට අවශ්‍ය කොන්දේසි සම්පූර්ණ කිරීමේ මුවාවෙන් උපායික වශයෙන් වැදගත් මෙම ඉන්දිය සාගර දිවයිනේ ජාතික සම්පත් කොල්ලකෑම ද වසං කිරීම සඳහා ආවරණයක් ලෙස යොදාගෙන තිබේ..
ශ්‍රී ලංකා මහබැංකුව, බ්ලැක්රෝක් සහ එහි දකුණු ආසියාතික හවුල්කරු අදානි සහ අනෙකුත් බැඳුම්කර හිමියන් යන අපරාධ සහායකයන් අතර ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම(Extended Fund Facility -EFF), පිළිබඳ සාකච්ඡා යටතේ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සිය ආධිපත්‍යය උපාය මාර්ගික වශයෙන් වැදගත් මෙම ඉන්දීය සාගර දිවයිනේ සෑම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම විහිදුවමින් භූමිය, බලශක්තිය, ටෙලිකොම්, ප්‍රවාහන සේවා යටිතල ව්‍යුහයන් වැනි උපායික වත්කම් පුද්ගලීකරණය කිරීමේ සහ තුට්ටු දෙකට විකිණීමේ සැලසුම ක්‍රියාත්මක කරමින් සිටියි. මෙම වත්කම් සහ ජාතික සම්පත් මෙයට පෙර එක්සත් ජනපද සහස්‍රයේ අභියෝග පිළිබඳ සහයෝගිතා ගිවිසුම(US Millennium Challenge Corporation -MCC) යටතේ ද පවරා ගැනීමට සැලසුම් කරන ලද ඒවාය

ත්‍රිත්ව අනතුර? ආර්ථික ස්වාධිපත්‍යය සහ ස්වාභාවික යුක්තිය

කෝකියන් වැඩිවන තරමට ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණ සුප් එක නරක් විය හැකිය!”
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම්(EFF) ප්‍රතිකාරය” පිළිබඳ ක්‍රියාදාමය තුළ දක්නට ලැබෙන පාරදෘෂ්‍යභාවයකින් තොර බව(බැඳුම්කර හිමි සමාගම්වල නම් රහසක්ව පවතී) සහ අනවශ්‍ය සංකීර්ණතාව යන කරුණු දෙකම ණය හිමියන් වෙත වාසි සහගත තත්ත්වයක් සහ වැඩි බලයක් ලබාදීමේ අරමුණෙන් සැලසුම් සහගතව ඇති කරන ලද්දක් බව පෙනී යයි. මෙම ක්‍රියාදාමය තාර්කික දෝෂ, අසත්‍ය සංඛ්‍යා, දත්තවල නොගැලපීම් සහ කිසිදු පාරදෘෂ්‍යතාවයකින් තොරවීම සහ අවදානමට පත්වන ජනතාව හමුවේ වගකීමට බැඳී නොසිටීම ආදියෙන් පිරී පවතී.

මෙයට සමාන ලෙස සාර්ව ආර්ථික බැඳුම්කර සහ ESG බැඳුම්කරද සැලසුම් කර ඇත්තේ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකම්(EFF) යටතේ සිදුවන ණය ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය හරහා මෙම උපාය මාර්ගික වශයෙන් වැදගත් දිවයික සිරව ඇති ණය උගුලේ ග්‍රහණය වඩාත් දැඩි කිරීමට සහ දශක ගණනාවක් තිස්සේ දිග්ගැස්සීමට බව පෙනී යයි. මෙම ණය ගෙවීමට සිදුවනු ඇත්තේ අනාගත පරම්පරාවන්ට වන අතර මෙම ක්‍රියාදාමය විසින් ලාංකික පුරවැසියන්ගේ ආර්ථික ස්වාධිපත්‍යය සහ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයෙහිලා ස්වාධීනත්වය තවදුරටත් ගරාවැටීමකට ලක් කරනු ඇත.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ණය ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීමේ මෙහෙයුම්, විසඳුමකට වඩා ශ්‍රී ලංකාවේ අශෝභන ණය ගැටලුවේ කොටසක් බව වඩ වඩාත් පැහැදිලි වෙමින් පවතී.
2023 ජනවාරි මාසයේදී මහාචාර්ය ජයති ගෝෂ්, තෝමස් පිකටි, යානිස් ෆරෝෆාකිස්, ඩැනී රොදික් ඇතුළු ජාත්‍යන්තර ආර්ථික විද්‍යාඥයින් සහ සංවර්ධන විශේෂඥයින් 184 දෙනෙකු විසින් අත්සන් කරන ලද ප්‍රකාශයක පෙන්වා දී ඇති පරිදි, ස්වෛරීභාවය සහ ස්වභාවික යුක්තියේ මූලධර්ම භාවිතයෙදී ගරාවැටීම හේතුවෙන් ජාත්‍යන්තර මූළ්‍ය අරමුදල ප්‍රතිසංස්කරණයකට ලක්කිරීමේ අවශ්‍යතාව වෙන කවරදාටත් වඩා මතුව ඇති බව පෙනේ. මෙම ප්‍රකාශනය Debt Justice UK නම් වෙබ් අඩවියේ සම්පූර්ණයෙන්ම පළ කෙරී ඇත.

පුද්ගලික ණය ලබාදෙන්නන් ශ්‍රී ලංකාවේ ණය වලින් 40%ක හිමිකාරිත්වය දරයි. මෙයින් බහුතරයක් ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී බැඳුම්කර (International Sovereign Bonds-ISBs)ගණයට වැටේ. නමුත් ඉහළ පොලී අනුපාතයන් අයකිරීම යන්නෙහි තේරුම ඔවුන් 50%කට වැඩි ප්‍රතිශතයක් බාහිර ණය ගෙවීම්වලින් ලබාගන්නා බවය. මෙවැනි ණය දෙන්නන් විසින් ශ්‍රී ලංකාවට ණය දෙන විට ඔවුන්ගේ අවදානම් ආවරණය කිරීම සඳහා අවදානම් වාරිකයක් අයකරනු ලැබේ. මේ මගින් විශාල අමතර ලාභයක් උපයන අතර 2022 අප්‍රේලයේදී ශ්‍රී ලංකාව පළමුවරට සිය ණය ගෙවාගැනීමට නොහැකිව බංකොළොත් තත්ත්වයට පත්කිරීමට එය දායක වී තිබේ. අවදානම් වාරිකය මගින් අති විශාල ලාභ ලබන ණය දෙන්නන් විසින් අවදානමේ ප්‍රතිවිපාක තමන් විසින්ම දරාගැනීමට කැමැති විය යුතුය. සැබෑ වශයෙන්ම ජාත්‍යන්තර ස්වෛරී බැඳුම්කර (ISB) දැන් ද්විතියික වෙළඳපොළේදී අලෙවි කරනු ලබන්නේ සැළකිය යුතු තරම් අඩු මිලකටය. මේ සංදර්භය යටතේ ස්වෛරී ණය ලබාදෙන්නන්ට වඩා පුද්ගලික බැඳුම්කර හිමියන්ට වැඩි බලයක් ලබාදීම මගින් පැරිස් කණ්ඩායමේ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ණය සාකච්ඡාවන්හිදී ස්වාභාවික යුක්තිය පිළිබඳ ප්‍රධාන මූලධර්මය උල්ලංඝණය කර තිබේ.”[1].
Statement by academics on dealing with Sri Lankan debt, January 2023)

පරිවර්තනය: අජිත් සී හේරත්

ආචාර්ය ධරණී රාජසිංහම් සේනානායක ජාත්‍යන්තර සංවර්ධනය සහ දේශපාලනික ආර්ථික විශ්ලේෂණයන් සම්බන්ධ ප්‍රවීණත්වයක් සහිත සංස්කෘතික මානව විද්‍යාඥවරියකි.ඇය විසින් ඉතා මෑතකදී පළ කරන ලද කෘතිය වන්නේ Multi-religiosity in Contemporary Sri Lanka: Innovation, Shared Spaces, Contestation’ යන කෘතියයි.

මූලාශ්‍ර

[1] Statement by academics on dealing with Sri Lankan debt, January 2023)
[2]IMF Executive Board Completes the First Review Under the Extended Fund Facility Arrangement with Sri Lanka

Vijay Prashad

Their Rules-Based International Order Is the Rule of the Mafia: The Twenty-Third Newsletter (2024)

