By Daya Dissanayake/DailyFT-Harmony Page Courtesy NewsIn.Asia

Man has become the most harmful invasive species in the world

Going back to the worship of nature could be the best solution to bring about real peace and harmony among all life on earth. We can worship nature, not in the way it was interpreted by our early anthropologists, based on their education and experience of a creative omnipotent god. We should worship nature the way we worship our parents and our gurus. Then we can still adhere to our faith, be it Buddha, Hindu, Jaina Dharma, Christianity, Islam or Judaism.

In the beginning, there would have been only nature worship, with Mother Earth as the Mother Goddess. The Great Mother was the Mother of all life in the multiverse. Human beings would have been totally non-violent, as they would have gathered their fruits and vegetables without hurting any living creature.

The new religions, even though all of them professed peace and co-existence, and the gods were all benevolent, they created conflicts and competition and the ruling classes exploited them to gain more and more power and wealth, by inciting man against nature and his own brother.

It is time to go back to the worship of our environment. When we worship the sky, the sun, the moon and the stars, when we worship rain and the rivers, the trees and the mountains, we do not have to fight with each other because all nature belongs to all of us and we belong to nature. We are all children of Mother Earth. We are still worshipping many trees, rivers and mountains and rocks as sacred. Nature worship is not new or alien to us.

All our worries, our concerns about the ecosystem, eco-destruction and eco-criticism are all because in our anthropocentric arrogance we believe that we, human beings, are omnipotent, omniscient and the entire universe is there to serve us because we believe that we created god in our own image. It is time we realised that we are only predatory parasites on the skin of Mother Earth. Predatory as we prey on each other, and parasitic as we feed on Mother Earth

Mother Earth

Please listen to my ramblings here with an open mind. I respect all life on Mother Earth, including the seven billion human beings and all other animal beings. I also respect and accept that all beings have a right to believe in and practice their religions and traditions. Intentionally I will not insult or hurt the feelings of anyone.

We are all children of Mother Earth. Mother Earth gave us life. She nourishes us, provides all our needs while we are alive, and receives our bodies back into her. We come from her and go back into her. It is our life cycle, which may have given rise to a belief in rebirth and samsara.

That is why our ancestors worshipped Mother Earth as Mother Goddess, and held her as most sacred. Our biological Mother is the next most sacred. She is our Mother Earth at home. We all worship Mother Earth and thus all Nature. We call our land of birth as Motherland. You call her Bharath Mata. Worship of Mother Goddess goes back to the Harappan civilisation or even further back. Buddhists call Mother as the Buddha at home. There is Mother worship in almost all other religions, because She is the life-giver. Among the Jains we find Padmavathi, Ambika and even Thrishala Devi. Christians worship, Holy Mary, Mother of Jesus. In Sri Lanka we also worship Kannaki as goddess Pattini.

When we worship Mother Earth, we have to realise and accept that all that is on Earth is part of her, and belongs to her. She is the Mother of all life. Thus all our environment, our entire eco-system is Mother Earth, Gaia, the living earth.

Predatory Parasites

All our worries, our concerns about the ecosystem, eco-destruction and eco-criticism are all because in our anthropocentric arrogance we believe that we, human beings, are omnipotent, omniscient and the entire universe is there to serve us, because we believe that we created god in our own image. It is time we realised that we are only predatory parasites on the skin of Mother Earth. Predatory as we prey on each other, and parasitic as we feed on Mother Earth.

Man has become the most harmful invasive species in the world, from the time our ancestors began walking on their hind legs, using the forelegs for destruction and started migrating all over the world. Man became Bhasmasura. We try to deceive ourselves that Vishnu made him destroy himself. But he keeps coming back and will destroy Brahma and Mother Earth before he finally destroys himself.

Earthquakes are really Mother Earth writhing in pain as we keep on molesting her. Lava flowing from volcanoes is her blood from her injuries. We have to stop molesting her, and go back to worshipping her.

Dr. Shruti Das, tells us in her poem, ‘Of Mountains’:

I bled

when you tore my skin

and broke deeper.

The kind wind sucked away my blood

and your angry tools drowned my agony.

Yes, you could not reach up.

So you pulled me down.”

Worship Nature

We can worship nature, not in the way it was interpreted by our early ethno-centric anthropologists, but the way we worship our religious leaders, our parents, our teachers and our elders. Then we can still adhere to our faith, whether it be Hindu Dhamma, Buddha Dhamma, Islam or Sufi Dhamma, or Christu Dhamma.

We are all worshipping nature and Mother Earth, unconsciously or unintentionally, when we worship a statue, a building, a mountain or a rock, because they are all a part of nature, all made of what belongs to Mother Earth. All we have to do now, is to worship them intentionally.

In the beginning there would have been only nature worship, with Mother Earth as the Mother Goddess. Human beings would have been totally non-violent, as they would have gathered their fruits and vegetables without hurting any living creature. They would have been like the butterfly who taps the nectar from a flower without hurting the flower in any way. Early man, like all animals would have plucked a fruit or two to feed his hunger, but would not have shaken the tree down to make all the fruits fall, or cut down the tree for easy plucking of a few fruits.

Nature developed a really well-balanced ecosystem, which would always be in equilibrium, except for any geographical, climatic or biological changes, but getting back to a stable state very soon. Nature too follows Patticca samuppada, variously translated as Dependent co-arising, dependent origination or interdependent origination. In nature studies they are called cycles. Rain cycle, oxygen cycle and carbon dioxide cycle. All three cycles depend on trees. Trees depend on water, sunlight and carbon dioxide. Thus the trees depend on animals for the carbon dioxide, and the sun for energy and operating the water cycle. In India the worship of trees go back at least for 5,000 years, based on the evidence of the seals found at the Harappan sites. We still worship the same tree, as Asvattha or the Bodhi tree.

Bodhgaya, had been a sacred grove, long before Buddha attained enlightenment there. And Sujatha would have offered khir to Siddhartha Goutama, beliving him to be a tree deity. Recent archaeological excavations revealed that Lumbini too had been a sacred grove, where deep under the Maya Devi temple they have found probable evidence of pre-Buddhist tree worship.

It could have been a place of worship of a tree goddess or a Mother goddess, a symbol of Motherhood, for fertility and safe childbirth, and the sacred tree could have been a Sal or Asoka. In that case the space would have been appropriated at a later date, as a Buddhist sacred space with Buddha’s mother, Maya Devi as a Mother goddess, or a symbol of Motherhood.

Cosmic Tree

This sacred Asvattha tree is also called the ‘Cosmic Tree’, the axis mundi.

The rishis know of the tree Ashvattha

Rooted in heaven, its trunk growing earthwards,

Its leaves, each one, bringing forth the Vedas,

he who knows this, knows all.

(Bhagavad Gita XV, verse 1)

Krishna said, Ashvattha sarva-vrksanam..” (of all trees, I am the Ashvattha), (text 26, Chap. 10 Vibhuti-yoga, Bhagavad Gita)

Ashvattha is Vishnu. They are not two but one. The roots growing upwards is Parameshwara, the branches growing down is Maha Brahma, the leaves are the Vedas, and the trunk is the Samsara. Thus it is also called the Samsaravruksha and also Brahmavruksha’.

Mahabharata, Yea! for its leaves – Are green and waving hymns which whisper Truth! – Who knows the Asvatta, knows Vedas, and all”.

The Bo tree would have been held in high esteem because of its medicinal and life-giving powers, which were known in all countries where the tree was found. In our country, where herbal medicine had been in use for several thousand years, its value would have been known to our ancient physicians, like Ravana. When the bark, the leaves or the roots of a majestic ‘vanaspathi’ heals an illness, or saves a life, people would show their gratitude and respect for it.

Trees absorb carbon dioxide exhaled by animals, and also by man’s destructive acts. Trees release oxygen, which is needed by all living beings. Trees play a major role in the water cycle. We are totally dependent on plant life, even if we consider ourselves carnivores.

Plants Deserve To Be Worshipped

Often the Buddhists today do not practice what they believe in. Even the Theravada Buddhists today believe there had been 27 previous Buddhas, and that they had all attained enlightenment under a particular tree. If the Asvatta is sacred because Gautama Buddha sat under this tree, then the other 21 different trees should also be sacred, and should be respected and worshipped. They should never be cut down or destroyed. That could save half the forest cover in Buddhist countries.

There is a custom among the Hindu community in Sri Lanka, to plant a tree when a person dies. In our villages we had a custom of planting a tree when a child is born. These customs would have developed because a tree is a very prominent and a more permanent symbol of life.

In India we had three types of forests: Shrivan, Tapovan and Mahavan. Today we think that it is man-made plantations that gives us wealth and prosperity. There is no Shrivan around our villages to give us sustenance. We destroyed our ancient Tapovan and built concrete ashrams for meditation. Mahavan has been replaced by megacities and mega industries.

Let me quote a poem by a Sri Lankan Tamil poet, Karunakaran, translated by Somasunderampillai Pathmanathan:

The children

who used to scare parrots

that steal corn

are now toiling

with cement and metal

building a concrete desert

on the one-time paddy land…..”

I have always believed that there is a lot we can learn from King Asoka. Aśoka’s concern about the nature, the environment and natural resources is seen in the Delhi-Topra Pillar Edict. dāve anathāyq vā vihisāye vā no jhāpetaviye” forests must not be burnt either uselessly or in order to destroy (living beings).

It is only when at some time in history man tasted carrion, probably during a famine, that he got a liking for it and began to kill animals for his food. The killing brought out the violence and sadistic nature in man. Animal breeding caused a greater demand for animal feed, causing greater forest clearing and monoculture plantations.

(To be continued in the 22 February edition of the Harmony page.)

(The above was a plenary paper presented by the writer, at the International Conference on Language, Literature and the Anthropocene, held at the Berhampur University, India, in December 2019.The writer is an award-winning bilingual Sri Lankan novelist, poet and blogger. His work spans a critical study of King Ashoka, nine novels in English, six novels in Sinhala and a collection of poems, and numerous articles in newspapers, journals and magazines. He is the author of the first e-novel in Asia, ‘The Saadhu Testament’ (1998), and the first e-novel in Sinhala, ‘Vessan Novu Wedun’ (2003). He is the only Sri Lankan writer to receive the Sri Lankan State Literary Award for the best English novel thrice and was awarded the SAARC Literary Award in 2013. He considers himself a student of history and is currently working on a series of writings on the worship of trees, mountains and rivers.)

Courtesy NewsIn.Asia

Exam results are excellent but teacher R.M.Vasanthi feels the absence of financial rewards and job security.

Kotagala, February 15 (DailyFt.Harmony Page): R.M. Vasanthi is a Sinhalese lady who has very successfully taught Sinhala language to Tamil school kids in Kotagala, a plantation area in Central Sri Lanka for 13 years.

Here is Vasanthi’s story in her own words: I am a Sinhalese. I teach Sinhala as a volunteer teacher at the Kotagala Tamil Maha Vidyalaya. I have been the Sinhala teacher of this school for the past three years. These Tamil children are keen learners of Sinhala as their second language and this school currently has a 100% pass out rate for Sinhala for O/L exams.”

The Kotagala Tamil Maha Vidyalaya has got the best pass rate for Sinhala in the entire Nuwara Eliya district. Our students get As and Bs for Sinhala. Only around one student per year gets C which is the lowest grade we have got for Sinhala. I am employed and paid Rs. 10,000 per month for my teaching by the School Development Society. I hardly take the two days of leave that are allocated to me per month. But if I take more than two days of leave I have to take a salary cut.”

My whole teaching experience so far is 26 years. Before being assigned to the Kotagala TMV as the Sinhala teacher, I taught Sinhala at a tea plantation estate primary school in Kotagala for 13 years. I also teach Buddhism for Sinhala Buddhist students of all grades, at the C. Sariputhra Daham Pasala in Kotagala as a volunteer teacher. I am paid Rs. 5,000 a year for this service, and given an official uniform.”

I have three children. The oldest is doing her O/L’s. My husband is a security guard at the Rosita farm in Kotagala. We do not have a house of our own. My husband works for just Rs. 600 a day just so we can stay at the small quarters given by this workplace. If he is asked to leave this job at any point, we will have to go to the streets. Who can we tell all these troubles to?”

I am trying hard to be a permanent teacher with a better salary for the work I do. I love teaching Sinhala as a second language for Tamil students and I have proven my skills as a teacher where the lowest mark the children get is a C.”

When I did my A/L in the arts stream at the St. Gabriel Balika Vidyalaya in Hatton I had to walk over eight kilometres to and from school. These are arduous plantation areas. It was with utmost difficulty that I did my schooling and as a result I could pass only one subject. My parents were labourers in the tea estates. We struggled terribly with poverty and hunger. All I want now is to be a full-time teacher with a reasonable salary.”

Over 10 years ago I sat for the competitive exam for those who want to get a permanent job as teachers. The prerequisites were that the applicant had to have a degree or be associated with a Government-related job, which I was. I passed that exam. But when I faced the final interview I did not get a permanent teaching post. I do not know why. I have made appeals to the former Government.”

I hope someone answers the pleas of people such as us. It is after braving incredible odds in life that we do our service as Sri Lankans.”

It is with great joy that I teach these Tamil children who show such a great keenness to learn the Sinhala language. I know the value of learning the languages of this country. I have studied Tamil and I interact well with these Tamil children who are committed to braving life through education.”

By P.K.Balachandran/Daily Express

The US move is seen as arm twisting to get Sri Lanka to sign into the MCC compact and SOFA

Colombo, February 17: It is an indisputable fact that the United States uses human rights not for humanity’s sake but to further its strategic interests across the world. It’s recognition of human rights violations or its blindness to them is determined by its strategic needs.

For example, to retain India as a strategic partner in its fight against emerging eastern power China, the US is turning a blind eye to Narendra Modi’s oppression of the Kashmiris, the lynching of Muslims and the anti-Muslim citizenship law in India. Modi, who was barred from the US after the Gujarat anti-Muslim carnage in 2002, was white washed after he became India’s Prime Minister and signaled a pro-US tilt. The US ignored the 2002 carnage and lifted the ban on him. That the US is highly biased in its application of human rights principles is evident in the way it tolerates gross violations by the Saudi and Israeli governments.

On Thursday, the US Secretary of State Mike Pompeo banned the entry of the Sri Lankan army chief Lt.Gen.Shavendra Silva into the US, for allegedly committing war crimes” when he was one of the frontline commanders of the army in the last phase of the war against the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) in 2009.

It is noteworthy that the ban should come eleven years after the war and when there is a government in Colombo which is branded in the West as pro-China”.

Though the UN Human Rights Council (UNHRC) in Geneva was seized of the issue of war crimes” in Lanka from 2009, there was no punitive action against Lanka between 2015 and 2019 when there was a pro-West government in Colombo headed by Prime Minister Ranil Wickremesinghe. In fact, between 20015 and 2019, the annual resolutions of the UNHRC on Lanka became progressively mild.

MCC and SOFA

The US got the Wickremesinghe regime to seriously consider entering the Millennium Challenge Corporation Compact (MCC) to digitalize land records with the ultimate aim of making private land saleable to foreigners. But this was bitterly opposed by Lankan nationalists. Despite opposition, the Wickremesinghe government got cabinet approval for the MCC. However, it could not implement the decision because it lost the November 2019 Presidential election to the nationalist candidate Gotabaya Rajapaksa. The Gotabaya government put the decision on hold and set up a committee to study the MCC’s compact from the Sri Lankan angle and also its performance in other countries.

The other pact which the US tried to push down Lankan throats was the Status of Forces Agreement (SOFA) and an expanded version of the already existing Access and Cross Services Agreement (ACSA). When the details came out, Sri Lankan nationalists were up and arms. SOFA and the new ACSA severely abridged Sri Lanka’s sovereignty. US troops coming to and operating in the island were to be governed by US and not Sri Lankan laws. The Gotabaya government completely rejected SOFA leaving the US peeved.

Pressure To Sign MCC and SOFA

The US State Department then sent Alice Wells to apply pressure on President Gotabaya to accede to the MCC and SOFA in toto, but the Lankan President stuck to his guns.

With the UNHRC to begin its session in late February, the US Secretary of State Mike Pompeo thought the moment was opportune to manifestly and tellingly twist Colombo’s arm by announcing the designation of Lt.Gen Shavendra Silva.

Tamils Welcome Ban

While the majority Sinhalese are irked by the ban on a war hero” who rid the country of terrorism, the minority Tamils have welcomed it. The Tamil National Alliance (TNA) issued a statement recalling that it had, in August 2019 itself, condemned Lt. Gen. Silva’s appointment as Army Commander due to allegations of war crimes, crimes against humanity and human rights violations against him.

The TNA said that it hopes that the ban will open the eyes of the Lankan Government, which had opposed taking accountability measures even ten years after the war. We consider this as a minor improvement as a result of continuous protests by the war-affected Tamil people,” the TNA said

Hostility in Colombo

However, the majority Sinhalese and the government deplored the ban as a violation of Lankan sovereignty and that too on specious grounds. US Ambassador Allaina B. Teplitz was summoned by Foreign Minister Dinesh Gunawardena on Sunday to be told about Lanka’s displeasure.

A press release from the Foreign Ministry said: The Government reiterates that Lt. Gen. Shavendra Silva was appointed as the Commander of the Army by the then Head of State, taking into account his seniority and that there were no substantiated or proven allegations of human rights violations against him. His elevation as the Acting Chief of Defense Staff by the current Head of State President Gotabaya Rajapaksa, was on account of his being the senior most serving military officer.”

While the timing of the imposition of this travel restriction 6 months after Lt. Gen. Silva’s appointment as Army Commander is of concern, it is disappointing that a foreign government should question the prerogative of the democratically elected President to call upon persons with proven expertise to hold key positions on national security related matters.”

The Government of Sri Lanka requests the United States to verify the authenticity of the sources of information and to review its decision,” it added.

UNHRC Session

The Sunday Times said that it was significant that the ban should come days before the UNHRC was to issue its report on Sri Lanka. The UNHRC report is expected to call for an International Court of Inquiry” to probe alleged war crimes in Sri Lanka.

The US had designated Gen. Silva on the basis of credible information” of his involvement, through command responsibility, in gross violations of human rights, namely extrajudicial killings, by the 58th Division of the Sri Lanka Army during the final phase of Sri Lanka’s Civil War in 2009. Pompeo made the declaration under Section 7031(c) of the Department of State, Foreign Operations, and Related Programs Appropriations Act.

But the Lankan Foreign Ministry said the charges against Gen.Silva were based not on independently verified information but on unverified” information.

They had been compiled, not on the basis of a filed study by independent observers, but on accounts of refugees and Tamil politicians with a vested interest. While the UN and Western agencies had said that 40,000 to 70,000 had been killed in the last phase of the war, government censuses commissions of inquiry put the death toll at around 8000. The latter estimate is more or less borne out by the fact that out of the population of 300,000 in the war zone, 290,000 had been evacuated and housed in camps on the border of the war zone.

Meanwhile, in the UN Security Council, Lankan Ambassador Kshenuka Senewiratne said that the actions of the Sri Lankan security forces during the conflict were against a group designated as a terrorist organization by many countries (including the US), and even described as ruthless by some. They were not aimed at any community in the country.

She spoke about the modus operandi of suicide attacks adopted by the LTTE, which for the first time in history, deliberately targeted civilians using its human bombs.

Consequences

In an email to the Sunday Times the US embassy in Colombo said the ban on Gen.Silva does not place additional restrictions on security assistance or military engagement in Sri Lanka nor does it represent a shift in policy or desire to limit engagement more broadly with the government and people of Sri Lanka”.

It will not have any impact on military-to-military cooperation such as training and joint operations, economic/technical assistance and trade, the embassy added. But Sri Lankans wonder how cooperation is possible if their army chief was humiliatingly designated?

Advantage For China

The designation of the Lankan army chief, who is considered a war hero in the 30 year battle against Tamil terrorism, will gravely damage America’s relations with Sri Lanka, where no political party of the majority Sinhalese community will support a measure which will harm their interests.

Deemed as a hostile act, the designation will nullify any prospect of the US succeeding in getting the Sri Lankan government to sign the MCC SOFA pacts, which the US has been very keen on to get control over Sri Lanka’s land and security.

The designation will be counterproductive also on account of the fact that it will drive Sri Lanka further into the hands of China which is America’s Number One enemy in the Indian and the Pacific Ocean region. And when Sri Lanka veers more towards China, it will be disadvantageous to India also given its deep strategic interest in the island nation.

(The featured picture above shows Lankan Foreign Minister Dinesh Gunawardena talking to US Ambassador Alaina Tiplitz)

Courtesy The Island

The Sri Lanka Podujana Peramuna (SLPP) and the Sri Lanka Freedom Party (SLFP) will contest the upcoming general election under the alliance – Sri Lanka Nidahas Podujana Sandanaya”.

SLPP General Secretary Attorney-at-Law Sagara Kariyawasam stated that the alliance will contest the election under the symbol of the ‘flower bud’ (Pohottuwa).

Prime Minister Mahinda Rajapaksa has been named as the Leader of the alliance while former President Maithripala Sirisena will serve as its Chairman.

