Editorial  The Daily Mirror

Anura Kumara Dissanayake is presently in India. The head of the JVP/NPP alliance is actually on an official visit to India, at the invitation of the Indian government. Believe it or not, AKD – as he is popularly known – has in addition to holding discussions with Indian External Affairs Minister, Jaishankar, also held meetings with Indian Defence Advisor, Ajit Doval!

The JVP has come a long way from its initial foray into international analyses where in 1971 it saw Lanka’s only real proletarian worker group (the Indian Tamil estate workers) as Indian fifth columnists; it spoke of uprooting tea bushes and replanting these areas with potatoes.

In the late 1980s, the JVP warned the Sinhala electorate of Indian expansionism, and led a bloody revolt based on its opposition to the establishment of the Provincial Councils system. Today, the JVP has embraced Provincial Councils. 
Last October, AKD was in the American heartland speaking to JVP/NPP supporters surrounded with American and Sri Lankan flags. 

Prior to his leaving for the US, in a post on X, the JVP/NPP leader said, the US Ambassador Ms Chung visited him in his office to congratulate him on his forthcoming visit to the US.
At that meeting, the according to AKD’s post, the party leadership ‘drew the attention’ of the Ambassador, to the need for urgent mediation by the United Nations to prevent the ongoing humanitarian catastrophe resulting from the war between Israel and Palestine.

Not a condemnation of the genocide Israel is committing in Palestine, but drawing attention of the US to the need for urgent mediation by the United Nations to prevent the ongoing humanitarian disaster due to the continuing war between Israel and Palestine…”

Apparently, the JVP has come a long way from its earlier stance on justice worldwide.
The invitation of the JVP/NPP leader to visit India, by the Indian government is an acknowledgement of ground realities in Lanka. 

The party is growing in popularity. India needs to be in a position to avoid misunderstandings with a possible government-in-waiting – especially with a possible upcoming Presidential and Parliamentary election in Lanka due to be held later this year.

Meanwhile, AKD visited the US to meet party supporters last year. The US is well-known for its refusal to grant visas to radical Socialist political leaders. It even refused former President Mahinda Rajapaksa’s son Namal – a sitting Lankan MP – permission to visit the US in 2022. 
In March 2022, Namal Rajapaksa in an interview with Reuters said he was not allowed to enter the United States despite having a valid visa.
AKD faced no such difficulties. 

Even on the economic front, the vision of the NPP/JVP alliance appears to have changed, especially regarding its stance vis-à-vis the World Bank and the International Monetary Fund (IMF). Today, the alliance backs President Ranil Wickremesinghe’s efforts in seeking and implementing an IMF bailout to rescue the Lankan economy. 
The JVP has come a long way from its earlier die-hard Marxist line. It appears to advocate a ‘flexible Marxism’ whatever that means. Via its new thrust, AKD and his JVP/NPP alliance seem to have become the darling among the Western powers.

A number of prominent members of the alliance are visiting Western capitals. With invitations from India and visits to the US, the alliance has stolen a march over political rival, Premadasa’s Samagi Jana Balawegaya (SJB) which continues to be embroiled with internal disputes.

But has the JVP/NPP alliance really changed? In the universities, students complain of strong-armed tactics used to force them into taking particular courses of action. Senior members of the alliance like Dr. Ms Harini Amarasuriya insist they will renegotiate the IMF deal.

The alliance knows well that agreements once signed, and financial help once accepted cannot be renegotiated. A withdrawal from such agreements will drag the country back to the mayhem and chaos of the 2022 era. 
The question facing Lanka at the next poll is, whether we vote for a government or a President who will take us forward, or drag us back to the chaos of 2022.   

Courtesy The Daily Mirror

---

Leader of the alliance National People’s Power (NPP) Anura Kumara Dissanayake (left) during a current visit to India is seen in conversation with External Affairs Minister S. Jaishankar. Dissanayake, who is also the leader of the JVP, is heading a delegation of the NPP to India on a five-day, three-city visit, covering New Delhi, Ahmedabad, and Thiruvananthapuram.

The National People’s Power (NPP), the political alliance led by the Janatha Vimukthi Peramuna (JVP), undertook a tour of India, setting the stage for political development ahead of the presidential elections slated for the last quarter of this year. Its leader, MP Anura Kumara Dissanayake, held talks with both Indian External Affairs Minister Dr. S. Jaishankar and National Security Advisor Ajit Doval on Monday and with Indian Foreign Secretary Vinay Mohan on Tuesday, further elevating the importance of the visit. The NPP Leader Dissanayake led the party delegation, which included senior legislator Vijitha Herath, NPP Secretary Nihal Abeysinghe and executive committee member Prof. Anil Jayantha.

After the meeting, Dr. Jaishankar took to ‘X’ and said Pleased to meet @anuradisanayake, Leader of NPP and JVP of Sri Lanka this morning. A good discussion on our bilateral relationship and the mutual benefits from its further deepening. Also spoke about Sri Lanka’s economic challenges and the path ahead.”

Online media platforms affiliated with the party have interpreted the visit as India’s recognition of Dissanayake’s potential to win the presidential elections

India’s invitation to the NPP leaders was not an arbitrary gesture. The party’s prominence has surged due to its popularity among people after the economic crisis and Aragalaya, which resulted in former President Gotabaya Rajapaksa relinquishing his powers. Since then, foreign envoys, including both former Indian High Commissioner Gopal Baglay and current High Commissioner Santhos Jha, have met with Dissanayake and other leaders of the party. U.S. Ambassador Julie Chung also interacted with the NPP leaders at an official level, indicating that the party has become a force to be reckoned with since polling only three percent of the votes in the 2019 Presidential Elections. Therefore, one cannot merely dismiss this visit as part of India’s regular interaction with political parties across the spectrum in the country. The invitation has been timed against the backdrop of a recent survey by the Institute for Health Policy, a local research institution, which shows that Dissanayake is the most preferred candidate to win the presidential elections.

From India’s perspective, it offers an exploratory opportunity to understand the JVP, a party that has historically advocated an anti-Indian stance. During the 1988/1989 insurrection led by the JVP, the party even referred to the Indian Peace Keeping Force (IPKF) as the ‘Monkey Force’ and advocated for its expulsion from the country. India had not made significant efforts to engage with the JVP in the past because it lacked political strength among the Sri Lankan populace. However, the political landscape has changed significantly, and the JVP’s current visibility and popularity merit international recognition.

The NPP also views the invitation as an opportunity, given its political importance and relevance. Online media platforms affiliated with the party have interpreted the visit as India’s recognition of Mr. Dissanayake’s potential to win the next presidential elections, though nothing can be ruled out in the ever-changing political and social environment.

Rather than solely for economic reasons, India cannot afford to weaken its ties with Sri Lanka, its closest maritime neighbour

India’s ties with Sri Lanka are crucial from cultural, economic, geographical, historical, political, and geostrategic perspectives. Maintaining healthy ties with India is essential for any party in power in Sri Lanka. India’s relevance is particularly prominent today due to its robust economic growth and influence in the international arena. The NPP recognises this reality and has embraced the invitation to liaise with Indian leaders.

Rather than solely for economic reasons, India cannot afford to weaken its ties with Sri Lanka, its closest maritime neighbour. Under Prime Minister Narendra Modi’s leadership, India has shown a proactive approach in the Indian Ocean Region, as reflected in the SAGAR Initiative (Security and Growth for All in the Region”) launched in Mauritius in 2015. India vigorously pursues its interests in the region and seeks access to the Indian Ocean. Sri Lanka occupies a crucial position in India’s foreign policy, particularly in pillars such as ‘Neighbourhood First’ and ‘Act East.’

Today, India has invested in connectivity projects with Sri Lanka due to its strategic location in the Indian Ocean. It has provided financial assistance, secured energy projects, and proposed infrastructure development plans, including a land bridge and undersea pipelines for fuel distribution. India’s focus on strategic connectivity projects underscores its desire for robust and stable ties with Sri Lanka.

Containment of China is another major aspect of India’s interests in Sri Lanka. India aims to ensure that no government in Sri Lanka leans towards Beijing. Better relations with Sri Lanka are even crucial for India, especially in the context of strained relations with pro-China governments in neighbouring countries like the Maldives.
Like its current outreach to the NPP, the Indian leaders built similar ties with the leaders of the Rajapaksa Government well ahead of the 2019 elections. Ajit Dowal used to meet with Gotabaya Rajapaksa regularly months ahead of the 2019 presidential elections at neutral locations such as Singapore. Those meetings were not officially declared, though.  For the first time, India has invited a prospective presidential candidate openly this time.  

During the 1988/1989 insurrection the JVP even referred to the Indian Peace Keeping Force (IPKF) as the ‘Monkey Force’ 

Despite its evolving focus on Sri Lanka, India maintains its principal stance on the Tamil national question, advocating for power-sharing based on the 13th Amendment to the Constitution.
The JVP, a fundamental ally of the NPP, has been opposed to India from the outset. The JVP should clarify its stance and provide insights into its approach towards ongoing connectivity projects with India, including the development of the Trincomalee Oil Tank Farm.

By Shivanthi Ranasinghe Courtesy Ceylon Today

This year is to be an election year. If schedules are maintained, we should have a new government before the end of 2024. Whether we would continue to have the same president is hard to predict. There may be few new faces, but in the whole it will be the same faces that have dominated Sri Lankan politics for the past couple of decades. All an election does is shuffle their seats. Some of those who sat on the government side will sit on the opposition side and vice versa. There are also some who will continue to sit on the government side, no matter which government comes to power. 

The only thing we can be quite certain of is that the political front may end up even more weakened than it is currently. Somehow, this possibility does not bother many. Most would like to see the present lot stripped off their power. Removing the present powers from their positions has become more important than empowering representatives on our behalf. Such is the contempt we have for our politicians. 

Apolitical President is Not Feasible 

As much as we would like to fantasise of a parliament without any of the present 225 faces, it is however not a realistic dream. In 2019, we voted in an apolitical president. Though a very well known face, President Gotabaya Rajapaksa was not a politician, but a retired military and a civil servant with a proven track record. The fact that he was not a politician was what attracted most of the votes. 

He did not go to Parliament alone but with a team of his own. Professionals who had excelled in their own respective professions made up this team. None of them had any prior political interactions. Some in this team took their roles as Members of the Parliament (MP) while others took 

up top positions in the administration. Their entry into politics answered a long-standing call for the educated to be in charge of our administration. 

However, before long their political naïveté made a difficult job impossible. Eventually, President Gotabaya was forced to resign and even leave the country for a while for his own safety. Most in his team are no longer on speaking terms with him or each other. 

Our takeaway from this unsavory episode is that the president of this country must be a politician. That politician must have enough experience to network and balance between different political forces. It is not enough that the candidate comes from a political background. 

President Gotabaya came from a political background as solid as solid gets. His father was in close ranks with SWRD Bandaranaike since independence. Together, they saw the birth and rise of the alter ego of the then ruling party – the UNP. Since then, his elder brothers – namely Mahinda and Chamal Rajapaksa – worked as SLFP MPs and held important portfolios in SLFP dominated governments. 

At the peak of their political careers, Mahinda Rajapaksa became president of Sri Lanka.  Before, that he was the Prime Minister. Chamal Rajapaksa was the Speaker. Though Gotabaya Rajapaksa stayed out of politics throughout this time, he played a strong support role to his brothers. In fact, President Mahinda Rajapaksa’s unparalleled success was having an extremely loyal and capable Defense Secretary – a luxury President Gotabaya himself did not have. 

Since we have written off non-politicians as worthy candidate for presidency, we are faced with quite a conundrum. We are not happy with our present politicians. At the same time, we are not confident of new faces. 

New Presidential Aspirants 

Interestingly, despite the general census consensus that presidency must be filled only by a politician, it has not stopped non-political actors from aspiring for the job. So far, a media conglomerate and a business tycoon had both stated their willingness for the job. One of these candidates has already started landing debilitating punches at his opponents and other entities that will win him applause. 

He is particularly proud of the punch he shot at the incumbent US Ambassador Julie Chung. The fact that these verbal shots at local rallies fail to neutralise interfering foreign forces is lost on this erudite presidential aspirant. 

Meanwhile, various groups are organising themselves on different platforms to forge a path towards a system change. At this point, they are confident of their ability to walk the talk. It will be interesting to see the progress of these entities. Even more interesting than their progress would be the solutions they come up with and the issues they are willing to tackle. Right now though, all we hear is the phrase, system change” that is being bandied about. We also hear catch phrases as prosperity”, security”, corruption-free” being tossed around. Yet, these end goals need to be better defined. Change could be good but it is important to understand that with any change, losing out is also part of the package. 

At the risk of sounding cynical, it appears that many of the actors who are eager to get on the bandwagon seems intent on filling a vacuum. However, whether they have a clear understanding of the challenge they are asking for or solutions to meet these challenges is not very clear. Without this clarity, system change” will continue to be a myth. 

ranasingheshivanthi@gmail.com

උපුටාගැණීම අද දෙරණ

පනත් කෙටුම්පත් එක පිට එක පැමිණි කාලයක් උදා විය. රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපති ධුරයට පැමිණි දා සිට පෙරට එන පනත් කෙටුම්පත් පිළිබඳ සංවාදය සමාජයේ බරපතළ තිගැස්මක් ඇති කළේ ය. 

ත්‍රස්ත විරෝධී පනත් කෙටුම්පත, දූෂණ විරෝධී පනත් කෙටුම්පත, මහබැංකු පනත් කෙටුම්පත සහ මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිළිබඳ පනත් කෙටුම්පත ආදිය, සමාජය තුළ ප්‍රමුඛ සංවාදයක් ඇති කළ පනත් කෙටුම්පත් ය. මෙම කෙටුම්පත් පාර්ලිමේන්තුවේ සභාගත කළ විගසම සමාජය තුළ බරපතළ කැලඹීම් ඇති විය. 

විශේෂයෙන් ත්‍රස්ත විරෝධී පනත් කෙටුම්පත (ATA) පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීමේ දී එය සමාජය තුළ දරුණු විවේචනයන්ට භාජනය වූ හැටි බව අපට සිහි කළ හැකි ය. නීතිඥ ප්‍රජාව, සමාජ ක්‍රියාකාරිකයන්, වෘත්තීය සමිති, විපක්ෂ දේශපාලන කණ්ඩායම්, බලපෑම් කණ්ඩායම්, විශ්වවිද්‍යාලය ශිෂ්‍යයන් හා සෙසු බොහෝ සමාජ කණ්ඩායම්, ත්‍රස්ත විරෝධී පනත් කෙටුම්පතට එරෙහි ව විවේචන එල්ල කරන්නට වූහ. කෙසේ වෙතත් එල්ල වූ ප්‍රබල විවේචනය හා විරෝධතා හමුවේ ත්‍රස්ත විරෝධී පනත ආපස්සට ගැනීමට අධිකරණ හා ව්‍යවස්ථා සම්පාදක අමාත්‍ය ආචාර්‍ය විජේදාස රාජපක්ෂට සිදු විය. සමාජය ඉල්ලා සිටියේ ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත (PTA) වහා ඉරා දමන ලෙසයි. ඊට විරුද්ධ ව අන්තර් විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලය, වෘත්තීය සමිති, මානව හිමිකම් සුරැකීමේ ආයතන හා වෙනත් පාර්ශ්ව වරින් වර සංවාදයන් ඇති කළේය. 
විශේෂයෙන් අන්තර් විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලයේ හිටපු කැඳවුම්කරු වසන්ත මුදලිගේ දින සියයකටත් අධික කාලයක් සිරගත කිරීමේ සිද්ධියත් සමඟ ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත පිළිබඳ සාකච්ඡාව තීව්‍ර විය. උක්ත පනත අවභාවිත කරමින් සමාජ ක්‍රියාකාරිකයන් මර්දනය කිරීමට ආණ්ඩුව උත්සාහ කරන බවට විවිධ පාර්ශ්වයෝ චෝදනා එල්ල කළහ. වසන්ත මුදලිගේට ඇප ලබා දෙමින් කොළඹ ප්‍රධාන මහෙස්ත්‍රාත්වරයා සිය තීන්දුව තුළ සඳහන් කර තිබුණු කරුණු ද ඒ මොහොතේ ආන්දෝලනයට තුඩ දුන් කාරණයක් බවට පත් විය. ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත යටතට වැටෙන කරුණක් වසන්ත මුදලිගේ හා සම්බන්ධ ව නොපවතින බව මහේස්ත්‍රාත්වරයා සඳහන් කර තිබිණි. කෙසේ වෙතත් ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත අවභාවිත වීම සහ ඊට උචිත, සාධනීය ප්‍රතිචාරයක් දෙනවා වෙනුවට ආණ්ඩුව සිදු කළේ, පැවති පනතටත් වඩා දරුණු ගණයේ පනත් කෙටුම්පතක් ඉදිරිපත් කිරීමකි. නව ත්‍රස්ත විරෝධී පනතට අනුව වෘත්තීය සමිතිවල ක්‍රියාවලිය පවා ත්‍රස්තවාදී ක්‍රියා ලෙස අර්ථකථනය කළ හැකි බවට එම පනත විවේචනය කළ බොහෝ පාර්ශ්ව සඳහන් කළේ ය.