Ana Segovia (Mexico), Huapango Torero (‘Huapango Bullfighter’), 2019. Dear friends, Greetings from the desk of Tricontinental: Institute for Social Research. The skin is the largest organ of the human body. It covers our entire surface, at some points only as thin as a piece of paper and at other points about half as thick as a credit card. The skin, which protects us from all manner of germs and other harmful elements, is fragile and unable to defend humans from the dangerous weapons we have made over time. The ancient blunt axe will break the skin with a heavy blow, while a 2000-pound MK-84 ‘dumb bomb’ made by General Dynamics will not only obliterate the skin, but the entire human body. Despite a 24 May order from the International Court of Justice (ICJ), the Israeli military continues to bomb the southern part of Gaza, particularly the city of Rafah. In blatant disregard of the ICJ’s order, on 27 May Israel struck a tent city in Rafah and murdered forty-five civilians. US President Joe Biden said on 9 March that an Israeli attack on Rafah would be his ‘red line’, but – even after this tent massacre – the Biden administration has insisted that no such line has been violated. At a press conference on 28 May, communications advisor to the US National Security Agency John Kirby was asked how the US would respond if a strike by the US armed forces killed forty-five civilians and injured two hundred others. Kirby responded: ‘We have conducted airstrikes in places like Iraq and Afghanistan, where tragically we caused civilian casualties. We did the same thing’. To defend Israel’s latest massacre, Washington has chosen to make a startling admission. Given that the ICJ has ruled that it is ‘plausible’ that Israel is conducting a genocide in Gaza, could it be said that the US is guilty of the same in Iraq and Afghanistan? Ficre Ghebreyesus (Eritrea), Map/Quilt, 1999. In 2006, the International Criminal Court (ICC) began to assess the possibility of war crimes in Iraq and Afghanistan, and then, in 2014 and 2017, respectively, opened formal investigations into crimes committed in both countries. However, neither Israel nor the United States are signatories to the 2002 Rome Statute, which established the ICC. Rather than sign the statute, the US Congress passed the American Service-Members’ Protection Act – known informally as the ‘Hague Invasion Act’ – which legally authorises the US government to ‘use all means necessary’ to protect its troops from ICC prosecutors. Since Article 98 of the Rome Statute does not require states to turn over wanted personnel to a third party if they have signed an immunity agreement with that party, the US government has encouraged states to sign ‘Article 98 agreements’ to give its troops immunity from prosecution. Still, this did not deter ICC Prosecutor Fatou Bensouda (who held the post from 2012–2021) from studying evidence and issuing a preliminary report in 2016 on war crimes in Afghanistan. Afghanistan joined the ICC in 2003, giving the ICC and Bensouda jurisdiction to conduct their investigation. Even though it signed an Article 98 agreement with Afghanistan in 2002, the US government fervently attacked the ICC’s investigation and warned Bensouda and her family that they would face personal repercussions if she continued with the investigation. In April 2019, the US revoked Bensouda’s entry visa. Days later, a panel of ICC judges ruled against Bensouda’s request to proceed with a war crimes investigation in Afghanistan, stating that such an investigation would ‘not serve the interests of justice’. Staff at the ICC were dismayed by the court’s decision and eager to challenge it but could not get support from the justices. In June 2019, Bensouda filed a request to appeal the ICC’s decision not to pursue the investigation into war crimes in Afghanistan. Bensouda’s appeal was joined by various groups from Afghanistan, including the Afghan Victims’ Families Association and the Afghanistan Forensic Science Organisation. In September 2019, the Pre-Trial Chamber of the ICC ruled that the appeal could go forward. Dawn Okoro (Nigeria), Doing It, 2017. The US government was enraged. On 11 June 2020, US President Donald Trump signed Executive Order 13928, which authorised his government to freeze ICC officials’ assets and ban them and their families from entering the United States. In September 2020, the US imposed sanctions on Bensouda, a national of Gambia, and senior ICC diplomat Phakiso Mochochoko, a national of Lesotho. The American Bar Association condemned these sanctions, but they were not revoked. The US government eventually repealed the sanctions in April 2021, after Bensouda left her post and was replaced by the British lawyer Karim Khan in February 2021. In September 2021, ICC Prosecutor Karim Khan said that while his office would continue to investigate war crimes by the Taliban and the Islamic State in Afghanistan, it would ‘deprioritise other aspects of this investigation’. This awkward phrasing simply meant that the ICC would no longer investigate war crimes committed by the United States and its allies from the North Atlantic Treaty Organisation. The ICC had been sufficiently brought to heel. Alexander Nikolaev, also known as Usto Mumin (Soviet Union), Friendship, Love, Eternity, 1928. Prosecutor Khan again demonstrated his partial application of justice and fealty to the Global North ruling elites when he rushed into the conflict in Ukraine and began an investigation into war crimes by Russia just four days after its invasion in February 2022. Within a year, Khan would apply for warrants for the arrest of Russian President Vladimir Putin and his Commissioner for Children’s Rights Maria Lvova-Belova, which were issued in March 2023. Specifically, they were charged with colluding to abduct children from Ukrainian orphanages and children’s care homes and take them to Russia, where – it was alleged – these children were ‘given for adoption’. Ukraine, Khan said, ‘is a crime scene’. Khan would use no such words when it came to Israel’s murderous assault on Palestinians in Gaza. Even after more than 15,000 Palestinian children had been killed (rather than ‘adopted’ from a war zone), Khan failed to pursue warrants for the arrest of Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu and his military subordinates. When Khan visited Israel in November–December 2023, he warned about ‘excesses’ but suggested that since ‘Israel has trained lawyers who advise commanders’, they could prevent any horrendous violations of international humanitarian law. Ayoub Emdadian (Iran), The Sapling of Liberty, 1973. By May 2024, the sheer scale of Israel’s brutality in Gaza finally forced the ICC to take up the issue. The orders from the ICJ, the outrage expressed by numerous governments of the Global South, and the cascading protests in country after country together motivated the ICC to act. On 20 May, Khan held a press conference where he said that he filed applications for the arrest of Hamas leaders Yahya Sinwar, Mohammed Diab Ibrahim al-Masri, and Ismail Haniyeh and Israeli Prime Minister Netanyahu and his head of military, Yoav Gallant. Israel’s Attorney General Gali Baharav-Miara said that the ICC accusations against Netanyahu and Gallant are ‘baseless’ and that Israel will not comply with any ICC warrant. For decades now, Israel – like the United States – has rejected any attempt to apply international humanitarian law to its actions. The ‘rules-based international order’ has always provided immunity for the United States and its close allies, an immunity whose hypocrisy has increasingly been revealed. It is this double-standard that has provoked the collapse of the US-driven world order. Buried within Khan’s press statement is an interesting fragment: ‘I insist that all attempts to impede, intimidate, or improperly influence the officials of this Court must cease immediately’. Eight days later, on 20 May, The Guardian – in collaboration with other periodicals – published an investigation that revealed Israel’s use of ‘intelligence agencies to surveil, hack, pressure, smear, and allegedly threaten senior ICC staff in an effort to derail the court’s inquiries’. Yossi Cohen, the former head of Israel’s spy agency, Mossad, personally harassed and threatened Bensouda (Khan’s predecessor), warning her, ‘You don’t want to be getting into things that could compromise your security or that of your family’. Furthermore, The Guardian noted that ‘Between 2019 and 2020, the Mossad had been actively seeking compromising information on the prosecutor and took an interest in her family members’. ‘Took an interest’ is a euphemistic way of saying gathered information on her family – including through a sting operation against her husband Philip Bensouda – to blackmail and frighten her. These are clichéd mafia tactics. Hamed Abdalla (Egypt), Conscience du sol (‘The Consciousness of the Earth’), 1956. As I followed these stories of the blood and law, I read the poems of Chechnya-born Jazra Khaleed, writing in Greek in Athens. His poem ‘Black Lips’ stopped me in my tracks, the last stanzas powerful and bleak: Come let me make you human, you, Your Honor, who wipe guilt from your beard you, esteemed journalist, who tout death you, philanthropic lady, who pat children’s heads without bending down and you who read this poem, licking your finger— To all of you I offer my body for genuflection Believe me one day you will adore me like Christ But I’m sorry for you sir— I do not negotiate with chartered accountants of words with art critics who eat from my hand You may, if you desire, wash my feet Don’t take it personally Why do I need bullets if there are so many words prepared to die for me? Which words are slowly dying? Justice, perhaps, or even humanitarianism? So many words are thrown about to assuage the guilty and to confuse the innocent. But these words cannot muffle other words, words that describe horrors and that demand redress. Words are important. So are people, such as Gustavo Cortiñas, who was arrested by the Argentinian military dictatorship on 15 April 1977, never to be seen again. He became one of the 30,000 people whom the military killed between 1976 and 1983. On April 30, two weeks after Gustavo was arrested, his mother, Nora Cortiñas (or Norita, as she was lovingly known), joined other mothers of the disappeared to protest in front of the government house Casa Rosada, at the Plaza de Mayo in Buenos Aires, the first in what became a regular feature. Norita was a co-founder of the Mothers of the Plaza de Mayo, which courageously shattered the wall of misleading words that tumbled out of the mouths of the military Junta. Though her son was never found, Norita found her voice looking for him – a voice that was heard at every protest for justice and spoke with great feeling about the pain in the world until the weeks leading up to her death on 31 May. ‘We say no to the annexation of Palestine’, she said in a video message in 2020. ‘We oppose any measure that tends to erase the identity and existence of the Palestinian people’. Norita leaves us with her precious words: Many years from now, I would like to be remembered as a woman who gave her all so that we could have a more dignified life… I would like to be remembered with that cry that I always say and that means everything I feel inside me, that means the hope that someday that other possible world will exist. A world for everyone. So, I would like to be remembered with a smile and for shouting loudly: venceremos, venceremos, venceremos! We will win, we will win, we will win! Warmly, Vijay

Fabio G.C. Carisio GOSPA News

Originally published by Will Jones on the Daily Sceptic

A study that links excess deaths since 2021 and the Covid vaccines has been published in the British Medical Journal, BMJ Public Health and the Telegraph‘s Sarah Knapton has written it up for the newspaper. Here’s how Sarah’s report starts.

Covid vaccines could be partly to blame for the rise in excess deaths since the pandemic, scientists have suggested.

Researchers from The Netherlands analysed data from 47 Western countries and discovered there had been more than three million excess deaths since 2020, with the trend continuing despite the rollout of vaccines and containment measures.

They said the unprecedented” figures raised serious concerns” and called on governments to fully investigate the underlying causes, including possible vaccine harms.

Serious injuries and deaths following vaccination to various official databases in the Western World

Writing in the BMJ Public Health, the authors from Vrije Universiteit, Amsterdam, said: Although COVID-19 vaccines were provided to guard civilians from suffering morbidity and mortality by the COVID-19 virus, suspected adverse events have been documented as well.

Both medical professionals and citizens have reported serious injuries and deaths following vaccination to various official databases in the Western World.”

They added: During the pandemic, it was emphasised by politicians and the media on a daily basis that every COVID-19 death mattered and every life deserved protection through containment measures and COVID-19 vaccines. In the aftermath of the pandemic, the same moral should apply.”

The study found that across Europe, the U.S. and Australia there had been more than one million excess deaths in 2020, at the height of the pandemic, but also 1.2 million in 2021 and 800,000 and 2022 after measures were implemented.

Researchers said the figure included deaths from COVID-19, but also the indirect effects of the health strategies to address the virus spread and infection”.

They warned that side effects linked to the Covid vaccine had included ischaemic stroke, acute coronary syndrome and brain haemorrhage, cardiovascular diseases, coagulation, haemorrhages, gastrointestinal events and blood clotting.

German researchers have pointed out that the onset of excess mortality in early 2021 in the country coincided with the rollout of vaccines, which the team said warranted further investigation”.

However, more recent data regarding side-effects have not been made available to the public, with countries keeping their own individual databases of harms, which rely on self-reporting by the public and doctors, the experts warned.

The Study in the Headlines of Telegraph

Kudos to Sarah for keeping writing about this important story and the Telegraph for giving it some prominence. It’s up there today in the ‘Headlines’ section of the website and is even featured on the front page of the print edition. Is this a sign of people waking up to what went on during the Covid years?