Former Minister Basil Rajapaksa has been named as the General Secretary of the new alliance while minister Dinesh Gunawardena has been named as Deputy Chairman. 

Minister Wimal Weerawansa and State Minister Dayasiri Jayasekara have been named as the National Organisers of the alliance with MP Udaya Gammanpila serving as Vice Secretary and Mahinda Amaraweera and Deputy Secretary. 

Tissa Vitharana, Vasudeva Nanayakkara and D.E.W. Gunasekara have been named as Vice Chairmen of the alliance. 

Speaking to reporters outside the Elections Secretariat in Colombo, Kariyawasam stated that they handed over the relevant documents to the Elections Commission today (17) in order to register the political alliance. 

He said the alliance will be named ‘Sri Lanka Nidahas Podujana Sandanaya’ and confirmed that it will contest under the symbol of the ‘flower bud’, which is the symbol of the SLPP. 

SLFP General Secretary Dayasiri Jayasekara stated that the alliance is formed by the SLPP, SLFP and 9 other political parties. 

He said that SLPP will be the main constituent party of the alliance and that the SLFP signed as the second political party.

උපුටා ගැන්ම  හිරු පුවත්

MCC අභියෝගතා සමායතන ව්‍යාපෘතිය හෙවත් ඇමරිකානු මිලේනියම් චැලෙන්ජ් කෝපරේෂන් ගිවිසුම අධ්‍යයනය සඳහා පත් කළ විද්වත් කමිටුවේ මූලික වාර්තාව අද පස්වරුවේ ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ වෙත භාර දෙනු ලැබුවා.

අදාළ සිව් පුද්ගල කමිටුව පත් කෙරුණේ පසුගිය දෙසැම්බර් 18 වන දා කැබිනට් මණ්ඩලය ගනු ලැබූ තීරණයකට අනුවයි. කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ ආර්ථික විද්‍යාව පිළිබද මහාචාර්ය ලලිතසිරි ගුණරුවන්ගේ සභාපතීත්වයෙන් යුත් කමිටුව පසුගිය ජනවාරි 1 වන දා සිට ක්‍රියාත්මක වූ අතර, එය විවිධ පාර්ශව කණ්ඩායම් සහ පුද්ගලයන් වෙතින් ලබා ගත් තොරතුරු සමාලෝචනයට ලක් කරනවා.

මිලේනියම් චැලෙන්ජ් ගිවිසුම අධ්‍යයනය කෙරෙන කමිටුවේ පූර්ණ වාර්තාව මාස 4ක් ඇතුළත ලබාදීමට නියමිතයි.

මේ අතර, රුපියල් බිලියන 367ක මුදල් ප්‍රතිපාදන ලබා ගැනීම සඳහා අතුරු සම්මත ගිණුමට රජය ඉදිරිපත් කර ඇති සංශෝධනයට අදාළ යෝජනාව රජයේ මුදල් කාරක සභාව විසින් හෙට පාර්ලිමේන්තුවේදී සලකා බලන බව පාර්ලිමේන්තුවේ සන්නිවේදන දෙපාර්තමේන්තුව නිවේදනය කළා.

කාරක සභාව විසින් එය අනුමත කිරීමෙන් පසු අදාළ යෝජනාව ලබන 20 වන දා පාර්ලිමේන්තු විවාදය සඳහා ඉදිරිපත් කෙරෙනු ඇති

උපුටා ගැන්ම  හිරු පුවත්

එළඹෙන මාර්තු මාසයේ ලැබෙන පළමු වන අවස්ථාවේදීම පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර මහ මැතිවරණය පැවැත්වීමට අපේ්ක්ෂා කරන බව අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ පවසනවා.

අග්‍රාමාත්‍යවරයා මේ බව කියා සිටියේ බදුල්ල – ඇටැම්පිටිය ප්‍රදේශයේ අද පැවති උත්සවයකට එක්වෙමින්.

උපුටා ගැන්ම  හිරු පුවත්

එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්‍රමුඛ නව සන්ධානය මෙතෙක් පිහිටුවීමට නොහැකි වී ඇති අතර ඔවුන් මහමැතිවරණයේදී තරඟ කරන ලකුණ සම්බන්ධයෙන් ද පවතින්නේ මතභේදකාරී තත්ත්වයක්.

එවැනි පසුබිමක සිරිකොත පක්ෂ මූලස්ථානයේ අද පැවති මාධ්‍ය හමුවට එක්වෙමින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී වජිර අබේවර්ධන සඳහන් කළේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අලියා ලාංජනය කිසිවෙකුටත් උකසට තැබිය නොහැකි බවයි.

කෙසේ වෙතත්, නව සන්ධානය සඳහා අලියා ලකුණ ලබා ගැනීමට නොහැකි වුවහොත් වෙනත් ලාංඡුනයක් යටතේ තරඟ කරන බව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අජිත් පී. පෙරේරා ප්‍රකාශ කළා.

ඔහු මේ බව කියා සිටියේ හොරණ ප්‍රදේශයේ අද පැවැති උත්සවයකට එක්වෙමින්

මේ අතර, දේශප්‍රේමී එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ ව්‍යවස්ථාව අනුව එහි ලාංඡනය හදවත බැවින් වෙනත් කිසිදු පක්ෂයකට හදවත ලාංඡුනය යටතේ ඉදිරි මහ මැතිවරණයට තරඟ කළ නොහැකි බව එම පක්ෂයේ ප්‍රධාන ලේකම් සුගත් හේවාපතිරණ පවසනවා.

ඔහු මේ බව කියා සිටියේ එම පක්ෂය ලියාපදිංචි කිරීම සඳහා මැතිවරණ කොමිසමට පැමිණීමෙන් පසු මාධ්‍ය වෙත අදහස් දක්වමින්.

උපුටා ගැන්ම  හිරු පුවත්

වෙළඳ පොළේ එළවළු මිල ඉහළ ගොස් ඇති බවට එක්සත් ජාතික පක්ෂ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මුජිබර් රහුමාන් මහතා කළ ප්‍රකාශය අසත්‍ය බව දඹුල්ල ආර්ථික මධ්‍යස්ථාන වෙළඳ ප්‍රජාව පවසනවා.

දඹුල්ල ආර්ථික මධ්‍යස්ථාන පරිශ්‍රයේ අද කැඳවා තිබූ ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවකදී ඔවුන් මේ සම්බන්ධයෙන් කරුණු අනාවරණය කළා.

සිරිකොත පක්ෂ මූලස්ථානයේ ඊයේ පැවති ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවකට එළවළු මල්ලක්ද රැගෙන පැමිණි පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී මුජිබර් රහුමාන් මහතා වෙළඳ පොළේ එළවළු මිල ගණන් විශාල වශයෙන් ඉහළ ගොස් ඇති බවට රජයට චෝදනා කළා.

මේ සම්බන්ධයෙන් දඹුල්ල ආර්ථික මධ්‍යස්ථාන වෙළඳ ප්‍රජාව අද ප්‍රතිචාර දැක්වූවා.

එළවළු මිල ගණන් සම්බන්ධයෙන් පාරිභෝගිකයන් සහ වෙළෙන්දන් මෙලෙස අදහස් දැක්වූවා.

පිවිතුරු හෙළ උරුමය අද කැඳවා තිබූ ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවේදීද මේ සම්බන්ධයෙන් අදහස් පළ වුණා.

H. L. D. Mahindapala

Dr. Murugar Gunasingam is a path-breaking and indefatigable Tamil historian who earned his doctorate based on his exploratory history of the Jaffna Tamils of Sri Lanka. He undertook this mission of discovering the history of Jaffna when he first realised that no one had ever written a truly comprehensive history of the Tamil nation in Sri Lanka.” (Preface – Primary Sources For The History Of The Sri Lankan Tamils, World-Wide Search, 2005.). In 1995 he was awarded a scholarship by the Sydney University, Australia, to undertake research for a doctorate in history”.

He was guided in this mission by leading Tamil historians like Prof. S. Arasaratnam.  He was also inspired by Prof. K. Indrapala, the controversial Tamil historian who like most Tamil historians endeavoured to write a Jaffna-centric history. He shocked his admirers and students of history when he recanted his earlier doctoral thesis documenting the history of the Tamils starting from the 12^th century. This thesis did not sit well with the Tamil who thought they had made history from the dawn of history”. In his new thesis written after he was virtually driven out of his Chair in History at the Jaffna University he fell in line with the political agenda and the Tamil history” laid out in the Vadukoddai Resolution of 1976 – the ultimate manifesto ever of the Jaffna Tamils. The conventional political mission of Tamil historians has been to claim that they were the original pioneers, as stated in the Vadukoddai Resolution, who laid the foundation for the evolution of the history of Sri Lanka. 

 Armed with the Sydney University scholarship Dr. Gunasingam went on a world-wide search for evidence of the role played by the Tamils in building a truly comprehensive history of the Tamil nation in Sri Lanka”. Though his mission is commendable there is an irony in it. History by its intrinsic nature is found in the soil on which it is made. But he goes around the world to look for it. At the end he wrote that no overall or comprehensive history of the Tamils in Sri Lanka has yet been written.” (p, 25 – Primary Sources For The History Of The Sri Lankan Tamils, World-Wide Search, 2005.).

Tamils are a proud community obsessed with history. They believe fervently and somewhat arrogantly in a glorious past of their own. Of course, their imagined past is far in excess of the historical realities. In fact, they base their modern politics for a separate state / self-determination /federalism etc., on their imagined history. So far, their attempts to rewrite a Jaffna-centric history have ended up as a lame exercise in trying to make a mountain out of a mole hill. So the news that they do not have an overall or comprehensive history of the Tamils in Sri Lanka” is not surprising though it must be upsetting and threatening their imagined history from which they derive political sustenance for an Eelam, a separate state, etc.

Jaffna-centric history has been written essentially to advance their politically motivated thesis which claims that they are the inheritors of a grand past from the dawn of time”. This raises a critical question: If they do have the tangible glorious past why is it that they do not have a comprehensive history put together by anyone even as late as 2005? Can a nation/community have a great past without anyone documenting the existence of it? Is the vacuum in their history because the gap between the imagined past and the known historical realities cannot be filled with the kind of credible evidence needed to substantiate their claims of greatness? Isn’t this search for a past driven by current politics labouring incessantly to establish a separate state?

In the post-Vadukoddai Resolution period the re-writing of Jaffna-centric history has grown into a kind of semi-industry to boost the contemporary political ego filled with yearnings for the glorification of a history that never existed.  Like most other Tamil and pro-Tamil theoreticians Dr. Gunasingam’s writings confirm amply that his research has been to find evidence of a past that would give credibility to a new Tamil identity that would elevate their status to justify their imagined history. Like Prof. Indrapala he is looking for the affirmation of a positive Tamil Identity” and he pleads with the entire Tamil community and especially expatriate Tamils across the world, to act on the matter without any further delay.” But nothing substantial has been dug up from the past since he presented his research to fill the vacuum in the history of the Tamils.

Coming from a leading Tamil scholar who had searched almost all the available sources of the world for evidence of the Tamils in Sri Lanka – Portugal, Holland, India, UK, USA etc– his statement must be taken as a definitive judgement. After his global search his conclusion is startling.  He says categorically that  the most important single shortcoming at this time is that no historian, or archaeologist or even a social scientist, whether Sinhalese, Tamil or Western scholar has written complete or comprehensive account of the history of the Tamils in Sri Lanka.” (pp. 20-21 – Ibid). He admits that there  were bits and pieces written about Jaffna but no one has written an overall history giving a panoramic view of their past. This news is bound to explode and deflate the heads of the Tamils like a bloated balloon pricked by the point of a needle. Bang!

The reverberating sound must be unnerving because, like all records of history, this revelation has serious political implications. The perennial problem of the Tamils is that their scanty history pales into insignificance when pitted against the monumental achievements of the Sinhala-Buddhist civilisation, or the classical Tamil history of S. India. When they go for self-determination they realise that they do not have the requisite history, either in quality or the quantity of the Sinhala-Buddhist history, to justify their exaggerated claim for a separate state.

Historian Gunasingam puts it starkly in the following paragraph: Sri Lankan Tamils possess their own language, religion, culture and tradition and a glorious past which should enable them a strong national identity. However, to achieve self-determination successfully, they lack a sense of historical identity to support their claims for political rights. So, again, why is that the Tamil people have failed to preserve and promote their history as the Sinhalese people have so successfully accomplished?” (p.14 – Ibid).

Why, indeed! Unlike the Jaffna Tamils the Sinhalese do not have to labour that much to discover their past. Nor do they have to dig deep, or run  around the world looking  for  their history. It is there almost on the surface for anyone to see. Whatever is found out in the world merely corroborates the visible, recognisable, and monumental history of the Sinhala-Buddhists.  The failure of the Tamils to match their scanty history with that of the grand history of the Sinhala-Buddhists makes them feel inadequate. So they have been consistently filling the grim vacuum with their imagination, or denigrating the Sinhala-Buddhist history, or claiming that the Sinhala-Buddhist history is in reality the history of the Tamils.

The lack of an impressive and a credible history first hit them during the British period when pioneering British archaeologists, surveyors and explorers discovered the monumental achievements of the Sinhala-Buddhist buried under the jungle tide. Each discovery of the Sinhala-Buddhist culture, civilisation and heritage elevated the achievements of the Sinhala-Buddhist founding fathers to new heights. Oriental scholars from West were scrutinising every ola leaf found in temples, every page of history they could lay their hands on to study minutely the glories of the Sinhala-Buddhist past.

The Tamils had no comparative history or records in Jaffna. Their scholars like Arumuka Navalar and C. V. Thamotherampillai went to the Madras (Tamil Nadu) to unearth the hidden treasures written in Tamil. If they had a recorded history in Jaffna they would not have gone to Madras and ferreted old texts from house to house. Dr. Gunasingam followed in the footsteps of Arumuka Navalar and Thamotherampillai looking for Tamil history and glory outside Jaffna because they could not find it inside Jaffna. The first two Tamil explorers earned a reputation by discovering the hidden literature of the Tamil classical era and publishing them in Jaffna with the first printing press. With the dawn of the 20^th century Jaffna Tamils discovered that they had neither Tamil classics to their credit coming out of their run-of-the mill past nor new dazzling creations of their own in contemporary times.

The usual excuse of Tamil historians / researchers is that there are gaps in the Jaffna-centric history because not enough of research has been done to re-discover their glorious past.  But a substantial degree of research has been  done to discover their  glorious past and to date they have drawn a blank.

In the absence of a great classical past the Saivite Jaffna Vellalas (SJVs) – the supreme masters who ruled Jaffna with an iron fist — took to boasting about the slight variations in the Jaffna Tamil accent which they consider to be purer than the S. Indian variety.  The Jaffna Tamils like to claim superiority over the Tamil Nadu Tamils with their quaint accent leaning towards the traditional past. They also take pride in the overall linguistic culture which is not corrupted by the pop culture of Tamil magazines and the cinematic vulgarisms of Tamil Nadu.  Other than that the Jaffna Tamils have been dwarfed by the gigantic achievements of the classical Tamil culture of the S. India and the Sinhala-Buddhist civilisation in Sri Lanka.

What is absolutely clear from the judgment of Dr. Gunasingam on the Jaffna-centric history of the Tamils of Sri Lanka is that they have gone around the world in search of a history to boost their contemporary politics. The lack of a comprehensive and authoritative history of Jaffna Tamils has left room for imaginative versions to take root in the minds of the Jaffnaites, especially among the SJVs. The Tamil historians are faced with the serious problem of not finding any monumental material buried in their past to back up their claims for a grand history in Sri Lanka. So they are scouring all the world-wide archives / libraries for evidence. It is an urgent need to justify their claim for a separate state. Dr. Gunasingam wrote: It is now clear that the exploration of primary sources relating to Sri Lankan Tamils throughout the world is crucial given the current political situation of Tamils in Sri Lanka.” (p. 28 – Ibid).

This clarifies the relationship between Tamil politics and their history: they need history to boost their politics. In the absence of a past that could match either  the Tamil classical period or  the monumental achievements  of the Sinhala-Buddhist civilisation the Jaffna Tamils, sandwiched  between the two,  have come to accept the Vadukoddai Resolution of 1976 as their genuine history. It is simple. It is concise. It is easily digestible and, above all, politically oriented to justify their mono-ethnic extremism with wild distortions of the available records.

By and large, Jaffna-centric history aims to justify the manufactured rationale outlined in the Vadukoddai Resolution.  It is the most significant declaration of the Jaffna Tamils filled with overblown nationalistic rhetoric. It reveals mostly the imaginative capabilities of the SJV elite than the hardcore realities of the history of Jaffna. It is a pure political document spiced with distorted perspectives and historical inaccuracies put together to demonise the Sinhala-Buddhists as enemies of the Tamils. It glorifies an imaginary past — from the dawn of time”, it claims –with the sole aim of downgrading the pioneers of the mainstream. The lack of a creditable history of Jaffna is a thundering blow to the inflated egos of the SJVs who have been the main authors of their exaggerated history.

In this background the first mission of the Jaffna University should have been to provide an authoritative history to (1) give the world a comprehensive and scholarly account of the Tamils of Jaffna and (2) guide the thinking of the Jaffnaites to prevent them from running wild with the likes of Prabhakaran – the modern reincarnation of Sankili who had killed more Tamils than all the others put together, according to Tamil leaders. A nation / community that hero-worships a pathological killer” (James Jupp of ANU) like Prabhakaran must consist of like-minded political animals with no respect for humane or civilized values.  Great societies and histories were not built on the perverse politics of Hitlers, Pol Pots or Prabhakarans. The Germans and the Cambodians have rejected their evil past. But the Jaffnaites continue to cling on to the killer cult of Sankili who massacred 600 Tamils simply because they were Christians who owed allegiance to the King of Portugal. 

Elevating Prabhakaran to the pinnacle of the political culture of Jaffna is a sad reflection of the dehumanised values of the Jaffnaites. The South also had their Prabhakaran in the evil figure of Rohana Wijeweera, the JVP fascist killer. But he has been cast into the dustbin of history. His successors are still struggling to regain respectability from the victims of the evil politics of JVP killers. But Jaffnaite political culture continue to consider the Sankilli cult of Prabhakaran as a liberating force.  The fundamental flaw in the history of  Jaffnaites  is the absence of a respectable  hero. That is the tragedy of Jaffna. The towering figures of their history consists of unrepentant killers like Sankilli and Prabhakaran. They revel in the cult of death and hatred of the other.

Prabhakaran is the spit image of Sankilli. Sankilli is on record of being the first mass murderer of Tamils. He also put on record the first ever ethnic cleansing by driving out the Muslims and the Sinhalese. Prabhakaran followed his example. Sankili institutionalised mono-ethnic extremism. He relentlessly consolidated fascist tyranny as the way of life in Jaffna. He established violence as the supreme political culture eliminating all opposition / diversity in the name of Tamil supremacy.

It is this history that the Jaffna University refuses to confront. It is also aware that it has to deal with the subhuman casteist culture of the Vellalars. If my memory serves me right, it was Prof. Ratnajeevan Hoole who exposed the heinous academic crime of Jaffna University suppressing research on the evils of Vellalar casteism.  It is also the only university that evicted a Vice-Chancellor because he was from a low-caste. As stated earlier, it has the notoriety of driving out its first professor of history for authoring a history that did not justify their political agenda. It also has the scandalous reputation of promising female students an A” for a lay.

This, in many ways, explains why the Jaffna University has failed to produce an authoritative history. It was established in 1972 by Mrs. Sirimavo Bandaranaike. Nearly fifty years have gone by and Jaffna University has yet to produce a history of their own people. Why? Obviously, they are scared of facing the grim record of their past. So they resort to their usual game of diverting attention to  the Sinhalese. Their favourite game is to blame the history of the Sinhala-Buddhists.

Jaffna jingoism has been the primary force driving the SJVs to power in peninsular politics. There is no politics in the peninsula without Jaffna jingoism. In this tradition attacking the Mahvamasa has been their usual tactic.

When will the Jaffnaites grow up and face their past that frightens them so much?

Dr. Daya Hewapathirane

There are a series of publications based on in-depth studies on USA involvement in State Terrorism. The following are highlights on the contents of two of the prominent publications:

1) State Terrorism and Neoliberalism (2009), by Dr. Ruth Blakeley, Professor (University of Kent)

2) State Terrorism and the United States: From Counter-insurgency to the War on Terrorism” (2004) by Frederick H. Gareau (Professor Florida State Univ.)

State Terrorism and Neoliberalism (2009)

Author: Dr. Ruth Blakeley (University of Kent)

This is a book that explores the direct and active involvement of the USA in state terrorism in other countries. The book explores state terrorism as used by USA and European imperialists to secure territory and to defeat national liberation movements. It enumerates the use of state terrorism by the US throughout the Cold War to defeat political movements that would threaten US elite interests. It assesses the deceitful and atrocious  practices of the USA and most European states in the ‘War on Terror’, showing that these so-called democracies, have been active in state terrorism, including through extraordinary rendition.