මේ ආදී අමුතුම පන්නයේ පනත් රැගෙන එමින්, හකුලා ගනිමින්, සංශෝධන එකතු කරමින් හා කෙසේ හෝ ඒවා සම්මත කරගනිමින් ආණ්ඩුව අමුතුම වූ උත්සාහයක නිරත වෙමින් සිටියේ ය. මීට පෙර දූෂණ විරෝධී පනත කෙටුම්පත ද සම්මත කර ගත් ආණ්ඩුව ඉකුත් ජනවාරි 24 වනදා මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිළිබඳ පනත් කෙටුම්පත ද වැඩි ඡන්දයෙන් සම්මත කර ගත්තේ ය. ඒ, අධිකරණයේ නීති විවරණ හා සංශෝධන සහිත ව ය. ඊට පක්ෂ ව ඡන්ද 108ක් සහ විරුද්ධ ව ඡන්ද 62ක් හිමි විය. ඒ අනුව පනත් කෙටුම්පත වැඩි ඡන්ද 46කින් සම්මත වී ශ්‍රී ලංකාව තුළ බලපැවැත්වෙන නීතියක් බවට පත් විය. 

කෙටුම්පතට එල්ල වූ ප්‍රධානම විවේචන සහ ආණ්ඩුවේ පිළිතුරු

කෙටුම්පත් ඉදිරිපත් කරමින් ආණ්ඩුව ඉදිරිපත් කළ ප්‍රධානම තර්කයක් වූයේ, සමාජ මාධ්‍ය නිසි නියාමනයකට ලක් කළ යුතු බවත් වර්තමානයේ ශ්‍රී ලංකාව තුළ සමාජ මාධ්‍ය අයාලේ යමින් පවතින බවත් ය. කාන්තාවන්ට සහ ළමුන්ට සමාජ මාධ්‍ය තුළ ආරක්ෂණයක් නැති බවත් ආණ්ඩුව පැවසුවේ ය. පනත් කෙටුම්පතේ කාරක සභා විවාද අවස්ථාවේ දී පනත් කෙටුම්පතට පක්ෂ ව අදහස් දැක්වූ ආණ්ඩුවේ මහජන නියෝජිතයෝ, සිය හදවත් තුළ ඇති අනුපමේය ස්නේහය ප්‍රකට කළ හ. සමාජ මාධ්‍ය නිසි නියාමනයකට ලක් කිරීම යනු, කොන්දේසි විරහිත ව එකඟ විය යුතු පැහැදිලි කාරණයකි. නමුත් ආණ්ඩුව දැරූ උත්සාහයන් ගේ ඉතිහාසය සියුම් ව පරීක්ෂා කිරීමේ දී මෙවැනි පනත් කෙටුම්පත් ගෙන ඒමේ සත්‍ය චේතනාව කුමක් දැයි හඳුනාගැනීම සඳහා යම් යම් ඉඟි මතුකර ගත හැකි ය. උසස් පෙළ සිසුන්ට විභාගය හෙට කියා තිබිය දී අද විදුලිය ලබා නොදුන් ආණ්ඩුවකට දරුවන් කෙරෙහි හදිසියේ ම හට ගත් මෙම අරුම පුදුම අනුකම්පාව කුමක් විය හැකි ද?

සමාජ මාධ්‍ය යනු, මේ යුගයේ ලෝකය තුළ පවත්නා ප්‍රබලම බලපෑම් කණ්ඩායම්වලින් එකකි. රූපවාහිනිය, පුවත්පත ආදී මාධ්‍යන් අභිභවා අතිශය ප්‍රබල ලෙස සමාජ මාධ්‍ය පෙරට පැමිණ ඇත. ප්‍රවෘත්ති, විනෝදාස්වාදය, කාලීන වැදගත්කම්, විවේචන, විවාද, සංවාද ඈ ආදී අසීමාන්තික අවකාශයක් පුරා සමාජ මාධ්‍ය විසිරී ගොස් හමාර ය. සමාජ මාධ්‍යයේ බලපෑම දේශපාලනය කෙරෙහි සෘජුව ම හා තදින් ම බැඳී ඇති බව ද අමතක කළ නොහැක. එම බලපෑම ශ්‍රී ලංකාව කෙරෙහි ක්‍රියාකාරීවීම ඇරඹුණේ, 2015 පැවති මෛත්‍රී – මහින්ද ජනාධිපතිවරණ ඡන්ද සටන සමඟිනි. එම ඡන්ද සටන සඳහා ඉතා බරපතළ මැදිහත් වීමක් සමාජ මාධ්‍ය සිදු කළේ ය. ඉන් පසු සමාජය තුළ ඇති වන සෑම ක්‍රියාවකට ම සාපේක්ෂ ව සමාජ මාධ්‍ය කථිකාවක් නිරායාසයෙන් ම ඇරඹීම සාමාන්‍ය ක්‍රියාවක් බවට පත් විය. 2019 ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපති වීමේ ඡන්ද සටන සඳහා ද ඉතා ප්‍රමුඛ බලපෑමක් සිදු කළේ සමාජ මාධ්‍ය යි. ඉන් පසු ඇති වූ ආර්ථික අර්බුදයත් සමඟ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ධුරයෙන් ඉවත් කිරීමේ ඓතිහාසික අරගලය තුළ ද නිර්වචනය කළ නො හැකි මට්ටමේ කාර්‍යයක් ඉටු කළේ සමාජ මාධ්‍ය යි. 

කෙසේ හෝ පියවි දෑසින් දකින පියවි කනෙන් ඇසෙන මිනිසකුට නම්, වත්මන් ආණ්ඩුව කෙරෙහි තදබල මහජන අප්‍රසාදයක් පළ වී ඇති බව හඳුනා ගැනීම අපහසු නොවනු ඇත. එහි පැහැදිලි කැඩපත බවට පත් ව ඇත්තේ ද සමාජ මාධ්‍ය යි. මහජන නියෝජිතයන් ඉතාම තදින් විවේචනය කරන, ඔවුන්ට බරපතළ ලෙස අපහාස කරන සමාජයක් අපට හඳුනා ගත හැකි ය. මහජන මතය තුළ එවැනි හැසිරීමක් පිළිඹිබු වීමේ සමාජ විද්‍යාත්මක යථාර්ථය කුමක් ද? පනත් හරහා වාරණය කිරීමෙන් හා පුරවැසියන් දණ්ඩනයට ලක් කිරීමෙන් එකී මහජන මතය වෙනස් කළ හැකි ද? මේවා න්‍යායික ව සාකච්ඡා කොට විසඳා ගත යුතු ගැටලු ය. 

සංශෝධන සහිත ව ඉදිරිපත් වූ පනත් කෙටුම්පත යටතේ වැරැදි ලෙස අර්ථකථනය කර කර ඇති කරුණු කිහිපයක් පහත ආකාරයට හඳුනාගත හැකි ය.

* ශ්‍රී ලංකාව තුළ සිද්ධියක් පිළිබඳ අසත්‍ය ප්‍රකාශ සන්නිවේදනය කිරීම
* අපහාසයට හේතු වන අසත්‍ය ප්‍රකාශ සිදු කිරීම
* අසත්‍ය ප්‍රකාශ මඟින් කැරලි ගැසීමක් සිදු කිරීම සඳහා නිකරුණේ ප්‍රකෝප කරවීම
* අසත්‍ය ප්‍රකාශ මඟින් ආගමික රැස්වීමකට බාධා කිරීම
* ආගමික හැඟීම්වලට රිදවීමේ ඒකාන්ත චේතනාවෙන් අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කිරීම
* ආගමික හැඟීම් නිග්‍රහයට පාත්‍ර කිරීම සඳහා ඒකාන්තයෙන් සහ ද්වේශ සහගත ලෙස අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සන්නිවේදනය කිරීම
* මාර්ගගත ක්‍රම හරහා අසත්‍ය සන්නිවේදනය කිරීමෙන් වංචා කිරීම
* අනෙකකු ලෙස පෙනී සිටීමෙන් වංචා කිරීම
* සාමය කඩ කිරීමක් සිදු කිරීම සඳහා ප්‍රකෝප කරවීමේ චේතනාවෙන්ම අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් මඟින් චේතනාන්විත ව ම නින්දා කිරීම
* කැරැල්ලක් හෝ රජයට විරුද්ධ ව වරදක් ආදිය සිදු කිරීමට සැලැස්වීමේ චේතනාවෙන් අසත්‍ය ප්‍රකාශයක් සංසරණය කිරීම
* හිරිහැර සිදු කිරීම සඳහා සිද්ධි පිළිබඳ ප්‍රකාශ සන්නිවේදනය කිරීම
* ළමා අපයෝජන
* වරදක් සිදු කිරීම සඳහා ‘බොට්’ සෑදීම හෝ අවභාවිත කිරීම
* කොමිෂන් සභාවේ විධානයකට අනුකූල ව කටයුතු කිරීම පැහැර හැරීම

පනත ක්‍රියාත්මක කිරීම හා ප්‍රායෝගිකය

කෙසේ හෝ මේ මොහොත වන විට ‘මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය’ නමැති පනත් කෙටුම්පතට පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලැබ, එය ශ්‍රී ලංකාව තුළ වලංගු නීතියක් බවට පත් ව ඇත. එබැවින් තවදුරටත් පනත් කෙටුම්පත සම්මත වීමට පෙර පැවති විරෝධතා ආදිය ගැන සාකච්ඡා කිරීමෙන් ප්‍රයෝජනයක් නැත. සිදු කළ යුත්තේ, මේ මොහොතේ සිට, පනත හා එය ක්‍රියාත්මක වීම පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීම යි. 

අද දෙරණ ‘බිග් ෆෝකස්’ වැඩසටහන හා එක් වූ ප්‍රවීණ මාධ්‍ය විශ්ලේෂක හා විචාරක නාලක ගුණවර්ධන මහතා අද (26) මෙම පනත ප්‍රායෝගික ව ක්‍රියාත්මක වන ආකාරය පිළිබඳ අදහස් රැසක් ම පළ කළේ ය. 

පනත් කෙටුමපත ඉදිරිපත් වූ සමයේ, එනම් කෙටුම්පත පාර්ලිමේන්තුවේ සභාගත කිරීමෙන් සති දෙකක් යන තුරු ඊට අභියාචනා සහ පෙස්සම් ඉදිරිපත් කිරීමට මහජනතාවට, සිවිල් සංවිධානවලට හා වෙනත් පාර්ශ්වයන්ට අවස්ථාව හිමි වේ. ඒ ආකාරයේ පෙස්සම් 45ක් මාර්ගගත ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිළිබඳ කෙටුම්පතට එරෙහි ව අධිකරණයේ ගොනු වී තිබිණි. එහි වගන්ති 57න් වගන්ති 31ක් සංශෝධන සහිත ව සම්මත කළ යුතු බව අධිකරණය විසින් දැනුම් දී තිබිණි. සංශෝධන රහිත ව තුනෙන් දෙකකින් සහ සංශෝධන සහිත ව සරල බහුතරයකින් ලෙස කෙටුම්පත සම්මත කළ හැකි බව අධිකරණය කථානායකට දැනුම් දී ඇත. කෙසේ වෙතත් කථානායක අස්සන් කොට සම්මත වූ කෙටුම්පත ප්‍රසිද්ධ ලියවිල්ලක් බවට පත් වන තුරු අධිකරණයේ නිර්මිතය (සංශෝධන කළ යුතු ආකාරය හා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව හා ගැටෙන අවස්ථා පිළිබඳ අධිකරණයේ විවරණය) හා සම්මත වූ කෙටුම්පත සමාන ද වෙනස් ද යන්න පිළිබඳ පැහැදිලි ව කිව නො හැකි බව නාලක ගුණවර්ධන මහතා අවධාරණය කළේ ය. 

මෙම පනත ‘ඇත්ත නැත්ත තීරණය කිරීමේ පනත’ ලෙස නාලක ගුණවර්ධන මහතා හඳුන්වා දුන්නේ ය. කෙසේ වෙතත් ඇත්ත නැත්ත අතර පරතරයක් පවතින බවත් එම අතරමැදි තත්ත්වය තුළ අර්ධ සත්‍යය, සම්පූර්ණ අසත්‍යය වැනි තත්ත්වයන් පැවතිය හැකි බවත් ඔහු සඳහන් කළේ ය. ඒ අනුව යම් කිසි පැමිණිල්ලකට අදාළ ව යම් කාරණයක් අපරාධමය වරදක් බව ඔප්පු කරන්නේ, පංච පුද්ගල කොමිසමකින් බවත් එය කෙතරම් ප්‍රායෝගික ද යන්න ගැටලු සහගත බවත් ඔහු පැවසීය. 

”මිලියන 15ක විතර ජනතාවක් ලංකාවෙ ඇතුළෙ දවසකට තමන් ගෙ අදහස් සමාජ මාධ්‍ය තුළ පළ කරනවා. එතකොට මෙච්චර පිරිසක් අතින් සිදු වන දේවල්වලට අදාළ ව පැමිණිලි විභාග කරන්නේ මිනිස්සු පස් දෙනෙක් ඉන්න කොමිසමකින්. මේක කරන්න පුළුවන් වෙයි ද?” යනුවෙන් ඒ මහතා ‘බිග් ෆෝකස්’ වැඩසටහන හා එක් වෙමින් සඳහන් කළේ ය. 

”ලංකාවෙන් බාහිර ව සේවා සපයන ගෝලීය සමාගම් කොහොම ද මේ ලංකාවේ තියන නීතියකට යටත් කරලා ඒකේ වගවීමට නතු කරගන්නේ? ඒ වගේම ගෝලීය සමාගම්වල ආසියානු සන්ධානය අවස්ථා 03ක දී මහජන ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයට විස්තරාතමක ව ලිව්වා, මේ යන්ත්‍රණය ඇතුළේ තාක්ෂණික ව කරන්න බැරි දේවල් ගැන. ඒ වගේ ම ජාත්‍යන්තර මානව හිමිකම් යටතේත් කරන්න බැරි දේවල් තියෙනවා. ඒවත් ඒ අයට කරන්න බෑ කියලා කිවුවා. ඒ වගේම තමා මේ පනත යටතේ, යම් කිසි ප්‍රකාශයක් සිද්ධ කළාම අදාළ ප්‍රකාශනය සිදු කරපු කෙනා ගෙන් කොමිසම කරුණු විමසන්නේ නෑ. එතකොට මේක ඒක පාර්ශ්වීය යි. ඒ වගේම ‘චේතනාව’ සද්භාවය’ වගේ යෙදුම් අර්ථකථනය කර ගැනීමේ දීත් ප්‍රායෝගික ව ගැටලු මතු වෙනවා. මිනිහෙක් ගේ සිත තුළ තියන දේ දැනගන්න පුළුවන් තාක්ෂණයක් තවම ලෝකෙට හඳුන්වලා දීලා නෑ. අරම වෙන්නත් පුළුවන්, මෙහෙම වෙන්නත් පුළුවන් වගේ දෙගිඩියාවෙන් තියන නීති හදන්න බෑ. එහෙම වුණොත් ඒවා පොලීසිය වගේ ආයතන තමන්ට ඕන විදියට අර්ථකථනය කරගන්න පුළුවන්”. 

මාර්ගගතවල ක්‍රමවල සුරක්ෂිතභාවය පිළිබඳ පනතේ සඳහන් වැරැදි 14 තුළ ඇති කරුණු කිහිපයක් පිළිබඳ නාලක ගුණවර්ධන මහතා සිය විමර්ෂණාක්ෂිය යොමු කළේ ය. එහි එකඟ විය හැකි දේවල් සහ ගැටලු සහගත තැන් ද පවතින බව ඔහු පැවසීය. අධිකරණයට අපහාස කිරීම, ළමා අපයෝජනවලට අදාළ 23 වැනි වගන්තිය වැනි වගන්ති කොන්දේසි විරහිත ව එකඟ විය හැකි කරුණු බව ඔහු පැවසුවේ ය. කෙසේ වෙතත් එහි ඇති සමහර කරුණු ද දැනට පවතින දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය තුළ පවතින බව ඔහු අවධාරණය කරයි. පෞද්ගලික විශ්වාසය මත හුවමාරු කරගත් ඡායාරූප, වීඩියෝපට ආදිය පසුකාලීන විරසක වීම් හේතුවෙන් පළිගැනීම සඳහා භාවිත කිරීම පිළිබඳ මෙතෙක් පැහැදිලි නීතියක් නොතිබි බවත් නව පනත යටතේ ඊට නීතිමය ආවරණයක් ලබා දී ඇති බවත් ඔහු සඳහන් කරයි. කෙසේ වෙතත් ළමුන් හා කාන්තාවන්ට අදාළ ව මෙම පනතේ ඇත්තේ, වගන්ති 02ක් පමණක් බව නාලක ගුණවර්ධන මහතා පවසයි. 