The discussion section of the study is particularly damning for both the vaccines and ‘containment’ measures, noting that deaths were highest when these were both in operation. It is a crisp summary of the current state of knowledge on post-pandemic excess deaths and is worth reading in full. An extended excerpt follows:

This study explored the excess all-cause mortality in 47 countries of the Western World from 2020 until 2022. The overall number of excess deaths was 3,098,456. Excess mortality was registered in 87% of countries in 2020, in 89% of countries in 2021 and in 91% of countries in 2022. During 2020, which was marked by the COVID-19 pandemic and the onset of mitigation measures, 1,033,122 excess deaths (P-score 11.4%) were to be regretted. A recent analysis of seroprevalence studies in this prevaccination era illustrates that the Infection Fatality Rate estimates in non-elderly populations were even lower than prior calculations suggested. At a global level, the prevaccination Infection Fatality Rate was 0.03% for people aged <60 years and 0.07% for people aged <70 years. For children aged 0-19 years, the Infection Fatality Rate was set at 0.0003%. This implies that children are rarely harmed by the COVID-19 virus. During 2021, when not only containment measures but also COVID-19 vaccines were used to tackle virus spread and infection, the highest number of excess deaths was recorded: 1,256,942 excess deaths (P-score 13.8%). Scientific consensus regarding the effectiveness of non-pharmaceutical interventions in reducing viral transmission is currently lacking. During 2022, when most mitigation measures were negated and COVID-19 vaccines were sustained, preliminary available data count 808,392 excess deaths (P-score 8.8%). The percentage difference between the documented and projected number of deaths was highest in 28% of countries during 2020, in 46% of countries during 2021, and in 26% of countries during 2022.

This insight into the overall all-cause excess mortality since the start of the COVID-19 pandemic is an important first step for future health crisis policy decision-making. The next step concerns distinguishing between the various potential contributors to excess mortality, including COVID-19 infection, indirect effects of containment measures and COVID-19 vaccination programmes. Differentiating between the various causes is challenging. National mortality registries not only vary in quality and thoroughness but may also not accurately document the cause of death. The usage of different models to investigate cause-specific excess mortality within certain countries or subregions during variable phases of the pandemic complicates elaborate cross-country comparative analysis.

Not all countries provide mortality reports categorised per age group. Also testing policies for COVID-19 infection differ between countries. Interpretation of a positive COVID-19 test can be intricate. Consensus is lacking in the medical community regarding when a deceased infected with COVID-19 should be registered as a COVID-19 death. Indirect effects of containment measures have likely altered the scale and nature of disease burden for numerous causes of death since the pandemic. However, deaths caused by restricted healthcare utilisation and socioeconomic turmoil are difficult to prove.

A study assessing excess mortality in the USA observed a substantial increase in excess mortality attributed to non-Covid causes during the first two years of the pandemic. The highest number of excess deaths was caused by heart disease, 6% above baseline during both years. Diabetes mortality was 17% over baseline during the first year and 13% above it during the second year. Alzheimer’s disease mortality was 19% higher in year 1 and 15% higher in year 2. In terms of percentage, large increases were recorded for alcohol-related fatalities (28% over baseline during the first year and 33% during the second year) and drug-related fatalities (33% above baseline in year 1 and 54% in year 2).

The BMJ Study

Previous research confirmed profound under-reporting of adverse events, including deaths, after immunisation. Consensus is also lacking in the medical community regarding concerns that mRNA vaccines might cause more harm than initially forecasted. French studies suggest that COVID-19 mRNA vaccines are gene therapy products requiring long-term stringent adverse events monitoring. Although the desired immunisation through vaccination occurs in immune cells, some studies report a broad biodistribution and persistence of mRNA in many organs for weeks. Batch-dependent heterogeneity in the toxicity of mRNA vaccines was found in Denmark. Simultaneous onset of excess mortality and COVID-19 vaccination in Germany provides a safety signal warranting further investigation. Despite these concerns, clinical trial data required to further investigate these associations are not shared with the public. Autopsies to confirm actual death causes are seldom done.

Governments may be unable to release their death data with detailed stratification by cause, although this information could help indicate whether COVID-19 infection, indirect effects of containment measures, COVID-19 vaccines or other overlooked factors play an underpinning role. This absence of detailed cause-of-death data for certain Western nations derives from the time-consuming procedure involved, which entails assembling death certificates, coding diagnoses and adjudicating the underlying origin of death. Consequently, some nations with restricted resources assigned to this procedure may encounter delays in rendering prompt and punctual cause-of-death data. This situation existed even prior to the outbreak of the pandemic.

A critical challenge in excess mortality research is choosing an appropriate statistical method for calculating the projected baseline of expected deaths to which the observed deaths are compared. Although the analyses and estimates in general are similar, the method can vary, for instance, per length of the investigated period, nature of available data, scale of geographic area, inclusion or exclusion of past influenza outbreaks, accounting for changes in population ageing and size and modelling trend over years or not.

Our analysis of excess mortality using the linear regression model of Karlinsky and Kobak varies thus to some extent from previous attempts to estimate excess deaths… [discussion of some studies on excess deaths] … Although all the above-mentioned studies used more elaborate statistical approaches for estimating baseline mortality, Karlinsky and Kobak argue that their method is a trade-off between suppleness and chasteness. It is the simplest method to captivate seasonal fluctuation and annual trends and more transparent than extensive approaches. …

In conclusion, excess mortality has remained high in the Western World for three consecutive years, despite the implementation of COVID-19 containment measures and COVID-19 vaccines. This is unprecedented and raises serious concerns. During the pandemic, it was emphasised by politicians and the media on a daily basis that every COVID-19 death mattered and every life deserved protection through containment measures and COVID-19 vaccines. In the aftermath of the pandemic, the same moral should apply.

Every death needs to be acknowledged and accounted for, irrespective of its origin. Transparency towards potential lethal drivers is warranted. Cause-specific mortality data therefore need to be made available to allow more detailed, direct and robust analyses to determine the underlying contributors. Postmortem examinations need to be facilitated to allot the exact reason for death. Government leaders and policymakers need to thoroughly investigate underlying causes of persistent excess mortality and evaluate their health crisis policies.

Originally published by Will Jones on the Daily Sceptic

All links to Gospa News articles have been added in the aftermath, due to the ties with the highlighted topics

Indian Elections: It’s the economy, stupid!

Key takeaway from Lok Sabha 2024 results: Religious hate can fan emotions, but it does not get you jobs.

Mitali Mukherjee

India has voted. And as we emerge from that occluding corridor of time, there is space to see more clearly. A few grim realities continue to exist. India still has a jobs crisis, households are still struggling to make ends meet, and hate, as we have seen, does not make for good economics.

Three specific lessons from the last 10 years are worth revisiting. The first, demonetisation. In a ham-handed, poorly thought-out move, the Government of India announced in 2016 the demonetisation of all Rs.500 and Rs.1,000 banknotes. The decision crippled India’s cash-dependent economy for many months to follow. But it also left other fatal wounds. The country was already dealing with a jobs drought and by 2017-18, a 6.1 per cent unemployment rate was the highest we had seen in 45 years.

Other blow-ups were afoot. Manufacturing, a core constituent of jobs, was choking. Prime Minister Narendra Modi’s Make in India” campaign was launched with much fanfare in 2014. The goal? Increasing manufacturing’s share of the country’s economy from 16 per cent to 25 per cent by 2022. The year is gone, and the target has been reset to 2025. Since then, millions have joined the workforce looking for employment.

Over the months and years, the BJP-led Central government consistently scoffed at data from the Centre for Monitoring Indian Economy, the International Labour Organization (ILO) and others that pointed to fewer and fewer jobs, felt most acutely by India’s youth. ILO’s most recent report noted: Youth unemployment rates in India are now higher than the global levels.” These are young people with secondary or higher education, who are frustrated about where their prospects lie. No amount of pakora economics” seems to have worked as ground reports spoke of high stress around jobs and employment.

Time to fix the jobs rot

But the Indian economy had a safety lever, the MSME or medium and small scale industry. Sharp, efficient, and heavily cash-reliant, the MSME sector has been the grease oiling India’s economy, ensuring things move along both with jobs and manufacturing.

Demonetisation however snatched away the MSME sector’s quick turnround ability. A rushed introduction of GST, for all its benefits, then haemorrhaged any hopes of a recovery and with it, the ability to offer jobs. As private sector jobs kept drying up, unemployment kept ticking higher. Government jobs at a State or Central level simply cannot accommodate the number of citizens looking for work and self-exploding experiments such as the Agniveer schemeless so. It is no wonder that several swathes of the electorate have spoken of their concerns around a lack of jobs. It would be well worth the incumbent government’s time to take a hard and honest look at the reality of this unemployment crisis. It is now time to fix the jobs rot.

A migrant arrives at Habibganj Railway Station in Bhopal, in the midst of the pandemic lockdown in May 2020. | Photo Credit: FARUQUI AM

The second lesson came in 2020, when India, like the rest of the world, was hit by COVID. How did the government choose to respond? A complete denial of what death tolls looked like and once again, a poorly thought-through decision to lock down the country. In doing so, favouring the elite and entitled, leaving India’s vast majority to fend for itself. Migrant workers streamed like endless human rivers across the length and breadth of the country, trying to get home to their villages, where there would be some modicum of safety, refuge, and security. It is no wonder that the following years saw a groundswell in the number of people employed in agriculture—from 42.5 per cent in 2018-19 to 45.5 per cent in 2021-22. With no alternative visible, Indians moved to farming.

Also Read | COVID casualties: The uncounted dead

And even as their prospects for better jobs kept dwindling, household costs kept rising. India’s food inflation has been soaring, across vegetables, pulses, milk, and other staples. Feeding a family has become more expensive and more difficult. This is despite a free food grain scheme for low-income households, which by the way, is a duty—not a favour—by the Government of India.

‘Should everybody be poor?’

And finally, a sentence that may linger in the consciousness of India’s polity for a long time. The Prime Minister sneeringly responding to a question on India’s deep and rising income inequality with this reply: Should everybody be poor? Everyone should be poor, then there will be no difference. This was the case in the country earlier.” And the answer to that rhetorical question has been cast in India’s votes. Where the ask is not for everyone to be poor, but for everyone to have a say. And for everyone to have opportunities: to work, to study, to practise their own religion, and to have a voice.

