රට පුරාම විරෝධතාය. ‘අමුඩ‘ විප්ලවය සඳහා ගොවියෝ කොළඹ රජගෙදරට යති. මුහුදේ  පාවුණ මළසිරුරක් බම්බලපිටියෙන් ගොඩගසති. මාලඹේ උපාධි කඩයට එරෙහිව නිදහස් අධ්‍යාපනය සුරැකීම වෙනුවෙන් සරසවි රැසක සිසුවෝ වීදි බසිති. වකුගඩු රෝග නිවාරණ ජනපති බළකාය ඒ පිළිබඳ තරු පහේ හෝටලයක වැඩමුළුවක් පවත්වන්නේ බහුජාතික කෘෂි රසායන සමාගම්වල අතයට ගනුදෙනුවක අනුග්‍රහයෙන් බව කියමින් පරිසරවේදීහු ගාලුමුවදොර විරෝධතාවයකි. කොළඹ නගරයේ රා තැබෑරුම් අලුතින් විවෘත කිරීමට ගැසට් පතකින් රජය දුන් අනුමැතියට එරෙහිව මහ සඟරුවනින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට පෙත්සමකි. ඉතිහාසයේ ප්‍රථමවරට පරණ යකඩ එකතු කිරීමෙන් ජීවත්වූ ලක්ෂ 3ක ජනයා ඉන්දියාවෙන් බිලෙට් යකඩ ගෙන ඒම නිසා සිය රැකියා අහිමිවන බව කියමින් අගනුවර පාරවල් අවහිර කරමින් විරෝධතාවන්ය. දේශීය දියර කිරි වෙළෙඳාම කබලෙන් ළිපට දැමීමට එරෙහිව නුවරඑළිය නගරයට රැස්වූ කිරි ගොවීහු පාරදිගේ කිරි බවුසර් හලමින් එළකිරි ගවයින් සමග පෙළපාළිය. මේ ඊයේ සහ පෙරේදා රට වැසියන් ඇසූ දුටු දෑය.

ඇතැමකුට සමාජවාදය අගනේය. එහෙත් විමුක්ති අරගලය අරහංය. ගොවීන් සිව්වන වරටද අමුඩ ගසා රජගෙදරට පයින් යැවීමෙන් අරගලයේ වැසි වැටෙන්නේ නැත. හුදු ප්‍රදර්ශන විරෝධයක් පාමින් හරි බරි ගැසී, ඈනුම් යවමින් ආණ්ඩු සරණං ගච්ඡාමි කියන ජවිපෙ, ‘අමුඩ‘ විප්ලවේ අතීසාරයට අමුඩ ගැසීමක් හා සමානය. ශ්‍රී ලංකාවේ ගොවීහු කිසිම දිනක කුඹුරේ හෝ හේනෙන් පිට අමුඩ ගසාගෙන පාරේ ඇවිද්දේ නැත. අමුඩ රෙදි තඩි ආයා කටුවලින් ගසා ගත්තේද නැත. ‘අමුඩ‘ විප්ලවය යටතේ කොළඹ වීදි දිගේ රජගෙදරට යන ගොවියෝ රටට නිහඬව හඬගා කියන්නේ වෙනසක් වෙනුවෙන් කතිරය ගසා පොහොර සහනාධාරයට තට්ටු කළ කඳුළු කතාවය.

