මගේ ගුරුවරු
Posted on January 28th, 2016

වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග

වෛද්‍ය පීඨයේ ගුරුවරු අතරින් මට මහාචාර්‍ය නතාලියා සෙර්කෝවා මතකයට නැගෙයි. ඇය අපට  internal medicine ඉගැන්වීය​. අවසාන වසරේ මාගේ විභාගය ගනු ලැබුවේ ඇය විසිනි. මගෙන් බොහෝ ප්‍රශ්න ඇසූ මහාචාර්‍ය නතාලියා සෙර්කෝවා අවසානයේදී මාව සමත් කළාය​.

  කායික විද්‍යාව හෙවත් ෆිසියලොජි ඉගැන්වූ යෙල්තුකොව්ස්කි දක්‍ෂ පරියේශකයෙකි. පසු කාලයක් ඔහු මහාචාර්‍ය පදවියක් ද ලැබීය​.
 
 හිස්ටොලොජි හෙවත් පටක  විද්‍යාව ඉගැන්වූ රිද්කෝ ඉතියෝපියාවේ විශ්ව විද්‍යාලයකද සේවය කොට තිබුණි. ඔහු ඉංග්‍රීසි භාෂාව හොඳින් හැසිරවීය​.
 අපට ඇනටමි හෙවත් ව්‍යවච්ඡෙදය ඉගැන්වූයේ මහාචාර්‍ය රුමීන්ස්කිය​. ඔහු දැණුම ආකරයකි.
ඔහු විසින් මිනිස් සිරුරේ -පිරිමි ශිශ්නයේ ශුක්‍ර පිටවීමෙන් පසු සක්‍රිය වන  ඉතා කුඩා විවූහයක් ද සොයාගෙන තිබුණි. අප තෙවන වසරේ සිටියදී මහාචාර්‍ය රුමීන්ස්කි මිය ගියේය​. අප ඔහුගේ අවමගුලට ගියෙමු.
ක්‍ෂුද්‍ර ජීව විද්‍යාව හෙවත් මයික්‍රෝ බයොලොජි මහාචාර්‍ය පලී අමුතු පුද්ගලයෙකි ඔහු භාවි කථනීය කළ නොහැකි (unpredictable ) චරිතයකි. ඒ වන විටත් ඔහු වයිරස විනාශ කල හැකි ඖෂධයක් සොයා ගනිමින් සිටියේය​. මෙම  පර්‍යේෂණය  ජපන් ඖෂධ සමාගමකට මහාචාර්‍ය පලී විකුණා තිබෙන බවටද රාවයක් විය​. මහාචාර්‍ය පලී වෛද්‍ය පීඨයේ බලවත් චරිතයකි. ඔහු සමග ගැටීමට ගිය සිසුන් හා කථිකාචාර්‍යවරු  විනාශව ගියහ​. පලී එතරම් බලවතෙකි. එසේම පළිගන්නා සුළු පුද්ගලයෙකි. නමුත් ක්‍ෂුද්‍ර ජීව විද්‍යාව දැණුම අතින් ඔහු සුධීමතෙකි.
 
විද්‍යාත්මක කොමියුනිස්ට්වාදය අපට ඉගෙන ගැනීමට අයත්වූ විශයක් විය​. මුලින් අප සිතා සිටියේ මෙම විශය ඉගෙන ගැනීමෙන් අප කොමියුනිස්ට්වාදීන් වනු ඇතැයි සිතාය​. එහෙත් විද්‍යාත්මක කොමියුනිස්ට්වාදය සෝවියට් සරසවියක ඉගෙන ගෙන කොමියුනිස්ට්වාදියෙකු වූ අයෙක් මට මෙතෙක් හමුවී නැත​. නමුත් විද්‍යාත්මක කොමියුනිස්ට්වාදය අපට ඉගැන්වූ වික්තර් යාකොව්ලෝවිච්ට මම ප්‍රිය කලෙමි. ඔහු අපට දයලෙක්තිකවාදයන් ඉගැන්වීය​. එසේම ඕනෑම ප්‍රශ්නයක් ඇසීමේ නිදහස අපට තිබුණි. ඔහු හොඳ චින්තකයෙකි.
 