A word also for this government’s crown jewel and object of pride, the Indian stock market, where both hubris and profits have crashed. In the last few weeks, both the Prime Minister and the Union Home Minister predicted a massive equity market rally on June 4, when election results would be declared. The Home Minister’s own words were: You can buy before June 4, it (the market) will shoot up”. On that day, Indian shares posted their worst session in more than four years while the Indian rupee plunged 0.5 per cent against the dollar.

As the day’s bloodbath begins to settle and foreign and domestic buyers come back to survey the wreckage, institutions such as the Election Commission and the SEBI, must ask themselves who should be held accountable here. Equally, ordinary citizens must ask whose interests they believe these institutions uphold. For that matter, which business channel or pink paper has raised any critical questions on the deep fissures in India’s economy and this blatant shilling of the market by political leaders.

Some good economic decisions

Two things stand in favour of the next government. One, a bumper Rs.2.11 trillion dividend from the RBI, which allows space for a reduction in fiscal deficit and more sustained and focussed welfare capex spending. And second, a history lesson that shows us how some of the best economic decisions came from within coalition governments: a removal of the licence permit raj from P.V. Narasimha Rao’s government, a complete overhaul of the tax regime in the H.D. Deve Gowda government, hiving off loss-making public sector undertakings in the BJP’s own Atal Bihari Vajpayee-led government.

And the single most defining feature that has underpinned rural India’s survival, the Mahatma Gandhi National Rural Employment Guarantee Act (MGNREGA), introduced by the United Progressive Alliance (UPA) under Manmohan Singh, that promised to provide minimum employment to the rural poor.

Religious hate can fan emotions, but it does not get you jobs. Attacking minorities can rile up your support base, but it doesn’t pay the bills. And fostering business coteries can win you influential friends, but it can’t win you votes. The last voter in the line has spoken. It is time to start listening.

Mitali Mukherjee is Director of the Journalist Programmes at the Reuters Institute for the Study of Journalism, University of Oxford. She is a political economy journalist with more than two decades of experience in TV, print and digital journalism. Mitali has co-founded two start-ups that focussed on civil society and financial literacy and her key areas of interest are gender and climate change.

චානක බණ්ඩාරගේ

පුරාණ ශ්‍රී ලංකා ඉතිහාසය/සිංහල බෞද්ධත්වය මහා පරිමාණයෙන් විකෘතියට/අපහාසයට ලක් කරන පිරිසක් දැන් බිහිව සිටී. මේ බොහෝ අය සිංහලයෝමය. මොවුන් රටට (ශ්‍රී ලංකාව), සිංහල ජාතියට/බෞද්ධාගමට ආදරය නොකරන, ඒවා නොසලකා හරින හෝ ඒවා ගැන තරහක් ඇති අයයි. මේ සමහර අයට විදේශ NGO වලින් මුදල් ලැබේ. මේ අයගේ මුළීක යටි අරමුණ මෙය සිංහල බෞද්ධ රටක් නොවේය, sසිංහලයාට පෙර මේ රටේ ද්‍රවිඩයන් වාසය කළේය වැනි මතයන් ස්ථාපිත කිරීමයි; ඒ බව සිංහල මහ ජාතියට, විශේෂයෙන්ම වර්තමාන දරුවන්ගේ  සහ තරුණයන්ගේ මනසට කා  වැද්දීමයි. වෙනත් කිසිදා සිදු නොවූ අයුරින් ශ්‍රී ලංකාව තුල පුද්ගලික විද්‍යුත් මාධ්‍යය, යු ටියුබ් අවකාශ ඔස්සේ මෙය දැන් ඉතා සාර්ථකව සිදුවේ. දෙමළ බෙදුම්වාදයට ජාත්‍යාන්තර තලයේ අනුකම්පාව/මුල්‍ය ආධාර ලබා ගැනීම සහ ජාත්‍යාන්තර නිතිය යටතේ ද්‍රවිඩ ඊලාම් රාජ්‍යය මෙහි ස්ථාපිත කර ගැනීමද ඔවුනගේ අරමුණු අතර වේ.

බටහිර සහ ආසියාවේ සමහර රටවල් (උදා: ජපානය, තායිවානය, දකුණු කොරියාව) බොහෝ දියුණු වී තිබෙන්නේ තම රටට   ආදරය කරන දරුවන් එම රටවල පාසැල් පද්ධති මඟින් බිහි කිරීමයි. ශ්‍රී ලංකාවේද කළින් මෙය සිදු විය. දැන් සිදු නොවේ, විශේෂයෙන්ම 1994 පමණ පසු.

රටට ආදරය කරන පුරවැසියන් වීමට නම් ඔවුන් තම රටේ නිවැරදි ඉතිහාසය දත යුතුය. 

දියුණු රටවල් තම ඉතිහාසය විකෘති කිරීමට කිසිසේත් ඉඩ නොදේ. නාට්සින් විසින් යුදෙව්වන් සමුලඝාතනය සිදු නොකළේය යයි කෙනෙක් පැවසීම යුරෝපයේ සිරගත වන වැරද්දකි.

වංචා,  දුෂණ, සොරකම්, පරිසර දූෂණය/විනාශය වැනිදේ ඉතා නරක බව දියුණු රටවල ළමුන්ට නිවෙස්වල/පාසැල්වල උගන්වති. දරුවනට බොරු කීම, සොරකම් කිරීම පුරුදු කරන දෙමව්පියෝ -දුප්පත්/මධ්‍යම/ඉහළ පන්ති සියල්ලේම, මෙහි වෙත්.

විකෘති කරන ලද, ව්‍යාජ ඉතිහාසයක්  ඉගැන්වීම නිසා මේ රටේ ළමා මනස් අවුල්/අතරමං වී ඇත. අද දකුණේ සහ උතුරේ පාසැල් වල උගන්වනුයේ එකම ඉතිහාසයද?

ළමුනට තාර්තිකව (rational) සහ තර්කානුකුලව (logical) සිතීමේ හැකියාව වර්ධනය කරන ඉගැන්වීමේ ක්‍රමයන්  අපේ පාසැල් වල නොමැත හෝ ඉතා අඩුය. විශ්ව විද්‍යාල වල තත්වයද බොහෝ විට මෙයයි.

රාවණා සංකල්පය සත්‍යයක් බව, බුදු රජාණන් වහන්සේ ඉන්දියාවේ නොව ශ්‍රී ලංකාවේ උපන් බව, මිහිඳු හිමි වැඩම කිරීමට පෙර මෙහි බුදු සසුන තිබු බව, විජය/පන්ඩුකාභය/දෙවන පෑ තිස් ගෙන් මෙහි බිහිවූ සිංහල/සිංහල බෞද්ධ ශිෂ්ටාචාරයට  වඩා ඉපැරණි, ඉතා ශ්‍රේෂ්ඨ ශිෂ්ටාචාරයක් මෙරට විය, දේවානම් පියතිස්ස සිංහල නොව දෙමළ දේවානම් පියතිස්සම් බව වැනි ඉතිහාසය විකෘති කිරීම් මොවුන් දැනුවත්ව කරන්නේ  කළින් සඳහන් ද්‍රවිඩ බෙදුම්වාදී අවශ්‍යතාවයන් ඉෂ්ට කර ගැනීමේ චේතනාවෙනි. ඉතා නිරවුල්, අසංකීර්ණවූ අපේ ලිඛිත සහ වාචික  ඉතිහාසය අවුල් කිරීමටය.

සිංහලයෝ මේ ගැන කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නොදක්වති.  බුදුන් වහන්සේට පවා පරිභව කිරීමට ඉඩ හැර ඔවුහු කිසිදු ප්‍රශ්ණයක් නැතිවාක් මෙන් සිටිති.

මෙරට ක්‍රිස්තු/ඉස්ලාම්/හින්දු භාක්තිකයනට ඔවුන්ගේ ආගම/ජාතිය මෙවැනි නින්දා/පරිභව/ විකෘති කිරීම් වලට බඳුන් කරන්නේ නම්?

මෙරට සිංහල ජනගහනයද  ක්‍රමානුකුලව පල්ලම් බසිමින් තිබේ. අද උතුර, නැගෙනහිර, කඳුරටද ඇතැම් ප්‍රදේශ සිංහලයෙක් ‘බෙහෙතකටවත් සොයා ගැනීමට’ බැරි තත්වයක් පත්වී ඇත. පිටකොටුව, කොටහේන, වැල්ලවත්ත, මෝදර, මට්ටක්කුලිය කොම්පඥ වීදීය,  මාලිගාවත්ත  වැනි ප්‍රදේශවල කථා කරන ප්‍රධානම භාෂාව බවට දෙමළ පත්වී ඇත – ඒවායේ වන අධික  දෙමළ/මුස්ලිම් ජනගහනය නිසා. මේ ප්‍රදේශවල සිංහල ජනගනය 30%ක් වත් වේද? කොළඹ සෙසු ප්‍රදේශවල?

එදා (මේ මෑතක් වන තුරු) බොරැල්ලේ වනාතමුල්ල, මට්ටක්කුලියේ සමිට් පුර  90% පමණ ඉතා විශාල සිංහල බෞද්ධ ජනයා ජීවත් වූ ප්‍රදේශයි.  අද ඒවායේ ඔවුන් 60%ක් වත් ඇද්ද? පොදු පෙරමුණ රජයන් කාලයේ මේ ප්‍රදේශවල ඉදි කල දැවැන්ත රජයේ මහල් නිවාස වල සිංහල/දෙමළ/මුස්ලිම් ජනයා පදිංචි කලේ 33% බැගින් වූ වැනි අනුපාතයෙනි. R ප්‍රේමදාස ජනාධ්පති තුමා නිවාස සහ රජයේ රැකියා දුන්නේ සිංහල/දෙමළ/මුස්ලිම් ජන අනුපාතය අනුවය (70%, 20%, 8%).

ප්‍රධාන සුපර් මාර්කට් ජාලා ඒවායෙහි සේවය සඳහා වතු කරයේ, උතුරු/නැගනහිර තරුණ තරුණියන් විශාල වශයෙන් කොළඹට ගෙන්වා ගනී. මේ සමහර සේවකයනට සිංහල කථා කර ගැනීමටවත් නොහැක.

සිංහලයාට උතුරේ, නැගෙනහිර (බොහෝ ප්‍රදේශ) වාසය කිරීම අකැප වී ඇත.

මෙය අද රටේ තිබෙන ප්‍රධානතම මානව හිමිකම් ප්‍රශ්ණයයි – සිංහලයාට ජිවත් වීමට උතුර, නැගෙනහිර ‘තහනම්’ ව තිබීම.