ගොවි ජනතාවට මහින්ද රාජපක්ෂගේ ආණ්ඩුව තරම් සහන සැලසූ රජයක් තවත් නැත. රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව පොහොර සහනාධාරය වසර 09ක් පුරා වගා කන්න 18 කට අඛණ්ඩව ලබාදී තිබුණි.  මේ සඳහා වාර්ෂිකව වැයකළ මුදල රුපියල් දසලක්ෂ 40,000කි. යූරියා මිටිය රුපියල් 3,415කි. රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව එය ගොවියාට දෙනු ලැබුවේ රුපියල් 350 සහන මිලකටය. එනම් යූරියා මිටියකට රජය රුපියල් 3005ක් වැය කර සියයට 90 ක සහනයක් ලබාදෙන ලදී. අනෙකුත් භෝග සඳහාද පොහොර සහනාධාරය සියයට 70ක් ලබා දුන්නේය. වර්තමාන ආණ්ඩුව පොහොර සහනාධාරය වෙනුවට රුපියල් 25,000ක් ලබා දුන්නද ගොවියාට අක්කරයක් සඳහා පොහොර වියදම වෙනුවට රුපියල් 7,000ක් පමණ අතින් දැරීමට සිදුවේ. එම රුපියල් 25,000ද දෙනු ලබන්නේ කුඹුරු අක්කර දෙකහමාරකට බැවින් ඒ අනුව අක්කරයක් සඳහා කන්නයකට පොහොර සඳහා වෙන්කර හැක්කේ රුපියල් 5,000කි.

වෙළෙඳපොළේ මිල ගණන් අනුව අක්කරයක් සඳහා පොහොර මිලදී ගැනීමට රුපියල් 11,763ක මුදලක් වැයවේ.  අයවැයෙන් ගොවියාට විශාල අසාධාරණයක් සිදුවී තිබේ. රුපියල් 50ට තිබූ සම්බා වී කිලෝවක සහතික මිල රුපියල් 41කි. රුපියල් 45කට තිබූ නාඩු වී කිලෝවක සහතික මිල රුපියල් 38 දක්වාද අඩුවී ඇත. මෙවර අයවැය යෝජනාවෙන් ගොවියා හබක්ය. වෙනසක් පැතූ ගොවියන්ගේ නොපෙනෙන (f)සළුව සඳහා ජවිපෙ ‘අමුඩ’ විප්ලවය අපූරුවට ගැළපේ.

මෙවැනිම අයවැය විරෝධයක් එජාප ආණ්ඩුවට 1953 අගෝස්තු 12 වැනිදාද එල්ල විය. බලයට පත්වී වසරක් ඉක්මවෙන්නට පෙර 1953 එජාපයේ ඩඞ්ලිගේ ආණ්ඩුවේ මුදල් ඇමැති ජේ.ආර්. ජයවර්ධන අයවැයෙන් සහල් සේරුවක මිල සත 25 සිට සත 75ක් දක්වා මිල ඉහළ දැම්මේය. පාසල් සිසුන්ගේ දිවා ආහාර වේල කපා හරින ලදී. දුම්රිය සහ තැපැල් ගාස්තු වැඩිකරන ලදී. මේ අයවැයේ යෝජනා පාර්ලිමේන්තුවේදී වැඩි ඡන්ද 23කින් දෙවැනිවර කියවා සම්මතද කර ගැනිණි. මෙයට එරෙහිව එල්ලවූ  ජනතා විරෝධය ‘53 ජනතා සටන නොහොත් හර්තාලය විය. වරාය සහ දුම්රිය කම්කරුවෝද රජයේ සේවකයෝද පෞද්ගලික බස් කොම්පැනි සේවකයෝද සකලවිධ ජනයා සමග එක්ව ආණ්ඩුවට ඉල්ලා අස්වන ලෙස බලකරමින් ප්‍රධාන නගර ගණනාවක ප්‍රබලතම උද්ඝෝෂණ ව්‍යපාර 1953 අගෝස්තු 12 වැනිදා පවත්වන ලදී. පොලිස් වෙඩි තැබීම්වලින් හර්තාල්කරුවෝ 9 දෙනකු දිවි පිදූහ. එජාප ආණ්ඩුව එදා පල්ලම් බැස්සවූ එම සිදුවීම පාලක පන්තිය මට්ටු කරන්නට හැකි බව පළමු වරට සලකුණු කළ වෙඩි මුරයද විය.