Several scholars have accused the United States of conducting state terrorism. According to them, state terrorism is used to protect the interest of capitalist elites, and the U.S. organized a neo-colonial system of client states, co-operating with regional elites to rule through terror. Western liberal democracies, as former imperial powers, frequently used terrorism in the invasions and occupations of their colonies.

This book shows how the international media tends to ignore this deplorable of USA and other so-called Northern democracies. Media appears to be focusing instead on terrorist threats to US and Northern interests from illiberal actors. The book accounts for the absence of USA and Northern state terrorism from many terrorism studies and popular media reports.

Given the fact that USA and its western allies have been active in supporting international terrorism, it is understandable why the USA accuses the government of Sri Lanka and its heroic armed forces, for successfully countering the three decades long menace of Tamil terrorism in Sri Lanka, and for eradicating terrorism for good, especially with the elimination of the ruthless Tamil terrorist leadership in 2009, despite, perhaps the direct but definitely the indirect support they received from USA and its allies including the misled so-called Tamil expatriates who sought refuge in the West. .

State Terrorism and the United States: From Counter-insurgency to the War on Terrorism” (2004)                    Author: Frederick H. Gareau (Professor: Florida State University.)

In this widely read book by Professor Frederick H. Gareau, what is highlighted is the continuous support that the USA government has given right-wing dictatorships that committed terrorism especially during the cold war and war on terrorism. Washington’s support for state terrorist regimes typically has taken the form of training their troops in counterinsurgency,” now counter-terrorism,” and by providing funds and loans, military equipment, and diplomatic backing. The study indicates that Washington helped the Saddam Hussein regime and the apartheid regimes in South Africa successfully develop weapons of mass destruction. The author rejects the narrow definition of terrorism insisted on by Washington that exempts terrorism committed by governments (state terrorism) from the definition, and for political reasons restricts the term solely to the private terrorism committed by private individuals or non-governmental organizations.

USA support for terrorists has been prominent in Latin America, the Middle-East, and Southern Africa. USA provided weapons, training, and extensive financial and logistical support to the Contra rebels in Nicaragua, who used terror tactics in their fight against the Nicaraguan government. USA provided training, arms, and funds to terrorists among the Cuban exiles. Among the reasons given to justify such support include destabilizing political movements that might have aligned with the Soviet Union during the Cold War, including popular democratic and socialist movements. Support was also geared toward ensuring a conducive environment for American corporate interests abroad, especially when these interests came under threat from democratic governments.

Other Selected Publications on USA involvement in international terrorism

1). The Darkest Sides of Politics, State Terrorism, Weapons of Mass Destruction and organized Crime (2017), by Jeffrey M. Bale

2)Contemporary State Terrorism – Theory and Practice (2009),   by Richard Jackson, Eamon Murphy, Scott Poynting

3)The Political Economy of Human Rights (1979),by Noam Chomsky and Edward S. Herman 

4)The Real Terror Network (1985) by Edward S.Herman 

5) State Violence and Genocide in Latin America, The Cold War Years(2009), by Marcia Esparza, Henry R. Huttenbach, Daniel Feierstein

6) Counter-Terrorism and State Political Violence- The War on Terror (2012) by Scott Poynting, David Whyte

7) Evaluating Counter-terrorism Performance – A comparative Study (2011) by Beatrice de Graaf

8) Western State Terrorism (1991) by Alexander L. George

9) America’s Other War (2005) by Doug Stokes

Dr. Daya Hewapathirane

ආචාර්ය වරුණ චන්ද්‍රකීර්ති

පාර්ලිමේන්තුවේ අතවරයට ලක් වීමෙන් පසු …

අපේ පාර්ලිමේන්තුවේ අය නිතර නිතර ආරවුල් ඇති කර ගන්නවා. සමහර විට ගහ මරා ගන්නවා. නූගත් කියලා සම්මත ටික දෙනෙක්ගේ නැහැදිච්චකම හින්දා එහෙම වෙන බවක් තමයි මමත් හිතාගෙන හිටියේ. ඒත් ජනවාරි 21 දා සහ පෙබරවාරි 6 දා පාර්ලිමේන්තුවේ දී මම සහභාගී වෙච්ච රැස්වීම් දෙකට ඇවිල්ලා හිටියේ උගත් කියලා සම්මත පිරිසක්. ඒ රැස්වීම් මෙහෙයවන වැඩේ කළෙත් එහෙම පිරිසක්. ජනවාරි 21 වැනි දා රැස්වීම කැඳවලා තිබුණේ පාර්ලිමේන්තුවේ අධ්‍යාපන සහ මානව සම්පත් සංවර්ධනය පිළිබඳ ආංශික අධීක්‍ෂණ කාරක සභාවයි කාන්තා සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ ආංශික අධීක්‍ෂණ කාරක සභාවයි ඒකාබද්ධ වෙලා. පෙබරවාරි 6 වැනි දා රැස්වීම කැඳවලා තිබුණේ පාර්ලිමේන්තුවේ අධ්‍යාපන සහ මානව සම්පත් සංවර්ධනය පිළිබඳ ආංශික අධීක්‍ෂණ කාරක සභාව තනියම.

මේ රැස්වීම් තියන්නේ ඒවාට මුල් වෙලා ඉන්න උගත් කියලා කියන කට්ටියගේ බලහත්කාරකම පෙන්නන්න කියලා තමයි මට නම් හිතෙන්නේ. ඒ රැස්වීම් මෙහෙයවන අයටත් ඒවාට සම්බන්ධ වෙන බහුතරයටත් තියෙන්නේ එකම න්‍යාය පත්‍රයක්. ඒවාට අපිව කැඳවන්නේ ඔන්න අපි හැමෝටම තැනක් දුන්නා” කියලා රටට කියන්න. ඒත් ඒවාට යන අපිට විනාඩි තුන හතරකට වඩා කතා කරන්න දෙන්නේ නෑ. ඒ දෙන වෙලාව මැද්දටත් පැනලා මේ අය තමන්ගේ උගත්කමේ බලහත්කාරකම පෙන්නනවා.

පෙබරවාරි 17 වැනි දා සඳුදා තවත් රැස්වීමක් තියෙනවා. ඒකට මටත් එන්න කිව්වා. ඒත් ඒ රැස්වීමට යන අදහසක් මට නෑ. එතැනට ගිහිල්ලා අපේ අදහස් කියන්න ඉඩක් ලැබෙන්නේ නැතිනම් අපි මොකට ද ඒ රැස්වීම්වලට යන්නේ?

මේ රැස්වීම්වලට පදනම් වෙලා තියෙන්නේ හතේ අපේ පොත” කියන නමින් අපේ පොඩි ළමයින්ට ලබා දීපු ලිංගිකත්ව අධ්‍යාපනික අතිරේක පොත. මේක ලියලා තියෙන්නේ බොහොම උගත් වෛද්‍යවරු තුන් දෙනෙක් එකතු වෙලා. මේ පොතේ කිසිම වැරැද්දක් නෑ” කියන සහතිකය අපේ පූජ්‍ය අකුරැටියේ නන්ද නායක ස්වාමීන්වහන්සේ විසින් ලබා දෙනවා මම අහගෙන හිටියා.

පොතේ කිසිම අඩුවක් නෑ කියන උපකල්පනයේ පිහිටලා අපි මුලින් ම මේ ගැන ටිකක් මතුපිටින් විමසලා බලමු.

මේ පොතේ අන්තර්ගතය පිටු 20 ක් පුරා (2 වැනි පිටුවේ ඉඳලා 21 වැනි පිටුව දක්වා) පෙළ ගස්සලා තියෙනවා. පොත ලියලා තියෙන්නේ දෙබස් ස්වරූපයෙන්. ඒ කතාවට ළමයි පිරිසක් සහ අඩු ගණනේ වැඩිහිටියන් දෙන්නෙක් සහභාගී වෙනවා. මේ අය සම්බන්ධ වෙච්ච දෙබස් 150 ක් පොතට ඇතුළත්. කතා බහට සම්බන්ධ වෙන චරිත ප්‍රමාණය 21 ක්. පොතේ අඩුපාඩු තියෙනවා කියලා හිතුවොත් ඒ චරිත ප්‍රමාණය 19 ක්. මේ විදිහේ අඩුවක් වෙන්නේ පොතේ තියෙන විහන්ගා, විහංගා, ලිහිණි සහ ලිහිනි කියන චරිත හතර ඇත්තෙන්ම චරිත දෙකක් කියලා හිතෙන හින්දා. මේවා මුද්‍රණ දෝෂ වෙන්නත් පුළුවන්. ඒ විදිහේ අඩුපාඩු අපි ඉවසන්න ඕන.

සම්පූර්ණ චරිත ගණන 18 ක් වීමේ ඉඩකුත් තියෙනවා. ඒකට හේතු වෙන්නේ මේ පොතේ 19 වැනි පිටුවෙන් විතරක් ඉස්මතු වෙන පුතා” කියන චරිතය. මේ පිටුවේ ඉන්න අම්මා” කියන චරිතය 17 පිටුවේ ඉන්න අම්මා” කියන චරිතය ම නම් මේ කියන පුතා” බොහෝ දුරට දිනෙත්” කියන චරිතය කියලා අපිට උපකල්පනය කරන්න පුළුවන්. මේක නම් මුද්‍රණ දෝෂයක් කියලා අපිට කියන්න බෑ.

පොතේ ඉන්න සම්පූර්ණ චරිත ගණන 18 ක් කියන අදහසේ පිහිටලා අපි ඉතිරි ටික කතා කරමු.

මේ චරිත 18 අතර පිරිමි චරිත 6 ක් සහ ගැහැණු චරිත 12 ක් තියෙනවා. මේ 18 දෙනා අතරින් වැඩියෙන් ම කතා කරන්නේ විහන්ගා. පොතේ තියෙන දෙබස් 150 අතරින් දෙබස් 29 ක් ම ඇය කියන ඒවා. 3 වැනි පිටුවේ විහන්ගා අහන ප්‍රශ්නයකට උත්තර දෙන්නේ විහන්ගාමයි. අපිම ප්‍රශ්න අහලා අපිම උත්තර දෙන අවස්ථා තියෙනවා තමයි. ඒත් මේකට අදාළ මුල ප්‍රශ්නය ඇහුවා ම විහන්ගා තමන්ගේ ම අහන්නේ ඒ කියන්නේ?” කියන ප්‍රශ්නය. මේක ටිකක් අමුතු වැඩක්. අපි ඒ කොටස කියවමු.

විහන්ගා: ආ එහෙම ද? අපේ ටීචර් කිව්වා අපි දැන් ඉන්නේ නව යොවුන් වයසේලු.

විහන්ගා: ඒ කියන්නේ?

ඊට පස්සේ කසුනි ඒ කාරණය පැහැදිළි කරලා දෙනවා. මොනවා ද ඒ කසුනි?” කියලා විහන්ගා ආයෙත් වැඩි විස්තර අහනවා.

මේකත් මේ පොත දිහා බලපු ගමන් ම පේන අඩුපාඩුවක්. ළමයින්ට ලියන පොත්වල මේ විදිහේ අඩුපාඩු තියෙන්න බෑ. මෙහෙම නොසැළකිල්ලෙන් වැඩ කළාම මේවා කියවන ළමයින්ට යමක් සන්නිවේදනය කරන්න අමාරුයි.

විහන්ගා ඇරුනාම හසුන් සහ දිනෙත් දෙබස් 20 කට වැඩි ප්‍රමාණවලින් කතාවට දායක වෙනවා. චතුරි, ටීචර් සහ මල්කි දෙබස් 10 කට වැඩි ප්‍රමාණවලින් දායක වෙනවා. පොතේ තියෙන සම්පූර්ණ දෙබස් 150 අතරින් දෙබස් 109 ක් ම අදාළ මේ 6 දෙනාට. ඒ කියන්නේ ඉතිරි 12 දෙනා ම කතා කරන්නේ දෙබස් 41 ක් විතරයි.

පිටු 20 ක අන්තර්ගතයක් තියෙන පොතක චරිත 7 ක් හෝ 8 ක් තියෙනවා නම් ඒ අන්තර්ගතය කතාවක් විදිහට සන්නිවේදනය කරන එක අමාරු නෑ. ඒත් මේ උගත් වෛද්‍යවරු තුන් දෙනා එහෙම හිතලා නෑ.

මුළු කතාවට ම එකම එක දෙබසකින් දායක වෙන චරිත දෙකකුත් මේ පොතේ ඉන්නවා. ඒ තමයි රන්දුල සහ මුදිති. රන්දුල ඉස්මතු වෙන්නේ 10 වැනි පිටුවේ දී. “දිනෙත්, ඔයාලත් එකතු වෙලා මේ පාර නියම වැඩක් කරන්න ඇති නේ ද?” කියලා රන්දුල අහනවා. ඊට පස්සේ ඒ ළමයා අතුරුදහන් වෙනවා. මුදිති කරන හපන්කම ඊට වඩා සෑහෙන්න ලොකුයි. මුදිති ඉස්මතු වෙන්නේ කතාවේ අන්තිම දෙබස කියන්න. “ඔව් ටීචර් එහෙම හිතන කොට අභියෝගවලට ආසත් හිතෙනවා” කියලා තමයි මුදිති පොතට තිත තියන්නේ. තව පිටුවක් දෙකක්වත් ලිව්වා නම් මුදිතට තව වචනයක් දෙකක් හරි කියන්න ඉඩ තිබුණා. ඒත් වෛද්‍යවරුන්ට වැඩ තියෙනවානේ. ඒ හින්දා මුදිතිට කතා කරන්න ඕන ම නම්, අදාළ පාර්ලිමේන්තු ආංශික කාරක සභාවකට ගිහිල්ලා ඒක කරන්න පුළුවන්.

මේ චරිත නිරූපණය පොතේ අන්තර්ගතයට එච්චර අදාළ එකක් නෙවෙයි කියලා කාට හරි කියන්න පුළුවන්. චරිත නැතුව කතාවක් කියන්න පුළුවන් කියලා හිතනවා නම් මේවාට ඒ, බී, සී, ඩී, … කියන නම් දාන්න තිබුණා. එහෙම කළා නම් පිටු 20 ට චරිත 26 ක් හදන්නත් තිබුණා!

ළමයින්ගේ මනස දන්න අය මේ වගේ විකාර වැඩ කරන්නේ නෑ. පිටු 20 ක් ඇතුළේ චරිත දුසිම් එක හමාරක් පාවිච්චි කරලා යමක් සන්නිවේදනය කරන්න හදන එක විහිළුවක්. මෙහෙම කරද්දි කියවන අයට විතරක් නෙවෙයි කතාව ලියන අයටත් පැටලෙන්න ඉඩක් තියෙනවා. හතේ පොතේ කර්තෘවරු තුන් දෙනා එකතු වෙලා විහන්ගාට කරපු අතවරයෙන් ම වුනත් ඒ බව පැහැදිළි වෙනවා.

දැන් අපි පොතේ අන්තර්ගත කරුණු කාරණා ගැන යමක් කෙටියෙන් විමසලා බලමු.

මේ පොතේ තියෙන පිටු විස්සෙන් පිටු 10 ක විතරයි ලිංගිකත්වය සහ ඒ ආශ්‍රිත දේ ගැන කරුණු කියලා තියෙන්නේ. තවත් පිටු 8 ක් වෙන් කරලා තියෙන්නේ සමබර ආහාර, එකතු වී වැඩ කිරීම, ක්‍රියාශීලිව සිටීමේ වැදගත්කම, දුම්බීමේ ආදීනව, පැළ සිටුවීම, රක්තහීනතාව, දහඩිය දැමීම, වැසිකිළි – කැසිකිළි පිරිසිදුව තබා ගැනීමේ වැදගත්කම වගේ කරුණු ගැන කියන්න. මුල (2 වැනි) පිටුව වෙන් කරලා තියෙන්නේ මේ පොත මරු එකක් කියලා කියන්න. අවසාන (21 වැනි පිටුව) වෙන් කරලා තියෙන්නේ මේ පොත ලස්සනයි කියලා කියන්න.

ලිංගිකත්වය ගැන කරුණු තවත් විස්තර සෑහෙන ප්‍රමාණයක් එක්ක මිශ්‍ර කරලා කියන්න උත්සාහ කරන එක හොඳ වැඩක්. ඒ හින්දා පිටු වෙන් කිරීමේ ක්‍රමය අපිට අගය කරන්න පුළුවන්. ආරවුලක් ඇති වෙලා තියෙන්නේ මේ කරුණු මිශ්‍ර කිරීම ගැන නෙවෙයි. ආරවුල ඇති වෙලා තියෙන්නේ ලිංගිකත්වයට අදාළ කරුණු ඒ වැඩේට අදාළ පිටු 10 ඇතුළේ කියලා තියෙන විදිහ ගැන.

උදාහරණයක් විදිහට පොත පටන් ගත්ත ගමන් ම, 3 වැනි පිටුවේ දී ලිංගික කරුණු ගැන කියනවා. මෙතෙන් දී ඒකට අදාළ තර්කානුකූල පිළිවෙළක් අනුගමනය කරන්නේ නෑ. අපේ සංස්කෘතිය ඇතුළේ එක සැරේ ම නො කියන ලිංගික කරුණු ටිකක් මේ පිටුවේ මුලින් ම කියනවා. පිරිමි ළමයින්ගේ උරහිස් පළල් වෙනවා, උගුරු දණ්ඩ ඉදිරියට නෙරා එනවා, කටහඬ ගොරෝසු වෙනවා, මුහුණේ රැවුල එනවා වගේ මූලික දේවල් කියන්නේ ලිංගික කරුණු ටික කීවාට පස්සේ ඒ පිටුවේ අන්තිමට. ඊට පස්සේ 4 වැනි පිටුවේ තමයි මේ බාහිර වෙනස්කම් ගැන විස්තර කරන්නේ. 9 වැනි පිටුවේ දී බාහිර පෙනුමේ විපර්යාස සහ ආකර්ෂණය ගැන නැවතත් කතා කරනවා.

නව යොවුන් වියට අදාළ ව මුලින් ම කියලා දෙන්න ඕන මේ බාහිර ව ඇතිවෙන වෙනස්කම් බව අපි කාටත් තේරෙනවා. ඒවා පොඩි ළමයින්ට ලේසියෙන් ම පේන දේවල්. ඒත් මේ උගත් වෛද්‍යවරු තුන්දෙනා එහෙම කරන්නේ නෑ. ඒ අය මුලින් කියන්නේ මතුපිටට එක් වර ම නො පෙනෙන අනෙකුත් ලිංගික වෙනස්කම් ගැන!

පොතේ 5, 6 සහ 7 කියන පිටු තුන ම වෙන් කරලා තියෙන්නේ පීරියඩ්ස්” ගැන කියන්න. ඒ වැඩේ පටන් ගන්නේ ම මාසික අමාරුව නිසා ඇති වන වේදනා නැති කර ගන්න පෙත්තක් ගන්න” කියන උපදේශය දීලා. මාසික අමාරුව නිසා ඇතිවන අපහසුකම් සහ වේදනා නැති කරගන්න ක්‍රම ඕන තරම් මේ ලෝකයේ තියෙනවා. ඒ හැම දෙයක් ම කරලා හරි නො ගියා ම තමයි සාමාන්‍යයෙන් යමක් දන්න කියන අය වේදනා නාශක පෙති පාවිච්චි කරන්නේ. ඒත් මේ උගත් වෛද්‍යවරු තුන් දෙනා එහෙම හිතන්නේ නෑ.

8 වැනි පිටුවේ අන්තර්ගත කාරණය තමයි රටේ විශාල ආන්දෝලනයක් ඇති කරන්න හේතු වුනේ. ස්වයං වින්දනය වගේ ලිංගික හැසිරීම්වලට අදාළ කරුණු මේ තරම් විවෘතව කතා කරන්න හොඳ නැති බවට මතයක් අපි අතර තියෙනවා. මේ විදිහේ මත ඇති වෙන්නේ සංස්කෘතික ඇගැයීම් ඇතුළේ. ඒ මතවාදවල හරි වැරැද්ද වෛද්‍ය ශාස්ත්‍රානුකූලව පැහැදිළි කරන්න බෑ. ඒත් මේ සංස්කෘතික විරෝධය පයිසයකට මායිම් කරන්න ඕන නැති බව තමයි හතේ අපේ පොත” වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්න අය කියන්නේ.

පො‍තේ 18 සහ 19 පිටුවලින් ලිංගික අතවර ගැන අදහසක් කියනවා. කුඩා ළමයින් අපයෝජනයට අදාළ කිසිම සමාජ කරුණක් නො සළකා ළමයින්ගේ හිත්වල ඒක සම්බන්ධයෙන් පූර්ව මතයක් පැළපදියම් කිරීම තමයි මේ කරුණු දැක්වීමෙන් කරලා තියෙන්නේ. ඉතින් මේ කාරණයත් සමාජ විරෝධයට හේතුවක් වුනා.