උතුරට සහ නැගෙනහිරට ඇතුල්වන ප්‍රධාන මහාමාර්ග බොහෝ  දොරටුවල රෞද්‍ර පෙනුමැති  තනි තරුණ පිළිරුවක්/දෙමළ නිජබිම සංකේතවත් කරන නිර්මාණ දක්නට ලැබේ. සමහර ඒවායේ එම තරුණයා කඩුවක්ද අතැතිව සිටී. මේ, ඒ පලාත්වල මෑතක සිටී දෙමළ මහ ඇමතිවරුන්ගේ වික්‍රමය.

ඉන්දියාවේ සිට ශ්‍රී ලංකාව දක්වා විහිදෙන රාවණා මාවතක් (Ravana Trail) මෙහි ගොඩ නැගීමට යයි. මේ සඳහා කෝටි ගණනින් මුදල් දෙන්නේ ඉන්දියාවයි.

ඉන්දියාවේ ඇතැම් හින්දුවරුන් විශ්වාස කරන රාමායණය කථා වස්තුව මෙරට වාසින් විශ්වාස නොකරත්. අපේ දෙමළ සොහොයුරන් පවා මෑතක් වන තුරු රාමා, සිතා නොඇදහුහ. ඔවුන් අදහනුයේ ශිව, විෂ්ණු, ගණ, පාර්වතී වැනි දෙවිවරුන්ය. මෙම ලියුම්කරුගේ දැනුම පරිදි අතීතයේදී රාවණා මෙරට ද්‍රවිඩයන් අතර පිළිගත් රජෙක්/දෙවිවරයෙක් නොවීය. නමුත්, දැන් සමහර දෙමළ කෝවිල් වල රාවණා දෙවි කෙනෙක් ලෙස අදහති.

ශිව දෙවියන් සඳහා කැපවුණු ත්‍රිකුණාමලයේ කෝනේස්වරන් කෝවිල් ස්ථානය ඉපැරණි හින්දු  කෝවිලක් ලෙස මෙරට ද්‍රවිඩයන් සළකත්. බොහෝ ද්‍රවිඩ හින්දුන් දැන් එම ස්ථානයට රොක් වෙති. රාවණා රජු ශිව දෙවියන්ට  වඳින දැවැන්ත පිළිමයක් දැන් එහි, මුහුද අසළ, සාදා ඇත.

මහාවංශය සහ මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතානට අනුව කොනේස්වරන්හි පැවත ඇත්තේ මහසෙන් රජ (ක්‍රිව 334 – 361) විසින් ඉදිකරන ලද බෞද්ධ පන්සලකි. එම කෝවිලේ අද දක්නට ලැබෙන චෛය්ත්‍ය 3 එකී පන්සලේ නටඹුන්ය යන්න බෞද්ධ මතයයි.

ප්‍රතිකාල් සෙන්පති ජෙනරාල් අසවේදු මෙහි තිබු පන්සල කඩා බිඳ දමා එහි තිබු වටිනා දේ රැගෙන ගිය බව ඉතිහාස ග්‍රන්ථ වල දැක්වේ. ඔවුන් එහි වූ බෝධියට හානි නොකලත් 1958 දී පමණ එහි වූ බෝධි රාජයාණන් විනාශ මුඛයට පත් කල බව 1984 සන්සෝනි කොමිසම ඉදිරියේ ලබා දුන්  සාක්ෂි වලින් පැවසුණි.   

1968 දී ෆෙඩරල් පක්ෂය ඩඩ්ලි සේනාණායක රජයෙන් ඉවත් වුනේ (එයින්, ඉතා දුර්වල එජාප රජයක් 1968 – 1970 දක්වා පැවතියේ) මෙම කෝනේස්වරන් කෝවිලේ අයිතිය පිලිබඳ වූ මතභේධයය. ඩඩ්ලි සේනාණායකගේ දැඩි මතය වුයේ එය බෞද්ධ පුරාවස්තුවක්ද බවයි.

1958දී SWRD බණ්ඩාරනායක රජය විසින් (ප්‍රකෝපකාරී ලෙස) ශ්‍රී අකුර රථ වාහනවලට හඳුන්වා දීම යාපනයේ වැසියන් ආවේගයට පත් කල කරුණක් විය. රට පුරා දෙමළ – සිංහල කෝළාහල ප්‍රථම වරට මේ වසරේදී සිදු විය. මෙම ජාතිවාදී කෝළාහල වලදී යාපනයේ, ත්‍රිකුණාමලයේ සහ මඩකලපුවේ සිටී සිංහලයන් විවිධ වධ හිංසා වලට ලක් විය. බොහෝ සිංහලයනට එම ප්‍රදේශ අත් හැර දකුණට යාමට සිදු විය.  දකුණේ, වැල්ලවත්ත, දෙහිවල ප්‍රදේශවල අහිංසක දෙමළ ජනයාද වද හිංසාවලට භාජනය විය.

බෞද්ධයන් හින්දු දෙවිවරුන් අදහන බව සත්‍යයකි. ඒ ප්‍රධාන වශයනේ කන්ද උඩ රට සිටී වඩුග රජවරුන්  (නායක්කර් රජවරු 4 දෙනා)  ඔවුනගේ තමිල්නාඩු දෙමළ බිසවුනට වන්දනා කිරීම සඳහා මහනුවර දළදා මාලිගා සංකීර්ණයේ හින්දු දේව කෝවිල් ස්ථාපිත කිරීම නිසාය.

අද කර්ණාටක ප්‍රාන්තය (බැංගලෝර් අග නගරය) ප්‍රදේශයේ සම්භවය ලත් මේ වඩුග රජවරුන් සැබෑ ලෙසම බෞද්ධ රජවරුන් බවට පත් වුහ. සිංහල කථා කළහ. ඔවුන්ගේ විජනගර් මහා අධිරාජ්‍යයේ කේන්ද්‍රස්ථානය වුයේ තමිල්නාඩුවයි. ඒ නිසා කන්නඩා භාෂාවට අමතරව දෙමළද කථා කළහ, කළින් කී පරිදි, ඔවුනට දෙමළ බිසෝවරුන්  සිටීයහ.

අවසන් සිංහල රජු වූ නරේන්ද්‍ර සිංහ හට දරුවන් නොසිටීම මෙම නායක්කර් රජවරු බලයට ඒමට හේතුව විය.

සැබෑ බෞද්ධයන් වූ මේ නායක්කර් රජවරුන් හින්දු දෙවි වරුන්ද වන්දනා මාන කළා විය හැක. බුද්ධාගම තුලින් එයට ඉඩ සැළසේ. රජු සතුටු කිරීම/ රජුට පක්ෂපාත බව පෙන්වීම  වස් රජුගේ සිංහල ඇමතිවරුන්, සිංහල රදලයන් සහ වෙනත් සිංහල වංශාධිපතීන් දෙමළ දෙවිවරු ඇදහීමට  පෙළභූනා විය හැක. මේ නිසා කන්ද උඩ රට රාජධානියේ සාමාන්‍ය ජනයාද දළදා මාලිගාවේ සිය වතාවත් අවසන් කර එම භූමියේම පිහිටුවා තිබු මේ කෝවිල් වලටද ගොස් දේව ආශිර්වාද පැතුහ.  අදද මේ දේ සිදුවේ.

නමුත්, කිසිම හින්දු දෙවි කෙනෙක් නොඅදහන බොහෝ ශ්‍රී ලාංකික බෞද්ධයෝ වෙත්.

කතරගම, දැඩිමුණ්ඩ, සමන්, අයියනායක යනු සිංහල දෙවි වරුය. එම දෙවි වරුන් අප මහත් භක්තියෙන් පුදමු.

බුදු රජුන් කලද දෙවිවරු සිටීහ. ඔවුහු උන්වහන්සේට වැඳ නමස්කාර කළහ.

බුද්ධාගමේ සියළු බලගතු, අදෘශ්‍යමාන දෙවියන් වහන්සේ කෙනෙක් නොමැත.

නමුත්, බෞද්ධ සංස්කෘතියේ දෙවිවරු පිළිබඳව සඳහන් වේ; අප ඔවුන් වෙනුවෙන් පින් අනුමෝදන් කළ යුතුවේ.  දෙවිවරුනට පැවතිය හැක්කේ එවිටය.

කතරගමද (හෙළ, සෙනරත් රජුගේ පුනරුප්පත්තිය)  දෙමළ දෙවි කෙනෙක් බව පෙන්වීමට බොහෝ උත්සාහයන් දරත්.  මෑතක ඒ බව සනාථ කෙරෙන චිත්‍රපටයක්ද සෑදුනි.

කළින් කීවාක් මෙන්, අප බෞද්ධයන් සමහරෙක් විෂ්ණු, ගණ, ශිව වැනි හින්දු දෙවිවරුන්ද අදහන බව සත්‍යකි. නමුත් සිංහලයන් බොහෝ දෙනෙක් ඔවුන්ව අදහන්නේ ඔවුන් සිංහල දෙවිවරුන් ලෙස සළකාය/සිතාය.

කිසිම බෞද්ධයෙක් රාවණා දෙවි කෙනෙක් ලෙස නොඅදහයි. අද තත්වයද මෙයයි. පුද්ගලික රුපවාහිනි සහ යු ටියුබ් නාළිකා වලට ස්තුති වන්තව රාවණා රජෙක් බවට පිළිගන්නා සිංහලයෝ නම් දැන් ඉතා බොහෝය.

වසර 2,000ට ආසන්න පැරණි ග්‍රන්ථාරූට ඉතිහාසයක් අපට ඇත. අප දන්නා ඉතිහාසය වනුයේ මේ රටේ ප්‍රාරම්භකයා විජය කුමරායි. රාවණයෙක් මේ රටේ රජ කළේය යනුවෙන් ඉතිහාසය ප්‍රබලව වෙනස් වන්නේ මේ ශත වර්ෂය (21) ආරම්භයත් සමඟ පමණය. මේ සඳහා, තමිල්නාඩු සබඳතා ඇති ජනප්‍රිය පුද්ගලික රූපවාහිනී නාළිකා තදින්ම ක්‍රියා කළහ/අදත් කරති. ‘ජීවමාන රවාණා’ වැනි වැඩසටහනක් එක් දෙමළ ආධිපත්‍ය ඇති පුද්ගලික රුපවාහිනී මාධ්‍යක දැනුත් සතිපතා කොටස් වශයෙන් විකාශණය කරන බව සැළයි.  