පබ්ලික් හෙල්ත් හෙවත් සෝ‍ෂල් හයිජීන් විශය ඉගැන් වූ  මහාචාර්‍ය දිව්‍යාත්කා මහළු කුඩා මිනිසෙකි. දිව්‍යාත්කා දේශන පවත්වන විට සිසුන් විකාර කරති. එහෙත් විභාගයේදී මහාචාර්‍ය දිව්‍යාත්කා දරදඬුය​. එම නිසා සෝ‍ෂල් හයිජීන් විශය මම උනන්දුවකින් ඉගෙන ගත්තෙමි. මහළු දිව්‍යාත්කාගේ සෝ‍ෂල් හයිජීන් දැණුම මට උපකාර වූයේ මම මිනිපේ එම් ඕ එච් හෙවත් සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරී ලෙස සේවය කරන විටදීය​.
 
1997 වසරේදී සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ වෛද්‍ය චාන්දනී ගල්වඩුගේ සහ ප්‍රජා වෛද්‍ය විශේෂඥ වික්‍රමසූරිය යන වියතුන් ඉදිරියේ මම මිනිපේ ප්‍රජා සෞඛ්‍ය  වැඩසටහන් පිළිබඳව දේශනයක් කලෙමි. එම දේශනයෙන් පසු වෛද්‍ය චාන්දනී ගල්වඩුගේ සහ ප්‍රජා වෛද්‍ය විශේෂඥ වික්‍රමසූරිය මගේ දේශනය ඉතා හොඳ බව කියා පැසසුම් කලහ​. එක් විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙක් මම කොලඹ වෛද්‍ය පීඨයේදැයි කියා ඇසීය​. මම සිනහසෙමින් මම විදේශ පුහුණුවලත් වෛද්‍යවරයෙකු බව කීවෙමි. මේ කාලයේ ෆොරින් ග්‍රැජුවෙට්ස්ලාට ප්‍රහාර එල්ල කරන සමයක් විය​. මගේ පිළිතුරෙන් පසු අදාල විශේෂඥ වෛද්‍යවරයා කිසිවක් නොදොඩා යන්නට ගියේය. සම්මන්ත්‍රණය අවසානය තෙක් ඔහු මා සමග කතා කලේ නැත​. එහෙත් වෛද්‍ය චාන්දනී ගල්වඩුගේ සහ ප්‍රජා වෛද්‍ය විශේෂඥ වික්‍රමසූරිය මට ප්‍රජා වෛද්‍ය විද්‍යාව හදාරන ලෙස ඉල්ලූහ​.
 
මගේ අදහස සහ​ අත්දැකීම් අනුව  විදේශ පුහුණුවලත් වෛද්‍යවරුන්ට බොහෝ විට අවමන් හා කැපිලි දමන්නේ අඩු ආර්ථික සමාජීය පසුබිමකින් එන ග්‍රාමීය පසුගාමීත්වය හිස දරාගෙන තම අතීතය සැඟවීමට වෙර දරන  වෛද්‍යවරුන් වෙති. ඒ සඳහා බලපවත්වන මනෝවිද්‍යාත්මක සාධකයක් ද තිබේ. අඩු ආර්ථික සමාජීය පසුබිමක්  සහිතව ග්‍රාමීය පසුගාමීත්වය හිස දරාගෙන  එන බොහෝ වෛද්‍යවරුන් පන්තිය මාරු කිරීමෙන් පසු අනන්‍යතා අර්බුධයට මුහුණ දෙති. ඔවුන් ගේ  අතීතය පිළිබඳව තිබෙන හීනමානය සහ සමාජ වෛරය ඔවුන් කාට හෝ බැර කල යුතුය​. එය පහසුවෙන් බැර කල හැක්කේ පිටස්තරයාටය​. විදේශ පුහුණුවලත් වෛද්‍යවරුන් ඔවුන් ගේ දෙනෙත් ඉදිරියේ පිටස්තරයෝ වෙති.
 
විදේශ පුහුණුවලත් වෛද්‍යවරුන්ට මා දෙන අවවාදය නම් ඔබගේ රාජකාරිය හොඳින් කරන්න.  කැපිලි කෙටිලි උපේක්ශාවෙන් විඳ දරා ගන්න. ඒවා නිසා ඔබගේ ඉලක්ක මඟ හරවා නොගන්න. අවසානයේදී ඔබ ගැන නියම තක්සේ‍රුව දෙන්නේ හීනමානය හෝ ඉරිසියාව නිසා ඔබට ගරහන තම අතීතය සැඟවීමට වෙර දරන පුද්ගලයා නොව ඔබ ප්‍රතිකාර කරන රෝගියාය​.
 