අයවැයට එරෙහිව මෙවරද රටපුරා දසතින්ම මහ විරෝධයක් විය. පැවැත්වීමට යෝජිතව තිබූ වර්ජනය දියකිරීමට පාලකයින් නූල් සූත්තර ගේමක් ඇද්දේය. ජනවාරි 8 දේදුණු විප්ලවයේ වර්ණ සංයෝජනයෙන් දෑස් නිලංකාර කරගෙන සිටින එන්.ජී.ඕ. වෙස් රංගනයක යෙදෙන විදේශ ආධාරද ලබන වෘත්තීය සමිති කෙමනක් එහි අදිසි නායකත්වය ගත්තේය. එම බෙලහීන වෘත්තීය සමිති නායකයින්ගේ වෙස් මුහුණු බහුතර ජනතාව සිතූ පරිදිම ගැලවී ගියෝය. ලේලියට ලැබුණු දරුවා ගැහැනු දරුවකු බව අසා මුහුණ නරක් කරගත් නැන්දණිය සිය වැස්සියට ලැබුණු පැටවා ගැහැනු සතකු බව දැන සතුටු සිනා පෑවාක් මෙන් මෙදා අයවැය විරෝධයෙන් මුහුණ පුළුටු කරගත් ආණ්ඩුව වැඩකරන පන්තිය සිල්ලර මිල ගණන්වලට අවසානයේ තොරොම්බල් කළ සිය ජුන්ටා වෘත්තීය සමිති නායකයින් දැක ඔවුන් පිළිබඳව පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් පිනා යන්නට ඇත.

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, යහපාලනය, විනිවිදභාවය, දූෂණ විරෝධය, ආර්ථික සමෘද්ධිය ඇතුළු අලංකාර වචන මාලාවන් ගැන කරන ප්‍රකාශයන් සිහින මාලිගා බවට පත්වෙද්දී එයට එරෙහිව අරගල කිරීමට සූදානම් පිරිස් විවිධ මායාවන් තුළ ගිල්වා විය ගසේ ගැට ගැසීම මොවුන්ගේ කොන්ත්‍රාත්තුව වේ. සැබෑ වෙනසක් සඳහා සූදානම් ජනයා අවශ්‍ය ආකාරයට හීලෑකර විය ගසේ ගැට ගැසීමෙන් පසුව ඔවුන් ලවා සෙක්කුව කරකවාගෙන සාරය පාලකයින් සමග හවුලේ බෙදා හදාගෙන රොඞ්ඩ ජනයාට ලබාදී හෙට දවසේත් සෙක්කුව කරකවා ගැනීමට ජුන්ටා වෘත්තීය සමිති නායකයෝ වැර දරනු ඇත. වෙනස මාරය. ඉරිසියාව දෙක හමාරය.

ලංකා බැංකු සේවක සංගමයේ එක්දින සංකේත වර්ජනය රටපුරා අතිශයින් සාර්ථක විය. හිතුමතේ බැංකු ඒකාබද්ධ කිරීමටද ආනයන අපනයන කටයුතු බැංකුවලින් ඉවත් කිරීම, ලීසිං සහ උකස් ණය බැංකුවලින් ඉවත් කිරීම, රාජ්‍ය සේවක විශ්‍රාම වැටුප කප්පාදු කිරීම, ඊ.පී.එෆ් සහ ඊ.ටී.එෆ් අරමුදල් අනතුරේ හෙළීමට එරෙහිව දිවයිනේ රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික බැංකු එයට ඒකරාශී විය. ලංකා බැංකු සේවක සංගමයේ නොසැලෙන නායකත්වය වැඩකරන ජනතාවට ගෙන ආවේ නව ජවයකි. පන්නරයකි.
රට හැදීමට නොහැකිනම්(එජාප දර්ශනය අනුව) බලය අතහැරීමට තමන් සූදානම් බවද තමන්ට විපක්ෂයේ දේශපාලනය කිරීම හුරු පුරුදු බවද අගමැති සහ එජාප නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ ප්‍රකාශ කරන්නේ අයවැයට එරෙහිව සියලු පාර්ශ්වවලින් පීඩනය එල්ලවෙන මේ සන්දර්භය තුළදීය. රටේ ආර්ථිකය ගැන සහ සිය වැඩපිළිවෙළ ගැන නිවැරදි තක්සේරුවක් නොමැතිව බලය ලබාගැනීම සඳහා පමණක් මැතිවරණ පොරොන්දු ලබාදෙන ඕනෑම පක්ෂයකට බලය ලබාගැනීමෙන් පසුව යථාර්ථයට මුහුණ දීමට සිදුවේ. අයවැයේ තවත් කොටස් සංශෝධනය වෙමින් පවතී. තවත් කොටස් සංකෝචනය වීමටද ඉඩ ඇත. සැකිල්ල වෙනස් වුවද අරටුව වෙනස් නොවනු ඇත.