හතේ අපේ පොතෙන් මේ විදිහට ළමයින්ගේ ඔළුවට රිංගවන්න උත්සාහ කරන කරුණු කාරණාවලට අදාළවත් යමක් කියන්නම්. ළමා අපයෝජනයට අදාළ සමාජ කරුණක් ගැන කියලා මේක පැහැදිළි කරන්න පුළුවන්. මේ පොත වෙනුවෙන් කොන්දේසි විරහිතව පෙනී ඉන්න කෙනෙක් තමයි ප්‍රවීන සිනමා නිළි අනෝමා ජනාදරී මහත්මිය. තමන් වයස හතරේ දී අතවරයකට ලක් වුන බවත් ඒ නිසා හතේ පොත අනිවාර්යයෙන් ම ළමයින්ට ලබාදිය යුතු බවත් ඇය කියනවා. හතේ පංතියේ ඉන්නේ වයස අවුරුදු හතරේ ළමයි නොවන හින්දා මේ පොතේ අනුහසින් ඒ පුංචි ළමයි බේර ගන්න විදිහක් අපිට නම් හිතා ගන්න බෑ.

ඇත්තෙන්ම අපේ ළමයි ආරක්‍ෂා වෙන්නේ සමාජය ඇතුළේ. අපේ ළමයින් ආරක්‍ෂාව ලැබෙන්නේ සංස්කෘතික ආචාර ධර්මවලින්. උදේ පාන්දර ළමයි ඇරගෙන පාරට එන දෙමව්පියෝ හිත හදා ගන්නේ ඒ ළමයි බස් එකට නැග්ගාට පස්සේ. ඊට පස්සේ ඒ අය හිත සැහැල්ලුවෙන් රස්සාවට යනවා. යම් දවසක ළමයෙක් ගෙදර තනියම හිටියොත් රස්සාවට ගිය දෙම්ව්පියෝ ඒ ළමයාගේ ආරක්‍ෂාව ගැන හිත හිතා වද වෙනවා. ඒ කියන්නේ සමාජය ඇතුළේ ළමයි ආරක්‍ෂා වෙනවා. සමාජයෙන් ඈත් වුනා ම ළමයින්ට කරදරයක් වීමේ ඉඩක් තියෙනවා.

අදටත් ළමා අපයෝජන සිද්ද වෙන්නේ පවුල් කඩා වැටිච්ච තැන්වල. නෑදෑ හිතවතුන් වට කරගෙන ඉන්න ළමයින්ට හොඳ ආරක්‍ෂාවක් ලැබෙනවා. ඒත් ළමයින්ගේ ආරක්‍ෂාවට අදාළ සමාජ සංස්කෘතික කාරණා ගැන මේ පණ්ඩිතයෝ හිතන්නේ නෑ.

දැන් තියෙන අධ්‍යාපන ක්‍රමය නිසාත් ළමා අපයෝජනවලට ඉඩක් ලැබෙනවා කියලා ඕන නම් කියන්න පුළුවන්. ඉන්දියාව කියන රටේ දියුණු ම අධ්‍යාපනික සහ සෞඛ්‍ය පහසුකම් තියෙන්නේ කේරළයේ. ඉන්දියාවේ වැඩියෙන් ම ළමා අපයෝජන වාර්තා වෙන්නෙත් කේරළයෙන්. මේ අධ්‍යාපන ක්‍රමය හින්දා පවුල් පුංචි වෙනවා. මිනිස්සු සමාජයෙන් ඈත් වෙනවා. හැමෝ ම තම තමන්ගේ කූඩුවලට කොටු වෙනවා. පදිංචි තැනින් ඈත තැන්වල රස්සාවලට යන එක අනිවාර්යයෙන් කළ යුතු දෙයක් බවට පත් වෙනවා. ඉතින් ළමයින්ට සමාජ ආරක්‍ෂාවක් ලැබෙන්නේ නෑ.

මේක විස්තරාත්මකව සාකච්ඡා කළ යුතු මාතෘකාවක්. මේවා ගැන කිසිම දෙයක් හිතන්නේ නැතුව ළමයින්ගේ ඔළුවලට බොරු විකාර අදහස් රිංගවන්න හදන එක නම් වහාම නැවැත්විය යුතුයි.

මේ ලිපියෙන් පෙන්වා දෙන්න උත්සාහ කළේ හතේ අපේ පොත” තුළ තියෙන ළාමක බව සහ විකාරරූපි බව විතරයි. මේ පොත ලියන්න යොදා ගෙන තියෙන භාෂා දෝෂ ගැන කියන්න යන්නේ නෑ. අපේ රටේ වෛද්‍යවරුන්ට සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයට පස්සේ සිංහල භාෂාව ඉගෙන ගැනීමේ අවස්ථාවක් නෑ. ඒ හින්දා මේ පොතේ තියෙන සිංහල වැරැදි ගැන දොස් කියන එක සුදුසු වැඩක් නෙවෙයි.

කොහොම  වුනත් ජනවාරි 21 වැනි දා සාකච්ඡාව අවසන් වුනේ හතේ පොතට ලුණු වැඩි වුනා කියලා ඒකට සම්බන්ධ වෙච්ච කට්ටිය විසින් ම පිළිගැනීමෙන්. ඉතින් පොත් ටික ආපහු එකතු කරගන්න අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයෙන් ඇවිල්ලා හිටිය අය එකඟ වුනා. ඒත් පෙබරවාරි 6 වැනි දා ඒ අය කිව්වේ පොත් ටික ළමයින්ගේ අතට ගිහිල්ලා හින්දා දැන් කරන්න දෙයක් නෑ කියලා. ඒ පොත් ගත්ත ළමයි රටිනුත් ගිහිල්ලා ද දන්නේ නෑ.

මේ සෙල්ලම් හුදකලාව සිද්ද වෙන බොහොම අහිංසක වැරැදීම් කියලා හිතනවා නම් තව තවත් මේ වගේ දේවල් කරන්න ඉඩ ලැබෙනවා. ළමයින්ට ලිංගිකත්ව අධ්‍යාපනයක් දෙන්න ඕන නම් මුලින් ම කළ යුත්තේ ඒකට අදාළ ප්‍රතිපත්ති සහ සම්මත මාලාවක් හදන එක. පොත් ලියන්න ඕන ඊට පස්සේ. ඒ හැම වැඩක් ම වෛද්‍යවරු විතරක් මුල් වෙලා කරන්න ඕන නෑ. අධ්‍යාපන, සංස්කෘතික, ලේඛක සහ සන්නිවේදන විශේෂඥයන්වත් ඒ වැඩට සම්බන්ධ කරගන්න ඕන. එහෙම කරන්න සූදානම් නැති නම් මේවා මේ අයගේ බලහත්කාරකම් විතරක් බව අපිට නිගමනය කරන්න වෙනවා. 

ආචාර්ය වරුණ චන්ද්‍රකීර්ති

Lt Col. A. S. Amarasekera (Rtd.) Co-President NJC.

Sri Lanka is the only country in the United Nations Human Rights Council (UNHRC) that has sponsored a resolution against itself. The UNHRC Resolution 30/1 was co-sponsored by the Sri Lankan delegation headed by the then Foreign Minister Mangala Samaraweera on 1^st October 2015 at Geneva despite President Sirisena the Head of State repeatedly dissociating his government from the said resolution though he conveniently refrained from taking remedial measures even after the United States of America left the UNHRC accusing it of being a cesspool of political bias.

There is little doubt that the Western powers engineered a regime change in January 2015 to ensure the passage of the said Geneva Resolution meant to facilitate a constitutional process tailor-made by the West to federate a unitary State. Their intention was to utilize the Sirisena Wickramasinghe government to enact the necessary legislation for this very purpose. However several patriotic organizations including the National Joint Committee (NJC) worked tirelessly to educate the people regarding this surreptitious effort which resulted in the majority of the people totally opposing the steps taken by the Sri Lanka government to co-sponsor the UNHRC Resolution 30/1. This was made evident at both the Local Government Elections held in February 2018 and the Presidential Elections held in November 2019.

The people in most parts of the country except the North and East overwhelmingly voted for Gotabaya Rajapaksa at the Presidential Election and he won with a majority of 1.3 million votes. This victory has given the Gotabaya Rajapaksa government an opportunity to place all the available credible facts not only before the North and East Tamil electorate but also before Geneva to disprove the primary war crimes allegation by UNSG Panel of Experts (PoE) that 40000 Tamil civilians were killed as a result of the Mahinda Rajapaksa government deliberately targeting that community.

This PoE report prepared in March 2011 by Marzuki Darusman (Chairman) Stevan R. Ratner and Yasmin Zooka for the explicit purpose of only briefing the UN Secretary-General Ban Ki-Moon was purposely leaked out to the public domain to tarnish the image of the Sri Lanka Security Forces by accusing them of killing 40000 Tamil civilians. This PoE Report also prevented examination/verification of these unsubstantiated accusations collected under mysterious circumstances for a period of 20 years commencing from 31^st March 2011.

The United Nations Country Team (UNCT) contradicted the PoE assertion that 40000 civilians perished in the offensive. The UNCT on the basis of information secured from those based in wartime Vanni placed the number of dead at 7721 and wounded at 18470. In September 2011 Amnesty International headquartered in London placed the number of civilian deaths at 10000. However, the Sri Lanka Department of Census found that about 7400 people had died of undefined or other causes and that 2600 people had gone missing during the first five months of 2009. 

In response to calls from the international community to have a credible domestic investigation process, the Mahinda Rajapaksa government initiated the 2nd Mandate of the Maxwell Paranagama Presidential Commission of Inquiry that was completed in August 2015 securing the services of several leading internationally renowned legal and military experts like Sir Desmond De Silva Q.C., Professor David Crane, Sir Geoffrey Nice Q.C. and Major General John Holmes, the former Commander of the SAS to provide assistance to the Commission with regard to international humanitarian law, international human rights law, customary international law and the laws of armed conflict generally. It remains a mystery as to why this comprehensive report which negates the allegations in the PoE Report was not taken into consideration when the final version of the HRC Report was released to the public on the 16^th of September 2015. The Sirisena Wickramasinghe government instead of making use of the available facts in the 2^nd Mandate of the Maxwell Paranagama Presidential Commission of Inquiry to clear the Security Forces of alleged war crime charges co-sponsored the UNHRC Resolution on 1^st October 2015 to assist the Western Powers to implement their neo-colonial strategy.  

When the UN Permanent Representative for Sri Lanka in Geneva Ambassador Ravinatha Aryasinha was given the draft of the UNHRC Resolution 30/1 he found fault with it but was told to endorse it by the Foreign Minister Mangala Samaraweera whose only objective was to please the Western Powers that made the 2015 regime change possible in Sri Lanka.

In October 2017 Lord Naseby informed the House of Lords that there was no basis for the PoE claim of 40000 civilian deaths in the Vanni based on British wartime dispatches from Colombo sent by Colonel Gash from January to May 2009. He reiterated during the recent Queen’s Speech in the House of Lords in January 2020 that around 6000 Tamil civilians were killed and that quarter of them would have been LTTE combatants. He also said that the reports of Colonel Gash made it clear that the Sri Lanka Army behaved admirably and looked after the civilians. He further said that the Sri Lanka Army would not have brought 295000 Tamil civilians safely across the lines if they wanted to knock them off. Why did the Sirisena Wickramasinghe government fail to make use of the revelations made by Lord Naseby and request the help of the British government to establish the truth by releasing the entire set of dispatches sent by Colonel Gash to clear the Security Forces of Sri Lanka of war crimes allegations?

In June 2011 at the first defence seminar held after the end of the Eelam war, the US Defence Advisor in Colombo Lt Col. Lawrence Smith questioned the very basis of allegations including the execution of surrendering LTTE terrorists directed at the Sri Lanka Army. Both the Army and the External Affairs Ministry pathetically failed to take notice that there couldn’t have been a better defense for Sri Lanka than a top US representative publicly denouncing false propaganda directed at Sri Lanka.

The ICRC head of operations for South Asia Jacque de Maio during a confidential conversation on 9^th July 2009 with the US Ambassador Clint Williamson based in Geneva had said that the Army was determined not to let the LTTE escape from the shrinking territory even though this meant that civilians being kept hostage by the LTTE were at an increased risk and as a result, there were serious widespread violations of international humanitarian law but that it did not amount to genocide and that he could cite examples of where the Army had stopped shelling when the ICRC informed them it was killing civilians. He had further said that the Army actually could have won the military battle faster with higher civilian casualties, yet that it chose a slower approach which led to a greater number of Sri Lanka Army deaths. Based on this information Ambassador Clint Williamson had sent a cable to the US State Department on 15^th July 2009 clearing the Sri Lanka Army of crimes against humanity.

Majority of the people in Sri Lanka are aware of these facts and are expecting the Gotabaya Rajapaksa government to withdraw from its co-sponsorship of Resolution 30/1 at the very next sessions of the UNHRC in Geneva since it has brought disrepute to the heroic Security Forces personnel of Sri Lanka who defeated the world’s most ruthless terrorist organization sacrificing their blood, sweat, tears, and toil and sometimes even their very life and limb to protect and preserve the unity and territorial integrity of their motherland for posterity.

Lt Col. A. S. Amarasekera (Rtd.)

Co-President NJC.

10^th February 2020.

අජන්ත කුමාර අගලකඩ උපුටාගැණීම ලංකාදීප

පාර්ලිමේන්තුව ලබන මාසයේ 2වැනිදා විසුරුවා හැරීමට රජයේ අවධානය යොමුවී ඇති අතර, ඒ අනුව මහමැතිවරණය අප්‍රේල් 25 වැනිදා පැවැත්වෙනු ඇතැයි මැතිවරණ කොමිෂන් සභා ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරයි.

ඒ අනුව මැතිවරණය සඳහා නාමයෝජනා කැඳවීම ලබන මාසයේ 11 වැනිදා සිට 17 වැනිදා දක්වා කාලය තුළ සිදුකිරීමට ඉඩ ඇතැයිද එම ආරංචි මාර්ගවලින් පැවැසේ.

මහමැතිවරණයෙන් පසුව නව පාර්ලිමේන්තුව රැස්වන දිනය මැයි 12 වැනිදා වීමට බොහෝදුරට ඉඩ ඇති බවද ආරංචි මාර්ගවලින් පැවැසේ.

පාර්ලිමේන්තුව ලබන මාසයේ 2වැනිදා විසුරුවා හැරියහොත් ඡන්දය පැවැත්වීමට හැකි දින සහ නාමයෝජනා දින ආදිය විමසමින් ජනාධිපති ලේකම් ආචාර්ය පී.බී. ජයසුන්දර මහතා මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව වෙත ඉකුත් දා ලිපියක් යවා තිබේ.

නියමිත දිනට පෙර ජනාධිපතිවරයා විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරිනු ලැබුවහොත්, නාමයෝජනා කැඳවීමේ දින වකවානු, ඡන්දය පැවැත්වෙන දිනය හා පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන දිනය ආදිය අදාළ විසුරුවා හැරීමේ ගැසට් නිවේදනයට ඇතුළත් කළ යුතුව ඇති බැවින්, ජනාධිපති ලේකම්වරයා ඒ ගැන විමසමින් මෙම ලිපිය මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව වෙත යවා ඇතැයි වාර්තා වේ.

මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ සභාපති මහින්ද දේශප්‍රිය මහතා දිවයිනෙන් බැහැරව සිටින බැවින්, ජනාධිපති ලේකම්වරයාගේ ලිපියට පිළිතුරු සහ දිවයිනට පැමිණි පසුව යවනු ඇති බවද ආරංචි මාර්ග කියයි.

මේ අතර, පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමේ කාලවකවානු සම්බන්ධයෙන් නීතිමය තත්වය ජනාධිපති ලේකම්වරයා විසින් ඉකුත් දා නීතිපතිවරයාගෙන් විමසා තිබූ අතර, 19 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය අනුව ජනාධිපතිවරයාට ලබන මාසයේ 1 වැනිදායින් පසුව ඕනෑම මොහොතක පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරිය හැකි බව නීතිපතිවරයා දැනුම් දී ඇතැයි වාර්තා වේ.

Courtesy The Island

Foreign Relations Minister Dinesh Gunawardena, yesterday (16), told US Ambassador Alaina B. Teplitz that the US decision to impose travel restrictions on Commander of the Sri Lanka Army and acting Chief of Defence Staff Shavendra Silva and his immediate family had unnecessarily complicated the US-Sri Lanka relations. He also asked the United States government to review its decision.

Gunawardena made this comment when he formally conveyed to Teplitz, Sri Lanka’s strong objections to the travel restrictions at issue. On Friday (14), the Foreign Ministry announced the government’s immediate reaction.

During yesterday’s discussion, the Minister reiterated that Lt. Gen. Silva had been appointed the Commander of the Army by former president Maithripala Sirisena, taking into account his seniority and that there were no substantiated or proven allegations of human rights violations against him. Silva’s appointment as the acting Chief of Defence Staff by President Gotabaya Rajapaksa was on account of his being the senior most serving military officer.

The Foreign Ministry said that Silva had played a major role in combating terrorism and it was disappointing that a foreign government should question the prerogative of a democratically elected President to call upon persons of proven expertise to hold key positions on national security related matters.

On learning that the designation was not based on independently verified information, but on the much disputed OISL Report of 2015, the Minister requested the United States to verify the authenticity of the sources of information, according to the Foreign Ministry. It was recalled that the report made clear that it was “a human rights investigation and not a criminal investigation”, and that “the names provided in the description of the chain of command do not imply criminal responsibility for those particularly alleged violations listed in this report, either as direct responsibility or under command or superior responsibility. Individual criminal responsibility can only be determined by a Court of Law with all necessary due process guaranteed,” the Ministry said.

Ambassador Teplitz informed Minister Gunawardena that she would convey the concerns of the government of Sri Lanka to the US government, and reiterated the continued commitment of the US government to all aspects of ongoing collaboration with Sri Lanka in the field of defence, etc.

How many in EU know that funding given by EU for the welfare of South Africa and South Africans is being spent on a witch hunt against a sovereign state.

Yasmin Sooka is an employee of the European Union since 2001. She is Executive Director of the Foundation for Human Rights in South Africa. EU set up this entity in 1996 through a cooperation agreement between the European Union & South African Government. The Foundation is funded by EU & Belgium and funding also comes from Ireland CARE, UN bodies & even the American Foundation. EU channels a portion of its development assistance to civil society organizations in South Africa. But this money is to be spent for South Africa not against Sri Lanka. Sri Lanka Foreign Ministry must take this up with the EU immediately & seek explanation from EU.

The Board of Foundation for Human Rights in South Africa are all South African.

The Foundation for Human Rights in South Africa website does not feature anything about International Truth & Justice Project-Sri Lanka as one of its projects. https://www.fhr.org.za/index.php/projects/

But the International Truth & Justice Project-Sri Lanka website under ‘ABOUT US” http://www.itjpsl.com claims  

The International Truth and Justice Project  – Sri Lanka (ITJP) is administered by the Foundation for Human Rights in South Africa under the guidance of transitional justice expert Yasmin Sooka”

Why is EU & international donor funding meant to be for South Africa being spent on a project against another country unrelated to South Africa?

Is the EU aware that Sooka is running a project called ITJP-SL using funding by EU against Sri Lanka?

Is Sooka utilizing the time and money paid for by EU & international donors towards FfHR being spent on ITJP-SL project? She is eternally churning reports against Sri Lanka.

Shouldn’t EU investigate? Is the EU aware that she is also taking funds from the British Foreign Office which funded ITJP-SL 2014 report which presented 40 cases majority of which were former LTTE illegal combatants seeking asylum. These names must be compared with the missing/dead list of names.

She is also on the Advisory Council of the Sri Lanka Campaign for Peace & Justice.

The coterie of characters appearing against Sri Lanka under various names can be easily connected. ITJP-SL / SLCPJ / CPA – the names are virtually all the same.

http://cja.org/downloads/Crimes%20Against%20Humanity%20in%20Sri%20Lanka_s%20Northern%20Province.pdf

The question posed to EU is why it is allowing or simply watching Sooka utilize funding meant for South Africa against Sri Lanka using the banner of Foundation for Human Rights South Africa?

Sri Lanka’s Foreign Ministry must take this up with EU Sri Lanka or Europe itself.

Shenali D Waduge

Dilrook Kannangara

After a brief lapse the US government has restarted their hilarious and unsubstantiated war crimes allegations against the Sri Lanka army. A US government spokesman has stated that they will not give visa to the army commander who has not even attempted to get US visa! This comes in the context of a long history of the US government alleging war crimes on the Sri Lankan army. Oddly enough USA did issue visa to the same person over a decade ago to New York where he worked as Sri Lanka’s representative to the UN! What changed?

However, what is most hilarious is the US duplicity towards the Sri Lankan army and the navy. The navy is not levelled these allegations. In fact, the US government has helped the Sri Lankan navy in many ways and donated extremely valuable assets since 2003. A large number of warships from USA and US allies, GPS location sharing of Tamil terrorist locations, raising Sri Lanka Marines, allowing a SLN aligned private company to do sea marshaling in the Indian Ocean and free training provision to SLN personnel are examples. In fact, no other military unit in the world gets so much US freebies than the Sri Lanka navy.

The highly publicized alleged abduction of Tamil civilians from Colombo allegedly by the Sri Lanka Navy has not got comparable NGO and international attention as the alleged killing of Tamil terrorist leaders by the army in 2009.