මූලිකවම  මගේ කැමැත්ත තිබුනේ වෛද්‍ය මනෝ විද්‍යාව කෙරෙහිය​. ඒ සඳහා හේතු වන්නට ඇත්තේ විනිට්සා වෛද්‍ය පීඨයේ මනෝ චිකිත්සාව ඉගැන්වූ මහාචාර්‍ය  ලුද්මිලා වේව්ස්කය නිසා විය යුතුය​. ඇය ෆ්‍රොයිඩියානු , නියෝ ෆ්‍රොයිඩියානු , පාසල් වලින් මෙන්ම වේගෝත්ස්කි , ඇලෙක්සැන්දර් ලුරියා යනාදීන් ගේ අදහස් වලින් පෝෂණය වූ ඉතා උගත් කාන්තාවකි. පසු කාලයක විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය නීල් ප්‍රනාන්දු සමග වැඩකිරීමේදී මෙන් ම විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය සරත් පඞුවාවල විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය දයා සෝමසුන්දරම් සමග පරියේෂණ පත්‍රිකා ලිවීමේදී මට මහාචාර්‍ය  ලුද්මිලා වේව්ස්කය විසින් ලබා දුන් පන්නරය ඉවහල් විය​.
 
විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය නීල් ප්‍රනාන්දු සමග මම ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාවේ පවත්නා පශ්චාත් ව්‍යයසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවය පිළිබඳ අධ්‍යනක් කලෙමි. වෛද්‍ය නීල් ප්‍රනාන්දු යහපත් මිනිසෙකු මෙන්ම හොඳ ගුරුවරයෙකි. මම විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය නීල් ප්‍රනාන්දු සමග විශාදය සහ දිවි නසා ගැනීම පිළිබඳව පොත් දෙකක් ලියුවෙමි. එතුමා විශිෂ්ඨ මනෝ වෛද්‍යවරයෙකි. නමුත් වෛද්‍ය නීල් ප්‍රනාන්දු මහතාගේ දක්‍ෂතා වලට බියවූ ඇතැම් විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍යවරු ඔහුව කොන් කළහ​. එතුමා මානසික සෞඛ්‍ය අධ්‍යක්‍ෂ  වූ විට මේ තැතිගත් කුහක විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍යවරු කණ්ඩායම ඔහුව එම තනතුරින් ඉවත් කිරීමට කුමන්ත්‍රණ කළහ​.  යම් ලෙසකින් එතුමා දිගටම මානසික සෞඛ්‍ය අධ්‍යක්‍ෂව සිටියේ නම් බොහෝ ධනාත්මක දේ කිරීමට ඉඩ තිබුණි. එහෙත් රටේ අවාසනාවකටදෝ  මේ දක්‍ෂ මිනිසාගේ සේවය මානසික සෞඛ්‍ය ක්ශේත්‍රයට මුලුමනින්ම ලැබුනේ නැත​.
 
මම පුත්තලම දිස්ත්‍රික් මානසික සෞඛ්‍ය සම්බන්ධීකරන නිලධාරී ලෙස සේවය කරන කාලයේදී වරක් මහාචාර්‍ය නාලක මෙන්ඩිස් මා විසින් සංවිධානය කරන ලද මානසික සෞඛ්‍ය ප්‍රවර්ධන වැඩසටහනකට පැමිණියේය​. එතුමා මා විසින් පුත්තලම දිස්ත්‍රික්කයේ දියත් කරන ලද මානසික සෞඛ්‍ය ප්‍රවර්ධන වැඩසටහන් ඇගයීය​.  2008 වසරේ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය විසින් කොළඹ පවත්වන ලද මානසික සෞඛ්‍ය ප්‍රවර්ධන වාර්ෂික සම්මේලනයේදී පුත්තලම් දිස්ත්‍රික්කයේ ප්‍රජා මානසික සෞඛ්‍ය ගැටළු පිලිබඳ දේශනයක් කලෙමි. මෙම දේශනයෙන් පසු සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ මානසික සෞඛ්‍ය පිලිබඳ උපදේශක වෛද්‍ය ජෝන් මැහෝනි මගේ දේශනය පිළිබඳව මට ප්‍රසංසා කළේය.මේ ඇගයුම් සඳහා විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය නීල් ප්‍රනාන්දු විසින් ලබා දුන් පන්නරය ගැන මා එතුමාට ස්තූති කරමි.
 