යුධමය ලෙස LTTEය අප පරාජය කලත් ඔවුන් සිංහලයාගේ  විඥානය ජය ගත් බවත්, ඒ නිසා අප දැන් රාවණා වැන්නන් පිළිගන්නා බව උගතුන් යයි සම්මත සිංහල ඇතැමුන් පවසති. මෙය නිෂ්පල තර්කයකි. සිංහලයෝ කිසි දා ප්‍රභාකරන්ව විශ්වාස කලේ නැත.

1977 පසු මේ දක්වා බිහි වූ රජයන් නම්, විශේෂයෙන්ම 1994 පසු,  සිංහලයාගේ  විඥානය මොට කිරීමට කටයුතු කර ඇති බව සත්‍යකි.

අපේ කිසිම පැරණි ඉතිහාස පොතක රාවණා රජෙක් ගැන සඳහන් නොවේ. රාවණයෙක් මෙහි සිටී බවට පිළිගත හැකි කිසිදු සෙල් ලිපියක් හෝ වෙනත් පුරා විද්‍යා සාධකයක් මෙතෙක් හමුවී නැත.

විජය ඒමට පෙර මෙහි මිනිසුන් වාසය කළහ. බලන්ගොඩ මානවකයා සිටියේ මීට වසර 40,000ට පෙරය.

අති පැරණි මහාවංශයට අනුව ඒ අය රාක්ෂ, යක්ෂ සහ නාග ජන කොටස් වුහ. පොදුවේ ඔවුන් හෙළයන් වශයෙන් අප සළකමු.  

දඹදිව වංග දේශයේ ලාට රටේ සිංහබාහු රජතුමාගේ පුත් විජය, මෙහි හෙළයන් සමඟ එකතුවී සිංහල ජාතිය බිහි විය (සිංහ + හෙළ = සිංහල). ඒ මීට වසර 2,500ට අසන්නවය.

කුවේණිය (නොහොත් ලීලාවතී) යක්ෂ ගෝත්‍රයට අයත් විය. ඇය එකළ අද  පුත්තලම/අනුරාධපුර ප්‍රදේශයන්හි  වූ යක්ෂයන්ගේ රැජින විය.

විජය කුමරු සහ බුදු දහම ඉදිරියේදී නිත්‍ය වශයෙන්ම රැකීම පිණිස ශ්‍රී ලංකා දේශය  බේරා දිය යුතු බවට සිය පිරිනිවන් මංචකයේදී, බුදු රජුන් සක්‍ර දෙවීදුන් හට පැවසූහ. මේ බව මහාවංශයේ ග්‍රන්ථාරූටය.

 අපේ සමහරෙක් නොපිළිගත්තත්, ඉන්දියාව මහාවංශය පිළි ගනී.

බුදු රජුන් පිරිනිවන් පෑ දින විජය කුමරු මෙරටට 700ක් පිරිවර සමඟ තම්බපන්නියෙන් ගොඩ බතී.

බුදු රජුන්ගේ ඉල්ලීම පිළිගත් සක් දෙවිඳු ශ්‍රී ලංකාව ආරක්ෂා කිරීම සමන් දෙවිදුන්ට මෙන්ම දැඩිමුණ්ඩ දෙවියන්ට පවරන ලදී. සමන් දෙවිඳු වනාහි කුවෙනියගේ මාමා කෙනෙකි.

අද වැද්දන් (ආදිවාසින්) කුවේනිව මහ කිරිමැල්ඇත්තෝ යන ළබැඳි නාමයෙන් හඳුන්වති. වැදී පරපුර පටන් ගත්තේ විජය සහ කුවේනිගේ දරුවන් වූ ජීවහත්ත සහ දිසාලා ගෙනි. මේ අනුව, විජය වැද්දන්ටද  සිය ‘ජාතියේ පියා’ය.  

සිංහ රජුගේ (මොහුට සිංහයෙකුගේ මෙන් නිය විය) දරුවන් – සොහොයුරන් – සිංහබාහු සහ සිංහසීවලී අඹු සැමියන් සේ හැසිරුණු බවට වූ  ප්‍රබන්ධයක් මෑතක සිට සාර්ථකව ගොඩ  නැඟී ඇත.

සිංහබාහු නමින් දැනට තිරගත වන චිත්‍රපටයකද සිංහබාහු සහ සිංහසීවලී අතර ලිංගිකමය සම්බන්ධයක් වූ බවට යෝජිත ජවනිකා ඇත. එක් උදාහරණයක් නම් මහා වැසි සහිත රාත්‍රියක කළුවර ගල් ගුහාවක අතරමං වන මේ තරුණයා සහ තරුණිය අතර වන ලිංගික/රගාධික ඉඟි ප්‍රදර්ශනයයි. සිංහබාහු සිංහසීවලීව වැළඳ ගනිද්දී ඇය ඔහුට පවසනුයේ – බිය නම් නොවෙමි සතුනට; නමුත් ඇත යම් දෙයක් සිත යට” වශයෙනි.  චිත්‍රපටය අවසානයේ සිංහබාහු සහ සිංහසීවලී වෙන් වෙන් දෙමව්පිය දෙදෙනෙකුගේ දරුවන්ය යන අදහසක් ඉදිරිපත් කෙරේ.

මෙවැනි චිත්‍රපටයක්ය පාසැල් සිසුන් විසින් නැරභිය යුතුම යයි රටේ ඉතා වැදගත් පිරිමි සහ බාලිකා පාසැල් වල විදුහල්පති වරු ප්‍රසිද්ධියේ පවසත්. පාසැල් සිසුන් දැන් සිය ගණනින් සිනමා ශාලා කරා ඇදෙති.

මේ උදාහරණය බලන්න:

නිරුවතින්  තනිව දිය නෑමට දියට බසින තරුණ සුප්පා දේවිය සිය පිරිවරට (එහි ඈතින් පිරිමිද සිටිත්) කියනුයේ හැඩ ඇතිනම් ගත, හොඳම ඇඳුමයි නිරුවත” කියායි. සිංහ රජු පැමිණි විට සුප්පා දේවිය ඔහු ඉදිරියේද කැමැත්තෙන් නිරුවතින් සිට ගනී. සිංහ රජු පසුව ඇයට නවීන කාන්තා රෙදිපිළි පිළිගන්වයි.

චිත්‍රපටයේ සැබෑ නිරුවත් ජවනිකා නැතත් ඇය ඒ අවස්ථාවේ නිරුවත් බව ප්‍රේක්ෂකයෝ දනිත්.  

දෙමව්පියන් තම දරුවන් (විශේෂයෙන්ම පාසැල් යන ගැහැණු දරුවන්) සමඟ මෙවැනි චිත්‍රපටයක් නැරඹීම උචිතද?

මුල් සිංහබාහු කථාව වෙනස් කිරීම පිළිබඳව චිත්‍රපටියේ නිෂ්පාදකයන් පවසනුයේ ඔවුන් මුල් සිංහබාහු කථාවට නව අර්ථ කතනයක් ලබා දුන් බවය.

සිංහබාහු යනු සිංහලයාගේ වංශ කථාවයි. එවැන්නක් මඟින් ප්‍රබන්ධයක්, විශේෂයෙන්ම ආන්දෝලාත්මක නිර්මාණ ඉදිරිපත් කිරීම පිළිබඳව ප්‍රවේශම් විය යුතුයි, විශේෂයෙන්ම සිංහල ජාතියේ ප්‍රාරම්භාකයා – විජය, බිහි වන්නේ සිංහබාහු කථාවෙන් වන නිසා.  නව පරපුර මෙය සත්‍ය සිංහබාහු කථාව යයි සිතනු ඇත.

දියුණු රටවල මෙවැනි විකෘති වලට ඉඩ දෙනු නොලැබේ.

මහාවංශයේ, සරත්චන්ද්‍රයන්ගේ සිංහබාහු නාට්‍යයේ එවැනි සිංහබාහු/සිංහසීවලී බන්ධනයක් ගැන සඳහන් නොවේ. සරත්චන්ද්‍රයන්ගේ නාට්‍යයේ පෙන්වනුයේ මේ දෙදෙනා අතර වූ  තදබල සහෝදර බැම්මයි. සත්‍ය කථාව මෙයයි.

දුටු ගැමුණු දුෂ්ට ගාමිණි ලෙස කුඩා ළමුන් ලවා හැඳින්වූ ජාත්‍යාන්තර සම්මාන දිනු ළමා චිත්‍රපටයක් මීට වසර 24ට පමණ පෙර තිරගත වූ බව මෙය කියවන ඔබට මතක ඇත.

සිංහලයාට, සිංහල බෞද්ධත්වයට පහර ගසන චිත්‍රපට වලට ජාත්‍යාන්තර සම්මාන හිමිවීමේ තදබල ප්‍රවනතාවක් ඇත.

අද ප්‍රබුද්ධ යයි සම්මත සෑම සිංහල චිත්‍රපටියකම වාගේ නිරුවත රිංගා ඇත. එදා ලෙස්ටර් ජේම්ස් පිරිස්, ධර්මසේන පතිරාජ, වසන්ත ඔබේසේකර විශිෂ්ට සිනමා නිර්මාණ බිහි කලේ නිරුවත විකුණා නොවේ.

විජය දෙවන කසාදයක් කර ගත් නමුත් (උතුරු ඉන්දීය කුළ කාන්තාවක්) එයින් දරුවන් නොවීය. විජයගෙන් පසු ඔහුගේ ඥාති පුත් පන්ඩුවාසුදේව (ඔහුට පෙර ඉතා කෙටි කලකට උපතිස්ස) මෙරට රජකම් කළහ.

පන්ඩුවාසුදේවගේ බිසව වුයේ බුදු රජුනට සමීප ඥාති වූ ශාක්‍ය  වංශයේ බද්ධකච්චායනා කුමරියයි (බුදු රජුන් සිංහල අපට ඥාති වන්නේ මේ ලෙසිණි).

මේ දෙදෙනාගේ පුත් අභයගේ (සහ අභයගේ බිසව උන්මාද චිත්‍රාගේ) පුතා පන්ඩුකාභය (පඬුවස්දෙව්) රජතුමාය. මෙරට ශ්‍රේෂ්ට සිංහල ශිෂ්ටාචාරය පටන් ගැනුනේ ඔහුගෙනි. ඔහු වසර 70ක් සාර්ථක ලෙස රජකම් කළේය (වසර 107ක් ආයු වැළඳිය).