That’s because Sri Lanka’s exclusive economic zone is essential to contain China, keep maritime trade routes open and enforce a ‘rules based’ world order that favours USA and allies. SL-US military deals including ACSA have everything to do with the Sri Lanka navy with the Sri Lanka air force marginally touched but has no use of the army. MCC corridors will also be centred around either coastal areas or land strips connecting sea ports. USA needs the Sri Lanka navy but doesn’t need the army.

USA is not alone. It is backed by most developed nations that are US allies.

In this situation, Sri Lanka can gain maximum leverage by bringing the army and the navy as a single unit. USA and allies will have no option than to deal with it. War crimes allegations will be quickly forgotten. It also helps Sri Lanka. At the moment the large army is not equipped with sea operations which is essential. On the other hand, the navy has to coordinate with the army for ground operations. This will not be the case if the two branches of the military are merged. There will be huge economies of scale and information sharing as well.

However, Sri Lankan politicians will not like it as the merged unit will have too much power to their liking. It is foolish to think the military will ever challenge politicians. It has not happened and given the current constitutional framework it will never happen.

Sri Lanka must gain maximum benefit of US duplicity by merging the army and the navy into one military unit.

සාකච්ඡා කලේ වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග

1) ඔබගේ පියා (ආචාර්ය ඒ.ටී. ආරියරත්න මහතා) සහ ධර්මා ගුණසිංහ මහතා අතර තිබුනේ වසර 50 කට වඩා අධික අවිච්චින්න මිතුදමක්. මේ මිතුදම පිළිබඳව විස්තර කළ හැකිද?

මගේ පියා ආචාර්ය ඒ.ටී. ආරියරත්න මහතා සහ ධර්මා ගුණසිංහ මහතා පළමුවෙන්ම මුණ ගැසුනේ ගාල්ලේ මහින්ද විද්‍යාලයේ නව වන ශ්‍රේණියට රිච්මන්ඩ් විද්‍යාලයේ සිට ගුණසිංහ මහතා ඇතුළු වූ අවස්ථාවේ ය. එදා සිට මේ දෙදෙනා අතර පුදුම සහෝදරත්වයක්, මිත්‍රත්වයක් ගොඩ නැගුනා. දෙදෙනාම එස්.එස්.සී පාස් වුනේ එකට.දෙදෙනාම විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රවේශයට ලිව්වේත් එකට. ඒ වගේම මහරගම ගුරු විද්‍යාල ප්‍රවේශයට ඉල්ලූවෙත් එකට. දෙදෙනාම එයින් සමත් වුනා. දෙදෙනාම ගුරු විද්‍යාලයට යෑමට තීරණය කළා. ඉන්පසු දෙදෙනාම නාලන්දා විදුහලට ඇතුලත් වුනා. එතනදීත් තාත්තා සමඟ තිබූ මිත්‍රකම නිසයි. කරුණානන්ද මහතා තාත්තාව තෝරාගත් පසුව ගූණසිංහ මහතා ද නුවර ධර්මරාජ විද්‍යාලයට නොගොස් නාලන්දාවේ තාත්තා සමඟ එකට වැඩ කිරීමට තීරණය කළෙ. 

ටික කලකින් කනිෂඨ අංශයේ විදුහල්පති වශයෙන් ගුණසිංහ මහතා පත්වුනා. අපේ තාත්තා විද්‍යා විෂයන් මෙන්ම සිංහල සහ ආර්ථික විද්‍යාව  අ..පො.ස. (සා.පෙල) සහ අ.පො.ස. (උ.පෙල) ළමුන්ට ඉගැන්වූවා. 

1972 දී පමණ තාත්තා ගුරු වෘත්තියෙන් ඈත්ව මුළු කාලයම සර්වෝදයට යොදවන්න පටන් ගත්තා.එහෙත් ධර්මා ගුණසිංහ මහතාත් තාත්තා සමඟ 1956 සිට සමාජ සේවා කටයුතු වල යෙදී තිබුන නිසාත් කනතොළුවෙන් ආරම්භ කළ සර්වෝදය වැඩ පිළිවෙලේ පුරෝගාමියකු වූ නිසාත්. සර්වෝදය සහ තාත්තා සමඟ මිත්‍රත්වය ඔහුගේ ජීවිතය අවසානය දක්වා පැවතුනා.

2) අප නිබඳවම දුටුවේ විදුහල්පති ධර්ම ගුණසිංහ මහතා.ඔබ ධර්ම ගුණසිංහ කියන සිවිල් චරිතය නිරන්තරයෙන්ම දුටුවා. ධර්ම ගුණසිංහ මහතා කෙබඳූ පුද්ගලයෙක්ද ?

ධර්ම ගුණසිංහ මහතා නාලන්දා කනිෂ්ඨ විදුහල්පතිව සිටියත් ඒ කාල වලදී විදුහල්පතිවරයාගේ කටයුතු වලට විශාල සහයෝගයක් දුන්නා. ඒ නිසාම ඔහුට ඔහුගේ කැපවීම අගය කළ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය ඔහු විදුහල්පති ලෙස පත්කළා. ඔහු විදුහල්පති ධූරය දරපු කාලය නාලන්දාවේ ස්වර්ණමය යුගය කියල කියන්න පුළුවන්. මේ අවුරුදු අට කාලය තුළදී තමයි රොෂාන් මහානාම, මහේල ජයවර්ධන……ආදී  සුප්‍රසිද්ධ ක්‍රීඩකයන් නාලන්දාවෙන් ජාතික මට්ටමට බිහිවුනේ. ක්‍රීඩා අංශය පමණක් නොව පාසැලේ විනය,පිරිසිදුකම, අධ්‍යාපන තත්ත්වය, විභාග ප්‍රතිඵල සහ වෙනත් බාහිර දේ හැම එකකින්ම ගුණසිංහ යුගය විශිෂඨ යුගයක් විය.

නාලන්දා විදුහලේ දියුණුවට 24 පැයම ගතකළ ඔහුට මා දන්න හැටියට වෙනත් පුද්ගලික ජීවිතයක් තිබුනේ නැත. ඔහු තමන් සතු නිදහස් ජීවිතයේ නිස්සරණ ප්‍රීතිය විදි පුද්ගලයෙක්.

3) ධර්ම ගුණසිංහ මහතාගේ විශ්‍රාමික දිවිය ගතවුනේ කොහොමද?

ගුණසිංහ මහතාගේ විශ්‍රාමික ජීවිතයේ වැඩි කොටසක් ගතවුනේ සර්වෝදය ව්‍යාපාරයේ කටයුතු වලට. ඔහු දිවයින පුරාම තිබූ සර්වෝදය කඳවුරු වලට. සාම පා ගමන් හා  සාම භාවනා වැඩ සටහන් සහභාගි වුනා. දීර්ඝ කාලයක් සර්වෝදය සංගමයේ භාණ්ඩාගාරික ලෙස ලොකු වගකීමක් ඉසිලූවා. සර්වෝදය භාර අරමුදලේ විධායක අධ්‍යක‍ෂ ලෙස සර්වෝදය ජාතික සම්මාන ප්‍රදානය කිරීම. දුප්පත් ගම්වල දරුවන් තෝරාගෙන ඔවුන්ට ශිෂ්‍යත්ව ප්‍රදානය කිරීම ආදී කටයුතු වලට ඔහුගේ සම්පූර්ණ කාලය යෙදවූවා.

4) ධර්ම ගුණසිංහ මහතා සහ ඔහුගේ සොයුරු සිරි ගුණසිංහ මහතා අතර තිබූ සබඳතාවය ඔබ දකින්නේ කෙසේ ද?

මහාචාර්ය සිරි ගුණසිංහ මහතා සහ ධර්මා ගුණසිංහ මහතා අතර තිබුනේ විශිෂටතම සහෝදරත්වයක්. ඔහු කැනඩාවේ සිට ලංකාවට පැමිණි සෑම අවස්ථාවකම සමහර විට මාස ගණන් ගතකළේ ධර්මා ගුණසිංහ මහතාගේ ගෙදර.මේ දෙදෙනා ඔවුනොවුන්ට උදවු වුනා. 

5) ධර්ම ගුණසිංහ මහතාගේ සර්වෝදය ජීවිතය පිළිබඳව යමක් කියනවා නම් ?

ධර්මා ගුණසිංහ මහතා නාලන්දාවට ඇප කැප වී වැඩකළේ යම්සේ ද ඒ අන්දමටම උදේ 8.30 වන විට සර්වෝදය මූලස්ථානයට ඇවිත් බොහෝ විට ගෙදර යන්නේ රාත්‍රියේ ය. දිගටම දහවල් ආහාරය ගත්තේ ආරියරත්න මහතා සමඟයි. නාලන්දාවේ ගුරුවරුන් සහ ශිෂ්‍යයින් එතුමාට ආදරය කළෙ යම්සේද දිවයින පුරාම සර්වෝදය සේවක සේවිකාවන් ගුණසිංහ මහතාට එලෙසම පුදුම භක්තියක් දැක්වූවා.

6) ධර්ම ගුණසිංහ මහතාගේ  විනෝදාංශ මොනවා ද? එතුමා කවර සංගීතයක් ප්‍රිය කළා ද? 

එතුමාගේ විනෝදාංශ වුනේ සර්වෝදය කටයුතු හැරුන විට ආදී නාලන්දා ගුරුවරුන්ගේ සංගමයක් පිහිටුවා ඔවුන් සමඟ වන්දනා ගමන්යෑම, කුප්පියාවත්තේ බෝධානන්ද ස්වාමීන් වහන්සේගේ මිතුරු මිතුරෝ සංවිධානයට උදවු කිරීම,,හැකි තරම් ආදී ගුරුවරුන් සහ ආදී ශිෂ්‍යයින් සම්බන්ධ කිරීමේ කටයුතු හැර එතුමා හොඳ නාට්‍ය බැලීමට යන බව මා දැක තිඛෙනවා. එතුමා මහාචාර්ය එදිරිවීර සරත්චන්ද්‍රයන් සමඟ ඉතා සමීප සම්බන්ධතාවයක් තිබුනා.

7) ධර්ම ගුණසිංහ මහතාගේ මෙරට සිටි ඥාතීන් කවුද ?

ඒ පිළිබඳ මට වැඩි අවබෝධයක් නෑ.නමුත්, ධර්මා ගුණසිංහ මහතාගේ ඥාති සහෝදරයකුගේ පුතකු (බෑනා) කෙනෙක් වන ගාමිණී ගුණසිංහ කියල කෙනෙක් සර්වෝදයේ වැඩ කළා. පසුව ඔහු ඇමරිකාවට ගියා.

8)   ධර්ම ගුණසිංහ මහතා සතුන්ට ආදරය කළා. එතුමා බල්ලන් ඇති කලා නේද?

ඔහු බල්ලන්ට හා බළලූන්ට ආදරය කළා, ඇති කළා, සමහර විට ඔවුන් මැරුණාමත් කණගාටුවට නොකා නොබී හිටිය අවස්ථා තියෙනවා.

9) ධර්මා ගුණසිංහ මහතා අවිවාහකව සිටියේ ඇයි ? එතුමා ඉතා කඩවසම් පුද්ගලයෙක්. පුද්ගලික ජීවිතයේ දී ආදරය කියන හැගීම එතුමා කෙරෙහි බලපෑවේ කවර ආකාරයකින් ද? අවිවාහකව සිටීම සහ ජීවිතයේ තනිකම පිළිබඳව ගැටළුවක් පසුකාලීනව එතුමාට තිබුනා ද?

ධර්මා ගුණසිංහ මහතාගේ අධ්‍යාපනය, පවුල් හා සමාජ පසුබිමත් අනුව එතුමාටත් පෙම් සබඳකම් එක දෙකක් තියෙන්නට ඇති .එහෙත් එතුමා ඒවා ගැන කළ නොකිරී නාලන්දාවට හා සර්වෝදයට මුළු ජීවිතයම කැපකළා. ඒ හැර වෙනත් පවුල් ජීවිතයක් ඔහුට තිබුනේ නැහැ. තනිවී අසරණ වී සිටින විට ඒ අඩුව දැනෙන්න ඇති.නමුත් කිසිසේත් ඒ අඩුව පෙන්වූයේ නැහැ.

10)  එතුමාට රට පුරා ගෝලයෝ හිටියා. විශ්‍රාම ගැනීමෙන් පසු එතුමා ගෝලයන් සමඟ කවර ආකාරයේ සබඳතාවක් පවත්වාගෙන ගියාද ?

ලංකාවේ මෙන්ම පිටරටත් එතුමාට සෑහෙන ගෝලබාල පිරිසක් හිටියා. ඒ හැම දෙනාම ඔහුට පුදුම විදියේ කෘතගුණ දැක්වූවා. ඔහු එක්තැන් වී අසනීප වුනාම ධර්මා ගුණසිංහ පදනමක් සාදා විශාල වශයෙන් මුදල් පරිත්‍යාග කොට රෝහලේ සහ සාත්තු නිවාසවල ඔහු ගත කරද්දී ඒ සියලූම වියදම් දරමින් ඔහුව බලා ගත්තේත් එම ශිෂ්‍යයින් සහ බෝධානන්ද හාමුදුරුවන් වහන්සේයි. ඔහු පරලෝ සැපත් වූ විට ආදාහනයට සහ වෙනත් සියලූම වියදම් දැරුවේ එම ආදී සිසුන් විසින්.

11) ධර්ම ගුණසිංහ මහතාගේ මරණයට ඔබගේ පියා සහ මව මුහුණ දුන්නේ කෙසේද ?

මෑත යුගයේදී ධර්මා ගුණසිංහ මහතා රෝහල්ගතව සාත්තු නිවාසයක සිටිය දී මගේ පියා සතියකට වරක් දෙවරක් නොවරදවාම ඔහු බැලීමට ගියා. ඔහුගේ මරණින් පසු දින තුනක්ම අවසාන කටයුතු සඳහා යොදවමින් මගේ පියා ඔහුගේ දේහය අසළ ම ගතකළා. හත් දවසේ දානෙනුත් පසුව තමයි ඔහුට ටිකක් විවේක ලැබුනේ. මෑත යුගයේ මගේ පියාට ලැබුන ඉතාමත්ම ශෝකජනක සිද්ධිය තමයි ගුණසිංහ මහතාගේ වියෝව. මගේ අම්මත් ඒ වගේම දුක්  වුණා.

12 ) ධර්ම ගුණසිංහ මහතාගේ ඇවෑමෙන් පසු ඒ හිස් බව ඔබට දැනෙන්නේ කෙසේ ද ?

වසර දෙකක් පමණ එතුමා අසනීපෙන් සිටි නිසා එතුමාට සර්වෝදය කටයුතු වලට සහභාගිවීමට නොහැකි විය. ඒ නිසා එතුමාගේ වගකීම් ඉටු කිරීමට වෙනත් අය යොදවා ගත්තා.අපේ සර්වෝදය නිර්මාතෘවරුන් වශයෙන් සිටි දෙතුන් දෙනාගෙන් ගුණසිංහ මහතා වෙන්වයාම අපට ලොකු පාඩුවක්. ඒ හිස් බව පුරවන්න අය දැන් නැහැ.

සාකච්ඡා කලේ වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග

කුල ශ්‍රී කාරියවසම් උපුටා ගැන්ම  අරුණ පුවත්

මෛත්‍රීපාල සිරිසේන හිටපු ජනාධිපතිවරයා සිය ධුරයෙන් ඉවත් වී මේ වන විට තුන් මසක් ගෙවී යයි. ඉතාමත් ආන්දෝලනාත්මක සිදුවීම් රාශියක් මැද එතුමාට රාජ්‍ය විචාරීමට සිදු විය. ගෙවී ගිය කාලයත්, අනාගතයේ කවර දේශපාලන භූමිකාවකට පණ පොවන්නේද යන්න දැන ගැනීමටත් එතුමා අපට ඉඩහසර විවර කර දුන්නේය. මේ එතුමා සමග කළ සාකච්ඡාවයි.

ඔබ ජනාධිපති ධුරයට පත්වීම මේ රටේ දේශපාලනයේ විශේෂ අවස්ථාවක්. වසර පහක ඔබේ ධුර කාලය ඉතාම විවාද සම්පන්න වූවක්. හිටපු ජනාධිපතිවරයා ලෙස ඔබේ අදහස කුමක්ද එම කාලය ගැන?

මගේ දේශපාලන ජීවිතයට දැන් වසර 52 ක්. ඒකෙන් වසර 26 ක් පාර්ලිමේන්තුවේ. 2015 ජනවාරි 09 දා ඉඳන් 2019 නොවැම්බර් 18 දා තෙක් වසර පහකට ආසන්න කාලයක් ජනාධිපති ලෙස කටයුතු කළා.

මම වාම ප්‍රගතිශීලී දේශපාලන මතවාදයක් දරන දේශපාලන දර්ශනයක් විදියට සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට ගරු කරන කෙනෙක්. මාව පොදු අපේක්ෂකයා කරනවා කිව්වම ඒක බාර ගත්තේ මගේ ප්‍රතිපත්තිය හා දර්ශනය තුළ රටට විශාල වැඩකොටසක් කිරීමේ අරමුණෙන්.

ස්වදේශිකවාදී චින්තනයක් මත අපේකම පෝෂණය කරමින් පිරිසුදු දේශපාලන රාජ්‍ය පාලනයක් කරන්න උත්සාහ කළත්, මාව බලයට පත් කරපු අයට අවශ්‍ය වුණේ ඔවුන්ගේ ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කරන්න.

ඔබ කවුරුත් දන්නවා මම දූෂණයට විරුද්ධ කෙනෙක් බව. නමුත් ආණ්ඩුව පත්වෙලා මාස දෙකක් යනකොට මහ බැංකු බැඳුම්කර හොරකම සිද්ධ වුණා. එතැන සිටම රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා සහ මා අතර බරපතළ ගැටුම් ඇති වුණා. එතුමා පාර්ලිමේන්තුවට ගිහින් කිව්වා එහි වගකීම භාර ගන්නව කියලා. බැඳුම්කර ගනුදෙනුවේ කිසිම ප්‍රශ්නයක් වෙලා නැහැ කියලා. නමුත් ජනමතයක් ගොඩ නැගුණා, ඊට එරෙහිව. එතකොටයි මම ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරුවරුන්ගෙන් සමන්විත ජනාධිපති කොමිසම පත් කළේ. එතැනදී පෙනී ගියා එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ අය මේකට ඈඳී තිබෙන බව. මම වසර හතරකට වැඩි කාලයක් ආණ්ඩුව ඇතුළේ ඒ විදියට දූෂණයට එරෙහිව සටන් කළා. රට පාවාදීම්වලට එරෙහිව කටයුතු කළා. ආර්ථික කළමනාකරණයේ තිබුණු වැරදි දේට විරුද්ධ වුණා.

ඔබේ ආණ්ඩුව මහ බැංකු අධිපති ලෙස පත් කළේ විදේශිකයෙක්. අගමැතිවරයාගේ මිතුරෙක්. ඒ අවස්ථාවේ ඔබ කල්පනා කළේ නැද්ද එය උචිත නැති බව?
ඇත්තටම ගැටුම පටන් ගත්තේ එතැනින්. මේ පත් කිරීමට මම බලවත් ආකාරයට විරුද්ධ වුණා. නමුත් රනිල් වික්‍රමසිංහ මහත්තයා ඉතා තදින් කියා සිටියා ඔහුව පත් කළ යුතු බව. ආණ්ඩුව බලයට පැමිණි වහාම ගැටුම් ඇතිකර ගැනීම නොගැළපෙන දෙයක්. ඒක ප්‍රායෝගිකත් නෑ. ඒ වගේම මාව ජනාධිපති කළේ එක්සත් ජාතික පක්ෂය. මේ කාරණා නිසා මම අගමැතිවරයාගේ ඉල්ලීමට ඉඩ දුන්නා.

ඔබ කිව්වා ආණ්ඩුව ඔබේ ප්‍රතිපත්ති අනුව කටයුතු කරන්න බාධා කළා කියලා. නමුත් ප්‍රතිපත්ති ඉදිරිපත් කර තිබුණේ ඔවුන් මිසක් ඔබ නෙවෙයි?

මම වැඩපිළිවෙළක් ඉදිරිපත් කළා. විද්‍යාත්මක ආකාරයට ඇමැති මණ්ඩලයක් පත් කරන්නත් මම සැලසුමක් ඉදිරිපත් කළා. ඒ සැලසුම හැදුවේ මහාචාර්යවරුන් කණ්ඩායමක්. නමුත් අගමැතිවරයා ඒක බලන්නෙවත් නැතුව උසස් අධ්‍යාපන හා මාර්ග වගේ විෂයයන් එකට දාලා ඇමැතිකම් බෙදුවා. ඒකත් අප දෙදෙනා අතර ගැටුමක් ඇති වන්නට හේතුවක්. ඉන්පස්සෙත් ආණ්ඩුවේ වැඩපිළිවෙළ විවේචනය කරමින්, ඒ නිසා ගැටුම් ඇති කර ගනිමින් මම මගේ වැඩපිළිවෙළ ඉදිරිපත් කළා. නමුත් ඒක ක්‍රියාත්මක කරන්න මගෙන් පහළ කවුරුත් නැහැ. අගමැති හා ඇමැති මණ්ඩලයේ බලය අනිත් පැත්තට.