ආචාර්ය ෆ්‍රරැන්සින් ශැපීරෝ EMDR මනෝ ප්‍රතිකාරය සොයා ගත් මනෝ විද්‍යාඥවරියයි. 2004 සුනාමි ව්‍යාසනයේදී EMDR ප්‍රතිකාරය භාවිතා කරමින් මා විසින් ලබා දෙන ලද දායකත්වය අගයනු වස් වරක් ඇය මට එක්සත් ජනපදයේ වැඩිදුර අධ්‍යන කටයුතු කිරීම සඳහා ශිෂ්‍යත්වයක්ද ලබා  දුන්නාය​. ආචාර්ය ෆ්‍රරැන්සින් ශැපීරෝ , ආචාර්ය  සුසන් රොජර්ස් , ආචාර්ය නැන්සි එරෙබෝ මගේ ගුරුවරියන් වෙති.
 
 2015 වසරේ කේම්බ්‍රිජ් විශ්ව විද්‍යාලය විසින් එළි දැක්වූ The Essentials of Global Mental Health පොතේ එක් පරිච්ඡේදයක් විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය දයා සෝමසුන්දරම් සමග මම ලියුවෙමි. වෛද්‍ය දයා සෝමසුන්දරම් උතුරේ යුද ආතතිය ගැන බොහෝ පරියේෂණ කොට තිබේ. විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය දයා සෝමසුන්දරම් සුන්දර මිනිසෙකි. ඔහු මම ටොරොන්ටෝවට පැමිණි විට මට අවශ්‍ය උපකාරයක් කරන ලෙස ටොරොන්ටෝ විශ්ව විද්‍යාලයේ සේවය කරන තම මිතුරු විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය  අරුන් රවීන්ද්‍රන් ගෙන් ඉල්ලා සිටියේය​. ඔහු සමග වැඩ කිරීමට ලැබීම භාග්‍යකි. ඔහුවද මම ගුරු තත්වයේ ලා සලකමි.
 
මට හමුවූ දේශීය උගතුන් අතර මහාචාර්‍ය හරේන්ද්‍ර ද සිල්වා ලංකාවේ ළමයින්ට විශාල සේවයක් කල පුද්ගලයෙකි. එසේම එතුමා බොහෝ ලාංකික උගතුන් තුල දක්නට තිබෙන්නා වූ කුහක ගති වලින් තොරය​. ඒ එතුමා තුල ශක්තිමත් පෞරුෂත්වයක් තිබෙන බැවිනි. එම පෞරුෂත්වය මම නාරි හා ප්‍රසව විශේෂඥ වෛද්‍ය  ජී. ඒ. රණතුංග   ,විශේෂඥ කායික වෛද්‍ය සුනිල් සෙනෙවිරත්න ඈපා , විශේෂඥ ශල්‍ය වෛද්‍ය  එස් එස් ජයරත්න​, විශේෂඥ ශල්‍ය වෛද්‍ය රනිල් ප්‍රනාන්දු  යන මහතුන් තුලින් ද දුටුවෙමි. මම ඔවුන් ගෙන් බොහෝ දේවල් උගත්තෙමි.
 
මහාචාර්‍ය කාලෝ ෆොන්සේකාද මට අමතක කල නොහැක . වරක් එතුමා මට කොලඹ වෛද්‍ය පීඨයේ මනෝ වෛද්‍ය විද්‍යා අංශයේ දේශකයෙකු ලෙස සේවය කිරීමට කැමතිදැයි විමසීය​. ඒ වන විට මම කැන්සාස් හි වොශ්බර්න් විශ්ව විද්‍යාලයේ දේශනයක් ද කොට තිබුණි. එහෙත් සත්‍ය පවසන්නේ නම් ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වල තිබෙන බෙලි කැපිලි , කුහකකම් වලට මම බිය වෙමි. එවැනි පරිසරයක මට ප්‍රවර්තනය විය නොහැක​. ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල බටහිර ලෝකයේ විශ්ව විද්‍යාල මට්ටමට පැමිණි කාලයක මහාචාර්‍ය කාලෝගේ යෝජනාව ගැන මම සලකා බලමි.
 