ආගම පිළිබඳ ඇති නීති තුළ ද ගැටලුකාරී තත්ත්වයන් ඇති බව ඔහු සඳහන් කළේ ය. ආගම්වල අපහාස කිරීම් පිළිබඳ 1950 දශකයේ සිට පවතින නීතිය අදටත් බලාත්මක බව ඔහු සඳහන් කරයි. එය මාර්ගගත ක්‍රමවලට ද අදාළ වන බව ඔහු ගේ මතය වී ඇත. නමුත් නව පනත හරහා ආගම පිළිබඳ සිදු වන වැරැදි අර්ථකථනය කිරීමේ යම් ව්‍යාකූලත්වයක් ඇති බව නාලක ගුණවර්ධන මහතා සඳහන් කළේ ය. සියලු ආගම් විවේචනය කරන හේතුවාදීන් ගේ සංගමයේ පුද්ගලයකු ‘දෙවියන් නැත’ යනුවෙන් ප්‍රකාශයක් සිදු කළහොත් ‘දෙවියන් ඇත’ යනුවෙන් විශ්වාස කරන අයකුට පෙර ප්‍රකාශය සිදු කළ පුද්ගලයාට විරුද්ධ ව කොමිසමට පැමිණිලි කළ හැකි බව ඔහු පැවසීය. 

නිසි නියාමනයක් සහිත ක්‍රමවේදයකට විරුද්ධ නොවන බවත් ප්‍රකාශනයේ නිදහස, මූලික මිනිස් අයිතිවාසිකම්, ස්වාභාවික යුක්තිය සහ වින්දිතයන්ට සාධාරණය ඉටු කිරීම වැනි කාරණා සඳහා මෙම පනතෙන් අවංක ආවරණයක් ලැබිය යුතු බවත් ප්‍රවීණ මාධ්‍ය විශ්ලේෂක හා විචාරක නාලක ගුණවර්ධන මහතා අවසාන වශයෙන් සඳහන් කළේ ය.

Letters and Politics

Guest: Shireen Al-Adeimi is a non-resident fellow at the Quincy Institute for Responsible Statecraft and assistant professor of language and literacy at Michigan State University’s College of Education.

T

Courtesy News18

Sri Lanka’s foreign minister Ali Sabry (Image: Reuters file)

Sri Lanka and India resumed talks on the Economic and Technology Cooperation Agreement in Colombo at the 12th round in October last year. The original talks were stalled after several rounds of talks between 2016 and 2018 due to political and trade union opposition

Sri Lanka on Tuesday said it has plans to establish a free trade agreement with India by the end of 2024, Foreign Minister Ali Sabry said here as the cash-strapped island nation tries to spur economic growth.

Similar Free Trade Agreements (FTAs) would be worked out for Indonesia, Malaysia, Vietnam, and China too by the year’s end, Sabry told reporters here.

These agreements will open up new markets for the cash-strapped Sri Lankan businesses, contributing directly to the nation’s economic growth. The government continues to struggle to restructure its external debt on the one hand and has raised utility rates and taxes on the other.

Sri Lanka and India resumed talks on the Economic and Technology Cooperation Agreement in Colombo at the 12th round in October last year. The original talks were stalled after several rounds of talks between 2016 and 2018 due to political and trade union opposition.

Last week, Sri Lanka inked an FTA with Thailand. This has already provided Sri Lanka access to a USD 2.2 billion market, representing a significant advancement,” the foreign minister said.

In the 1990s, exports contributed a significant 30 per cent to Sri Lanka’s GDP, compared to 15 per cent today,” Sabry said adding, This decline reflects a missed opportunity to capitalise on the global market, unlike neighbouring countries that actively pursued FTAs.” The main reason behind Sri Lanka’s export struggles is its limited market access. While focusing primarily on the domestic market, countries like Vietnam and Bangladesh actively expanded into larger international markets through FTAs. This strategic move fuelled their export-driven growth, leaving Sri Lanka behind,” Sabry added.

In April 2022, after Sri Lanka declared its first-ever sovereign default since gaining independence from Britain in 1948, the then President Gotabaya Rajapaksa was thrown out through a public agitation and the incumbent President Ranil Wickremesinghe took over. He put in place unpopular economic reforms to supplement a bailout from the International Monetary Fund (IMF).

Courtesy The Daily Mirror

---

Colombo, Feb 06 (Daily Mirror) –  Speaker  Mahinda Yapa Abeywardana today said he has no authority to accept or reject any amendments from anyone including the Supreme Court to the Online Safety Act and that the sole authority of such exercise is vested with Parliament.

The Speaker was referring to remarks that have been made by opposition members including Leader of the Opposition Sajith Premadasa, who had accused him of violating the Constitution in endosing the Online Safety Bill.  

After the said amendments were presented and considered at the committee stage the Online Safety Bill was duly passed in Parliament after the Third Reading, as is the process for any bill thus presented. At that time, the Attorney General also issued a certificate that these amendments are in accordance with the Constitution, as guided by the Supreme Court’s determination. In this whole process, the Speaker has no role or authority to propose, accept or reject any amendment/s and/or recommendation/s suggested by any party including the Supreme Court, where the sole authority of such exercise is vested with the house of Parliament, i.e. its Members, often with majority vote.,” he said in a statement.

Thus, the Speaker stated that the Online Safety Bill was passed by Parliament in accordance with the Supreme Court’s determination, as was confirmed by the Attorney General’s Department. Since the legislative process of Parliament takes place jointly with the Attorney General’s Department and the Legal Draftsman’s Department, there is no opportunity to act in a manner that is not in accordance with a Supreme Court determination regarding a Bill or in violation of the Constitution.

Though it is encouraging to see the improvement in conscience of some of the Members whose very conduct warranted the Attorney General’s Department to be present in the final committee stage to ensure compliance with Supreme Court determinations (since the Provincial Councils Elections Amendment Act of 2017), if the members concerned could specifically mention what recommendations were ignored, the respective authorities may be able to respond to such allegations, since the Speaker has no discretion on such matters as explained above. It’s regrettable that those who ought to know this process better are stating otherwise, and the insinuation that the Speaker can enact laws and make amendments to bills at his discretion is an insult to their own legal and constitutional knowledge,” he said.

Any Member of Parliament is welcome to come and peruse all the documents and the proceedings of the passing of the Online Safty ACT, No. 9 Of 2024, and consult the officials that have the knowledge of the subject to understand things better,” he added.  

He reminded all Members that discrediting Parliament or undermining its credibility will not do one better, as in a democracy, the parts are judged by the whole and not the other way around

Courtesy Adaderana

The Cabinet of Ministers has granted approval to import 15,000 tonnes of cashew nuts in shell since the country’s annual requirement of cashew nuts in shell has not been met due to the fact that the crops have not been harvested as expected in the last season. 

Joining the Cabinet press conference held in Colombo today (06), Cabinet Spokesperson Minister Bandula Gunawardena said that the country’s annual requirement of cashew nuts in shell is around 25,000 Metric Tonnes.  

However, currently only 12,500 tonnes of cashew nuts can be procured locally and the cashew industry in the country is facing a very unfortunate situation as the crop has not been harvested as expected in the last season, according to the Minister.

Therefore, the Cabinet of Ministers has approved the proposal presented by the Minister of Agriculture and Plantation to import a maximum of 15,000 tonnes of cashew nuts in shell for this year and then to import a quantity determined by a committee consisting of senior officials of the relevant ministries during the period from December to April when the local cashew harvest is not available in the next 4 years.

Courtesy Adaderana

The expenditure of the upcoming Presidential Election and General Election must be managed using the Rs. 10 billion allocated in the 2024 Budget, the Cabinet of Ministers has noted.

At the Cabinet meeting on Monday (Feb.05), the ministers took into account the fact that the budgetary allocation made within the financial stamina of the government and the financial provisions have to be managed to cover the expenditures of the two elections.

Further, it was observed that the funds required for conducting Provincial Council and Local Government elections should be released from the 2025 Budget, due to the limited financial situation.

The lawmakers were of the view that, after conducting these two elections in 2025, revisions for the applicable laws should be introduced subject to amendments of the parliament, if required, based on the scheduled recommendations to be presented by the test commission to the parliament declared by the Extraordinary Gazette No.2354/06 dated 16 October 2023, as well as established under Test Commissions Act (Authority 393) No. 17 of 1948.

The Cabinet of Ministers also decided to grant their concurrence to take necessary measures based on the submissions made by the President.

Courtesy Adaderana

SLPP MP Keheliya Rambukwella, who is currently in remand custody, has tendered his resignation as the Minister of Environment.

Accordingly, he had submitted his letter of resignation as the Minister of Environment to President Ranil Wickremesinghe, who has accepted the resignation.

The former Health Minister was remanded on 03 February, following his arrest by the Criminal Investigation Department (CID) on 02 February, in connection with the procurement of substandard human intravenous immunoglobulin (IVIG).

Later that day he was admitted to the Prison Hospital on medical recommendation.

The arrest came hot on the heels of pressure from civil society activists and health sector trade unionists, who called for the immediate apprehension of the lawmaker.

Prior to the apprehension of Rambukwella, seven arrests had been made in connection with the drug procurement scam. But the fifth accused was later released on bail. 

As such, the former Health Secretary, the Director of the Health Ministry’s Medical Supplies Division (MSD) and three other officials of the same division, as well as the owner of the company, which is said to have supplied the substandard batch of immunoglobulin vials, now remain in custody on remand.

In October 2023, the NMRA revealed that forged documents were found to have been submitted for Customs clearance to procure a batch of 22,500 vials containing human immunoglobulin, an antibody produced by blood plasma cells, which later failed the quality tests.

The product, which was said to have been manufactured by Livealth Biopharma Pvt Ltd. India and imported by a local medicine supplier called Isolez Biotech Pharma AG (Pvt) Ltd. However, the India-based manufacturer has denied having a hand in this fraudulent activity and communicated to the NMRA that it has neither manufactured, supplied nor exported these products to any party.

After the human immunoglobulin scandal came to light, Rambukwella was stripped of health ministerial portfolio and was appointed as the Environment Minister in a Cabinet reshuffle in October. Dr. Ramesh Pathirana was appointed as the Health Minister in addition to his current portfolio as Minister of Industries.

Shenali D Waduge

Two stand out leaders of post-independence remains without a doubt Mrs. Sirimavo Bandaranaike & Mahinda Rajapakse. Mrs. B was clear in her policy of non-alignment & pivotal decisions taken against western interests resulted in the creation of the JVP & LTTE movements to be unleashed as necessary. We cannot overlook the role of the Catholic Action that sought to oust her via a military coup. It is in looking back and analysing numerous incidents of post-independence Sri Lanka as well as the manner post-independent former colonies were manipulated, that we can begin to understand the odds against Sri Lanka. Mahinda Rajapakse faced the wrath for his decision to end LTTE, thus putting to naught decades of investments put in for a movement that was attached to many other agendas. Where he erred was in believing that with the fall of the LTTE everything would be honky dory and failure to read the signals from the statements issued by the UN/UNHRC and the Western bloc of nations that were pussyfooting the LTTE, who were not too happy about rewriting their agenda & sought revenge. Their eye-for-an-eye project was either foolishly ignored or a coterie of treacherous advisors, family, friends & fellow Ministers made sure President Rajapakse overlooked the dangers at play.

The new plan came in the form of the pivot to Asia clearly outlining what was going to be in store for Sri Lanka. The enemy works from within & externally & it is a Rajapakse folly in not being able to identify friends from foes, lacking the foresight to at least keep a tab on those that were unreliable. In taking all on board, allowing all to do as they pleased, the Rajapakse’s began to distance friends & loyalists and embrace foes camouflaged as friends. In all probability even insiders of the family would have been compromised and playing crypto roles, marking time until they received instructions”. It is an enigma that a charismatic and street-smart leader as Mahinda Rajapakse could put his guard down and not read the writings on the wall. Dangers which could have been averted were made worse, diplomatic debacles and many faux pas began adding up. No efforts were made to mitigate or negate spiralling issues that were being tabulated for the final onslaught that came towards end of 2014 where media smear campaigns combined truths, half-truths & fake stories into a campaign that was virtually accepted by all simply because the Rajapakse camp was not interested to negate the lies & clear their name or were simply not bothered what the nation thought of them. The saving grace was the individual charisma that continues to keep the candle burning.

Post-yahapalana began immediately after the defeat of the LTTE – where it was probably decided that like Mrs B, Mahinda Rajapakse could not be trusted and had to go. The power of paid campaigns was such that even Northern voters who didn’t even know what the common candidate president looked like cast their vote just as they did for the former army commander in 2010. What commenced post 2009 using the UNHRC and diplomatic bullying, aggravated to create regime change in 2015 with international interference and intervention taking place with impunity. Post-2009 Sri Lanka was bombarded with successive UNHRC resolutions, scores of anti-SL/Rajapakse reports and surveys to discourage tourism and media campaigns in a multipronged bid to build a cohesive negative outlook about the Rajapakse rule across Sri Lanka & rest of the world. Totally ignored was the development taking place in the North & East, the return to normalcy for the people who did not fear suicide attacks & bombs. It must be noted that the West & India were in competition against Mahinda Rajapakse – befriending him to outsmart him or take him unawares using multiple players that surrounded him as pawns.

We are all aware of the treacherous Acts passed during this period and the manner that Sri Lanka’s sovereignty was weakened and made vulnerable. Unfortunately, the poor breed of Parliamentarians of all colors resulted in either watching meekly while ever ready to raise their hands to pass anything so long as they could enjoy the fruits of power. A trait the interventionists know very well to manipulate them.

All other leaders of post-independence Sri Lanka barring perhaps Mr SWRD & R Premadasa were easily inclined to peddle the western agenda. Ironically,  both SWRD & Premadasa were assassinated and this is a clue and shows both to have also belonged to the unreliable” category of leaders, the ones that the west could not afford to place complete trust in. Mrs B & Mahinda Rajapakse were the other 2 and only Mahinda Rajapakse remains & explains why he is a target of character assassinations by all those in the payroll of the interventionists.

The West/India & its intelligence agencies, development agencies, monetary agencies, diplomatic pressure groups, faith-based organizations, NGOs, media outlets especially social media & entities revamped under the UN & associated entities and went full throttle against the Rajapakse regime. Ironically, some of these heads have been placed in important positions by the Rajapakse’s themselves. With so many anti-nationals working against the nation, it is commendable that there are still a considerable number of people who are able to read through the anti-national slurs by those playing prominent roles camouflaging their vocabulary and actions pretending to be nationalists” and patriots”. Many of these professionals, corporates, academics, actors, actresses, cricketers etc who came forward in 2022 to represent the people are nowhere to be seen now when the country’s situation is far worse than in 2022 and we are sitting on a volcano, with no loans being paid but more loans being taken, more credit lines accepted so that the upper coterie class can enjoy life at the cost of the ordinary masses whose farmlands are being subtly taken away, who are being taxed, whose ability to earn is reducing, who cannot afford to feed their families. But for the key organizers of 2022 it is a mardi-gras and none are bothered that every tranche of IMF loan is dependent on giving up Sri Lanka’s national security, weakening the military, seeking revenge on the forces that defeated LTTE (eye-for-an-eye project), taking away our land & placing it in foreign hands partnered by the corporates that sponsored the 2022 aragalaya. The aim is to bring the people to their knees to agree to accept any terms. This is why they are hitting the people’s stomachs while ensuring enough of fuel is available for the elite!

The pre-yahapalana & then yahapalana eventually ended with Easter Sunday attacks, while we know the perpetrators, we are still baffled by the context and modus operandi behind the attacks. Even without this attack, the yahapalana PM & President knew they were on their way out and explains why towards the end of rule haphazard decisions, weakening of intel & monetary laws as well as unprecedented amounts of loans were taken to intentionally dump burden on the successors. While only a handful would have been in the know about covid, that ended up a major turning point in Sri Lanka.

Next comes the question of the extent of political deals for power & the question of handing over power as part of the deal. This is certainly giving rise to questions of whether the nationalists were fooled & taken for a ride simply to gain power and create an unconventional means to use a non-electoral methodology to hand over power to their favored poster-boy to carry-through the neoliberal objectives which got delayed during yahapalana and which are going gun-ho currently, taking advantage that MPs in Parliament wishing to cling to power & enjoy power are unlikely to go against any of the anti-national treacherous acts to which they are happily raising their hands.