ඔය වාගේ ගැටුම් මැද වැඩ කළත් රට වෙනුවෙන් සුවිශාල වැඩ කොටසක් කරන්න පුළුවන් වුණා. රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය තහවුරු කිරීම, මානව හිමිකම්, මූලික අයිතිවාසිකම්, විශේෂයෙන් මාධ්‍ය නිදහස මං ගැන මොන විවේචන තිබුණත් බණ්ඩාරනායක මැතිනියගෙන් පස්සේ අන්තර්ජාතික සබඳතා ශක්තිමත් වූයේ මාගේ කාලයේ. නැගෙනහිරද, බටහිරද, කිසි භේදයක් නැතිව ඔබාමා, පුටින්, ෂී ජින් පින් හැමෝම මේ රට පැත්ත බලන තත්ත්වයකට ගන්න පුළුවන් වුණා. මගෙන් පහළ අය ප්‍රයෝජනයක් ගත්තේ නැති වුණාට මම ලෝකේ වටේ ගිහින් රටේ සංවර්ධනයට විශාල ආයෝජන ප්‍රමාණයක් ගෙනාවා. මේ නිසා ගැටුම් තිබුණත් මගේ පාලනය තුළ රටට යමක් කරන්න පුළුවන් වුණා කියන තෘප්තිය මට තියෙනවා. මගේ අන්තිම සති දෙකේ මේ රටේ පැවැත්මට වැදගත් වෙන ගැසට් පත්‍ර 62 කට පමණ අත්සන් කළා. එක ගැසට් එකකින් සිංහරාජයට අලුතින් අක්කර දහස් ගණනක් එකතු කළා. සෝමාවතිය, ශ්‍රීපාද අඩවිය වාගේම මඩු දේවස්ථානය එතෙක් පූජා භූමි හැටියට තිබුණත් ඒවාට විශාල ඉඩම් ප්‍රමාණයක් ලැබෙන හැටියට ගැසට් කළා. අවුරුදු 736 ක් පරණ රත්නපුර සමන් දේවාල පෙරහර ජාතික උරුමයක් කළා. ජනාධිපතිකමට වාගේම පරිසර ඇමැතිකමටත් මම ආදරය කළා. ඒ නිසයි මේ වාගේ කැපකිරීමක් කළේ.

ජාත්‍යන්තර සබඳතා වර්ධනය වුණා කිව්වට, මේ රට පාවා දුන්නු බවට එදා සිටි විපක්ෂයෙන් බරපතළ චෝදනාවක් එල්ල වුණා?

ඔව්. ඒ පාවාදීම් වළක්වා ගන්න පුළුවන් වුණෙත් මගේ විරුද්ධ වීම් නිසා. හම්බන්තොට ගිවිසුමට මගේ සම්බන්ධයක් නෑ. ඒවා මාත් එක්ක කතා කළේ නෑ. මම සිංගප්පූරු ගිවිසුම නැවැත්තුවා. ඇත්තටම රට මීට වඩා ප්‍රපාතයකට යනවා මම විරුද්ධ නොවුණා නං. ඒ ගැන මට තෘප්තියක්, සතුටක් තියෙනවා.

ඔබතුමා ඔය විදියට අසරණ වුණේ 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය නිසා. ඒ සංශෙෘ්ධනය ගෙන ඒමට ඔබගෙන් විශාල වැඩකොටසක් ඉටුවුණා නේද?

ඔව්. 19 ට මහින්ද රාජපක්ෂ මහත්තයගෙ පැත්තෙනුත් ඡන්දෙ දුන්නනෙ. රනිල් වික්‍රමසිංහ මහත්තයාට ආසන 42, මහින්ද මහත්තයාට ආසන 142 . මම ජනාධිපතිවෙලා සතියෙන් පක්ෂය මට භාර දුන්නා.

කොහොම වෙතත් ඒ ආශිර්වාදය මට ශක්තියක් වුණා. පළමුවෙනි වර්ෂයේදී වැඩ කරගෙන යන්න. අපට අණපනත් සම්මත කරගන්න පුළුවන් වුණේ ඖෂධ පනත, සිගරට් පැකට්වල රූපමය අවවාදය, ඒ වගේම 19 වැනි සංශෝධනය වගේ තුනෙන් දෙකක් ඡන්ද අවශ්‍ය හැම පනතක්ම අපිට සම්මත කර ගන්න පුළුවන් වුණේ ආසන 142 ක් තිබුණු මහින්ද මහත්තය සහය දුන්න නිසා.

නමුත් ඔබ පසු කලෙක ප්‍රකාශ කළා, 19 කියන්නේ කුමන්ත්‍රණයක් බව?

මම ඒක අදත් කියනවා. 19 කියන්නේ දේශපාලන කුමන්ත්‍රණයක්. 19 තුළින් සිද්ධ වුණේ ජනාධිපතිවරයාගේ බලතල අඩු කිරීමට වඩා බලය තියෙන නායකයන් තුන් දෙනෙක් ව්‍යවස්ථානුකූලවම බිහිවීම. ජනාධිපති, අගමැති හා කථානායක විදිහට. කථානායකට සුපිරි බලයක් ලැබිලා තියෙනවා. මුළු රාජ්‍ය තන්ත්‍රයම මෙහෙයවීමේ බලය 19 න් ආවේ කථානායකට. ස්වාධීන කොමිෂන් සභා ස්වාධීන වුණේ නෑ. ස්වාධීන කොමිෂන් සභා සම්පූර්ණයෙන් ක්‍රියා කළේ කරු ජයසූරියට අවශ්‍ය ආකාරයට. කොමිෂන්වලට පත් කිරීම් වගේම අනෙක් ආයතනවලට පත් කිරීම් සිද්ධ වුණෙත් ඒ විදිහට.

ඊළඟට 19 සම්මත කරපු ආකාරය බලන්නකෝ. දවස් දෙකක් විවාද කළා, පාර්ලිමේන්තුවේ. දෙවැනි දවසේ ඡන්ද විමසීම පැය දෙකක් කල් දැම්මා තිබුණ සංශෝධන සඳහා. ඒ කෙටි කාලේ මේ සංශෝධන කළේ ව්‍යවස්ථා විශාරදයන්ගේ උපදෙස් අනුව නෙවේ. පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කරන අයට අවශ්‍ය ආකාරයට. මේක රනිල් වික්‍රමසිංහ හා NGO නඩය කරපු කොළේ වහලා ගැහීමක්. ඒ නිසා රට කඩා හැලෙන තත්ත්වයකට පත් වුණා.

වර්තමාන ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ පත්වීමට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ සහායත් ලැබුණා. දැන් ඔහු පත්වෙලා මාස තුනයි. කුමක්ද ඔබේ තක්සේරුව, මේ කාලය තුළ ජනාධිපතිවරයාගේ හා ආණ්ඩුවේ කටයුතු ගැන?

මේ කාලය තුළ මට පෙනී ගිය දෙයක් තමා ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්මයා ලොකු උත්සාහයක් ගන්න බව පේනව රට පැත්තකට ගෙනියන්න. ඒ නිසා මගේ ප්‍රතිපත්තියත් කොන්දේසි විරහිතව ඔහුට සහාය දීම. මමත්, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයත් කොන්දේසි විරහිතව ජනාධිපතිතුමාව ශක්තිමත් කරන්න සහය දෙනවා. මොකද කවදාවත් තනි කෙනකුට බැහැ රටක් ගොඩනගන්න. ජනාධිපතිට වුණත්, අගමැතිට වුණත්, රටක් ගොඩනගන්න සාමූහික ප්‍රයත්නයක් තියෙන්න ඕනේ. ජනාධිපති, අගමැති, ඇමැතිවරු, පාර්ලිමේන්තුව, රාජ්‍ය නිලධාරින් වගේම පොදු ජනතාව මේ හැමෝගෙම කැපවීමක් තියෙන්න ඕනේ.

අපි කාටත් රහසක් නොවේ අද මේ රටේ තියෙන ආර්ථික අර්බුදය. ඒ තත්ත්වය බරපතළ වෙලා තියෙනව කොරෝනා රෝගය නිසා. කොරෝනා නිසා ලෝකෙ බලවත් රටවලුත් අර්බුදයකට ගිහින් තියෙන්නෙ. මේ නිසා ඉදිරියේදී අපිට ලොකු අනතුරක් තියෙනවා. ඉතින් මේ රට ගැන හිතනව නං කවුරු හරි ජනාධිපතිතුමාට සහය දෙන්න ඕන.

ඔබ එහෙම කිව්වට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය හා පොදුජන පෙරමුණ අතර තාමත් එකඟතාවක් නැහැ නේද? මහ මැතිවරණයට තරග කිරීම සම්බන්ධයෙන්?
පක්ෂ දෙක අතර කිසිම ගැටුමක් නෑ. මාධ්‍ය විසින් මේවා නිර්මාණය කරන්න හැදුවට පක්ෂ දෙක අතර කිසිම ගැටුමක් නැහැ. ඔය සියලුම නායකයන් එක්ක මම ඉතාම මෑතකදීත් සාකච්ඡා කළා. දෙවැනි පන්තියේ, තුන්වැනි පන්තියේ සාමාජිකයෝ එක එක ප්‍රකාශ කරන්නේ නායක මට්ටමේ එකඟතාවන් ගැන දන්නේ නැතිව.
අනිත් එක තමා ජනාධිපතිවරණයට කලින් අපි ගිවිසුම් දෙකක් අත්සන් කළා. ගෝඨාභය ජනාධිපතිතුමා සමග සහ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සමග. ඉතින් ඒ ගිවිසුම් ප්‍රකාරව කටයුතු කිරීමට තමයි අපි බලාපොරොත්තු වෙන්නේ. අපි ගිවිසුම් අත්සන් කළාට පස්සේ ගෝඨාභය මහත්තයත්, මහින්ද මහත්තයත් දෙන්නම හැම රැස්වීමකදීම කිව්වා දැන් ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයත්, අපි සමග එකතු වුණ නිසා අපේ ජයග්‍රහණය ස්ථිරයි කියලා.

ඒ කියන්නේ පක්ෂ දෙකේම සාමාජිකයන්ට බලාපොරොත්තු තියාගන්න පුළුවන්. එකටයි තරග කරන්නේ කියලා?

පැහැදිලිවම පුළුවන්.

ලකුණ ගැන ප්‍රශ්නයක් නැහැ?

ලකුණ මොකක් වුණත් කමක් නැහැ. සන්ධානය හැදෙන්නයි ඕනේ. අපි මැරෙනකොට ඕවා අරන් යන්නේ නැහැනේ. රට ගැනයි හිතන්න ඕනෙ.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය කියන්නේ මේ රටේ තිබුණ ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකෙන් එකක්. එනමුත් ඔබ ඒ පක්ෂය දියකරලා දැම්මා කියලා ඔබට චෝදනාවක් තියෙනවා?
මෙහෙමයි, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය විතරක් නොවේ. රනිල් වික්‍රමසිංහ මාවත් නැති කළානේ. රනිල් වික්‍රමසිංහ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන් හැත්තෑ දෙනකුට නඩු දැම්මා. අල්ලස් කොමිසමේ, නීතිපති හරහා අධිකරණවල. ඒ ඔක්කෝම නඩු හැදුවේ රනිල්ගේ අරලියගහ මන්දිරයේ තිබුණ දූෂණ විරෝධී ලේකම් කාර්යාලයෙන්. ඒකේ කව්ද හිටියේ කියලා දන්න අය දන්නවා.

ඔබ කියන්නේ මේ මන්ත්‍රීවරුන්ට නැගුණු චෝදනා පදනම් විරහිතයි කියලද?

දැන් බලන්න වාහනයක් අරං ගියා කියලා ෆවුසිට නඩුවක් දැම්මා. ඒ වාහනය නැතිවෙලා නැහැ. එක අමාත්‍යාංශයක ඉඳලා අනෙක් අමාත්‍යාංශයට ඒක ගෙනිහින් තිබුණා. ඊළඟට ප්‍රියංකර ජයරත්නගේ දුවට රස්සාවක් දුන්නා කියලා ඇමැතිට නඩු දැම්මා. ඔය වගේ හදපු, නිර්මාණය කරපු කාරණාවලට නඩු රාශියක් දාලා තියෙනවා. දූෂණ විරෝධී කාර්යාලයේ මේව කරලා මහින්ද මහත්තයට කියනවා ජනාධිපතිතුමා තමා මේව කරන්නෙ කියලා.

මගේ අතේ පොලිසිය නෑ. සී.අයි.ඩී එක නෑ, FCID එක නෑ. නීතිපති නෑ. ඒ ඔක්කොම ඒ ගොල්ලන්ගෙ අතේ. ඒවත් එක්කයි ඒගොල්ලො මේ සේරම කළේ.
ඔබ ඉදිරි මහ මැතිවරණයට තරග කරනවද?

පැහැදිලිවම තරග කරනවා, පොළොන්නරුවෙන්.

නමුත් ඔබේ දිස්ත්‍රික්කයෙන් ඒ ගැන විරෝධයක් පළවෙලා තියෙනවා නේද?

කොයි දේටද මේ රටේ විරෝධ නැත්තේ. දැන් දවස් කීපයකට කලින් ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය ඉස්සරහ විරෝධතා හතයි. මේ දේශපාලන ලෝකේ විරෝධතා, සත්‍යග්‍රහ, සාමාන්‍ය දෙයක්. මේවා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ ලක්ෂණ.

ඔබේ පාලනයේ අවසාන කාලයේ මරණ දඬුවම බලාත්මක කරන්න විශාල උත්සාහයක් ගත්තා. නමුත් ඒකත් අසාර්ථක වුණේ අභ්‍යන්තර ගැටුම් නිසාද?
මම හතර දෙනකුට මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කරන්න අත්සන් කළා. ඒකට එරෙහිව මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ඉදිරිපත් වුණා. ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය මගේ තීරණය වළක්වලා තීන්දුවක් දුන්නා. අදත් ඒ නඩුව ඉවර නෑ. කව්ද මේ නඩුව දැම්මේ. කුඩුකාරයන්ගේ නියෝජිතයෝ. ඒ වගේම කනගාටුවෙන් වුණත් කියන්න ඕනේ ඒ වෙලාවේ ආණ්ඩුවෙයි, විපක්ෂයෙයි නායකයෝ කිව්වා මරණ දඬුවම ක්‍රියාත්මක කරන එක වැරදියි කියලා. ඒත් මම අත්සන් කරපු හතර දෙනාට මරණ දඬුවම දුන්නා නම් මේ රටේ මත්කුඩු ජාවාරම පහළට වැටෙන්න තිබුණා. ඒක මගේ පරාජයකට වඩා ජාතියේ අවාසනාවක්.

ඔබත්, ආණ්ඩුවත් අතර ගැටුම්වල උච්ච ස්ථානය රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාව අගමැති ධුරයෙන් ඉවත් කිරීම. ඔබ මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාව අගමැති ලෙස පත් කරනවා. නමුත් ඔබේ ඒ තීරණය නීතියට පිටින් ගත්ත තීරණයක් කියලා උසාවිය තීරණය කරන්නෙ?

මම ඒ තීන්දුව ගත්තේ ලංකාවේ කීර්තිමත්, ඉහළම නීතිඥයන් කණ්ඩායමක උපදෙස් අරගෙන.

ඔබව පොදු අපේක්ෂකයා කිරීමේ සිට යහපාලන ආණ්ඩුවේ සියලු දේ මෙහෙයවූයේ තානාපති කාර්යාල විසින් කියලා චෝදනාවක් තිබුණා, එදා විපක්ෂයෙන්. ඔවුන් කිව්වේ මේක විදේශ කුමන්ත්‍රණයක් කියලා?

මාව පොදු අපේක්ෂකයා කිරීම ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක් කියල කියන එක මම පිළිගන්නෙ නෑ. එහෙම කුමන්ත්‍රණයකට මම එකඟ වෙන්නෙත් නෑ, අහුවෙන්නෙත් නෑ. මහින්ද මහත්තයා ඡන්දය ප්‍රකාශයට පත් කරලා මැතිවරණ ව්‍යාපාරය පටන් අරගෙන තියෙන කොටත් යූඑන්පී එකට ඡන්දය දිනන්න පුළුවන් අපේක්ෂකයෙක් හිටියේ නෑ. 2010 ත් යූඑන්පී එකට අපේක්ෂකයෙක් හිටියේ නෑනේ. ඒ සැරේ හමුදාපතිව ගෙනාවා. 2015 ත් දිනන්න පුළුවන් අපේක්ෂකයෙක් හිටියේ නෑ. එතකොට තමා චන්ද්‍රිකාල, රාජිතල, සෝභිත හාමුදුරුවෝ වගේ කණ්ඩායමක් සාකච්ඡා කරල මාව තෝරා ගත්තේ.

ඔබ පොදු අපේක්ෂකයා කරන්න මුල්වුණු හිටපු ජනාධිපති චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග මහත්මිය ඔබත් එක්ක විරසක වුණේ කොහොමද?

එයා රනිල් වන්දනාවේ ගියානෙ. ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය අතෑරලා එයා මහා දූෂිත, රට පාවා දුන්නු මිනිහෙක් පස්සේ ගියා.

අද අපි මේ සාකච්ඡාව කරන ගේ අලුත්වැඩියාවට කෝටි අටක් රජයේ මුදල් වියදම් කළා කියලා චෝදනාවක් තියෙනව ඔබට? ඇත්තටම එහෙම වියදමක් ගියාද?

මොනවට වියදම් කරන්නද? මේ එකක්වත් මට හදපුවා නෙවේ. මේක කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල ඇමැතිවරයා හිටපු ගෙදර. සුද්ධ පවිත්‍ර කරලා මම පදිංචියට ආවා.

මේ ගේ තියෙන තැනද වටින්නේ චන්ද්‍රිකා ඉන්න තැනද? ඒ ගේ තියෙන්නේ කොළඹ 7 ටොරින්ටන්වල. තක්සේරු කරලා බලන්නකෝ. අනිත් එක මට කලින් හිටපු ජනාධිපතිවරු පස් දෙනාටම ගෙවල් හම්බ වුණානේ.

1986 අංක 04 දරන ජනාධිපති හිමිකම් පනත කියලා ජේ.ආර්. පනතක් සම්මත කරලා තියෙනවා. ඒකේ පැහැදිලිව තියෙනව විශ්‍රාමික ජනාධිපතිවරයකුට කැබිනට් අමාත්‍යවරයකුට හිමි සියලු පහසුකම් දිය යුතුය කියලා. ඒ අනුව තමා ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිවරයාගේ ඝාතනයෙන් පස්සේ හැම ජනාධිපතිවරයකුටම ගෙයක් දුන්නේ.

කව්ද මේ ගෙට කෝටි ගණන් ගියා කියලා තක්සේරු කළේ. ඒක කවුරු හරි වාචාලකමට කියපු කතාවක්. අපි කොච්චර නෑ කිව්වත් මාධ්‍යවත් ඒවා ඇහුවේ නෑ.

ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ අනාගතයට මොකද වෙන්නේ?

අපි දැන් ආණ්ඩුවත් එක්ක වැඩ කරන්නේ. ඉතිං අපි කාටත් හොඳක් වෙයි කියලයි මම හිතන්නේ. අනිත් එක මේ රටේ 56 ඉඳලම සන්ධාන, පෙරමුණු ආණ්ඩු සංකල්පය තියෙන්නේ. ඒ නිසා ඉස්සරහටත් එකට එකතු වෙන්නේ නැතිව ආණ්ඩුව හදන්න බෑ, කාටවත්. අද යූඑන්පී එකත් සන්ධානයකට ගිහින් තියෙන්නෙ.

ජනාධිපති ධුරයේ අත්දැකීම් විඳපු ඔබ දැන් හිටපු ජනාධිපති කෙනෙක් විදියට ලබන අත්දැකීම් මොන වගේද?

ජනාධිපති ධුරයෙන් සමුගත්තට පස්සේ තමා මනුස්සයෝ හා අමනුස්සයෝ හොඳට තේරුම් ගත්තේ. මනුස්ස වේශයෙන් ඉන්න තිරිසන්නු තේරුම් ගත්තේ විශ්‍රාම ගත්තට පස්සෙ. ඒක පැහැදිලි වෙන්න ගත්තෙ අන්තිම මාසෙදී. ඒත් අපේ දීර්ඝ කාලීන දේශපාලන අත්දැකීම් නිසා ගාණක් නෑ. දිනලා තියෙනවා, පැරදිලා තියෙනවා. ඒවා හොඳට පුරුදුයිනේ. බැරිවෙලාවත් මම ඡන්දෙ ඉල්ලල පැරදුණා නං තත්ත්වය තවත් නරක් වෙනවා. අනිත් එක මම විශ්‍රාම යනකොට පක්ෂයක් විදියට දිනපු අපේක්ෂකයට සහය දීලා තිබුණා. ඒකත් එක හේතුවක්, විශ්‍රාම ගියාට පස්සේ එන පීඩාව අඩුවෙන්න.