මෑත ඉතිහාසයේ කවරවූ අයවැයක් මෙතරම් විරෝධයට හෝ හාස්‍යයට බඳුන් වූයේ නැත. පාර්ලිමේන්තුවේ කථානායක විසින් පත්කළ විපක්ෂය වන ද්‍රවිඩ සන්ධානය සහ ජවිපෙ ඇතුළත් ‘ළිඳ ළඟ සංගමය‘ කොපමණ පද අමුණා  ඉමිහිරි ගී ගැයුවද කළු කපුටා කොවුලෙකු වන්නේ නැත.

රජයේ විධායක ශ්‍රේණියේ නිලධාරීන්ට වසර 5කට වරක් දුන් තීරුබදු රහිත වාහන බලපත්‍රය වසර 10කට වඩා ජීවිත කාලය පුරාම දැන් දෙවරකි. වාහන බලපත්‍රය රජයේ විධායක නිලධාරියාට තිබූ අයිතිවාසිකමකි. එය පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකුට වාගේ ත්‍යාගයක් නොවේ. රජයේ සේවකයින්ට තීරු බදු රහිතව රුපියල් 50,000කට ලැබුණු යතුරු පැදි සිහිනය බොඳවී ඇත. රජයේ සේවකයින් යනු පාවිච්චිකර ඉවත දමන ගණිකාවන් වගේ කොටසක් යැයි රජයේම ප්‍රබල ඇමැතිවරුන් පවසන විට ඉන් ගම්‍ය වන්නේ ආණ්ඩුවට රාජ්‍ය සේවයට ඇති ආලයේ තරමය. සුදු රෙදි හොරා විසින් පාසල් නිල ඇඳුමටද කණකොකා හඬවනු ලැබීය.  වෙනස ලැබී ඇත. දෙන්ඩ ටෝක්ස් නැත.

සාම්ප්‍රදායික අපනයනයන්වූ තේ, රබර් වගාවට ලැබූ සහනය අවසන්ය. අයවැයෙන් සහනය ලැබුණේ ධනපතියන්ටය. කැසිනෝ විනෝදශාලාවලට ඇතුල්වන සෑම පුද්ගලයෙකුගෙන්ම අය කරනු ලබන ඇමරිකන් ඩොලර් 100ක ගාස්තුව ඉවත් කර ඇත. රැජිනෝ ඔට්ටු සූදු ව්‍යාපාරය පවත්වාගෙනයාම වෙනුවෙන් වාර්ෂිකව අය කරනු ලබන රුපියල් දශලක්ෂ 200 වාර්ෂික ගාස්තුව රුපියල් දශලක්ෂ 5 දක්වා අඩුකර ඇත. විදේශිකයින්ට ඉඩම් සින්නක්කර දීමේ කොන්දේසි ලිහිල් කිරීමෙන් පමණක් රටට අහිමිවන මුද්දර ගාස්තුව වාර්ෂිකව රුපියල් බිලියන 1.8ක් පමණ වේ. ලෝක වෙළෙඳපොළේ බොරතෙල් බැරලය ඩොලර් 35ට දැන් පහත වැටී ඇත. මෙම මිල ගණන් යටතේ ගන්නා බොරතෙල් පිරිපහදුවේදී තෙල් සංස්ථාවේ ලාභයද සහිතව පෙට්ට්‍රල් ලීටරයක් රුපියල් 60ක් පමණද ඩීසල් ලීටරයක් රුපියල් 55කට පමණ දැන් ලබාදිය හැක. ආණ්ඩුවේ සද්දේ ඇත. ජවිපෙ මීක් නැත.