Mahinda Rajapakse’s silence is surprising & noteworthy. His silence though disappointing would not diminish the status he has at national level but it would dampen his eventual exit from politics. Every leader should bow down on a high note of achievement. Unfortunately all of Sri Lanka’s leaders have failed in this respect.

Nevertheless, this island nation toils to weather all kinds of storms. Within – we have a segment of elite society who have got used to a very cosmopolitan and artificial lifestyle and are easily aroused if their comforts are impacted. Most of the elite families have their roots across the shores and those that are indigenous do not wish to strengthen, protect or preserve  their heritage and are happy to do cosmetic justice by sponsoring annual events & nothing must beyond that. The majority of the majority have been victims of the capitalist open economy and the middle class amongst them are caught in debt-traps from loan sharks. The education system has been intentionally designed to ensure patriotism and nationalism are confined to lip-service at protests or in parliament & to gain popularity while the DNA of the ancestors who sacrificed life and limb to protect the nation remains embedded in a handful of nationalists who can see the writings on the wall, who are well read on geopolitics and can foresee the outcome for the nation. Their warnings go unnoticed or are brushed aside as conspiracy theories. But all that they have warned have come to pass.

At present the enemy has breached all pillars and ruthlessly dismantling the nation through Acts/Bills, academic theories, media propaganda and numerous ethno-religious groups and organizations.

Amidst all this – the politicians are living in a cuckoo land, believing that they can enjoy power so long as they raise their hands in appeasement. Little do they know, it is they who will face the eventual wrath and be the first that would not be forgiven for betraying the nation.

The younger MPs espousing a political career must realize there has to be a nation with land to be a leader – with land/energy/economic/national sovereignty of Sri Lanka at stake, the younger politicians have no future once the deals get sealed as is happening.

Can Mahinda Rajapakse set things right and do justice to those who placed their trust in him or will he join the deal makers?

Shenali D Waduge

By Dr Tilak S. Fernando.

Many individuals want to leave Sri Lanka because of the ever-increasing cost of living, the lack of medicine available to patients, and the new tax formula. The latest is that the  routine surgical operations  are to be placed on hold due to hospital drug shortages. The  former Minister of Health was remanded by Maligakande Magistrate until 15^th Feburuary 2024, after  being listed as the eighth suspect in  the case  in connection  with  the procurement of substandard human immunoglobulin. Every  Deputy Solicitor Genaeral appearing for the prosecution, has been accusing the former Minister of Health of amending the  locating process of the Government imports  and the type of medicine, which made the Court to reject bail by terming him as a suspect under the Public Property act..

 People have  suddenly started to starve due to the increased prices of commodities. Parents drink tea and eat only them  buns these days (media reports) as their children do not understand the situation, because parents do not want to keep children starving.

During Mrs. SirimavoD Bandaranaike era.

Some years back, during Mrs Bandaranaike’s regime, when imports were banned altogether, people used to leave the country because of the shortage of red onions and sugar; having  had to stand on long queues to obtain clothes, bread etc. It was akin to lining up for hours to get petrol and gas a year ago, when the current President Ranil Wickremaasinghe took over the respsonaibibilty, when all the others in the oposition members backed out !

Despite, he lost completetly during the last election, even his Parliamentary seat! He lost all the  UNP Parliamentatary seats,  including his own seat.  He was ultimately lucky that the UNP supported him to be the only one seat that  he was selected by the UNP. Today,  it is  tragic that people were starving due to a lack of food or cannot purchase at high prices , especially the vegetables where everything is soring upwarads! So many children are malnourished due to the scarcity of nourishing food. It has been highlighted internationationally!

 Other Countries

Unlike in the past, today, there are more opportunities in countries like the Middle East, Singapore and Malaysia. In the olden days, only professionals could migrate to the UK. There were only students from bourgeois and wealthy families in the UK. At first, the UK opened its doors to first-generation of Africans and West Indians. They were seen walking on Sunday mornings, well-dressed, to the church. The first generation of Africans were West Indians, who were peace-loving people and became the nucleus of the UK’s British Rail, London Transport, and local councils. At the same time, many females were absorbed into hospitals as nurses and auxiliaries. The generation of migrant children had a missing link in them  that  they appeared to be quite hostile !

Sri Lankans

During the past two decades, immigrants to London arrived from various parts of the world. The early Sri Lankan community in London consisted of a few professionals who migrated to the UK on work permits along with students. With the increase in population in the UK, especially gave birth to second-generation of immigrants, thus, it became self-important. The black July incident in July 1993 (Sri Lanka) gave easy access to refugees with all fabricated  and real stories in both Sinhala and Tamil communities. Tamils gained financial and moral support from the LTTE.

Today it is a different kettle of fish. Tamil intellectuals who went to Europe,  Canada  and America formed a group known as the ‘Tamil Diaspora’ and worked against the Sri Lankan government at all levels, negatively influencing the country’s progress. Some have become billionaires in phone telecommuncications and others have developed   into entrepreneurs, and some are involved with money markets.

The LTTE was responsible for helping refugees to become entrepreneurs. In the UK, in several towns, Tamil supermarkets and shops are visible, and they make moeny all sales, including Sri Lankan vegetables, spices and Sunday newspapers. Sinhala communities in the UK did not get support or assistance from the Tamil community at all.  After being in the UK for five years, the so-calld ‘refugees’ qualified to become residents. They became nostalgic and became familiar names such as Baker Street, Charing Cross, Paddington and Wimpole Street, what they had read from text books. Immigration acts  have become renewed every now and  then.

Refugee Needed to sweat much more.

Refugees sweated much more than they used to in Sri Lanka. At the end of the day, they married girls from villages back home and produced children. They could drive new brand new, posh cars and detached houses similar to what they had seen in Colombo! But they felt a vacuum in their hearts. They thought of their simple living in Sri Lanka, but after being labelled ‘refugees’, they could not visit home conditionally. They did realise the resentment, being that their skin colour is different from white, but they had to live like second-class citizens.

At initial Stages

At first, refugees were confined to 8 x 6 cold rooms. It happened to everyone; black sheep, dropouts, incorrigibles and the show-offs amongst the cream of the elite from the prestigious Colombo colleges pursuing their degrees in UK Universities. For some of them, money meant nothing! They received bank drafts from their parents monthly, from foreign banks and Swiss banks, where parents had ‘ external accounts’ with numerous banks . Others , of course, saved up every penny to pay college fees, and survive and attempted to find a higher job in London or to settle down in England.

Unlike their Tamil colleagues, the Sinhala masses did not get help or  any assistance or such as cooperation from the Tamil communinity. Yet, they were courageous. The whole of immigration laws were to become changed. There were victimised doctors and engineers, as well as more refugees, who turned a new life in home away from home.

For those who want to abandon Sri Lanka, there is a message from the writer that there is no country like home where one can keep one’s head up and walk in the streets, without feeling self-guilty of being a second-class citizen. The writer has lived abroad for a considerable period in London and, when advised, people tend to think it is out of jealousy the advice is he is given! But they don’t realise until they realise what a mistake one has committed!

Other Countries

In a country like Italy, one could save the total salary as one has to live in the same house looking after a senile adult. Not only that, if one is so lucky one gets a Villa written under  the person’s name, where the owner has written a  last Will, the very the person, who was looking after when alive! One is able to  enter the Italy when  there is someone who pay council tax!

first, refugees were confined to 8 x 6 cold rooms. It happened to everyone, black sheep, dropouts, incorrigibles and the show-offs amongst the cream of the elite from the prestigious Colombo colleges pursuing their degrees in UK universities.

There  have been victimised doctors and engineers, as well as more refugees, who turned a new life in their home away from home..

Mental distress is the greatest of all. Although it is frustrating in the present economic ruin, the situation is hoped to ease with time. Rather than taking bold decisions to leave the motherland, one should think of the free education the professionals have reached today and think twice about abandoning the country! Once  ond leaves the country, there is no coming back, and one has to do any job to survive.

At least, knowing that the Tamil diaspora is willing to invest in Jaffna and the East is encouraging. This year the seventy-sixth independence celebrations held at the Galle Face Green ceremoniously. President Ranil Wickremasinghe hopes  that everyone  will help Sri Lanka when the country is in a diabolical financial state.

tilakfernando@gamil.com

BY Prof Manouri Senanayake, President Servants of the Buddha Courtesy The Island

The Servants of the Buddha look forward to welcoming Dr. Elizabeth J Harris who will deliver her first ever public oration. The orator is an academic attached to the Dept of Theology and Religion in University of Birmingham UK and a Senior Research Fellow in the Edward Cadbury Centre for Public Understanding of Religion. She is the President of the UK Association for Buddhist Studies and Former President of the European Network on Buddhist-Christian studies; and has for many years been committed to Inter-religious understanding. Holding a PhD from University of Kelaniya on Buddhist Studies, she is no stranger to Sri Lanka.

An academic, a researcher and an author, to name but a few of her books I will begin with those most popular, which are Buddhism for a Violent World and Religion, Space and Conflict in Sri Lanka where she points out that eradicating roots of violence by Buddhist Teachings is possible today as it was in the time of the Buddha. Another is a collection of essays titled Journey from Christianity to Buddhismwhich was featured on BBC Radio broadcasts. Dr.Harris’s voice is not infrequently heard over BBC Radio 3, reciting poems, quotations and excerpts on Buddhist thinking.

Particular mention is necessary of the book Ananda Metteyya the First British Emissary of Buddhism; a publication of the Buddhist Publication Society Kandy. (1998); which describes the life and work of Allan Bennet one of the first Englishmen to have been ordained as a Bhikkhu. This writing is relevant to the upcoming Oration. It was Ven. Ananda Metteyya who inspired a group of English-speaking Ceylonese Buddhists to initiate the Dissemination of the Buddha’s Teachings in English, while he emphasized the need to teach monks to communicate in English.

In keeping with the times, the new Hall they erected for this task resembled a church. Its opening ceremony in1903 saw Bhikkhu Ananda Metteyya (a.k.a. Ananda Maitriya) deliver a stirring inaugural speech. Subsequently the Hall was named after him. The venue of this oration is this historic Maitriya Hall.

The Oration is organised by Servants of the Buddha, a lay Buddhist Organisation which is in its 103rd year. The Society’s objectives are the study, practice and dissemination of the authentic Teachings of the Buddha. As such they engage in Discussing the Dhamma on a weekly basis, in English, every Saturday. The long, unbroken record of weekly Dhamma Talks in English continued uninterrupted during the ‘Covid Lockdown’ by changing on to the virtual platform. This brought wholesome results of attracting an enthusiastic International audience and broadening the scope of the Society. The Dhamma talks by erudite Bhikkhus and learned Lay-persons are accessible on the society’s YouTube channel.

Past Presidents over ‘a-century-long’ history include Dr Cassius Pereira (later Ven. Kassapa of Vajiraramaya). the country’s first Sri Lankan Chief Justice Hema Basnayake, Alec Robertson, Rajah Kuruppu and Anoja Wijeyesekera among others. Past Patrons are Venerables Kassapa, Narada and Piyadassi of Vajiraramaya. Links with Vajiraramaya in Bambalapitiya continue to date, The current Patron and Co-Patron are Ven Vajiraramaye Nanasiha Thero and Ven Olande Ananda Maha Thero. .

The Oration will be held on Saturday 10th February 2024 from 4.30 pm- 6.00 pm, in the Maitriya Hall Mettarama, Lauries Road Colombo 4.

Topic is : What did early western converts find attractive in Buddhism?

A Case Study on Allan Bennet / Ven. Ananda Metteyya

Servants of the Buddha are delighted Dr Elizabeth Harris accepted their invitation. Arriving at her own cost she will share her insights on the period of history when the Society was founded; and the stupendous amount of work done by the far-seeing Bhikkhu Ananda Metteyya.

Attendance at this event is by invitation. If interested please email Maitriyahall01@gmail.com

The doors of Maitriya Hall are open to the public. Life Membership is granted to locals and the diaspora who are Buddhists, on recommendation by an existing member.

බෞද්ධ කටයුතු පිලිබඳ විශ්ලේෂක දෙශාඅභිමානී සුර්ය වංශ රත්න විභූෂණ පාලිත ආරියරත්න

ඉන්දියාවට ආ පළමු මිෂනාරි වරයා –St. Thomas, The Apostle came by sea, along with Jew-merchants and first landed at Maliyankara near Cranganur (Kodungalloor) on the Periyar estuary north of Kochi (Cochin), about the year A.D.52.

අස්ගිරි මලවතු නායක හිමිවරුන්ගේ අවධානයට මහනුවර අවට බොදු ගම්මාන ගොදුරු කරගන්නා ලෝකල් (දේශීය නමුත් පාරම්පරික පුරවැසි බාවය නැති)හා ඉන්ටර් නැෂනල් (විදේශීය)මිෂනාරි හා ගයිඩ් කත

ආරම්භය අභ්‍යන්තර කරුණු හංගා:

1.පාරදිගේ ඉබාගාතේ යන මිෂනාරීන්.
2.දුප්පත් පොහොසත් වෙනස හා අනිකුත් දත්ත මොවුන්ට ලබාදෙන්නේ කවුද ? විමසා බැලිය යුතුය.
3.අසල සිටි හැඩි දැඩි ළමුන් කිවේ ඔවුන් ආගමක් ගැන දෙඩු බවයි.
4.මිෂනාරි සමුහයක් අසලගෙදරකින් පල්ලම් බසී පිටු පස නිවසේ අනාරක්ෂිත ප්‍රදේශයෙන් ඇතුල්වූ ඔවුන් දොරට තට්ටු කර දොර ඇරිමේදී . ඔබලා කවුද? ඇයි මෙහේ කියද්දී ඔවුන් හද්දීසියේම ඉදිරි ගේට්ටුවෙන් පිටමන් වෙයි.
5. මහනුවර විදි හා ඉන් අවට ගම්මාන දැඩි ලෙස මෙසේ හැරිවීමට ගොදුරු කරන්නේ අනාගත ආගමික යුද්ධයක් සදහාද ?.
6. ලෝකයම එක් ආගමට ගැනීමට මොවුන් වෙහෙසෙන්නේ ඇයි ? .
7. සංහැදියාව යනු සාමාන්‍ය නීතිද කඩා සංචාරක විසා බලපත්‍ර යටතේ ඇවිත් බොදු අප බිලිබැමද ?.
8. ලෝක විනාශය සිංහල බොදු අපහට සාමාන්‍ය දෙයක් බව මොවුන් තව දන්නේ නැද්ද ?.
9. දැනට මේ දුර්වල රාජ්ජ්‍ය පාලනය හා අනෙකුත් දේශපාලනික කෙන්හෙලි කම් නිසා දවසින් දවස අනාථයින් වන අප ජාතියට ආගමේ නාමයෙන් නිද්‍ර පෙති බෙදා ගෙදර එකෙක් හෝ හරවා බුදුපහන පහත් කොට සලකා වෙනත් ආගමිකයෙක් පිළිමයක් වෙනම කාමරයක හෝ තනිව තබා ඉන්න හිටින්න අවසානයේ නිදහසේ ජිවත්වි  පස්පවූ නොකට කිසිම මිනිසෙකු ගැහැනියකින් බැනුම් නොඅසා සිටින ප්‍රසිද්ධ උපාසක උපාසිකාවන් තම ආගමට හරවා මොවුන් බොදු අපහට අපහට දෙන ශාන්තිය තුල ඇති ගුප්ත නිහැඬියාව ඉතා භයානකය.
10.බුද්ධ ශාසනයට අගතියක් වනවිට ඒ ගැන දැන්වීමට විශේෂයෙන්  බුද්ධ ශාසනයට වන කෙනෙහිලි සම්බන්දයෙන් වාර්තා කිරීමට සැම ගමක නීති කේද්‍රීය මධ්‍යස්ථානයක්  පොලිසිය හා කැටුව ඇති කර ගැනීම අනාගත ආගම් අතර ගැටුම් වලක්වා ගැනීමට උපකාරී වේ.