ඔබෙන් පස්සෙවත් පවුලෙ කෙනෙක් දේශපාලනයට ඇතුළු වෙයිද?

තවම නෑ. 2025 න් පස්සේ තමා බලන්න වෙන්නේ. 2025 න් පස්සේ දේශපාලනය කරන්න මගේ අදහසක් නෑ. ඊට පස්සේ මගේ දරුවකුට වුවමනාවක් තිබුණොත් එයි. මම රටේ ජනාධිපති වෙලා හිටපු කෙනෙක්. ඉතිං මගෙන් පස්සේ මගේ දරුවෝ දේශපාලනයට එන එකේ වරදක් නෑනේ, නේද?

හර්ෂණී දිසානායක උපුටා ගැන්ම  අරුණ පුවත්

ගම්පහ මහ රෝහලට ක්ලාන්තය සැදී තිස්හය හැවිරිදි විවාහක පුද්ගලයකු ගිය සතියේ ඇතුළත් කෙරුණේය. මේ රෝගියාගේ රෝග ලක්ෂණ නිරීක්ෂණය කළ වෛද්‍යවරුන්ගේ මතය වූයේ ඔහුට වසක් විසක් ශරීර ගතවී ඇති බවයි. ඒ නිසාම හැකි ඉක්මනින් ඔහුව දැඩි සත්කාර ඒකකයට යොමු කිරීමට ඔවුන් තීරණය කළහ. දවස් හයක් දැඩි සත්කාර ඒකකයේ සිටි ඔහු පසුගිය තුන් වැනිදා අලුයම මියගියේය. ඔහුගේ හදිසි මරණ පරීක්ෂණයේදී රෝගියාගේ මව කීවේ තමන්ගේ පුතු ශරීර ශක්තිය වර්ධනය කර ගැනීම සඳහා විවිධ කොළ වර්ගවල යුෂ පානය කරන බවයි. මරණ පරීක්ෂණයේදී හෙළිවූ ආකාරයට මෙම තරුණයා ‘‘සිරුර වර්ධනයට සහ ස්නායු වර්ධනයට ගුණ යැයි” මුහුණු පොතේ දමා තිබු පෝස්ටුවක් දැක කොළ වර්ගයක් කොටා පානය කර තිබේ. ශාකයේ නම වූයේ ‘‘ගජ මදාරා”ය.

මෙම ශාකය ලංකාවේ දී සොයා ගැනීමට නොහැකි දුර්ලබ ගණයේ ශාකයක් බවත් ඔහු තම මවට කිවේය. නමුත්, කෙතරම් දුර්ලබ ශාකයක් වුවත් පසුදිනම එය සොයා ගැනීමට ඔහුට හැකිවිය.‘‘ගජ මදාරා” ශාකයේ යුෂ කෝප්පයකට දමා එයින් භාගයක්ම පානය කර ඉතිරිය ශීතකරණයේ තබා පසුදින පානය කිරීමට ඔහුගේ අදහස විය. නමුත්, අවසානයේදී සිදුවූයේ සිරුර වර්ධනය කිරීමට යැයි පානය කළ ඔසුව ඔහුගේ මාරයා බවට පත්වීමයි. ගජ මදාරා ගහ රටුන් අතරේ නිතර ඇසෙන නමක් නොවේ. පුරාණ කතාවලට අනුව මේ ගජ මදාරා ශාකය දෙවියන් විසින් දෙව්ලොව සිට මෙහි ගෙනැවිත් පැළ කරන්නට ඇතැයි සාමාන්‍ය ජනයා විශ්වාස කරති. තොටගමුවේ ශ්‍රී රහුල හිමියන් විසින් ලියූ සැළලිහිණි සංදේශයේද මදාරා ශාකයේ මල් පිළිබඳව සඳහන්ව තිබුණි. ඒ සැළලිහිණි සංදේශයේ විසිපස් වැනි කවියෙනි.

‘‘සුරරද සමන් සමගින් සුරඟන එවර

පැහැනද මදාරා පරසතු මල් පතර

කරපුද වඳින රැඳි මුනි සිරි පා තඹර

සකිසඳ පෙනේ සමනොළ ගිර නැගෙනහිර” යනුවෙනි. මදාරා ගස් ගැන සංදේශ කවි, ගීත ඇතුළු පොත්වල තිබුණද එම ගස් ලංකාවේ දක්නට ඇත්තේ දෙතුන් තැනක විතරය.

අඹේපුස්ස බෝතලේ වලව්ව ගම්පහ වික්‍රමආරච්චි ආයුර්වේද වෙද විදුහල, රත්නපුර මාරපන පිරිවෙන, රත්නපුර ජාතික කෞතුකාගාරය, පේරාදෙණිය ජාතික උද්භිද උද්‍යානය මෙන්ම ගම්පහ ජාතික උද්භිද උද්‍යානය වැනි ස්ථානවල පමණක් ගජ මදාරා ශාක දක්නට ලැබෙනු ඇත. නමුත් අනෙක් මදාරා ශාක ප්‍රබේද දිවයිනේ බොහෝ ප්‍රදේශවල සහ නිවෙස් ආශ්‍රිතව විසිතුරු ශාකයක් ලෙස භාවිත කරනු ලබයි.

එපමණක් නොව, මෙම ශාකයට අලි ඇතුන් පවා දැඩි සේ බියක් දක්වන බව පැවසේ. අඹේපුස්ස බෝතලේ වලව්වේ සිටින අලි ඇත්තු ගජ මදාරා ගසට වැඳ නමස්කාර කරන බව සඳහන්ය. ජනප්‍රවාදයන්ට අනුව බුද්ධදාස රජු විසින් නේපාලයෙන් මදාරා ගස් කිහිපයක් ගෙන්වා ලංකාවේ රෝපණය කර ඇත. ඉන්පසුව, එය රාජකීය වස්තුවක් ලෙසත් ආරක්ෂා කල බව ද ඉතිහාසයේ සඳහන් වේ.

කෙසේ වෙතත්, මෙම ශාකය ලංකාවේ හා ඉන්දියාවේ පමණක් දක්නට ලැබෙන ශාකයක් බව ශ්‍රී ලංකා ආයුර්වේද වෛද්‍ය සභාපති වෛද්‍ය හිටපු ලේඛකාධිකාරි ආයුර්වේද වෛද්‍ය ඩැනිස්ටර් එල්. පෙරේරා කීවේය. මෙම ශාකය බහුලව දකින්නට ලැබෙන්නේ දකුණු ඉන්දියාවේදීය. ඒ තමිල්නාඩු ප්‍රාන්තයේදීය.

පොදුවේ ‘‘ගජ මදාරා” ශාකය ඖෂධීය ගුණයෙන් යුතු ශාකයක් ලෙස දේශීය වෙදකමේදී භාවිතා කරනු ලබයි. නමුත්, ඒ බාහිර ආලේපයන් සඳහාම පමණක් බව වෛද්‍ය ඩැනිස්ටර් එල්. පෙරේරා කීවේය. ඒ වගේම මදාරා, ගජ මදාරා සහ මල් මදාරා ලෙස විවිධ මදාරා ප්‍රභේදයන් ඇතත් මේවා සියල්ලම හඳුන්වන පොදු උද්භිද විද්‍යාත්මක නාමය වන්නේ Cleistanthus collinus ය. මෙය සියයට සියයක්ම විස සහිත ශාකයක් බව දේශීය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ සේම උද්භිද විද්‍යාවේද සම්මත පිළිගැනීමයි.

‘‘ගජ මදාරා කියලා කියන්නේ ඖෂධීය ගුණයෙන් යුතු ශාකයක්. ඒවගේම, මේ ශාකයේ මුලේ සිට අතු, මල් සහ ගෙඩි සියල්ලම අධික විස සහිත බවින් යුක්තයි. ඒ නිසා මෙය ඖෂධයක් වශයෙන් ලබා ගන්නේත් තෙල් බෙහෙත් වලට විතරයි. කිසියම් අවස්ථාවක සර්පයකු දෂ්ට කළ විට විසෙන් විස නැසීමට බාහිර ආලේපයක් ලෙසත් භාවිතා කරනවා. නමුත්, ගජ මදාරා හෝ ඕනෑම මදාරා ශාකයක පත්‍රයක් හෝ දෙකක් ආහාරයට ගත් විට අනිවාර්යයෙන්ම දැඩි සේ රෝගී වී මරණයට පත් වෙන්නත් පුළුවන්.”

වෛද්‍ය ඩැනිස්ටර් පවසන ආකාරයට නම් ආයුර්වේද වෛද්‍ය ක්‍රමයේදී මෙවැනි විස ශාක ඖෂධ නිපදවීමට යොදා ගන්නෙත් විස නසාය. නමුත්, මදාරා කොළ යුෂ පානයෙන් සියලුම ස්නායු ගත රෝග සමනය කළ හැකි බව විවිධ සමාජ මාධ්‍ය ඔස්සේ පැවසුවත් ඒවා සියල්ලම අසත්‍ය බව ඔහු කිවේය.

නමුත්, මුහුණු පොත යොදා ගනිමින් විවිධ පුද්ගලයන් ගජ මදාරා හි පැළ භූමිවලට තේජස, භාග්‍යය හා දියුණුව ලැබෙන බව පවසමින් අලෙවි කරනු ලබයි. ඒ ලෙස ගජ මදාරා හි පැළයක් රුපියල් පන්සියයක් වැනි මුදලකට අලෙවි කරන පුද්ගලයන් අද වනවිට සමාජ මාධ්‍ය පුරාම දක්නට ලැබේ. එපමණක් නොව මෙම පැළ තවාන්කරුවන් විසින් අද වනවිට මෙය ජාවාරමක් ලෙස සිදු කරගෙන යමින් සිටින බව වෛද්‍ය ඩැනිස්ටර් කීවේය.

‘‘ගජ මදාරාවල වෙනස් ප්‍රතිඵල තියෙනවා කියලා බොහෝ පුද්ගලයෝ මේවා විකුණනවා මම දැකලා තියනවා. ඔවුන් තමයි සමාජ මාධ්‍ය යොදා ගෙන හොර ආයුර්වේද වෛද්‍යවරු විදිහට පෙනී ඉඳලා මිනිස්සුන්ව රවට්ටන්නේ. ගුණයක් නැති ශාක ගුණයි කියනවා. විස ශාක විස නැහැයි කියනවා. අන්තිමට වෙන්නේ අසරණ මිනිස්සු මේවා බීලා මැරිලා යන එකයි. එනිසා අපි කියන්න ඕනේ ගජ මදාරා වගේ උග්‍ර විස සහිත ශාක ආහාරයට ගන්න කලින් පිළිගත් වෛද්‍යවරයෙක්ගෙන් මේ පිළිබඳව දැනුවත් වෙන්න කියලා. ”

හර්ෂණී දිසානායක

By Daya Gamage – Asian Tribune Political AnalysisWashington, D.C. 15 February -Courtesy Asiantribune.com

The United States which denied entry visas to Sri Lanka Army Commander Lt. Gen. Shavendra Silva and his family this week ‘officially’ reasoning that it has credible information he was responsible for gross violation of human rights and extrajudicial killings” earlier revoked or denied visas to International Criminal Court (ICC) members who were scheduled to visit the U.S. to investigate alleged war crimes by the U.S. military in Afghanistan.Sri Lanka’s Army Commander Lt. Gen. Shavendra Silva

The Trump administration announced last year it was barring entry into the U.S. to ICC investigators to probe into possible U.S. war crimes in Afghanistan in 2017. A 2016 ICC report accused the U.S. military of torturing at least 61 prisoners in Afghanistan and accused the CIA of subjecting at least 27 prisoners to torture, including rape, at a number of CIA prison site.

Earlier Secretary of State Mike Pompeo said that the United States will revoke or deny visas issued to International Criminal Court members who’ve been investigating possible war crimes committed by the U.S. military. Pompeo also threatened investigators with sanctions, and noted that the rules would also apply to members who investigated American allies without the U.S.’s consent.

International Criminal Court prosecutor Fatou Bensouda (center) whose U.S. entry visa was revoked by the U.S. State Department last yea

Pronouncements from the Trump administration suggested that the United States was preparing to go to war against the ICC itself, motivated largely by an effort to silence investigations into alleged American war crimes committed in Afghanistan. In a speech at a Washington D.C. event held by the Federalist Society, Donald Trump’s onetime national security adviser John Bolton denounced the ICC as illegitimate” and expressed his intentions toward the institution in no uncertain terms. We will not cooperate with the ICC,” Bolton said. We will provide no assistance to the ICC.”

Because it involves U.S. officials themselves, at the center of the campaign against the ICC is a 2016 report by ICC prosecutors that deals in part with the war in Afghanistan. That report alleges the commission of widespread crimes by the Taliban and Afghan government forces. But the report also makes allegations of serious crimes committed by U.S. military forces and the CIA, including torture, cruel treatment, outrages upon personal dignity, and rape.”

The ICC investigators were scheduled to arrive in the United States to continue with their investigations when the Trump administration revoked their entry visas.

The crimes in question appear to have been related to detention programs run in Afghanistan during the early years of the U.S. occupation. While the report does not name the individuals responsible or their victims, it indicates that there are dozens of cases in which torture, cruel treatment, and sexual assault were committed by American soldiers and CIA officers in Afghanistan from 2003 to 2004.

The report also states that the alleged crimes were not the abuses of a few isolated individuals,” adding that there is a reasonable basis to believe these alleged crimes were committed in furtherance of a policy or policies aimed at eliciting information through the use of interrogation techniques involving cruel or violent methods which would support U.S. objectives in the conflict in Afghanistan.”

Having had this checkered past of disallowing the ICC to carry out its routing probe in revoking the investigative team’s entry visas, the U.S. denied visas to the family of Sri Lanka Army Commander Shavendra Silva, as Sri Lanka’s Foreign Ministry stated there were no substantiated or proven allegations of human rights violations against him.”

When Shavendra Silva was appointed the Army Chief last August, the U.S. Embassy in Colombo in a media note stated its deep concern about the appointment because of allegations of gross human rights violations against the new Army Commander, documented by the United Nations and other organizations, are serious and credible.”

This week, in refusing the entry visa to Lt. Gen. Shavendra Silva the State Department issuing a statement said:

“Section 7031(c) provides that, in cases where the Secretary of State has credible information that foreign officials have been involved in a gross violation of human rights or significant corruption, those individuals and their immediate family members are ineligible for entry into the United States. The law also requires the Secretary of State to publicly or privately designate such officials and their immediate family members. In addition to the public designation of Shavendra Silva, the Department is also designating his immediate family members.

“The allegations of gross human rights violations against Shavendra Silva, documented by the United Nations and other organizations, are serious and credible. His designation underscores the importance we place on human rights in Sri Lanka and globally, our concern over impunity for human rights violations and abuses, as well as our support for promoting accountability for those who engage in such acts. We urge the Sri Lankan government to promote human rights, hold accountable individuals responsible for war crimes and human rights violations, advance security sector reform and uphold its other commitments to pursue justice and reconciliation.

“We deeply value our partnership with the Sri Lankan government and the long-standing democratic tradition we share with the Sri Lankan people. The United States remains committed to strengthening the bilateral relationship with Sri Lanka and helping reshape its security forces to tackle current and emerging threats. Security cooperation will continue to emphasize respect for human rights as a fundamental component of our training, assistance, and engagements.

“The United States will continue to use all available tools and authorities, as appropriate, to address human rights violations and abuses around the world no matter when they occurred or who perpetrated them. Today’s actions underscore our commitment to support human rights, promote accountability for perpetrators, and encourage reconciliation in support of a peaceful, stable, and prosperous Sri Lanka.”

Short-sighted decision with consequences related to Indo-Pacific region

The refusal of entry visas is not necessarily a decision taken in Washington. In the case of Army Commander Lt. Gen. Shavendra Silva, this is solely taken by the American diplomatic mission in Colombo in concurrence with Washington. The State Department acts are based on reports sent by the American Embassy in Sri Lanka.

Shavendra Silva was leading a Division of the Army, supported by other Divisions, engaged in the final assault on the Tamil Tiger fighting cadre that led to the defeat of the separatists.

Washington was not happy about the final defeat of the LTTE as Washington maneuvered in April 2009, a month before the total defeat, to get the Government of Sri Lanka to halt the offensive on the pretext of safeguarding the unarmed civilians to prevent a total annihilation to save the top leadership of the outfit for later use as a ‘pressure group’ to make changes in Sri Lanka’s polity which the U.S. often believed under the control of extremist Sinhalese.

This unexpected defeat of the LTTE led Washington to manipulate the UNHRC in Geneva to investigate how Sri Lanka handled the final stage of the Eelam War IV. Washington’s decisions to halt the offensive against the Tamil Tigers and its moves to use UNHRC were largely influenced by operatives of the LTTE in the U.S. and many Western capitals. State Department officials were in constant contact with the LTTE representatives in the Tamil Diaspora during the final months of the War. A month before the war ended (May 18, 2009), the LTTE activists in the U.S. were engaged in a discourse with Assistant Secretary Richard Boucher and U.S. Ambassador Robert Blake who were on video conference linking Colombo and Washington.

Since the advent of the Trump administration in January 2017, Washington – both the State Department and Pentagon – worked very closely with the centrist Sirisena-Wickremasinghe administration, which had already replaced the Rajapaksa administration which had moved away from the United States due to latter’s drastic reduction of military assistance during the (2006-2009) war, to enlist Sri Lanka as a ‘Willing Partner’ in its ambitious military buildup in the Indo-Pacific region to face the expansion of China.

The 2007-signed – eight-page – Acquisition and Cross-Services Agreement (ACSA) was drastically revised and enhanced to 83 pages for the U.S. and Sri Lanka to sign in August 2017. Washington thereafter was interested in signing a Visiting Forces Agreement (also known as Status of Forces Agreement/SOFA), which could bring American boots to Sri Lanka, to fully activate the ACSA. The SOFA is still under scrutiny and pending. During the past three years Washington’s military enhancement in the Indo-Pacific region – with both U.S. and India cementing their military bonds following two 2+2 Ministerial Dialogues – Sri Lanka was drawn closer to American military endeavor because of its strategic location in the region. The Asian Tribune has often reported in these columns that Washington wants to keep Sri Lanka as a Willing Partner” in its military exercise to meet the Chinese expansion in the region highlighting the frequent visits to Colombo of US military leaders.

Since Gotabaya Rajapaksa became the President in November 2019, his administration has so far made no indication that he was neither interested in a SOFA agreement nor prepared to move away from the 2017-signed ACSA.

Having known this background the U.S. Department of State rejected the entry visa for Lt. Gen. Shavendra Silva, a move that could unnecessarily anger President Gotabaya Rajapaksa who served in the Sri Lanka military with Silva in the last millennium and was closely tied with him during the Eelam War IV (2006-2009) when Rajapaksa was Defense Secretary giving the leadership to the battle against the separatist LTTE which was threatening the territorial integrity and sovereignty of the nation.

The Asian Tribune is currently carrying a report – Philippines scraps military pact – SOFA/VFA – with the U.S. – a result of refusing an entry visa to a close colleague of President Duterte.
Media widely reported that the move to end the pact follows anger over Washington’s reported decision last month to cancel the U.S. visa of Philippine Sen. Ronald dela Rosa. The former chief of National Police, dela Rosa, enforced Duterte’s war on drugs, which has been widely condemned by international human rights watchdogs.

– Asian Tribune –

by C.A.Chandraprema Courtesy The Island

February 15, 2020, 7:17 pm

Though Parliament comes in for public scrutiny on a regular basis, it is seldom that the work of the various Committees of Parliament receives any kind of public attention, with the sole exception of the Committee on Public Enterprises (COPE) which does make waves from time to time.  One Parliamentary Committee that is almost never spoken of outside Parliament is the High Posts Committee which vets nominees for high positions in the government service. I wish to bring to the attention of the public, a serious conflict of interest issue in relation to the High Posts Committee of Parliament which will have a direct impact on the national interests of Sri Lanka.

 Last Thursday the Secretary to the Committee on High Posts sent me a letter enclosing representations made to the Committee on High Posts against my nomination as the Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva, and asking for my responses to the allegations made.

The so called ‘representations’ that had been made to the High Posts Committee were actually printouts of a scurrilous article that appeared on the JDSLanka website on the 3rd February and a media release by the so called International Truth and Justice Project (ITJP) headed by Yasmin Sooka. The latter included a ‘dossier’ on me and that too had been included as a part of the representations made against me.

 This was sent to me in an envelope marked ‘Confidential’ and inside the outer envelope was another envelope to which was attached the covering letter, and the so called representations made against me were in the second envelope. The administrative staff of the High Posts Committee need not have bothered to take all those precautions. On the 7th February, an article appeared in the JDSLanka website under the title ‘Police mislead parliament to whitewash criminal record of Geneva envoy’, where they had reproduced a confidential police report on me sent to the High Posts Committee. It’s only too plain that there is a direct link from the High Posts Committee of Parliament to overseas websites and groups working against Sri Lanka’s national interest. So we might as well discuss everything in public.