අපගේ බොහෝ ලාංකික උගතුන් තුල මිනිස්කම් අඩුය​. එයට එක් හේතුවක් නම් දිවයිනකට කොටුවී සිටීම සහ අත්දැකීම් අඩු වීමයි. ඔවුන් ගේ චින්තනය ඉතා පටුය​ Professional jealousy සාධකය බොහෝ ලාංකික උගතුන් තුල පැතිරී තිබේ. අන් අයෙකුගේ දක්‍ෂතා ඇගයීමට මොවුන් ගේ දිවවල් නොනැමෙති. කෙනෙකුගේ දක්‍ෂතා නොව ඔවුන් ගේ ජීවිතයේ වැරදුනු තැන් හුවා දැක්වීම බහුලව කරති. ඔවුන් තමන් සමගින් මෙන්ම  තම සහෝදර වෘත්තිකයන් සමග කෝපයෙන් වෛරයෙන්  සිටිති.
 
කුහක වෘත්තිකයා ඉරිසියාවෙන් පෙලෙන්නෙකි. ඔහු තම අනෙකුත් වෘත්තිකයන් ගේ ජයග්‍රහණ ලඝු කොට කතා කරයි. ඔවුන් ගේ සුදුසුකම් පහලට දමා කතා කරයි. තමන්ට බලයක් තියන විට අනෙකුත් වෘත්තිකයන් ගේ ශිෂ්‍යත්ව යනාදිය කපා දමයි. වෘත්තීමය වශයෙන් කිසිදු උපකාරයක් නොකරයි. උපේක්‍ෂාව යන ගුණ ධර්මය නැත​. නිතරම සිතෙන් පැසවන්නෙකි. නොසන්සුන් ය​. කෙනෙක් ඉහලට ඉගන ගන්නවාට කැමති නැත​. ඒවාට බාධා කරයි. හීනමානය තිබේ. කෙනෙකුගේ යහ ගුණ නුගුණක් කොට බොරු කියයි. පසුපසින් සිට පිහියෙන් ඇනීමට දක්‍ෂය​. කේලාම් කීම ප්‍රගුණ කොට තිබේ. සුවසේ නොනිදයි. සිත නිතරම අසහනයෙන් පෙලේ.
 

මෙම කුහක වෘත්තිකයන් බොහෝ දෙනෙකු තුල පෞරුෂ අක්‍රමතා හඳුනා ගත හැකිය​. අධ්‍යාපන ගුණාත්මක භාවය අතින් ලෝක ශ්‍රේනිගත කිරීම අනුව ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල ලෝකයේ   පහළ මට්ටමක් දැරීමට මේ වෘත්තිකයන් ගේ මානසික තත්වයන් ද හේතු කාරක වේ. සමහර විට මට  මානසික කොටුවකට සිරවූ  මෙම ඊනියා ලාංකික උගතුන් කෙරෙහි විශාල දුකක් ඇතිවේ.

 
මම දන්නා මහාචාර්‍ය ඕනෝ වැන්ඩ හාට් , මහාචාර්‍ය රේච්ල් ට්‍රයිබ්ස් , මහාචාර්‍ය ෆිලිප් සිම්බාඩෝ වැනි උගතුන් තුල තිබෙන යහ ගුණ අපගේ ලාංකික උගතුන් බොහෝ දෙනෙකු තුල නැත​. මහාචාර්‍ය ෆිලිප් සිම්බාඩෝ  යනු සුප්‍රකට ස්ටැන්ෆඩ් ප්‍රිසින් එක්ස්පරිමන්ට් නම් පරියේෂනය කල විද්වතාය​. වරක් මා විසින් Auschwitz සිර කඳවුර ගැන ලියන ලද කවියක් පසසා මහාචාර්‍ය ෆිලිප් සිම් බාඩෝ මට ඊ ලිපියක් එවා තිබුණි. ඔහු එතරම් නිහතමානීය​.
 