පසුවදන: උඩ අංක සමග නැවත කියවා මේ හැංගු කරුණු ගැන අවධානයට ගන්න

1.අවධානයට – මොවුන්ට මුදල් ගෙවා ලංකා සිතියම කියාදෙන්නේ කවුද?.
2.අසල සිටින ග්‍රාමසේවක නිලධාරී තුමෙකුවත් වැඩිය පරික්ෂා නොකරන කරුණු මොවුන් කරන්නේ ඇයි?.
3.අවධානය ළමා අයිතිවාසිකම්. විශේෂයෙන් බොදු දරුවන්හට කරන අගතියක්.
4.දෙන්නෙක් ගැහැණු හා පිරිමි දෙදෙනා කොරියානු හෝ චීන විය හැක අනික් ගයිඩ් කත ලංකාවේ කෙනක් විය හැක. අවධානය- සංචාරක මග පෙන්වන්නෙකු වුවත් පිට රට වැසියෙකුට මග පෙන්වීමට බලපත්‍රයක් ගත යුතුය නමුත් මෙම කතට  මෙම බලපත්‍ර නිකුත් කරන්නේ ආගමික කල්ලිවලින්ද?.
5.අවධානය-  දැනට සිංහල බෞද්ධයන් දේශපාලනිකව සමහර තැන්හි එකිනෙකා බෙදී මරාගන්නා ආකාරයේ සිද්ධි දේස  බැලීමෙන් මෙවැනි ආගමික උමතු වාදීන් වැඩිවී අප එකිනෙක මරාගන්නා කාලය වැඩි ඇතක නොවන බව මාධ්‍ය වේදීන් වන අපහට ඉවෙන් මෙන් දැනේ.
6.ඔවුන් පමණක් සුද්ධ වන්තයින් වන නිසාද? අපි පවුකාරයන්ද ?
7.සංචාරක විසා මගින් ආගම හැරිවීම් හා දේශපාලනික කටයුතු කිරීම නීති විරෝධී වේ.
8.මේ ඇතිකරන්නේ නවලෝකය ඇති කිරීමද? එක් ආගමක් පමණක් ලෝකයේ තිබිය යුතු යන බව මිත්‍යා විශ්වාසය ක්‍රියාත්මක් කිරීමක්ද?
9.-අවධානයට- පන්සල් කමිටු, ග්‍රාමසේවක මහතා, අවට අනෙකුත් ආගමික මධ්‍යස්ථානය තුල ඉන්න නිහතමානී පුජක පුජකවරියන් මෙවන් පුද්ගලයන්ගේ තොරතරු ගමේ ග්‍රාම ආරක්ෂා කමිටුවල රැස්කර තබා රහස් පොලීසය වෙත ලබා දියයුතුය.
10. දැනටමත් ඇති තරම් නීති තිබේ

පාඨක ඔබ හට තේරුම් යන හා නොතේරුණු කරනු තිබිය හා ඒ වගේම මේ ලිපිය ලියන කතෘ වන මාහටත් වඩා කරුණු දන්නා ගරු ස්වාමින් වහන්සේ කෙනෙකු, අන්‍යාගමික පුජකයෙකු , නීතිඥ තුමෙකු, පොලිසියේ උසස් නිලධාරී තුමෙකු හෝ රහස් බුද්ධි ඔත්තු සේවාවන් වල මහතෙකු හෝ දැන දැනම ආගම් ප්‍රචාරයේ යෙදෙන මිෂනාරියෙකු විය හැක.

නමුත් අප සියල්ල දන්නේ මේ පහත සදහන් නීති  කරුණු පමණි ඒ කුමක්ද ? අප දැනට දන්නා කරුණු අනුව අන්‍යාගමික කරණය හෝ ආගමික ප්‍රචාරය නීති විරෝධී හා තහනම් බවය.

කරුණු විමසුම :

 ආණ්ඩුක්‍රම වියවස්තාවේ 10 සහ 14(1)e  වගන්ති වලින් සහතික වී ඇත්තේ සෑම පුරවැසියෙකුටම තම ආගම ඇදහීමේ ප්‍රත්‍යක්ෂ කර ගැනීමේ පිළිපැදීමේ සහ පුහුණු වීමේ මූලික අයිතියක්. ව්‍යවස්ථාවට අනුව අන්‍යාගම්වලට ලැබී ඇත්තේ තම ආගම ඇදහීමේ මූලික අයිතිය මිස තම ආගම පැතිරවීමේ අයිතියක් නොවේ.

19/2003 ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීරණය.එකෙන් පැහැදිලිව කියනවා ආගම් ප්‍රචාරය කිරීමේ අයිතිය මුලික අයිතියක් ලෙස ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව පිළි නොගන්නා බව. සදාචාර සම්මත ක්‍රමවලින් පවා ආගම් ප්‍රචාරය කිරීම තුලින් පවා කෙනෙකුගේ මුලික අයිතිය වන නිදහස් චින්තනය බලපෑම් කිරීම නීති විරෝධී බව.

 ආණ්ඩුක්‍රම වියවස්තාවේ 10 සහ 14(1)e  වගන්තිවලින් සියළුම ආගම් වලට සිය අයිතිය ලබා දිය යුත්තේ නමවැනි ව්‍යවස්ථාවෙන් බැදී ඇති බුද්ධ ශාසනය ආරක්ෂාව සහ පෝෂණය සැලසෙන අයුරින්ය.

යම්කිසි තැනක කවර අන්දම හෝ ආගම් ප්‍රචාරයත් හෝ බෞද්ධයාට හිරිහැර වන අන්දමේ ආගම් ඇදහීමක් හෝ බුද්ධ ශාසනයට හානියක් වන ආගමික ක්‍රියාවක් හෝ ආගමට හරවා ගැනීමත් හෝ අනවසර පල්ලි ඉදිකිරීමක් හෝ  සිදු වන්නේ නම් එය ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට පටහැනි නීති විරෝධී ක්‍රියාවක්.

2023 ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ තීරණ නඩුව ආයුර් වේද සංශෝධන පනත සම්බන්ධව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ අවසාන තීරණ නඩුවේදී බුද්ධ ශාසනය රජයේ යුතුකමක් බැවින් බුද්ධ ශාසනයට විරුද්ධව ධනකාරී හෝ රිනකාරී වරදක් කරන ඕනෑම අයෙකුට නඩු පැවරිය හැකිබව හා වන්දි ලබා ගැනීමට හැකි බව තීරණය කර තිබීම.

විදේශීය රටක පින්තුරයක් දොරට තට්ටු දාන මිෂනාරි වරුන් උපුටා ගැනීම ගූගල් මඟින්

අවසානය :

ඔබේ ගමේද මෙව්වැනි නීති විරෝධී අන්‍යාගමික කරණය සිදුවේනම්, බුද්ධ ශාසනය නීතියට පටහැනි නීති විරෝධී ක්‍රියාවක් වේනම්:

පොලිස්පති වෙත ටෙල් I G P වෙතට අන්තර් ජාලය තුල දැන්වීමෙන් හෝ ඕනෑම් කෙනෙකු හට ඔහුට හෝ ඇයට වුන අගතිය හුවාදක්වා මෙම කුඨ පුද්ගලයා ඇතළු සියල්ලන්ගෙන්ම ඕනෑම ගාණක වන්දියක් ලබාගත හැක. බුද්ධ ශාසනයේ පැවැත්ම අරමුණු කරගෙන ඇන්ට්‍රිය දමන්න:

https://www.telligp.police.lk/index.php?option=com_complaint&view=complaintමේ ලිපිය ලියා තැබූ මාගේ නිවසටත් මොවුන් මෙසේම පැමිණියා ප්‍රධාන විහාරස්ථාන හා පොලසි පති තුමන් දැනුවත් කොට තිබේ.

සිංහල බෞද්ධ ප්‍රතිපත්ති කේන්ද්‍රයෙන් බුද්ධ ශාසන නිතිය ගැන ජනපතිගෙන් විමසීමෙන් පසු අපලද ලිපිය.

Note:

There is no fundamental right to convert another person to his religion. Born again or any other proselyting activity would affect the vary existence of Buddhism.

මේ මේ මෑතකදී බලහත්කාරයෙන් ආගමට හැරවීම ජාතික ආරක්ෂාවට බලපාන බවට ඉන්දියානු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය පැවසුවේය.

බලහත්කාරයෙන් ආගමට හැරවීම ජාතික ආරක්ෂාවට, ආගමික නිදහසට සහ හෘද සාක්ෂියේ නිදහසට බලපෑ හැකි ඉතා බරපතල ප්‍රශ්නයක්” බව එම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ප්‍රකාශ කළේය 2022 නොවෙම්බර් මාසයේය. බිලයන 1.408 වටා වැඩියෙන් ඉන්න ජනතාවක් ජිවත් වෙන ඉන්දියාවේ ජාතික ආරක්ෂාවට ආගමට හැරවීට බලපනවානම්. එම කර්තවයේම නියැලෙන සමහර ආගමික කල්ලි මගින් සිදුවෙන ලෝක ක්‍රියාවක් වන මෙම මර උගුල ලංකාවේ සිටින මිලියනෆ 22.16 බල නොපාන බව මෙම රට තුල සිටින කාට කිව හැකිද?

ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩු ක්‍රම වියවස්තාවේ 9 වෙනි වගන්තියට උඩින් පියබා යා හැකි, සිටිය හැකි හෝ ආයතනයක් හෝ පුද්ගලයෙක් අපරට තුල සිටිය නොහැක. එසේ සිටිනම් එය ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩු ක්‍රම වියවස්තාවට එරෙහි අපරාධයක් වේ. 9 වෙනි වගන්තියෙන් ආරක්ෂා කරන්නේ බුද්ධ ශාසනයය. ගුණ ධර්ම වලින් සපිරි අප ලක්වැසි ජනයා බෞද්ධ වුවද අබෞද්ධ වුවද පිරුණු වී කරල් මෙන් බිමට නැමේත. එනම් ඉතා නිරහංකාරව බුදුරජානන්වහන්සේ වන්දනාමාන කරන්නේ සිහි නුවනින් යුක්තව බුදුරජානන්වහන්සේ දෙසූ ධර්මයේ හරය, සත්‍යය හඳුනා ගත් බැවිනි.

තිලෝගුරු අමා මෑණි ශාක්‍ය මුනි ගෞතම බුදුන් වහන්සේ සත් ධර්මය චිරාත් කාලයක් වැජබේවා.

දිව්‍ය ලෝකේ හෝ අපායේ යාමට පෙර අපි මෙහි එනම් ලෝකය තුල කරන හොඳ නරක ගැන කථා කිරීමට කාලය පැමිණ තිබේ. පස් පවු දස අකුසල් දුරලමු. නීති විරෝධී වැඩ අත්හරිමු.

බෞද්ධ ධජය ඔසවමු…

ඔබ සැමට තෙරුවන් සරණයි!

බෞද්ධ කටයුතු පිලිබඳ විශ්ලේෂක දෙශාඅභිමානී සුර්ය වංශ රත්න විභූෂණ පාලිත ආරියරත්න ‘ජාතික බෞද්ධ බලවේගය කැදවුම් කරු හා සභාපති, සිංහල බෞද්ධ ප්‍රතිපත්ති කේන්ද්‍රයේ නිර්මාතෘ,  සෙන්කඩගල සිංහ ද්වාරයේ සිට 2024-02-25

TCFBI PEC සභාපති සදාචාර විරෝධී බෞද්ධ ආගමට හැරවීම සොයා බැලීම හා පර්යේෂණ

TCFBI ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධීකාරක.

By Anbarasan Ethirajan BBC News

The expected arrival of a Chinese research ship in the Maldives this week has escalated tensions between Beijing, Delhi and Male.

Officially, the vessel Xiang Yang Hong 3 is there to “make a port call, for rotation of personnel and replenishment”. In short, an entirely innocuous stop.

But that is not how it is being seen in Delhi. Instead, the ship’s presence is at the very least a diplomatic snub. At worst, some fear, it could be a mission to collect data which could – at a later date – be used by the Chinese military in submarine operations.

China experts, however, have shrugged off their concerns.

“The Chinese ships carry out scientific research work in the Indian ocean. Its activities on the high sea are entirely legitimate,” Zhou Bo, a former People’s Liberation Army Senior Colonel, told the BBC.

“Sometimes the ships need replenishment – like fuel, food and water. So, they berth in a third country port, which is normal. So, the Indian government shouldn’t make any fuss about it. Indian Ocean is not India’s Ocean,” asserted Mr Zhou, who is now with the Tsinghua university in Beijing.

But this is not the first time that China – which competes for influence with Delhi in the Indian Ocean amid a long-standing dispute over their Himalayan border – has sent one of its ships sailing close to Indian waters.

Two Chinese naval submarines made a port call to Colombo in 2014 and two Chinese research vessels visited Sri Lanka, close to the tip of southern India, in the past two years, much to the displeasure of India.

The arrivals came as China, which has loaned billions of dollars to Colombo, made significant inroads into Sri Lanka.

The research ship, Xiang Yang Hong 3, had in fact originally planned to visit Colombo for replenishment before proceeding to the Maldives. But that has been shelved for now, according to Tharaka Balasuriya, the junior foreign minister of Sri Lanka.

“During this one year we want to develop our technology and expertise so that we can join in these research activities on an equal basis,” he told the BBC.

However, Colombo’s decision to stop the research vessels is being seen as a response to India’s strong objections to such visits by Chinese vessels.

• Maldives ultimatum on troops deepens row with India

India’s objections however, have made little difference in the Maldives.

The Maldives, which consists of about 1,200 coral islands and atolls in the middle of the Indian Ocean, has long been under India’s sphere of influence. But Mohamed Muizzu, who took over as president in November and is regarded as pro-China, wants to change that.

He campaigned on an ‘India Out’ platform, asking Delhi to withdraw about 80 Indian military personnel based on the island. India says the troops are in the island nation to maintain and operate three reconnaissance and rescue aircraft, donated by Delhi years ago.

The Maldivian government has set an ultimatum to Delhi to withdraw its troops by 15 March, two days before the country’s parliamentary polls.

Following talks in Delhi last week, the Maldivian foreign ministry said India had agreed “to replace the military personnel” and that the first batch will leave by 10 March and the rest by the second week of May.

In December, Mr Muizzu’s administration also announced that it would not renew a hydrographic survey agreement with India that was signed by the previous government to map the seabed in the Maldivian territorial waters.

Relations have in fact deteriorated so much that none of the senior leaders of the Maldivian government attended a recent event organised by the Indian High Commission in Male to mark India’s 75th Republic Day.

China, meanwhile, rolled out the red carpet to Mr Muizzu when he went on a five-day state visit to Beijing last month. Since that trip, high-level Chinese officials have visited the Maldives. Mr Muizzu has also announced several Chinese-funded infrastructure projects.

The sudden shift in Male’s position towards China has raised concerns in Delhi, which attaches strategic significance to the island nation.

China, with its rapidly expanding naval forces, would likely also want access to such a strategically important location – something India wants to prevent.

“Of course, the Maldives is very important; it is the southern Oceanic flank of India,” Shyam Saran, a former Indian foreign secretary, told the BBC.

“Just like we had serious reservations about what was happening in Sri Lanka, we will have serious reservations about that may happen in the Maldives,” Mr Saran said.

But it is not just Delhi worried about the relationship with Male.

The opposition Maldivian Democratic Party (MDP) and others have been urging Mr Muizzu’s government for a course correction, saying it’s not in the country’s interests to antagonise a giant neighbour like India. Last week the MDP said it was even contemplating moving impeachment proceedings against Mr Muizzu.

As a small island nation, the Maldives depends on India for most of its food, infrastructure building, and technological advancement. Many Maldivians go to India for medical treatment.

• Maldivians debate India’s ‘boycott’ of their nation

“Most people here think that government has taken the hostility against India a bit too far and that it is totally unnecessary,” Aik Ahmed Easa, a lawyer in Male affiliated with the opposition MDP, told the BBC.

“The Maldives is a small country. But this is going into a dangerous phase where we are getting into the middle of the Asian superpower rivalry,” he said.

The Maldivian President’s office and the foreign minister did not respond to requests for comment.

China has greater strategic ambitions and it’s likely to send more ships to the Indian Ocean region for oceanographic research or to protect its commercial interests, experts say. For India, the challenge will be how to counter Beijing’s growing assertive influence in an area that Delhi perceives as its backyard.

Mr Zhou says Chinese aircraft carriers and their support vessels will eventually reach the Indian Ocean. If India disrupts restocking supplies for these ships in a third country – like Sri Lanka – then Beijing will be “furious”, he says.

Courtesy Adaderana

The Criminal Investigations Department (CID) has arrested a 46-year-old suspect in connection with the torching of President Ranil Wickremesinghe’s private residence in 2022.

The suspect has been identified as a tuition class teacher in the Boralesgamuwa area, according to police.

On 09 July 2022, then-Prime Minister Wickremesinghe’s private residence in Cinnamon Gardens was set ablaze by anti-government protesters.

Courtesy Adaderana

February 5, 2024   01:56 pm

Leader of the Janatha Vimukthi Peramuna (JVP) Anura Kumara Dissanayake has met with India’s Minister of External Affairs Dr. S. Jaishankar on Monday morning (05 Feb.).

During the meeting, the parties discussed the exiting bilateral relationship between the two countries, and the mutual benefits that could be reaped from its further deepening.

Taking to ‘X’ (formerly Twitter), Dr. Jaishankar added that they also spoke about Sri Lanka’s economic challenges and the path ahead”.

India, with its Neighbourhood First and SAGAR policies, will always be a reliable friend and trusted partner of Sri Lanka”, the Indian Minister assured.