පන්ඩුකාභය දෙමළ යයි එක් පුරා විද්‍යා මහාචාර්ය වරයෙක් කියා ඇත. එය එසේ නොවේ. සිංහලෙන්  ’නොනවතින ඉතිහාසය’ වැනි නමක් ඇති (ඉංග්‍රීසියෙන් වෙනත් නමකි) යු ටියුබ් වැඩසටහනකට ඔහු නීති පතා සහභාගී වේ.

පන්ඩුකාභයගෙන් පසු මුටසීවද ඉන් අනතුරුව දේවානම් පියතිස්සද මෙහි රජ විය.

මෙරට ශ්‍රේෂ්ට සිංහල බෞද්ධ ශිෂ්ටාචාරය ඇරම්භියේ දෙවන පෑ තිස් රජතුමාගෙනි. ඔහු වසර 40ක් සාර්ථකව රාජ්‍ය පාලනය කළේය.

අපට අදත් ළබැඳි/සබැඳි වූ  වැව, පන්සල, දාගැබ ජීවන ක්‍රමය මේ ශ්‍රේෂ්ට ශිෂ්ටාචාරය නිසා බිහි විය.

ශ්‍රී ලංකාව සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍යක්ය යන්න අදත් අප පිළිගන්නේ  දෙවන පැ තිස්/මිහිඳු හිමි සුසංයෝගයෙන් මෙහි  ගොඩ නනගන ලද ඒ ශක්තිමත් සිංහල බෞද්ධ අඩිතාලම නිසාය. 

එය, මේ රටෙහි ස්ථාපිත වුයේ  මීට වසර 2,000ට පෙරය.  

දෙවන පෑ තිස් රජ සමයේ මුළු රටම පාහේ බෞද්ධ විය (වැද්දන් සමහරෙක් හැර).

රාවණා සිටියා නම් ඒ විජය ඒමට වසර 2,000 2,500 ට පමණ පෙරය. ඔහුද හෙළයෙක් යයි අප කියන්නෙමු. නමුත් මෙවැන්නෙක් සිටියාය කියා කිසිදු පුරා විද්‍යා සාක්ෂියක් මෙරට නොමැත. රාවණා ඇල්ල, රාවණා ලෙන, සිතාඑලිය, සීත ගඟුල රාමායණය හා බැඳුනු නම් නොවේ.

සිංහලෙන් රාවණා යනු ශබ්ධ යන්නයි, සිත යනු සීතල යන්නයි.

කුවේණිය දෙමළ බව හෝ දෙමළ සම්භවයක් ඇති බව කළින් සඳහන් කල පුරා විද්‍යා මහාචාර්ය වරයා පවසයි. මෙය බොරුවකි. ඔහුගේ සොයාගැනීම පිළිබඳව සාක්ෂි දක්වා නැත.

සිගිරිය කාශ්‍යප රජුගේ නිර්මාණයක් නොවන බවද මොහු කියා ඇත. එසේ කියන ඔහු සිගිරිය පෙන්වීම සඳහා විදේශගත ශ්‍රී ලාංකිකයන් කණ්ඩායම් වශයෙන් එහි  රැගෙන යයි. ගොස්, දින 14 පමණ කඳවුරු බැඳ එහි සිටී. ඔහු උගන්වන සිගිරි ඉතිහාසය කුමක්ද?

ඔහුට පිවිසීමට වෙනම සීගිරියේ  දොරටුවක් පුරා විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවෙන් ලබා දී ඇතැයි පැවසේ. මේ සංචාරකයක් ගෙනා ඩොලර් මධ්‍යම සංස්කෘතික අරමුදලට බැර වීද?

මේ පුරා විද්‍යා මහාචාර්යවරයා මෙරට පාසැල් සිසුන් සඳහා ඉතිහාසය පෙළ පොත් සකසන මඩුල්ලේ ප්‍රබල සාමාජිකයෙකි. අපේ පාසැල් පෙළපොත් වල මෙරට ඉතිහාසය පුදුමාකාර ලෙස විකෘති කිරීමට ලක් කර ඇත. විජය වෙනුවට අපේ ජාතියේ ප්‍රාරම්භකයා අප්‍රිකාවේ (උගන්ඩාවේ?) පහළ වූ හෝමෝ සපියෙන් බව මෙම මහාචාර්යවරයා සිංහල පෙළ පොත් වල වෙනස් කර දක්වා ඇත. එසේ කිරීමට ලැබීම තමන් ලැබූ පුද්ගලික ජයග්‍රහණයක් යයි ඔහු පාරම් බාමින් කියයි.

ඔහුසම්පාදිත පෙළපොත් වලට අනුව ජාතියේ පියා ‘හෝමෝ සපියෙන්ය’.

මේ ඉතිහාසය පෙළ පොත් නව පරම්පරාවේ ළමුන්ගේ මොළ සෝදා පාළුවට ලක් කර ඇත. විකෘති කරන ලද ව්‍යාජ ඉතිහාස කරුණු ඒවායේ බොහෝය.

ලොව අන් සියල්ලටම පෙර වාගේ (ඉන්දු වැලි/මොහෙන්දජාරෝ/චීනය පරයා?) සහල්, බාර්ලි, ඕට්ස්, යකඩ සොයා ගත්තේ අප යයි මේ පුරා විද්‍යා මහාචාර්යවරයා පවසයි. ශ්‍රී ලංකාව පුරා සිංහයෝ සැරිසරුවාලු. ඔහුගේ සොයාගැනීම් අප දන්නා තරමින් ජාත්‍යාන්තරය පිළිගෙන නැත.

දේවානම් පිය තිස්ස රජු සමය වැනි ඉපැරණි ඉතිහාසයේ අනුරාධපුර නගරයේ ද්‍රවිඩයන් වාසය කල බවට මෙතුමා සම්බන්ධවී සම්පාදීතිත පාසැල් ළමුන්ගේ ඉතිහාසය පෙළ පොත් වල දැක්වේ.

පැරණි ශ්‍රී ලංකාවේ උතුර, උතුර මැද සමහර ප්‍රදේශ එළාර, චෝල, මාඝ වැනි ආක්‍රමණිකයන් කෙට් කාලවලට පාලනය කල බව සැබැවි. නමුත්, සිංහලයන් යුධ වැද ඔවුන් යළි දකුණු ඉන්දියාවට පළවා හරින ලදී.

උතුරේ දෙමළ ජනගහනය බොහෝ වැඩි වීමට පටන් ගත්තේ ඕලන්ද සමයේදීය. ඔවුන්ගේ දුම්කොළ වගාවට දකුණු ඉන්දියාවේ කොරමැන්ඩල් තීරයෙන්, මලබාර් වෙරළ අසබඩින් ද්‍රවිඩයෝ මේ රටට ආහ. ඔවුනගේ කඳු රට කෝපි වගාවටද මේ අය යෙදවූවා විය හැක.

ඔවුන් සතුටු කිරීමට ලන්දේසීහු කොරමැන්ඩල් තීරයේ/මලබාර් හි වූ තේසවලාමේ නිතියද මෙහි උතුරු පළාතේ හඳුන්වා දුන්හ. මේ නිතිය අදාළ වන්නේ නොබෙදූ/සීමිත ඉඩම්වලටය. සිංහලයාට උතුරේ ඉඩම් මිලදී ගැනීමට හෝ ඉඩම් අයිතිය ලබා ලබා ගැනීමට තේසවලාමේ ප්‍රධාන බාධාවක් නොවේ.

කොරමැන්ඩල් තීරයෙන්, මලබාර් වෙරළ අසබඩින් මෙසේ පැමිණි අයගෙන් සුවිශේෂ පුද්ගලයන් වශයෙන් සඳහන් කල හැක්කේ මේ රටේ තම්බි මුදියන්සේ සහ නීල පෙරුමාල් පරම්පරා වල ප්‍රාරම්භකයන්ය. ඔවුන් උතුරෙන් නොනැවතී දකුණටම ආහ. දකුණේ සිංහල කාන්තාවන් සරණ පවා ගත්හ. තම්බි මුදියන්සේ සිය බිරිඳගේ වාසගම යොදා ගත්තේය. මේ අය ලන්දේසීන් සහ ඉංග්‍රිසීන් දෙවර්ගයටම සිංහල රට (සිංහලේ) ඉතා දැඩිව පාවා දුන් අයයි. මේ පරම්පරා දෙකේ මී මුණුපුරන් පසුව මුළු රටම ජය ගත්හ.

20වෙනි ශත වර්ෂයේදී දකුණු ඉන්දියාවේ සිට මෙරටට බොහෝ කල්ලතෝනින් (නොරටුන්) පැමිණියහ. සමහරෙක් මෙරට අති සාර්ථක ව්‍යාපාරිකයන් බවට පත් විය.

සිරිමා බණ්ඩාරනායක සිරිමා – ශාස්ත්‍රී ගිවුසුම (1964) යටතේ සුද්දන් (ඉංග්‍රීසින්) විසින් මෙරට වතුවල වැඩට ගෙන්වන ලද බොහෝ ද්‍රවිඩයන් ආපසු දකුණු ඉන්දියාවට පිටත් කර හැරීයාය. JR ජයවර්ධන සිරිමා – ශාස්ත්‍රී ගිවුසුම 1977 දී පමණ නවතා, 1988  දී පමණ S තොන්ඩමන් සමඟ එක්වී, සියළු ඉන්දියානු වතු ද්‍රවිඩයනට ශ්‍රී ලංකාවේ පුරවැසිකම ලබා දුනි. මෙයින් එක් සැනෙකින් ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ද්‍රවිඩ චන්ද දායකයන් පිරිසක් චන්ද හිමි නාම ලේඛනයට ඇතුලත් විය.

සිගිරිය ශ්‍රී ලංකාවේ සිටි ද්‍රවිඩ රජ කෙනෙකුගේ (රාවණා) නිර්මාණයක් බව පෙන්වීමට ද්‍රවිඩ බෙදුම්වාදීන් කාලයක සිට උත්සහ දරත්. ඒ වෑයම තවත් සපල වන ලකුණු මේ නව ‘රාවණා මාවත’ වැඩපිළිවෙල යටතේ සිදු වේද?  