ලංකාව විසින් මෙතෙක් බිහි කර තිබෙන විශිෂ්ටතම මනෝ විද්‍යාඥයා පද්මාල් ද සිල්වා මහතාය​. ඔහු මනෝ විද්‍යාඥ ස්ටැන්ලි රැක්මන් , මනෝ විද්‍යාඥ විලියම් යූල් වැනි පතාකයන් ගේ ගෞරවයට ලක් වූ පුද්ගලයෙකි. එහෙත් වරක් මා ඉදිරියේ එක් මනෝ වෛද්‍යවරියක්  පද්මාල් ද සිල්වා මහතා උපහාසයට ලක් කලේ ඔහුගේ ප්‍රථම උපාධිය සිංහල සහ බෞද්ධ දර්ශනය බව කියමිනි.නමුත් ඇය නොදැන සිටි එක් කරුණක් නම් පද්මාල් ද සිල්වා මහතාව වඩාත් යහපත් මිනිසෙකු බවට පත් කලේ මේ සිංහල සහ බෞද්ධ දර්ශනය යන විශයන් බවයි. පද්මාල් ද සිල්වා ලංකාවට පැමිණි අවස්ථා වලදී මා හමු වීම සඳහා යුද හමුදා රෝහලටද පැමිණීමට පුරුදුව සිටියේය​. රෝගීන් සඳහා මනෝ ප්‍රතිකාරයේදී එතුමා මට ගුරුහරුකම් ද දුන්නේය​.

පද්මාල් යනු පේරාදෙනිය විසින් බිහි කරන ලද අන්තර්ජාතික කීර්තියට පත් වූ අතිජාත පුත්‍රයෙකි. ඔහු ඉතා යහ ගුණ ඇති මිනිසෙකි. මා වැනි කනිෂ්ඨ පුද්ගලයන්ට  අත හිත දුන්නේය​. මම පරියේෂණ පත්‍රිකා ලිවීම ඉගෙන ගත්තේ ඔහුගෙනි. ඔහු මට ගුරුවරයෙකු මෙන්ම  පහන් ටැඹක් විය​. ඔහුගේ අකල් මරණය විශාල පාඩුවකි.  මා විසින් ලියන ලද PTSD Sri Lankan Experience පොත මා විසින් පුදන ලද්දේ ඔහුටය​.  ඔහු බටහිර දැණුම සහ පෙරදිග දැණුම අතර පාළමක් විය​. පරළ වූ යකදුරෙකු මෙන් බටහිර විද්‍යාවට තිස් තුන් පැයේ බනින නලීන් ද සිල්වාට මඟ හැරුනේ මේ පාලමයි.  පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලය  මුළු ලෝකයක් ගරු කල   ලංකාව විසින් මෙතෙක් බිහි කර තිබෙන විශිෂ්ටතම මනෝ විද්‍යාඥයාට මීට වඩා බුහුමනක් කළ යුතුය.​.

 
යෝක් විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්‍ය රිච්ඩ් ලේලොන්ඩ් මා ලියන ලිපි සහ පොත් ඉතා ආශාවෙන් කියවයි. මා විසින් ලියන ලද ශෙල් ශොක් ටූ පලාලි සින්ඩ්‍රොම්  පොතට පෙරවදනක් පවා මහාචාර්‍ය රිච්ඩ් ලේලොන්ඩ් සැපයීය​. එසේම යෝක් විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්‍ය ජිම් ඇල්කොක් මගේ ගෝඩ් ෆාදර් ලෙස හැඳින්වීමට කැමැත්තෙමි. ඒ මන්ද යත් මාගේ අධ්‍යාපන සහ වෘත්තීය කටයුතු වලදී ඔහු නිරන්තරයෙන්ම රෙෆෙරී හෙවත් නිර්දේශකයෙකු ලෙස පෙනී සිටියි. මා විසින් ලියන ලද සයිකොලොජිකල් ඇස්පෙක්ට් ඔෆ් බුඩිස්ට් ජාතක ස්ටෝ‍රීස් පොත මා විසින් පිළිගන්වා ඇත්තේද මහාචාර්‍ය ජිම් ඇල්කොක්ට ය​.
 