A delegation of the JVP party comprising of JVP leader Anura Kumara Dissanayake, senior legislator Vijitha Herath, Secretary Nihal Abeysinghe and executive committee member Prof Anil Jayantha, left for Delhi, India early this morning, on an official invitation of the Indian government, as per a statement issued by the party.

Courtesy Hiru News

President Ranil Wickremesinghe has initiated the ‘Urumaya’ land ownership program aimed at empowering farmers through freehold titles.

In a ceremony held in Dambulla, President Ranil Wickremesinghe awarded the initial set of ‘Urumaya’ land deeds to recipients. The ‘Urumaya’ land ownership program is a part of the President’s initiative to empower farmers by providing freehold titles to two million families.

This aims to enhance economic independence, foster rural development, and ensure sustainable livelihoods for agricultural communities.

This initiative highlights the importance of empowering agricultural communities and ensuring sustainable livelihoods for families across the country.

Courtesy Hiru News

The Sri Lankan cabinet has granted approval for the cultivation of cannabis for export purposes, marking a significant move towards harnessing the economic potential of the plant.

The cabinet paper, presented by Diana Gamage, Minister of State for Tourism, received favorable responses, with the minister expressing her satisfaction with the decision.

The cultivation of cannabis is expected to open up new avenues for economic growth, and the government plans to attract foreign investors for this venture.

The Sri Lanka Board of Investment will play a crucial role in inviting and facilitating foreign investments in cannabis cultivation and exploring diverse opportunities for economic development.

e-Con e-News

blog: eesrilanka.wordpress.com

‘Before you study the economics, study the economists!’

e-Con e-News 28 January – 03 February 2024

*

Unlike in India, the national anthem in Sri Lanka is not associated with a freedom struggle.

Independence battles in this country were fought by Keppetipola, Puran Appu,

Gongalegoda Banda, Dharmapala & others, but there was no such battle fought

by Jayewardene, Senanayake, Wijewardene, Wickremesinghe, Arunachalam, or Ramanathan.

– Nalin de Silva, see ee Economists, We need to build a national manufacturing economy

*

There was no fight for freedom, which involved a fight

for principles, policies, and programs… No. It just came overnight.

We just woke up one day and we were told, ‘You are a dominion now’.

– SWRD Bandaranaike, Ceylon Prime Minister (1956-59)

*

‘During the agitation for constitutional reforms a secret memorandum was sent

by those who were opposed to the reform, to the Colonial Office in Whitehall.

In the Legislative Council, the Colonial Secretary refused to table a copy. He was fully

confident that none of the signatories would give it. Alwis was able to obtain a copy

surreptitiously from a member of the household of Sir Ponnambalam Ramanathan.

Sir Ponnambalam was one of the instigators of the memorandum.’

– ee Media, RE de Alwis was friendly with Wilfrid Woods, Colonial Treasurer

*

The Soulbury Constitution of 1946 was an ‘agreement between

the English-educated elites of all the island’s principal groups.’

The Ceylonese judiciary struggled to assert itself

as a counter-majoritarian check on Parliament.

*

‘The locus of uncertainty was Section 29 of the Soulbury Constitution,

which prohibited Parliament from enacting discriminatory legislation

and set forth constitutional amendment rules.

Ceylon Parliament did not enjoy supremacy in the Westminster sense.

& because it lacked the unfettered powers of its English counterpart, its sovereignty

– & Ceylonese sovereignty – was questioned throughout the Dominion period.’

– ee Sovereignty, Uncertain sovereignty: Ceylon as a Dominion 1948-72

*

‘Yet another secret military deal with the USA was approved

following agreement by both parties on April 6, 2022.

It is not surprising that Sri Lankan media failed to report this as they were silent

 on the 1^st ACSA secret deal signed between US & SL on March 11, 2007.

This was extended 10 years later as the original 2007 ACSA created an inescapable military trap.

The new military engagement with US (2022 April 6) is far more dangerous, intrusive & invasive.’

– ee Sovereignty, Sri Lanka a US Military Vassal State

*

The USA has military bases & troops throughout West Asia, from occupied Palestine to Turkiye to Saudi Arabia to Qatar (home of BBC camel Al Jazeera), UAE, Oman, Bahrain, etc. They also have 10,000s of troops in East Asia: Japan (which with 16 white countries, suspended aid to Palestine after the ICJ ruling), occupied Korea, Taiwan etc; the Pacific (Guam, Hawaii, Marshall Islands, etc), & Indian Ocean (Diego Garcia etc)  Then there are US military bases & troops in Africa (at least 29!) and in Europe (England, Germany, Holland, Belgium, Greece, Norway, etc). Does this not make them US colonies? The media never modifies those countries with the adjective US-occupied? And yet, all attacks on US & English machines in West Asia are called ‘Iran-backed’?

     US envoy & Korean collaborator Julie Chung, with blood on her hands (not just from Palestine but Colombia, Iraq, Haiti too, see below) was allowed into the so-called ‘1^st Arts Festival’ in Matara this week. It shows the slimy sewers, our ‘intellectuals’ & ‘artists’ will slather in. Indeed, the depths & the lengths imperialism goes to prevent the independence of Sri Lanka, has ranged from economic sabotage (starting with the very 1^st US designer & governor of SL’s Central Bank) to assassination (1959) to coups (attempted 1962 & those unnamed 2022), to massmurder (1971, 1983-2009), and secret military agreements.

     The more subtle variations obstructing Sri Lanka’s release from colonial thrall include the US- & EU-funded constitutional & judicial wrangling to undermine state power. Also, the steady diversion by the media and the education system, away from vital issues such as modern industrialization that can truly unshackle us (see ee Focus, Promoting High-quality Development through New Industrialization). This ee Focus (D’Oylys Ghouls – English Department & its National Erasures) also looks at how the so-called English-educated erase our real history in the name of countering erasure, by downplaying the hideous role plantations have played in destroying the economy.

     And while the Sri Lanka Institute of Architecture puts on the ritz this month (they can build a private house, but cannot blueprint a nation), ee reproduces the Communist Party’s alternate program on Housing & Urban Planning. These effete aesthetes would be well-advised to read it:

•

Sri Lanka faces a catastrophic situation regarding shelter, with a

chronic shortage of housing: of 6 million families, some 800,000 have no homes at all…

Sri Lanka’s urban planners have robbed the urban environments steadily of green public open space.

(see ee Focus, Housing & Urban Planning)

*

• Instead of focusing on such brick&mortar matters, there’s instead incessant jabber about constitutionalism – a splurging pig’s trough for ageing lawyers & retiring professors, with a former ’71 JVPer-turned-NGO professor calling for the return of an unelected Senate! The purpose of these endless ruminations has been indeed to prevent a strong state backed by ‘majoritarian’ rule. But who is this ‘majority’ they are so butt-scared of, given that democracy is usually promoted as majority rule? They of course mean, the ‘Sinhala people’. But who specifically makes up this ‘Sinhala people’? Agriculturists? What do these Sinhala do during their waking hours, that so frightens them?

     Last week ee noted how Sri Lanka’s agriculture is being slowly taken over by US multinationals with their elder English siblings (Unilver, CIC/ICI, CTC) in tow, with major inputs for paddy cultivation being made unaffordable under IMF dictat. This week saw Swiss multinational Nestle advance its grab of Milco & the local milk industry which they pretty much monopolize. Though the corporate media will not divulge such, and why should they?

     Milco workers are in court to prevent its sale, lock & stock & milk barrel to India. This will surely ruin a local much-loved brand, which we’ve been drinking all our post-breast-feeding-life. Yet, we were wondering about the connection between the sale & Nestle, who curiously delisted recently from the Colombo Stock Exchange.

     We found that link in the recent appointment (see ee 6 Jan 2023) to the Cargills (Ceylon) board of Dushni Weerakoon & Ganesan Ampalavanar. Cargills, which has old and close ties to the USA (from the Hollywood Chittampalams to the latest setup of EV car charging centres at Cargills outlets) is listed as the local front for the sale of Milco to India.

     Former USAID employee Weerakoon is still an Appointed Member of the Monetary Policy Board of the Central Bank & a Director of the Board of Investment (BOI). Ampalavanar, a Malaysian citizen, has the served Nestle Group 3 times as CEO (Nestle Indonesia, Nestle Vietnam, Nestle SL). He was trained at the IMD, the International Institute for Management Development in Lausanne, created by Nestlé (see Random Notes).

*

‘This was not a decision that could be taken by the Finance Ministry

and as a result they had held a meeting with the IMF concerning this situation.’

– see ee Economy,IMF likely to lift VAT conditions on Tourism

*

• This week celebrating ‘Independence’ also saw the Finance Ministry tell the Inbound Tour Operators (SLAITO) to speak to the IMF to obtain redress. At least they’re honest. But why do we even have a Finance Ministry, if Washington is de boss? Indeed, a perhaps frustrated CIA professor and advisor to the Sri Lankan government argues we have not had a proper Finance Minister in 35 years. He should know why… Meanwhile, the tax-avoiding Bill Gates Foundation, famed for their ‘Agribusiness’ & ‘Big Pharma’ initiatives, has set up ship right in the President’s Office – an office, one minister claimed, he would be afraid to accept a drink of water from!

*

• The removal of popularly elected President Gotabaya Rajapakse came soon after Pakistan’s Imran Khan in April 2022 was toppled and before Peru’s Pedro Castillo was jailed in December 2022. Haiti’s President Jovenel Moise was assassinated in July 2021. The murder took place while Julie Chung – now-US Envoy to SL – was Assistant Secretary of State for Western Hemisphere Affairs, 2021 Jan20 –Aug3. She had met Haiti’s President Moise on June 26, setting the groundwork for his murder 3 weeks later. The US-led Core Group (Sri Lanka is given one too), of which Canada is a member, appointed Moise’s successor by tweet, which was dutifully echoed by BINUH, the UN office in Haiti. Very soon after, Chung was nominated to become US envoy in SL, a seeming demotion, meant to remove her from one crime scene, but actually to set up another murder which she has failed to accomplish so far?

     Last year also saw the fixing of elections to install pro-US leaders in Malaysia & Thailand, as well as escalation of war on Myanmar, whose war against England during WW2 was a major reason to ‘grant’ Sri Lanka a fake independence.

     Meanwhile, US Deputy Secretary of State Victoria Nuland, who set Chung & gang rolling in Sri Lanka, was in Kiev this week, her plans staring at utter defeat, yet bravely promises some nasty little (nuclear?) ‘nice surprises’ for Russia. Welcome to the free world…

Japan is a US Colony, How about Sri Lanka?

මතුගම සෙනෙවිරුවන්

         සිද්ධාර්ථ කුමාර උප්පත්තිය ලුම්මිනියේ නොව ලංකාවේ බඹරගල යයි මතයක් හදාගෙන යන පිරිසක් දැන් ඇත. එය සුලු කොට තැකිය හැකි නොවේ.ශ්‍රී මහා බෝධිය හිරිවඩුන්නේද ලංකාදීපය රුහුණු දනව්වේද තිබෙන විට මෙරට ‌ෙඑතිහාසික බෞද්ධ ඉතිහාසය  කෙප්පයක් බවට පත් කරන්නට හැකිය.එවිට බෙදුම්වාදී ප්‍රවණතාවයන්ට ලැබෙන ශක්තිය තේරුම් ගත හැකිය.විශ්ව බුද්ධලා මෙහෙයවන සංකල්ප  ව්‍යාජ අවලෝකිතේශ්වර බෝධි සතවයන් විසින් පහර දෙන පුරාණ සම්ප්‍රදායයන් මෙරට ජනයාගේ සිත් සතන් තුළ වසර දහස් ගණනක් තිස්සේ පැලපදියම් වූ සංකල්පයන්ය. ඒවා බිඳ වැට්ටවීම තුළින් ඒ මහා සංස්කෘතිය විනාශ කිරීම ඉතා පහසුවෙන් කල හැකිය.ඒ අතරට අලුතින් එකතුව තිබෙන ව්‍යාපෘතියක් තිබේ.එය සමාජ මාධ්‍යය විසින් කල ව්‍යාපෘතියක් නොවේ. 2023 ජනවාරි 08 වනදා අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කරන ලද සංදේශයක් මගින් මෙයට අනුමැතිය ලබාගෙන තිබේ. ලංකාවේ වලංගු මුදලින් මිලියන 250 ක් පමණ වැය කොට කරන ව්‍යාපෘතියකි.විදේශ පුරාවිද්‍යාඥයෙකු වන රොබින් කොනින්හැම්ට භාර දීමට තිබෙන මෙම ව්‍යාපෘතිය මගින් අනුරාධපුරයේ මහා විහාර පරිශ්‍රය කැණීමට නියමිතය.   .බුදුන් වහන්සේ පිළිබඳ විවිධ මිථ්‍යා මත ඉදිරිපත් කරන යුගයක අනුරාධපුරයේ මහා විහාර ය බිහිවීම පිළිබඳ සැබෑ තත්වය ඉස්මතු කර ගැනීම වටනා බවට විවාදයක් නැත. නුමුත් කැණීම භාර දී තිබෙන්නේ රොබින් කණින්හැම් නම් විදෙස් පුරාවිද්‍යාඥයාටයි.ලුම්මිනියේ කල කැණිමෙන් ඔහු ලෝප්‍රකට වී ඇතැයි පැවසේ..

              මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේ මිස්සක පව්වට වැඩම කොට ලක් බුදු සසුන ස්ථාපිත කළ පසු දේවානම්පියතිස්ස රජතුමා අලි ඇතුන් ඈදා රන් නගුලින් අනුරාධපුර මහා  සීමාව ලකුණු කළ  හැටි මහා වංශ ගත ඉතිහාසයෙන් දැන ගත හැකිය.මහා වංශයේ දැක්වෙන පරිදි පණ්ඩුකාභය රජතුමා පැරණි අනුරාධ ගමෙහි වෙසෙමින් නව අනුරාධ නාගරය නිර්මාණය කර තිබේ. මේ නගරයට අදාල වැදගත් ස්ථාන විසි අටක් ගැන සඳහන් වේ. ඒ අතරින් අභය වැව ජය වැව කාලවේල දෙවොල චිත්‍රරාජ දෙවොල වාලමුඛී නිවස්නය නීච සූසානය සැඩොල් ගම් ආදිය ගැන වෙසෙසින් සඳහන් කරයි.පූර්ව අනුරාධපුර සමයේ පැරණි අනුරාධ ගම දැනට තිබෙන පස් තට්ටු වලින් යට අඩි ගණනාවක් ගැඹුරින් පිහිටා තිබූ බව ඇතුලු නුවර කැණීමෙන් සනාථ වී ඇත. අබි අනුරදිය යනුවෙන් සඳහන් වළන් කැබැල්ලක් හමු වීමෙන් පසු ස්ඵුට වූයේ බ්‍රාහ්මී අක්ෂර වල පරිණාමය මහින්දාගමනයට ප්‍රථම සිදු වූ බවයි.

        දෙවන පෑතිස් රජු   මිහිඳු මහ රහතන් වහන්සේගේ උපදෙස් පරිදි මහා සීමාව පිහිටුවාලූයේ පැරණි අනුරාධපුර නගරයේ පැරණි ස්ථානයන් අසු වන පරිද්දෙනි.මහා සීමාව කොලොම්හොයේ පහණ තොටින් ඇරඹී දක්ෂීණා වෘත්තව ගමන් ගෙන දක්ෂිණ ස්ථූපයට දකුණෙන් ගමන් කර විජයාරාම උයන පසු කර අභය වැවේ බටහිර පැත්තේ වූ කොක්ගල අසළින් උතුරට හැරී මහා සූසානයට ඇතුළු වී තිබේ.ඉන්පසු  මහා සූසානය මැදින් ගමන් කර නැගෙනහිරට බරව ගොස්  පුර දොවොල් පසු කරමින් පසු බැස නැවත දකුණු දිශාමුඛව ගමන් කර ඇත. එහිදී හමු වන්නේ දිගු ගල් විල නොහොත් දීඝ පාෂාණයයි. මෙය වත්මන් බුලන් කුලම යයි මහාචාර්ය ඒ .ඇස් හෙට්ටි ආරච්චි මහතා පවසයි. අනතුරුව කම්මාර දේවතාවගේ දොවොල් හමු වෙයි.ඉන්පසු නීච සූසානයයි. එයද පසු කළ කල්හි මස්තොටු පිරිවෙනයි.පසුව පරිභ්‍රාජකයන් සිටි තැන පියමන් කරමින් ගොස් කොලොම් නදියේ දී මහා සීමාව සම්පූර්ණ කර තිබේ.අනුරාධපුර මහා සීමාවේ එක් පාර්ශවයක් තනිකරම කොළොම් නදියෙන් ආවරණය වන්නේය.