ශ්‍රීලනිපයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පත්වී ඇමැති වරදාන ලබාගත් මන්ත්‍රීවරුන් එජාපය සමග එකට හවුලේ කති. ඉච්ඡාවට කෙළ ගනිති. මෙවර අයවැය ජයගනු ලබන්නේ ශ්‍රීලනිපයෙන් හවුල් ආණ්ඩුවට පැනගත් මන්ත්‍රීවරුන්ගේද සහායෙනි. එජාපය කුමන ජනතා විරෝධී අයවැයක් ගෙනාවද ඔවුන් සමගිව සහාය දෙනු ඇත. ඒ සන්ධාන පාක්ෂිකයා වෙනුවෙන් නොවේ. ඇමැති වරදාන වෙනුවෙනි. ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිවාදියාද මහින්දය. චන්ද්‍රිකාගේ ප්‍රතිවාදියාද මහින්දය. කථානායක පත්කළ විපක්ෂය වන ද්‍රවිඩ සන්ධානය සහ ජවිපෙ ප්‍රතිවාදියාද මහින්දය. දෙමළ ඩයස්පෝරාවේ මෙන්ම ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පත්වූ පරාජිත අපේක්ෂකයන්ගේ ප්‍රතිවාදියාද මහින්දය.

එළකිරි හැමවිටම රටකිරිවලට වඩා පෝෂ්‍ය ගුණයෙන් අනූනය. රසයෙන් වැඩිය. නමුත් මිනිසුන් වැඩියෙන් බොන්නේ එළකිරිවලට වඩා රටකිරිය. රට කිරි මිලෙන්ද වැඩිය. ආණ්ඩුව කළ යුත්තේ රටපුරා සිටින කිරි ගොවීන් දිරිමත් කිරීම සඳහා කිරි ලීටරයක සහතික මිල කලින් රජයෙන් ගෙවූ පරිදි පවත්වා ගැනීමය. දේශීය කිරි ගොවියා අයවැය මගින් නොසලකා හැරීමෙන් දේශීය දියර කිරි ප්‍රචලිත කිරීමේ අවස්ථාව ගිලිහී ගොසිනි.  ශ්‍රි ලංකාව කිරිවලින් ස්වයංපෝෂිත වීමට නම් දැනට කිරි ලීටර් දශලක්ෂ 259ක වාර්ෂික කිරි නිෂ්පාදනය කිරි ලීටර් දශලක්ෂ 702 දක්වා ඉහළ දැමිය යුතුය. එවිට රටට වාර්ෂිකව ඩොලර් දශලක්ෂ 300ක විදේශ විනිමය ප්‍රමාණයක් ඉතිරිවනු ඇත. කිරිපිටි ආනයනය මගින් වර්තමානයේ පොහොසත් වන්නේ කිරි ගොවියා නොව ජාත්‍යන්තර බහු ජාතික සමාගම්ය. නුවරඑළිය කිරි ගොවීන්ගේ අරගලය කියාපෑවේ එයයි.
පාර්ලිමේන්තුවේදී කථානායකවරයා පිළිගත් විපක්ෂය උදේ සවස ආණ්ඩු පක්ෂය සමග මුකුළු පාති. විපක්ෂ නායකයාගේ දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ මන්ත්‍රීවරුන්  ආණ්ඩු විරෝධී සකලවිද ජනතාවගේ අයිතිවාසිකම් තුට්ටුවකට මායිම් නොකරමින් අයවැය දෙවන වර කියවීමේදී එයට  පක්ෂව ආණ්ඩුව සමග එකගෙයි කෑහ. ආණ්ඩුවට ඔමරි පාන කොමල කරන කථානායකගේ විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ක්‍රියාකලාපය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට මුළුමනින් පටහැනිය. කථානායක පත්කළ විපක්ෂයට මන්ත්‍රීවරුන් 22කි. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයට මන්ත්‍රීවරුන් 46කි. පාර්ලිමේන්තු විවාදයේ එක් දිනකදී කථා කාලයෙන් විනාඩි 191ක් විපක්ෂයට හිමිවිය. ඉන් විනාඩි 75ක් කථා කළේ ද්‍රවිඩ සන්ධානයේ මන්ත්‍රීවරුන් 4 දෙනෙකි. විනාඩි 70ක් කථාකළේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ මන්ත්‍රීවරුන් දෙදෙනෙකි. ජවිපෙ මන්ත්‍රීවරුන් දෙදෙනාද විපක්ෂයට අයිති කෝටාව යටතේ සිදුකළේද ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ එජාප විරෝධී මන්ත්‍රීවරුන් විවේචනය කිරීමය. ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ එජාප මන්ත්‍රීවරුන් 5 දෙනකුට හිමිවූයේ විනාඩි 46කි.

ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් 46 දෙනාගේ කණ්ඩායම වෙනුවෙන් විපක්ෂයට හිමි විනාඩි  191 කාලයෙන් සියයට 24ක කාලයක් හිමිවෙද්දී කථානායක පත්කළ විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරු 22 කණ්ඩායම වෙනුවෙන් සියයට 76ක කාලයක් හිමිවිය. කිඹුලා කන එක ඉවසන්න පුළුවන්ය. එහෙත් කොහිල කටු ඇනෙන එක ඉවසන්න බැරියි කියන්නේ මේවාටය.

රටට මුලින්ම ආවේ සොළීන්ය. ඔවුන් එළෙව්වේය. පරංගින්ද ආවේය. ඔවුන්ද එළෙව්වේය. ලන්දේසින් මෙන්ම ඉංග්‍රීසින්ද ආවේය. ඔවුන්ද එළෙව්වේය. දැන් පැමිණ ඇත්තේ යළි පුබුදුමු ශ්‍රී ලංකාවක් මුවාවෙන් ක්‍රියාත්මක වන යස-පාලනයකි. ඇතමුන් මෙය විප්ලවයක්ද යැයි කියති. මෙයට එරෙහි වන්නෝ ප්‍රති විප්ලවවාදීන් බවට චෝදනා නගති. විප්ලවයට මෙවැනි අර්ථකථන දීම පිළිබඳ සිනහ විය හැක්කේ පශ්චාත් භාගයෙන්නම් පමණි. ජනවාරි 8 වැනිදා සිදුවූයේ විප්ලවයක් නම් ජවිපෙ මගින් දෙසැම්බර් 17 රඟ දැක්වූයේ ‘අමුඩ විප්ලවයකි‘. ඒ අතින් ජවිපෙ සිදුකළ පාර මැද්දේ අමුඩ යුද්දේ සංදර්ශනයද නරක නැත. එහෙත් හාස්‍යයට කරුණක් වන්නේ එයට පෙර අධිකරණ ඇමැති  විජේදාස රාජපක්ෂ විසින් ඉකුත් සතියේ රූපවාහිනී විවාදයකදී  ජවිපෙ අමුඩ ලේන්සුවද ගලවා උපන් ඇඳුමෙන් තැබීමේ අදහස් දැක්වීමක නිරතවීමය.

ධර්මන් වික්‍රමරත්න
ejournalists@gmail.com