මෙම සයිකොලොජිකල් ඇස්පෙක්ට් ඔෆ් බුඩිස්ට් ජාතක ස්ටෝ‍රීස් පොත විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය ඩී.වී.ජේ හරිස්චන්ද්‍ර මහතා මිය යාමට පෙර එළි දැක්වීමට නොහැකි වීම ගැන මම දුක් වෙමි. වෛද්‍ය ඩී.වී.ජේ හරිස්චන්ද්‍ර මහතා සයිකෑට්‍රික් ඇස්පෙක්ට් ඔෆ් බුඩිස්ට් ජාතක ස්ටෝ‍රීස් පොත ලිවීය​. මම ලිව්වේ බෞද්ධ ජාතක කතා වල මනෝ විද්‍යාත්මක පාර්ශවය ය​.  විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය ඩී.වී.ජේ හරිස්චන්ද්‍ර ඇතැම් විට මා විසින් ලියන ලද පොත් වල කරුණු පෙන්වා දෙමින් දේශනා පවත්වා තිබේ. වරක් එතුමා මා විසින් ලියන ලද යුද අතතියේ මනෝ විද්‍යාත්මක පාර්ශවය යන පොත ගැන අදහස් පළ කලේය​. විශේෂඥ මනෝ වෛද්‍ය ඩී.වී.ජේ හරිස්චන්ද්‍ර දිවයින් මානසිකත්වය අතික්‍රමණය කරන ලද වෛද්‍යවරයෙකි.
 
මට මනෝ සමාජීය පුනරුථාපන විශය ( Psycho-social Rehabilitation  ) ඉගැන්වූ ටෝනි ශිම්බ්රි අපව මිතුරන් සේ සම තත්වයේ ලා සැලකීය. ටෝනි ශිම්බ්රි පසුගිය වසරේදී ඔහුගේ ආචාර්‍ය උපාධිය ටොරොන්ටෝ විශ්ව විද්‍යාලයෙන් ලැබීය​. එසේම ටොරොන්ටෝ විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්‍ය මේරි සීමන්ද මා සමහ අදහස් හුවමාරු කර ගන්නීය​. ඇය මා විසින් ලියන ලද Between Psychology and Literature පොතට පෙරවදනක් ද සපයා තිබේ.
 
පශ්චාත් ව්‍යයසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවය(PTSD)  ගැන මා විසින් ලියන ලද පත්‍රිකාවක් කියවූ මහාචාර්‍ය ජුඩිත් හර්මන් වරක් මට ඊ ලිපියක් එවීය​. මහාචාර්‍ය ජුඩිත් හර්මන් පශ්චාත් ව්‍යයසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවය ගැන පර්‍යේෂණ කරන ලොව සුප්‍රකට පරියේෂිකාවකි. මගේ මෙම පත්‍රිකාව පළ කරන ලද්දේ එක්සත් ජනපද හමුදාවේ විදේශීය සේවා කාර්‍යාංශය විසිනි. මෙම පත්‍රිකාවෙන් මම පශ්චාත් ව්‍යයසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවය බටහිර විසින් සොයා ගත් රෝගී තත්වයක් නොව එම අක්‍රමතාවය ගැන බෞද්ධ ජාතක කතා වල  සඳහන්ව තිබෙනවා යැයි පෙන්වා දුන්නෙමි. එසේම මෙන්ම 16 වන සියවසේ ලංකාවේ සිටි රජෙකු වූ පළවන රාජසිංහ රජුද  පශ්චාත් ව්‍යයසන ක්ලමථ අක්‍රමතාවයෙන් පෙළුනු බවට සාධක සහිතව  පෙන්වා දුන්නෙමි. මගේ පත්‍රිකාව මහාචාර්‍ය ජුඩිත් හර්මන් ගේ අදහස් අභියෝගයට පත් කිරීමක් වූවද අපගේ දිවයින් මානසිකත්වයන් පෙලෙන වෘත්තිකයන් සේ ඇය මාව හෙලා දැක්කේ නැත​.  ඇය මට බොස්ටන් හි තිබෙන ඇයගේ සායනයට ආරාධිත චිකිත්සකයෙකු වශයෙන්  පැමිනෙන ලෙසට ආරාධනා කළාය​.  ඉදිරි කාලයේ මම මහාචාර්‍ය ජුඩිත් හර්මන් හමුවීමට යමි. එය මගේ ජීවිතයේ සන්ධිස්ථානයක් වනු නොඅනුමානය​.
 

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

 

 


Copyright © 2024 LankaWeb.com. All Rights Reserved. Powered by Wordpress