      දේවානම් පියතිස්ස රජු ගෙන් පසුව අනුරාධපුර නගරය බෞද්ධ කේන්ද්‍රස්ථානයක් වශයෙන් ක්‍රමානුකූලව ගොඩ නැන්වෙයි.රුවන් මැලි සෑය ජය ශ්‍රී මහා බෝධිය ථූපාරාමය ජේතවනය  මිරිසවැටිය ඉසුරු මුණිය ආදී වශයෙන් සංඝාරාම උපෝසථ ශාලා දන් ගෙවල් පිරිවෙන් භෛෂජ්ජ ශාලා රජ මාළීගා වැව් අමුණු තැනවේ.නමුත් මෙරට වාසීන් තුළ බෞද්ධ සංකල්ප බිහිවන්නේ මහින්දාගමනයටත් පෙර සිටය. මහා වංශයෙන් ඊට ලැබෙන ආලෝකය මද වුවද බුදුන් වහන්සේගේ ඥාති පරම්පරාව සමග තිබූ අඛණ්ඩ සම්බන්ධතාවය මත අනුරාධපුරයත් දිවයිනේ නැගෙනහිර පළාතත් සංවර්ධනය වූ බව පැහැදිලි කරගත හැකිය.පූර්ව අනුරාධපුරයට අයත් වළන්කටු හමුවන්නේ ඒ නිසාය.අනුරාධපුර ශිෂ්ටාචාරය සතුරු ආක්‍රමණ හමුවේ බිඳ වැටීමෙන් පසුව සිංහල රාජධානිය ක්‍රමයෙන් පොලොන්නරුවටත් අනතුරුව දඹදෙණිය යාපහුව කුරුණෑගල ගම්පළ කොට්ටේ සීතාවක සහ මහනුවර වශයෙන් විතැන් වීම සිදු වෙයි. මෙහිදී මහා විහාර වාසී භික්ෂුන් වහන්සේලා සිය රැකවරණය උදෙසා රජුන් සමිපයේ ද දිඹුලාගල වැනි වනපත්‍ය ආරණ්‍ය වලද අච්ඡගිරි නොහොත් වලස්ගලද පැවැතුණු බව ශාසන ඉතිහාසය දක්වයි. අවසාන වශයෙන් සෙංකඩගල මහනුවර අස්ගිරියටත්  පුෂ්පාරමයටත් වර්ධනය වී වත්මන් මහා විහාරය නිර්මාණය වෙයි.

       මිහින්තලය,  රුවන්මැලි සෑය, ජේතවනය , අභය ගිරිය, මිරිසවැටිය, දක්ඛිණ ථූපය පමණක් නොව අනුරාධපුරය වටා දිවෙන දිය අගල් වැව්, ගල් පාළම් පමණක් නොව බෝධිභාරකාර ගම් දක්වා වර්ධනය වූ සංස්කෘතියක මනා පෞරුෂය සෙවීම අත්‍යවශ්‍ය වෙයි. වෙස්සගිරියේ අශ්ව මුහුණ, තාරකා දොරටුව යයි කියන අපූර්ව සක්වළ සිතුවම මේ සියලු සංස්කෘතික බැඳීම වල හරය ශක්තිමත් කරන සංකේතයන්ය.මහා විහාර පරිශ්‍රයේ ආරාම 16ක වාස්තු ඉඳි කිරීම් පවතී.ඒවා අදටත් පෝය දවස් හිදී සැදැහැවතුන්ගෙන් පිරී ඉතිරී යයි. ආරාම නටබුන් වුවද සුණුපිරියම් කළ චෛත්‍ය අභියස සිට බවුන් වඩන පිරිසට සිය අධ්‍යාත්මික ශක්තිය ගොඩනගා ගැනීමට බාධා නොවේ.ශ්‍රී මහා බෝධිය අසල සීල සමාදානයේ යෙදෙන උවසු උවැසියන් මෙන්ම රුවන්මැලි සෑයේ ද ථූපාරාම පරිශ්‍රයේද සිටින සැදැහවතුන් වෙනුවෙන් වර්තමානයේ මහා විහාරය ඇරී තිබෙන සැටි මොනවට පෑදිලි වේ.වලිසිංහ හරිස්චන්ද්‍ර උතුමා විසින් අනුරාධපුර ශුද්ධ නගරය යළි ගොඩනැගීමෙන් පසු ඇතිවූ සංස්කෘතිය මගින් වර්තමානයේ සිංහල බුද්ධාගමේ හැඩ රුව දර්ශනය වේ.

       මෙවැනි අතිශය වටිනා පරිශ්‍රයක් කැණීම සඳහා භාරදෙන්නට යන්නේ බෞද්ධ පුරාවිද්‍යාඥයෙකුට නොවේ. ඔහු අනුරාධපුර නගරය දෙවියන්වහන්සේ විසින් පාලනය කරන නගරයක් ලෙසට හුවා දක්වයි. ලුම්මිනියේ කැණීමේදී ලෝවටා ප්‍රසිද්ධ කරන ඡයාරූප වල අශෝක ස්ථම්භය ඉදිරියේ සිටින්නේ බල්ලෙකි.ලංකාවේ මෙහෙණි සස්න ගැන කියැවෙන ඔහුගේ පත්‍රිකා වල කටුමැටි ගැසූ පැළක සිටින දසසිල් ඇත්තියක ගේ චායාරූප දක්වා ඇත. මේ කොනින්හැම් මහතා ගේ බෞද්ධ සංස්කෘතික ප්‍රකාශනයයි. මේ කොනින්හැම් මහතා ශිරාන් දැරණියගල මහතා විසින් ඇතුලු නුවර කළ කැණීමකට සාභාගි කරගත් ආධුනික පුරාවිද්‍යාඥයෙකි. ඔහු එයින් සිය ආචාර්ය උපාධිය සම්පූර්ණ කොට ගෙන දැරණියගල මහතාටද කොකා පෙන්වා ඔහුට විරුද්ධව ලිපි ලියූ ගුණමකුවෙකි.කොනින්හැම් අනුරාධපුර ශුද්ධ නගරය හඳුන්වන්නේ තියොක්ක්‍රසි නම් ග්‍රීක වචනයකිනි. එහි අරුත දෙවියන් වහන්සේ විසින් නිර්මාණය කරන ලද පාලනය කරන නගරය යන්නයි.අනුරාධපුර ආරාමයන් බෞද්ධ මූලාස්ථානයන් ඇති වීමට ප්‍රථමයෙන් ජන ඇදහීම්වල දේවතා ගෘහ නොතිබුනේ නොවේ. එහෙත් බටහිර රාජ්‍යයන් පාලනය කරන ආකාරයට දෙවියන්ගේ ආධිපත්‍ය එයට වැටී තිබුණේ නැත. කොනින්හැම් ගේ මෙම මතය ප්‍රසිද්ධියේ විවේචනය කළ ආචාර්ය සුසන්ත ගුණතිලක මහතා රාජකීය ආසියාතික සමිතියේ සඟරාවට මේ පිළිබඳ ශාස්ත්‍රීය ලිපියක් ඉදිරිපත් කර තිබේ.( Anuradhapura is no “Theocracy”Author(s): Susantha Goonatilake Source: Journal of the Royal Asiatic Society of Sri Lanka, New Series, ) ඊට අමතරව ප්‍රකට වාස්තු සහ පුරාවිද්‍යාඤයෙකු වූ මහාචාර්ය ගාමිණී විජේසූරිය මහතාද මෙම අදහස දැඩි ලෙසට විවේචනයට භාජනය කර ඇත.

        අප දන්නා පරිදි අනුරාධපුර නගරය නිර්මාණය වන්නේ පැරණි අනුරාධග්‍රාම ශිෂ්ටාචාරය මිතිනි.පණ්ඩුකාභය රජ දවස දී  යක්ෂ දෙවොල් එහි පිහිටා තිබූ අතර ඒවා පූර්ව අනුරාධපුර ශිෂ්ටාචාරයට අයත් වැදගත් සංස්කෘතීන් වෙති.නුමුත් මහින්දාගමනය මත ඇතිවූ බෞද්ධ ප්‍රබෝධය මත මේ සියලු සංස්කෘතික් අභිබවා බෞද්ධ ආරාම සංස්කෘතිය අනුරාධපුරයේ මුල් බැසගත් බව ප්‍රකටය.වසර එක් දහස් පන්සීයක් තිස්සේ වර්ධනය වූ අනුරාධපුර ශිෂ්ඨාචාරය තුළ භික්ෂූන් වහන්සේ ලා ප්‍රමුඛ ශාසනික කාර්යයන්ට මුල් තැනක් ලැබුණි. ආරාම සඳහා පිදූ ඉඩකඩම්, භික්ෂු පරිහරණයට, වස් පිංකමට මෙන්ම අරියවංශ දේශනාවට වෙන්කළ දීමනාද විය. වැව් පවා ආරාමයන්ට පූජා කරන ලදී. රජුන් ගේ ධාර්මික බව නිතරම සැළකිල්ලට ගැනිණ.දළදා වහන්සේ සන්තකයේ නොමැතිව රාජ්‍යත්වය පැතීමට නොහැකි විය.අනුරාධපුර අපර භාගය වන විට රජුන් බෝධිසත්වයෙකු මෙන් විය යුතු යැයි මතයක් ඇති විය.එම බෞද්ධ සංස්කෘතිය වැඩී වර්ධනය වී බිඳ වැටුණු යුගයන්හි දී පවා බෞද්ධ රාජ්‍යයක් වශයෙන් යලි ඔසවා තැබීමට ගත් තැත කැපී පෙනුණි. කෝට්ටේ යුගය අවසානයේ දී බිහිවුණු සෙංකඩගල රාජ්‍යයේ ඔටුණු පලන් පළමුවැනි විමලධර්ම සූරිය රජුගේ ඔටුණු මකුටයේ බුදුරුවක් දර්ශනය වූයේ මේ බෞද්ධ රාජ්‍යය පිළිබඳ දැක්වීමටයි.ඒ නිසා අනුරාධපුර නගරය දෙවියන් විසින් පාලනය කළ නගරයක් ලෙසට හුවා දැක්වීම වැරදිය.

       කිතුණු සංස්කෘතියක හැදී වැඩුණු විදේශීය පුරාවිද්‍යාඥයෙකු එසේ සිතීම පුදුමයට කරුණක් නොවේ. නමුත් පුදුමයට මෙන්ම සැකයට ලක් වන්නේ මෙරට පාලන අධිකාරිය විසින් එවැනි පුද්ගලයෙකුට මේ භාරධූර කාර්යය පැවරීමට ආරාධනා කිරීමයි. අනුරාධපුර නගරයේ  තිබෙන විවිධ ආගමිකයන් ගේ ස්ථාන ඉස්මතු කිරීම සහ ඒ මතින් බෞද්ධ රාජ්‍යය අවතක්සේරු කිරීම මෙහි උපක්‍රමය  විය හැකි යැයි සැකයක් උපදී. මීට කලකට පෙර අනුරාධපුරයෙන් සොයා ගන්නා ලදැයි සැළකෙන නෙස්ටෝරියානු කුරුසිය නිසා කතෝලික සභාව ඔවුන්ගේ ආගමේ මෙරට මූලාරම්භයට වසර දහස් ගණනක් එකතුකර ප්‍රවාද ගොඩ නන්වා ඇත. කොනින්හැම්ගේ ආගමනය මගින් අපට අනතුරු හඟවන අතර එනපොට හොඳ නැති බව නැවත නැවතත් මතක් කර දෙයි. මෙරට කීර්තිමත් පුරාවිද්‍යාඥයන් සිටියදී මේ නටන නාඩගම කුමක්දැයි මොවුන්ගෙන් ප්‍රශ්ණ කල යුතුය.

මතුගම සෙනෙවිරුවන්

උපුටා ගැන්ම ලංකා සී නිව්ස්

අසරණ රෝගීන්ට ලබා දෙන ඖෂධවලින් ද සොරා කන පිරිස් එක සිරගෙයක පමණක් නොව සිරගෙවල් දහසක දැමුවත් ප්‍රමාණවත් නොවන බවත් දැන් වත්මන් පාලකයන් මෙවැනි සොරකම්, වංචා, දූෂණ” පෙන්වමින් වැරදි ප්‍රතිකර්ම සඳහා ජනතාවගේ මනස සකසන බවත් ඒ අනුව සොරකම” පෙන්වා ජනතා විරෝධයකින් තොරව රජයේ රෝහල් පෞද්ගලීකරණයට පාර කපා ගැනීමේ අවදානමක් මතුව ඇති බවත් ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ නායක, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විමල් වීරවංශ මහතා පෙන්වා දෙයි.

කඩුවෙල වැලිවිට දී පැවති 9න් පසුව : ශ්‍රී ලංකාවේ ඉරණම?” යන මැයෙන් පැවති ජන හමුවක් අමතමින් ඒ මහතා මෙසේ පෙන්වා දුන්නේය.

එහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ වීරවංශ මහතා මෙසේද සඳහන් කළේය.

දැන් මොකක්ද වෙමින් තියෙන්නේ?

විදේශ විනිමය අර්බුදය සති දෙකකින් විසඳනවා, කියමින් ‘බොරු හීන’ මවමින් සිටි බැසිල් රාජපක්ෂලා අවසානයේ රට පතුල නොපෙනෙන අගාධයක් වෙත ගෙන ගියා. අවසානයේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා පලා ගියාට පසුව දැන් මොකක්ද වෙමින් තියෙන්නේ? දැන් සාමාන්‍ය වෙලාවක පොවාගන්න බැරි ‘තිත්ත බෙහෙත් ටික’ පොවාගන්නයි හදන්නේ. බෙහෙත් කිව්වාම මතක් වුණේ හිටපු සෞඛ්‍ය ඇමතිවරයා දැන් හිරේනේ. පිළිකා රෝගීන්ට දෙන ඉන්ජෙක්ෂන් එකේ බලපුවාම වතුර තියෙන්නේ. මොනතරම් හෙන ගහන්න ඕනෙද?අණක්-ගුණක් නැතුව, ලෙඩ්ඩුන්ට දෙන බෙහෙත් ටිකෙන් හොරා කනවා කියන්නේ රටකට මොනතරම් සාපයක් ද? එවැනි තක්කඩිකමක් තවත් නැහැ. එක හිර ගෙදරක නොවෙයි හිර ගෙවල් දාහක දැම්මත් මදි.

කවර රටක වුවත් දූෂණ, ජාතික ආරක්ෂාව අනතුරේ හෙළීම් ආදිය තිබිය හැකියි. නමුත් ඒවාට දැඩි පිළියම් යෙදීම අනිවාර්යෙන් සිදු විය යුත්තක්. මේ වන විට චීනයේ පවා හිටපු විදේශ ඇමති සහ හිටපු ආරක්ෂක ඇමති යන දෙදෙනාම සිරගතවයි සිටින්නේ. එක් අයෙකුට දූෂණ චෝදනාවක්, අනෙක් කෙනාට ‘රාජ්‍ය රහස් එළියට දුන්නා’ කියන චෝදනාවයි ඇත්තේ. දැන් නඩුව අහනවා.

ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාල ටික විකුණන එකද උත්තරය?

මේ ආර්ථික අර්බුදය හමුවේ ජනතාව තුළ ඇත්තේ විෂම මනසක්. ඒ අස්සේ දැන් මේ පාලකයන් අමුතු තියරි හදනවා. එහෙම තියරිවලින් වස පොවන්න එනවා. ‘හිටපු සෞඛ්‍ය ඇමතිත් හිරේ. නිලධාරිනුත් මේකට සම්මාදම්. මුං ඔක්කොම කරන්නේ මහජන ධනය හොරා කන එක. ඉස්පිරිතාල මුන්ට හොරා කන්න මෙහෙම තියාගෙන ඉඳලා වැඩක් නැහැ. මේවා පෞද්ගලික අංශයට දීලා දාමු’ කියා ඒ තියරියෙන් ජනතාවට හිතන්න සලස්වනවා. හොරකම් කරනවා නම් ඒක නවත්වනවා මිසක් ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාල ටික පිටරැටියන්ට හරි මෙහේ ධනපතියන්ට හරි දෙන එකද උත්තරය? කොහොමද කොළඹ ජාතික රෝහල දැන් තියෙන පෞද්ගලික රෝහල් සමාගමකටම දීල දාපුවම? එතැනින් ලැබෙන බිල අසරණ රෝගීන්ට ගෙවාගන්න පුළුවන් ද? මේ කරන්නේ ‘දූෂණය, වංචාව, හොරකම’ පෙන්වලා වැරැදි ප්‍රතිකර්මයට ජනතාවගේ ඔළුව හදන එක”

මෙම ජනහමුව අමතා ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ කඩුවෙල මහ නගර සභාවේ හිටපු මන්ත්‍රී යූ. ධනවංශ මහතා ද අදහස් දැක්වීය.

මෙම අවස්ථාවට ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ කඩුවෙල මහ නගර සභාවේ හිටපු මන්ත්‍රී ශෂී පෙරේරා මහතා ද එක්ව සිටියේය.