සීගිරියේ සිංහ රුවේ නියපොතු සිංහයෙකුගේ නොව රාවණාගේ ගුරුලාගේ පාදයේ නියපොතු යයි කියන තරමට රාවණාවාදීහු  බලවත් වී ඇත.

රාවණයෙක් සිටියා නම් ඔහු සිංහල නොව දෙමළ යයි ශ්‍රී ලංකාවේ හින්දුන් දැන් කියති. ලෝක මතයද දැන් සැකසී ඇත්තේ එලෙසිනි. විකිපීඩියා, BBC, Encyclopedia of Britannica, Oxford , Encyclopedia වැනි වෙබ් අඩවි/පොත් සඳහන් කරන්නේ රාවණා දැඩි හින්දු භක්තිකයෙක් බවයි – එනම් ඔහු ශ්‍රී ලාංකික දෙමළ බවයි. දකුණු ඉන්දීය ආක්‍රමණික චෝල රජුද ඔහුට (රාවණා දෙවිඳුට) ගරු බුහුමන්/පුද සත්කාර කළා යයි ජාත්‍යාන්තර ඉතිහාස පොත් දැන් කියයි.

රාවණා යනු ශිව දෙවියන්ගේ හොඳම භක්තිවන්තයා බව ලෝක ඉතිහාස පොත් ස්ථාවර කර හමාරය.  

රාවණා දෙමළ බවට පිළිගැනීම නිසා හෙළයන්ද දෙමළ බව ඒ අය තදින් පවසති (විග්නේස්වාරන් වැන්නෝ). ඔවුන්ගේ මේ මතය ජාත්‍යන්තරයේ බිඳ හෙළීම ඉතා අපහසුය.

ඔවුන්ගේ මතය/තර්කය සත්‍ය නම් මේ රටේ මුල් ජනයා දෙමළයි. ඒ නිසා, මෙය සිංහල බෞද්ධ රටක් නොවේ යයි ඔවුන් කියත්.

අප නම් කියන්නේ හෙළයෝ ද්‍රවිඩ නොවූ බවත් පසුව සිංහල බෞද්ධයන් වු බවය; මෙය සිංහල බෞද්ධ රටක් බවය.

පෘතුගීසින් පැමිණි පසු සමහර සිංහල බෞද්ධයෝ සිංහල කතෝලික වුහ.

සිංහලයන් මර නින්දේ පසු වෙද්දී ද්‍රවිඩ බෙදුම්වාදීන් ලොව පුරා මෙවැනි බොරු මතයන් පහසුවෙන් ස්ථාපිත කර ගැනීමට සමත් වී ඇත. ඔවුන් පිරසිඳු/නොකැළැල් සිංහල ඉතිහාසය උවමනාවෙන් අවුල් කර ඇත.

අප අප අතර කුලල් කා ගනිම්න් සිටිමු. බෙදුම්වාදීන් ඉතා කදිමව ඔවුනගේ ඉල්ලකයන් කරා යත්.

Ravana Trail  වැඩ පිළිවෙල මඟින් (මෙයට උණවටුන (රූමස්සල), ත්‍රිකුණාමලය, හලාවත, සීගිරිය, නාගදීපය, ඇල්ල, බණ්ඩාරවෙල/නුවර එලිය ආදී ප්‍රදේශයන් අයත් වේ) අප තැත් කරන්නේ විග්නේශ්වරන් වැනි ජාතිවාදී, බෙදුම්වාදීන්ගේ මතය සාක්ෂාත් කිරීමද?

දුප්පත්කමේ පතුලටම වැටි සිටින අප මුදල් වෙනුවෙන් ඕනෑම පවා දීමක් කිරීමට සුදානම්ය.

රාවණා මාවතේ ගමන් කිරීමට දහස් ගණනින් (උතුරු) ඉන්දියානුවන් මෙහි පැමිණෙනු ඇත. ඔවුන්ගේ ආගමට අනුව වතාවත් සිදු කර ගියාට අපට කම් නැත. අපට විදේශ විනිමය ලැබෙනු ඇත.

නමුත්, ඒ නිසා අපේ පිළිගත් ඉතිහාසය වෙනස් කිරීමට කිසිසේත් ඉඩ දිය නොහැක.

මුදලට ගිජුව ඕනෑම පාවා දීමකට අප සුදානම් නොවිය යුතුය.

මේ රටේ සෑම තැනකම රාවණා  නටඹුන් තිබේ යයි කථා දැන් පැතිරේ. මේ, ඉන්දියාවෙන් පැමිණීමට බලාපොරොත්තුවන දහස් ගණන් ඉන්දීය සංචාරකයන්ට පෙන්වීමටය, ඔවුන් සතුටු කිරීමටය.

කළින් කීවාක් මෙන් මේවා කිසිවක් පිළිගත හැකි සාක්ෂි නොවේ. මෑතක බිහිවූ හුදු කට කථාය/බොරු සෙල් ලිපිය.

2009 යුද්ධයෙන් පසු නැගෙනහිර පළාතේ කැලෑ වල වූ සිංහල රජ සමයට අයත් ඉපැරණි ගල් කුළුණු වල (දේවානම් පියතිස්ස රජ සමයේ වැනි) ත්‍රී ශූල කොටා, ඒවා භාවිතා කර නව හින්දු කෝවිල් නිර්මාණය කර තිබේ. මේවා ඉපැරණි හින්දු කෝවිල් යයි දැන් ඔවුහු පවසත්.

නැවතත්, මේ රටේ ඉතිහාසය විකෘති කිරීම, සිංහල බෞද්ධත්වයට පහර ගැසීම සිමා විරහිතව සිදුවේ. සිංහලෙන් ‘නොනවතින ඉතිහාසය’ යන නමින් පවත්වා ගෙන යන  පුරාවිද්‍යා මහාචාර්ය වරයාගේ  යු ටියුබ් ඉතිහාස ‘ෆැක්ටරිය’ මඟින් ඉතාම සුක්ෂමව කරන ඉතිහාසය විකෘතී කිරීම  ඉතා බලවත්ය. අංගොඩ ගාල් කල යුතු පිස්සන්ද  දැඩි කුණු හරුප වපුරවමින් ඉතිහාසය විකෘති කර යුටියුබ් වැඩසටහන් කරති; ඉමහතත් අවාසනාවට, බොරු කියන හොර ශ්‍රමණ වේශධාරින්ද වේ.

බොරු කියා යු ටියුබයෙන් මේ අය ඩොලර් දහස් ගණනින් උපයති. මේ අයට එරෙහිව නිතිය ක්‍රියාත්මක නොවීම කණගාටුවකි. මේ සමහරෙක් ඍජුව  ICCPR පනත හෝ ඒ හා සමාන නිතී උල්ලංගනය කරන්නෝය. 

අවසානයට, රාමා, සීතා ඇතැම් ඉන්දියානු හින්දුන්ට ඉතා පුජනීය වස්තුන්ය. අප එයට ගරු කරමු.  ඔවුන් මෙහි පැමිණ ඊනියා Ravana Trail හි ගියාට අපගේ කිසිදු විරෝධයක් නොමැත.

නමුත්, ඔවුනගේ ආගම, විශ්වාස, ඇදහිලි අප රටේ ආරෝපණය කළ යුතු නොවේ.

ඔවුන් වෙනුවෙන් අපේ ඉතිහාසය විකෘති කළ යුතුද නොවේ.  

වැරදි ඉතිහාසයක්/ව්‍යාජ සාක්ෂි නිර්මාණය කිරීමක් වේ නම් ඒවාට ඉඩ නොදිය යුතුයි.

ඉන්දියාව අද බලවත් රටකි. මුදල් අතින් ධනවත්ය. නමුත් ඒ නිසා, අප අපගේ ඉතිහාසය වෙනස් කර ගත යුතු නැත.

අපේ දරුවනට් සත්‍ය ඉතිහාසයම ඉගැන්විය යුතුය.  

අපට නම්, රාමා, සීතා, රාවණා යනු මහාභාරතයේ රාමායනය යන පරිච්චේදයේ එන ප්‍රබන්ධමත් චරිත (fictional characters) පමණක් වන බව අමතක නොකළ යුතුය.

(මෙම ලියුම්කරු සිංහල සංවර්ධන සංවිධානයේ සභාපති වේ; sinhalasanvardhanasanvidhanaya@gmail.com)

Prime Minister’s Media

Minister of Foreign Affairs of the Maldives, Moosa Zameer called on Prime Minister Dinesh Gunawardena at the Temple Trees in Colombo today (June 6).

During the meeting, they exchanged views on strengthening existing areas, and exploring new avenues of cooperation, particularly on trade, investment, education and culture.

Minister Zameer said his country is very keen to expand relations with Sri Lanka and the proposed bilateral treaties and Memorandums of Understanding (MoUs) would help to further strengthen economic cooperation between Maldives and Sri Lanka. It is proposed to sign a Investment Protection Treaty, Double Tax Avoidance Agreement and to facilitate remittances by Sri Lankans employed in the Maldives who receive payment in Maldives currency and to facilitate Maldivian students and medical tourists to make payments in Sri Lanka.

He thanked the Prime Minister for the support given in the education sector and urged to facilitate education opportunities for more Maldives students. Like many Maldivians, I also studied in Sri Lanka,” Minister Zameer said.

He said Maldives wants to recruit Sri Lankan teachers and doctors and requested Prime Minister to consider a Government-to-Government agreement for this purpose.

The Prime Minister said he would extend fullest cooperation to implement all the suggestions made by the Maldivian Foreign Minister. He requested the Maldives government to provide free passage to genuine fishermen from Sri Lanka. Minister Zameer said his government has introduced drone aircrafts to monitor vessel movements and it would ensure safe passage for Sri Lankan fishing vessels.

The Prime Minister stressed the need to enhance cooperation in tourism and energy sector, especially solar and wind power.

Minister Zameer was accompanied by State Minister of Foreign Affairs, Sheryana Abdul, High Commissioner of Maldives Masood Imad, Additional Secretary Shiruzimath Sameer, Director General, Aishath Fareena and Deputy High Commissioner Fathimath Ghina.

MP Yadamii Gunawardena, Secretary to the Prime Minister, Anura Dissanayake, Director General of Foreign Ministry, Niluka Kadiragamuwa and International Affairs and Media Advisor to Prime Minister Sugeeswara Senadhira were also present at this discussion.

Prime Minister’s Media