(අනුරුද්ධ බණ්ඩාර රණවාරණ)
ජාතික නිදහස් පෙරමුණ,

ජාතික නිදහස් පෙරමුණ.

ජානිපෙ නායක, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී විමල් වීරවංශ මහතා නිදහස් දිනය නිමිත්තෙන් පණිවිඩයක් නිකුත්කරමින් පවසන්නේ ‘නව නිදහස් දිනයක් ප්‍රකාශයට පත් කරනවා’ යයි උදම් අනමින්, වත්මන් පාලකයන් දුෂ්ට කොන්ත්‍රාත්තුවක් ඉටුකරමින් සිටින බවත්, ඒ පිළිබඳව ජනතාව දැනුම්වත් වී මෙම දුෂ්ට කොන්ත්‍රාත්තුව පැරදවීමට පෙරට පැමිණිය යුතු බවත් ය.

විමල් වීරවංශ මහතාගේ නිදහස් දින පණිවිඩය පහළින්…

1815දී බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන්ගේ පූර්ණ ග්‍රහණයට නතු වූ අපගේ මාතෘභූමියට නාමිකව හෝ නිදහස ලැබුණේ 1948 පෙබරවාරි 04 වැනිදා ය. එතැන් සිට පාලන බලය ස්වදේශික නායකයන්ගේ අතට ලැබුණ ද රට පාලනය කළ යුතු වූයේ බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයේ කිරීටය හිමි රජුගේ හෝ රැජිනගේ හෝ නාමයෙනි. ‘ඩොමීනියන් නිදහස’ ලෙස හැඳින්වූ එම තත්ත්වය වෙනස් වූයේ මෙරට පළමු ජනරජ ව්‍යවස්ථාව ක්‍රියාත්මක වීම ඇරැඹි 1972 මැයි 22 වැනිදා සිට ය. ඒ කෙසේ වෙතත් අද වන විට එකී නාමික නිදහස අප වෙත ලැබී වසර 76කි.

1948දී අප ලේ බිඳුවකුදු නොහෙළා නිදහස ලැබූ බව ඇතැමුන් පැවසුව ද සත්‍ය එය නොවේ. ‘1818 ඌව වෙල්ලස්ස නිදහස් අරගලය’ හෙවත් බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන්ට එරෙහිව පැන නැගී ප්‍රථම නිදහස් අරගලයේදී දිවි පිදූ වීර මොනරවිල කැප්පෙටිපොළ නිලමේතුමන් ඇතුළු අපගේ වීර මුතුන්මිත්තන්ගේ රුධිරය ඒ තුළ ගැබ්ව තිබේ. එසේම 1848 පැනනැගි දෙවැනි නිදහස් අරගලයේදී ද ගොන්ගාලේගොඩ බණ්ඩා, වීර පුරන්අප්පු වැනි වීර මුතුන්මිත්තන් දහස් ගණනින් දිවි පිදූහ. අප රටක්, ජාතියක් ලෙස සමරනු ලබන්නේ එවන් කුරිරුකම්, සැහැසිකම් මැද බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන් වෙතින් ලද නිදහස බව කිසිසේත්ම අමතක නොකළ යුතුය.

මෙසේ බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන් වෙතින් නිදහස් කරගත් අපගේ ජාතික රාජ්‍යය යළි අපගෙන් උදුරා ගැනීමේ දිශාවට රැගෙන යාමේ මෙහෙයුම් ගෙවී ගිය වසර 76 පුරාම ක්‍රියාත්මක වූ බව දැක ගත හැකිය. 

ගෙවීගිය 76 වසර තුළ අප ජාතියක් ලෙස යා යුතුව තිබුණේ ගොවි ජනතාව, වැඩ කරන ජනතාව බලගන්වන, රාජ්‍ය ආර්ථික සම්පත් බලගන්වන ගමනකි.1956දී ද 1970දී ද ජාතික ආර්ථිකය ශක්තිමත් කරන, දේශීය නිෂ්පාදන පද්ධතිය බලගන්වන, දෑහිතකාමිත්වය මත පදනම් වූ එවන් ගමන් ඇරඹි බවත් එහිදී අප ජාතියක් ලෙස ජයග්‍රහණ රැසක් ලබා ගත් බවත් ගෙවී ගිය වසර 76 දෙස විමසිලිමත්ව බැලීමේදී දැකගත හැක. 

අද අප සිටින්නේ ඉහත කී 1970 ඇරඹි දෑහිතකාමී ගමනට රැහැනිව 1977දී හඳුන්වා දුන් නව ලිබරල්වාදී විවෘත ආර්ථික ගමනෙහි කෙළවර ය. ඒ පරාධීන ආර්ථික මොඩලය මේ වනවිට මෑත ඉතිහාසයේ බරපතලම ආර්ථික අර්බුදයට රට ඇද දමා තිබේ. එම වැරදි ගමනින් ආර්ථික නිදහස හිමිකර දීම කෙසේ වෙතත් දිනාගත් දේශපාලන නිදහස ද අහිමි වන තත්ත්වයකට රට රැගෙන ගොස් තිබේ.

76 වැනි නිදහස් සැමරුම උදාවන විට වත්මන් පාලනය සිදුකරමින් සිටින්නේ, ආර්ථික අර්බුදය හේතුවෙන් නිර්වින්දනයට පත්ව ඇති අප සමාජය තුළ, සාමාන්‍ය තත්වයක් යටතේ කිසිදු ලෙසකින් සිදුකළ නොහැකි, ආපසු හැරවිය නොහැකි, අපට රටත් ජාතියත් අහිමි කරවන, දුෂ්ට කොන්ත්‍රාත්තු රැසක් ඉටු කිරීමය. ටෙලිකොම් ඇතුළු ලාබ ලබන රාජ්‍ය ව්‍යවසායන් සහ ජාතික සම්පත් විදේශිකයන්ට විකුණා දැමීම එක් කොන්ත්‍රාත්තුවකි. ඉන්දියාව සමඟ බලශක්ති ඒකාබද්ධකරණයකට පාර කපමින්, එට්කා ගිවිසුම හරහා ඉන්දියානුවන්ට මේ රටේ සේවා ආර්ථිකයට හා වෙළඳාමට සම ඉඩක්  සැපයීමෙන් අවසානයේ ශ්‍රී ලංකාව, ඉන්දියාවේ නොනිල 29 වැනි ප්‍රාන්තය බවට පත් කරදීම තවත් කොන්ත්‍රාත්තුවකි. 13 වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය පූර්ණ ලෙස බලාත්මක කිරීමෙන් යළි දෙමළ බෙදුම්වාදය ශක්තිමත් කර ඊළමකට පාර කපා දීම තවත් එකකි.

මේ මොහොතේ කළ යුත්තේ තම ආණ්ඩුවක් යටතේ ‘නව නිදහස් දිනයක් ප්‍රකාශයට පත් කරනවා’ යයි උදම් අනමින්, වත්මන් පාලකයන්ගේ ඉහත කී දුෂ්ට කොන්ත්‍රාත්තු ජනතාවගෙන් සැඟවීම නොවේ. එහෙයින් අප මේ රටේ සමස්ත ජනතාවගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ, අපට නිදහස සැමරීමට රටක් අහිමි කරවන ඉහත දුෂ්ට කොන්ත්‍රාත්තු  පිළිබඳව දැනුම්වත් වී ඒ නින්දිත උත්සාහයන් පැරදවීමට පෙරට එන ලෙසය.

විමල් වීරවංශ(පා.ම.)
නායක, 
ජාතික නිදහස් පෙරමුණ.

චන්ද්‍රසිරි විජයවික්‍රම, LL.B., Ph.D

යෝධ ඇලට ලංකාවේ බූරු (මගේ ආමන්ත්‍රණය) B.Sc. ඉන්ජිනේරුවන් විසින් කරණ ලද විනාශය පිළිඹඳව ගාර්වින් කරුණාරත්න මහතා විසින් ලියූ ලිපිය  කියවූ විට (Lankaweb, Feb 4, 2024), මීට වඩා ඉතාමත් සුළු, එහෙත් මේ බූරුවන්ගේ බටහිර ගැති හැසිරීම (European/western/modern technology is far superior to local, native knowledge) එලිදරව් කරණ උදාහරණයක් කලක් මහවැලි සංවර්ධන මණ්ඩලයේ  සභාපතිව (DG) සිටි ජයතිස්ස සමරනායක මහතා මට පැවසුවේය.

හරකුන්ට ඇලවල් හරහා යාමට කොන්ක්‍රීට් පාලම් සදා තිබුණත් උන් යන්නේ ඒවායින් නොව ඇලේ ඉවුර කඩා දමමින් පාලම ලඟ බිමින්ය. මෙය ගොවියන් හා ටෙක්නිකල් ඔපිසර්ලා අතර විරසක මතුකලේය.

මෙම අලකලංචිය විසඳාගැනීම පිණිස මේ දෙපාර්ශය අතර රැස්වීමක් පැවැත්වීමට DG කොළඹ සිට ජනපද කාර්යාලයට පැමිණියේය.

ඉන්ජිනේරුවන් කියා සිටියේ ඇල ඉවුරු කැඩීයාම නිසා නිතරම රෙපයාර් කිරීමට සිදුවන බවය. කොළඹින් ආ ඉන්ජිනේරුවන්, ලෝකල් ඉන්ජිනේරුවන් හා ගොවියන් වාද විවාද කරමින් සිටියේය. අන්තිමේදී එක ගොවියෙක් නැගිට්ටේය.

හරකුන් පාලමෙන් නොයන්නේ පාලම රත්වීම නිසා ලාඩම් නැති ගම් හරකුන්ගේ කකුල් (කුර) පිච්චෙන නිසායි. මේ නිසා මේ පාලම් වලට පස් තට්ටුවක් දමන්න යයි ඔහු පවසුවේය.

ඉන්ජිනේරුවන් මවිතයට පත්විය. යමෙක් මේ සඳහා පේටන්ට් බලපත්‍රයක් ගත හැකි යයි කිව්වේය. මේ ගැන DG කියාසිටියේ එම පේටන්ට් අයිතිය එම ගොවියාට ලබා දෙන ලෙසය.

මේ වර්ගයේ උදාහරණ අප්‍රමාණය. තවත් මා ඇසු කතාවක් නම් ඈත නගරයක සේවය කරණ එක ගමේ දෙන්නෙකුගෙන් එක් අයෙක් තම යාළුවාට තමන්ගේ ගමට හෙට අනිද්දා වෙනවිට වහිනවා යයි පැවසුවේය. උඹ කොහොමද එහෙම කියන්නේ යයි අනිකා ඇසුවේය. මං කතාකල විට මගේ සීයා කිව්වා. සීයා කොහොමද එහෙම කියන්නේ මිතුරා කුතුහලයෙන් විමසුවේය. ඔහු එසේ කියන්නේ ගෙදර අසල ඇති ගහට වේයෝ නඟිනවා දැකලා. වහින්න එන බව දැණුන විට බිම ඉන්නා වේයෝ ගහට නඟිනවා!

සුනාමියට කලින් සත්තු මුහුදු වෙරළ ආසන්නයේ සිට ඈත ගොඩබිම දෙසට දිව්වා මෙන්ය.

ඉංග්‍රීසීන් විසින් ටොන් ගණනින් ලංකාවේ පැරණි පුස්කොලපොත් ලන්ඩන් ගෙනයාම වෙස්වලාගත් භාග්‍යයකි. නො එසේ නම් මේවා අපේ අයියලා විනාශකර දමන්නේය. හරිනම් මේවායේ පිටපත් ලන්ඩන් මියුසියම් එකෙන් ලබාගෙන මුද්‍රණය කිරීමට රජයේ දෙපාර්තමේන්තුවක් පිහිටුවිය යුතුය. තිස්ස ජනනායක වරක් මේ ගැන කතා කලත් නූගත් දේශපාලකයින්ටමෙන්ම නිලධාරී/මහාචාරීන් වැනි අය මෙවැනි ජාතික සේවා හරහා ඩොලර් කුට්ටි කඩාගත හැකි ngo නඩ නැති නිසා හොර මීයන්සේ හැසිරේ. සිංහල ජාතියට අබසරණයි!

@TruthwithChamuditha

ජාමුණි කමන්ත තුෂාර සමග චමුදිත සමරවික්‍රම . Jamuni Kamantha Thushara On Truth with Chamuditha.

Hiru News

Hiru News

Courtesy The Daily Mirror

Colombo, Feb 04 (Daily Mirror) – Former Health Minister Keheliya Rambukwella, who was remanded over importation of substandard Immunoglobulin injections, was admitted to Prison Hospital.

Prisons Spokesman Gamini Dissanayake said that Rambukwella was admitted due to illness, following doctor’s recommendation. 

Rambukwella, remanded until February 15, was produced before Maligakanda Magistrate’s Court.

Courtesy NDTV

As per the Rameswaram Fishermen Association, the fishermen were fishing near Delft Island in the Palkbay sea area.

Last month, the Sri Lankan Navy arrested 18 Indian fishermen. (Representational)

Ramanathapuram: 

A total of 23 Indian fishermen were arrested by the Sri Lankan Navy from Rameswaram, officials said on Sunday.

As per the Rameswaram Fishermen Association, the fishermen were fishing near Delft Island in the Palkbay Sea area.

“Sri Lankan Navy arrived there and arrested 23 fishermen from Rameswaram and took them to Myalati Naval Camp, Jaffna for investigation,” they said.

Last month, the Sri Lankan Navy arrested 18 Indian fishermen and seized two Indian poaching trawlers in Lankan waters.

The arrested Indian fishermen and the trawlers were brought to the Thalpadu Pier in Mannar and were handed over to the Talaimannar Fisheries Inspector for onward legal action.

The arrests of Indian fishermen by the Sri Lankan navy in the recent past have been a matter of concern not just for the Centre but also for the Tamil Nadu government.

The issue was also discussed during the meeting between Prime Minister Narendra Modi and Sri Lankan President Ranil Wickremesinghe during the latter’s visit to India in July last year.

International Fund of Agricultural Development (IFAD).

©IFAD/Ruvin de Silva

Around the world, young people are bringing their ambition for success to rural communities. Meet two young rural entrepreneurs in Sri Lanka who are making a difference. 

Magical mushrooms 

When Nadeeshani was a child, she was fascinated by her parents’ mushroom farm, housed in a tiny mud hut. She dreamed of taking over from them and, after completing her schooling, she did. 

I became an entrepreneur because I didn’t want to work for anyone else,” says Nadeeshani. Thanks to a boost from the IFAD-funded STaRR project, she has kept the independence she dearly values. 

STaRR links rural entrepreneurs to training and finance. For example, Nadeeshani obtained loans from the state-owned Regional Development Bank, enabling her to double or sometimes even triple her production. She tapped into distribution chains and expanded her sales from small retail stores to national supermarkets. 

She also grew her range of products. Before, she sold four types of mushrooms, but now she prepares mushroom pickles, crisps and koki, a mushroom-flavoured biscuit. By adding value, she is bringing in higher returns and hopes to buy equipment to produce koki in larger quantities. 

Heavier rains caused by climate change have increased mushroom production, sometimes leaving Nadeeshani with more than she can sell. To prevent wastage, she has invested in a dryer to preserve the mushrooms. 

For Nadeeshani, the lesson is clear. Young women should get more involved in the agriculture business,” she says. There are always people like me around to help them become successful.” 

Her parents and sisters are helping her manage her growing business, and although their life revolves around mushrooms, they still look forward to a plate of delicious fungi, each done a different way.

Drive to succeed 

Twenty-five-year-old Supun Gamlath lives with his parents, sisters and a grandmother on their small family farm in southern Sri Lanka. His family has long been involved in agriculture, but the young college graduate wanted to take his career in a different direction, without having to leave his rural home. 

Supun found work painting cars, but it wasn’t until he applied for a loan through STaRR that he became the proud owner of his own garage, where he paints cars and motorcycles, making them good as new.  

Thanks to the loan, he invested in equipment, like a compressor and a polishing machine, which help him provide quality services to his clients and grow his business. 

But it’s the simple things that have enabled Supun’s business to flourish. Nobody likes their vehicle getting wet in the rain,” he says. Now that I have a bigger roof, that doesn’t happen anymore! I get more work and therefore more income.” 

These days, Supun earns up to triple the amount he used to before STaRR – and he has plans to do more. Instead of outsourcing small vehicle repairs, he wants to invest in equipment to do these himself.  

He’s also busy training other young people in his garage, managing his business profile on Facebook and spending his leisure time swimming off Sri Lanka’s famous beaches. And whenever he’s needed, he’s always ready to lend a hand on his parents’ farm. 

* 

Dynamic young people, like Nadeeshani and Supun, are crucial contributors to prosperous rural communities that can sustainably feed the world and keep their families resilient to shocks.