TNA to vet nominated SL envoy to Geneva!

 The JDSLanka article of 7th February mentioned above stated that “The (High Posts) committee chaired by opposition lawmaker MA Sumanthiran is due to meet on 7 February.” What this means is that if I had been able to get my documentation across to the High Posts Committee on time, Tamil National Alliance Parliamentarian M.A.Sumanthiran would have been presiding over the committee when I presented myself for an interview! There seems little doubt that the JDSLanka website is better connected to the High Posts Committee than I am, and when they say that Sumanthiran was not only to sit on the High Posts Committee on the 7th February but to actually preside over it, I have reason to believe what they say. There is a direct conflict of interest involved if M.A.Sumanthiran or indeed any member of the Tamil National Alliance sits on the High Posts Committee to interview the nominee for the position of Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva.

 The TNA wants UNHRC Resolution 30/1 implemented in full. Just last Friday, the headline story in The Island stated that the Tamil National Alliance had urged the visiting European Union delegation to bring pressure on the present SL government to fully implement Resolution 30/1. If an MP belonging to an organization that was canvassing international support to force the government of Sri Lanka to fully implement UNHRC Resolution 30/1 was to sit on, or preside over the High Posts Committee when it meets to interview the nominee for the position of Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva, does that not constitute a conflict of interest?

 Furthermore, the scurrilous JDSLanka-ITJP articles against me were reproduced on the Vikalpa website which is operated by the Centre for Policy Alternatives, an NGO with which TNA Parliamentarain M.A.Sumanthiran is closely associated. (See following link: https://www.vikalpa.org/?p=36787) The outstanding issues in Geneva revolve around UNHRC Resolution 30/1 which seeks to take punitive action against the Sri Lankan armed forces for having won the war, and the September 2015 Report of the OHCHR Investigation on Sri Lanka and its precursor, the 2011 Report of the UN Secretary General’s Panel of Experts which accuse the Sri Lankan armed forces of having committed human rights violations.

 The Tamil National Alliance which sits and according to JDSLanka even presides over the High Posts Committee, is on the other side of the divide and has a vested interest in ensuring that a person who can represent the government of Sri Lanka effectively does not get to Geneva. The TNA is routinely described by the international media as ‘proxies of the LTTE’ as the following examples show.

=     The Hindustan Times 6 November 2006 – an article titled “Pro-LTTE Tamil Party seeks Indian aid.” states that the Tamil National Alliance supports the LTTE.

=     The Economist 13 august 2009 – an article titled “Voting in the empty Tiger’s lair” states that the Tamil National Alliance used to be a proxy for the LTTE and took their orders from Velupillai Prabhakaran.

=     The Colombo Telegraph: 4 September 2018 – an article by Kumarathasan Rasingam titled ‘Tamil National Alliance – a sinking ship’ states that the Tamil National Alliance (TNA) was formed with the blessings of  LTTE leader Prabhakaran in 2002.

While the international media thus speaks of the direct link between the LTTE and the Tamil National Alliance, the LTTE for its part is portrayed as follows:

=        The Economic Times 12 January 2008 – an article titled “LTTE deadlier than al Quaeda: FBI” observes that the FBI had ranked the LTTE ahead of Al Quaeda and Hamas and as the deadliest terrorist organization in the entire world.

=        FBI Website 1 October 2008 – in a post titled “Taming the Tamil Tigers” asserts that the Tamil Tigers are among the most dangerous and deadly extremists in the world.

Thus if according to the JDSLanka website the person who had presided over the High Posts Committee on February 7th to vet Sri Lanka’s nominee to be the Permanent Representative to the UN in Geneva was M.A.Sumanthiran, a politician who belongs to the TNA which according to the news reports quoted above is widely considered to be a proxy of the world’s most ruthless and blood-thirstiest terrorist organization, would that not have been a travesty of propriety? It need hardly be stressed that anybody even remotely connected to the LTTE and its offshoots will have a vested interest in seeing to it that a person who can look after Sri Lanka’s national interest within the UN Human Rights Council is not sent to Geneva.

 Members of the TNA and especially individuals like M.A.Sumanthiran are connected to the NGO network that has been working against Sri Lanka both locally and in Geneva. This includes JDSLanka and ITJP which have been jointly canvassing against my appointment. I have written the most exhaustive account not just of the war, but of the entire conflict from the time it began in the 1950s till it ended in May 2009.

From that point onwards, The Island has comprehensively covered the international campaign launched against Sri Lanka. From the time the UN Secretary-General appointed a Panel of Experts to advise him on the issue of accountability with regard to allegations pertaining to the final stages of the conflict in Sri Lanka in June 2010, I have written extensively about the processes in the UN in relation to Sri Lanka.

 It’s well known that The Island exclusively made public the contents of the 2011 Report of the UN Secretary General’s Panel of Experts.  I have written extensively on the Resolutions that were passed against Sri Lanka in the UN Human Rights Council in 2012, 2013 and 2014. I have also written in extensive detail on the provisions of the controversial Resolution 30/1 and its extensions 34/1 and 40/1 which the previous government co-sponsored in 2015, 2017 and 2019. I have analysed the September 2015 Report of the OHCHR Investigation on Sri Lanka on which Resolution 30/1 was based.

 I have also analysed the implications of the local laws that the previous government introduced in fulfillment of the provisions of Resolution 30/1 such as the Office of Missing Persons Act, The International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance Act and the Mutual Assistance in Criminal Matters Act. In 2015, The Island exclusively made public the legal opinions and reports that six of the world’s foremost experts in the law of armed conflict, Sir Geoffrey Nice QC, Desmond de Silva QC, Rodney Dixon QC, Professor David M. Crane, Prof. Michael Newton and Maj. Gen. John Holmes had provided to the government of Sri Lanka. Apart from all this, I also happen to be a journalist who has analysed in minute detail the TNA influenced draft constitution which was presented to Parliament by the Prime Minister Ranil Wickremasinghe in January 2019.  

For all these reasons and more, Parliamentarian M.A.Sumanthiran and the TNA in general because of their politics, would have cause to be displeased at the fact that I have been nominated to represent Sri Lanka in Geneva. As such there is a serious conflict of interest issue if M.A.Sumanthiran or any member of the TNA even sits on the High Posts Committee when I as the nominee for the position of Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva turn up to be interviewed. Yasmin Sooka and the anti-Sri Lanka activists in JDSLanka will make accusations against me at that end and M.A.Sumanthiran et al. will examine those accusations at this end! How is the High Posts Committee of Parliament supposed to look after Sri Lanka’s national interest in such circumstances?  

Conflict of interest

 Section 7(f) of the draft Code of Conduct for Members of the Sri Lankan Parliament states that “Members shall declare any private interest or conflict of interest if any, relating to their public duties and take necessary steps to resolve any conflict  arising thereby in a way that the public interest is protected.” Has M.A.Sumanthiran declared as he should, that there will be a conflict of interest if he presides or even sits on the High Posts Committee when it interviews the nominee for the position of Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva? Obviously not. Even though Sri Lanka still does not have a proper code of conduct for MPs, that does not mean that they have a licence to do just as they please.

 In this context, I wish to draw attention to a 2008 report to the Lok Sabha of the Indian Parliament titled “Various facets of misconduct and basic attributes of standards of conduct/behavior expected of Members” where conflict of interest has been defined as “a situation in which a member has knowledge of his private pecuniary or non-pecuniary interest that is sufficient to influence the exercise of his public duties and responsibilities; or a situation in which a reasonably well informed person can have a reasonable apprehension that such a conflict of interest exists.” If any member of the Tamil National Alliance presides over or even sits on the High Posts Committee when the nominee for the position of Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva turns up to be interviewed, will not any ‘reasonably well informed person’ have a reasonable apprehension that a conflict of interest exists?

 The Lok Sabha report quoted above observes that the vote of a member can be challenged on the ground of personal, pecuniary or direct interest and can even be disallowed by the Speaker if, in his opinion, it has been validly challenged. Objections can also be taken to the inclusion of a member in a Parliamentary Committee on the ground that the member has a personal, pecuniary or direct interest of such an intimate character that it may with prejudice affect the consideration of any matters to be considered by the Committee. If the Speaker holds that the member in question has a personal, pecuniary or direct interest in the matter before the Committee, he ceases to be a member thereof forthwith.

 The Parliamentary Research Service of the Indian Parliament states that Legislators may be required to disclose interests where they hold pecuniary interests (income from employment, shareholding, and directorship) and non-pecuniary interests (membership of an interest group).  In some cases, the legislator may be asked not to participate in the discussion or vote on a topic where there may be a conflict of interest. An MP may object to another MP joining a Parliamentary Committee on the grounds that he has personal, pecuniary or direct interest.  Till the Speaker’s decision, the MP cannot vote in the committee.  If the Speaker decides against the MP, he shall quit as a member of the committee. Such is the practice in India.

Smear campaign

Of course, Members of the Sri Lankan Parliament can argue that we don’t have the rules that the Indian Parliament has, so we can do just as we please and ride roughshod over all notions of propriety. The JDSLanka-ITJP representations made to the High Posts Committee of Parliament against my appointment as the Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva contain two allegations – firstly that I was a member of a death squad called PRRA in the late 1980s, and secondly that on the instructions of Mr Ranil Wickremesinghe former Prime Minister and present leader of the United National Party, I had killed four people including two lawyers called Kanchana Abeypala and Charitha Lankapura. I categorically reject all such allegations.  

If anyone asserts that I was a member of a death squad called PRRA, it is up to the person making that assertion to prove it in a court of law. Likewise, if someone claims that I had killed anybody, that too should be proved in a court of law. These alleged incidents are supposed to have taken place over 30 years ago. Twenty years ago, in 2000, there was a smear campaign orchestrated against the then Opposition Leader Ranil Wickremesinghe and myself just before Parliament was dissolved for the general election of the year 2000. I was then perceived to be the media advisor to Mr Wickremesinghe. This smear campaign of 20 years ago has been revived for the collateral purpose of questioning my suitability to be the Permanent Representative of Sri Lanka to United Nations in Geneva.

 The specific allegation in the ITJP-JDSLanka representations made against me to the High Posts Committee, is that the killings of four persons including Kanchana Abeypala and Charitha Lankapura had taken place on the instructions of Mr Ranil Wickremesinghe. Those who are alleged to have been killed are supposed to be members of the JVP. Political fellow travellers of the Tamil National Alliance like the ITJP and JDSLanka have brought this issue before the High Posts Committee. Yet for the past 10 years and more, both the JVP and the TNA have worked very closely with Mr Ranil Wickremesinghe.

 At the 2010 Presidentail elections, Mr Ranil Wickremesinghe, the JVP and the TNA all worked together in an attempt to make Gen. Sarath Fonseka the President of this country. Though they failed on that occasion, the collaboration between these parties continued and in 2015, Mr Wickremesinghe, the TNA and the JVP working together succeeded in making Mr Maithripala Sirisena President of this country. Mr Ranil Wickremesinghe then became Prime Minister and the TNA and the JVP unequivocally accepted his leadership. At a Cabinet meeting that took place on 21 January 2015, an Anti-Corruption Committee was formed under the Leadership of Prime Minister Ranil Wickremasinghe. TNA leader R. Sampanthan, TNA Parliamentarian M. A. Sumanthiran and JVP Leader Anura Kumara Dissanayake were all members of that Committee.

 JVP leader Anura Kumara Dissanayake in fact was appointed as the head of the Rapid Response Committee of that Anti-Corruption Committee headed by Prime Minister Wickremesinghe. If the JVP leader had believed for one moment that Prime Minister Ranil Wickremesinghe had actually instructed anyone to kill their members or sympathizers, he would not have accepted the position of Head of the Rapid Response Committee of the Anti-Corruption Committee under Wickremesinghe. Throughout the tenure of that government, the JVP and the TNA stood by Mr Ranil Wickremesinghe. When he was ousted from the position of PM in October 2018, the TNA and the JVP were right at the forefront of the campaign to have him reinstated and they succeeded in doing so.

 The High Posts Committee should take note of the fact that according to the scurrilous allegation made by JDSLanka and the ITJP, it’s Mr Ranil Wickremesinghe who had given me instructions to kill the four people they have mentioned. Mr Ranil Wickremasinghe is still in Parliament and still the leader of the United National Party. I invite the High Posts Committee and particularly its TNA and JVP members to ask Mr Ranil Wickremesinghe whether at any point in the past, he gave me instructions to kill anybody. That I think, would be the best way to put this matter to rest.

Courtesy Adaderana

The United States Ambassador to Sri Lanka has been summoned to the Ministry of Foreign Relations over the travel restriction imposed on Commander of the Army Lieutenant General Shavendra Silva.

The Government of the United States imposed travel restrictions on Lieutenant General Shavendra Silva and his immediate family members due to credible information of his involvement in gross violations of human rights”.

However, the Foreign Ministry issued a statement, pointing out that there were no substantiated or proven allegations of human rights violations against the Army Commander and strongly objected to the travel restrictions imposed on him.

Accordingly, the US  Ambassador to Sri Lanka has been summoned to the Ministry tomorrow (16) to convey Sri Lanka’s stance on the matter, stated Foreign Minister Dinesh Gunawardena.

උපුටා ගැන්ම  හිරු පුවත්

යුද හමුදාපති සහ වැඩබලන ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා සහ ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ට ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය විසින් සංචාරක තහනමක් පැනවීමට එරෙහිව ශ්‍රී ලංකාව දැඩි විරෝධය පළ කරනවා.

විදේශ සබඳතා අමාත්‍යාංශය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප්‍රකාශ කළේ ස්වාධීනව තහවුරු නොකළ මූලාශ්‍ර මත පදනම්ව එක්සත් ජනපද රජය විසින් ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා සහ ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ට මෙලෙස සංචාරක තහනමක් පනවා ඇති බවයි.

ඔහු මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කරන පුද්ගලයෙකු ලෙස හඳුනාගෙන ඇති බව එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුව නිවේදනය කිරීමත් සමග මෙම තහනම පනවා ඇති බවයි විදේශ සබඳතා අමාත්‍යාංශය සඳහන් කළේ.

ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා එවකට රාජ්‍ය නායකයා විසින් යුද හමුදාපතිවරයා ලෙස පත් කරනු ලැබූයේ ඔහුගේ ජ්‍යෙෂ්ඨත්වය සැලකිල්ලට ගනිමින්.

එමෙන්ම, ඔහුට එරෙහිව මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම පිළිබඳ කිසිදු සනාථ කළ චෝදනාවක් නොමැති බවත්, රජය අවධාරණය කළා.

වත්මන් රාජ්‍ය නායක ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා වැඩබලන ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී ලෙස උසස් කරනු ලැබූයේ ඔහු දීර්ඝ කාලයක සිට සේවයේ නිරත ජ්‍යෙෂ්ඨතම හමුදා නිලධාරියා වීම හේතුවෙන්.

ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා යුද හමුදාපති ධුරයට පත් වී මාස 6 ක කාලයක් ගත වීමෙන් අනතුරුව, මෙම සංචාරක තහනම පනවා තිබෙනවා.

එමෙන්ම, විශේෂඥතාවකින් යුත් පුද්ගලයන් ජාතික ආරක්ෂාවට අදාළ තනතුරු දැරීම පදනම් කරගෙන විදේශීය රාජ්‍යයක, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෙස තේරී පත් වූ ජනාධිපතිවරයෙකුගේ පරමාධිපත්‍යය පිළිබඳව ප්‍රශ්න කිරීම කණගාටුවට කරුණක් බවයි විදේශ සබඳතා අමාත්‍යාංශය ප්‍රකාශ කළේ.

මේ නිසා තොරතුරු මූලාශ්‍රවල සත්‍යතාව තහවුරු කර එම තීරණ සමාලෝචනය කරන ලෙස ලක් රජය ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.

ඇමරිකානු රාජ්‍ය ලේකම් මයික් පොම්පියෝ ඊයේ මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප්‍රකාශ කළේ යුද්ධයේ අවසන් අදියරේ 58 වන බලසේනාංකයේ අණදෙණ නිලධාරියා වශයෙන් ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කළ බවට විශ්වසනීය සාක්ෂි පවතින බවයි.

ඒ අනුව, එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ විදේශ මෙහෙයුම් සහ පරිපූරක වැඩසටහන් පනතට අනුකූලව ලූතිනන් ජනරාල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා සහ ඔහුගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ට ඇමරිකාවට ඇතුළු වීම වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි අත්හිටුවන බව එමගින් නිවේදනය කළා.

එහෙත්, ලක් රජය සහ ශ්‍රී ලාංකීය ජනතාව සමග පවතින ද්වීපාර්ශවික සබඳතා අඛන්ඩව පවත්වා ගැනීමටත්, ආරක්ෂක සහයෝගිතාව තවදුරටත් ශක්තිමත් කිරීමටත්  ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය කැපවී සිටින බවයි රාජ්‍ය ලේකම් මයික් පොම්පියෝ නිකුත් කළ නිවේදනයේ වැඩිදුරටත් දැක්වෙන්නේ.

මේ අතර, අස්ගිරි පාර්ශවයේ ලේඛකාධිකාරි පූජ්‍ය මැදගම ධම්මානන්ද හිමියන් ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය ගෙන ඇති මෙම තීරණය අනුමත නොකරන බව මහනුවරදී අද මාධ්‍ය වෙත අදහස් දක්වමින් ප්‍රකාශ කළා.

උපුටා ගැන්ම  හිරු පුවත්

ආර්ථික අර්බුදයෙන් රට ගොඩ ගැනීමට ජනාධිපතිවරයා ගන්නා උත්සාහය වෙනුවෙන් ශක්තිමත් පාර්ලිමේන්තුවක් ඇති කිරීමට සහය දක්වන බව හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා පවසනවා.

මේ අතර ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය හා ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ සන්ධාන ගතවීම සම්බන්ධයෙන් දේශපාලනඥයින් විවිධ අදහස් පළ කරනවා.

Gampaha Sinhayo

– Palitha Ariyarathna

https://books.google.lk/books?id=EG-uwWz9hUoC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false

We need a closure. We know how many Sri Lanka Armed Forces personnel died or were injured during the final phase of the conflict but the problem lies in determining the dead LTTE and dead Tamil ‘civilians’. Confounding matters is that LTTE had a trained and armed civilian terrorist unit. These civilians dying during hostilities with the Sri Lankan Armed Forces CANNOT be categorized under civilian dead. Obviously ICRC, UN, UNHRC, OHCHR & OISL and all entities on the ground during the conflict are shy to answer how many LTTE died, how many civilian LTTE died and how many Tamil civilians who had no role in hostilities died and more importantly how many of these Tamil civilians were killed by LTTE or by Sri Lankan Armed Forces. Without being able to answer these fundamental questions no one has any right to credit all deaths to the Sri Lankan Armed Forces & accuse them of war crimes. The British MPs writing on behalf of LTTE fronts in UK better have answers to these questions.

Paul Scully MP as head of the All-Party Parliamentary Group for Tamils has written to the British Foreign Secretary on 29 January 2020 has sought clarification on 3 points related to Sri Lanka’s conflict which ended in May 2009.

1. When & how people died
2. How many of the missing are dead & their details
3. Why Sri Lanka is withholding information.

Point 3 is important and certainly demands the OMP and LLRC & MOD to combine the names and prepare a master list of the dead/missing with details. But, it also necessitates Britain and all other foreign countries to come clean about the Tamil refugees/asylum seekers in their countries as well. For all we know some of the missing, presumed dead may actually be alive and living in the UK, EU, Canada, Australia etc… we have very valid reasons to claim this as the case of Kathiravel Thayapararaja, said to have been tortured and killed by the Sri Lankan security forces on 13th September 2009 (after LTTE defeat) but ended up very much alive when arrested by Indian police in 2014 (5 years later). So for 5 years the Sri Lankan Armed Forces had been accused of killing Thayapararaja and NONE of the accusers saw fit to apologize to the Armed Forces & Sri Lankan Government or correct their stories.

But who is MP Paul Scully – he may be head of the APPG-Tamils but he was also speaking at the Mullivaikkal Remembrance Day 2018 at the Reformer’s Tree, Hyde Park, London

What is noteworthy about the APPG-for Tamils is that its registered secretariat is the British Tamil Forum a group banned in April 2014 at a LTTE Front using UNSC Resolution 1373 but had the ban removed following the co-sponsored of UNHRC Resolution in September 2015 on a flimsy excuse of ‘reconciliation’ https://publications.parliament.uk/pa/cm/cmallparty/180606/tamils.htm

What is also interesting is that the funding of All Party Parliamentary Groups tracking millions of pounds was launched in 2017 and it would interesting to find out who funds APPG-Tamils. https://www.theguardian.com/politics/ng-interactive/2017/jan/06/track-the-millions-of-pounds-given-to-all-party-parliamentary-groups

TERRORIST FRONT LOBBIES BRITISH POLITICIANS

Let’s now keep to facts & fundamentals

If we go by official figures – complaints filed with the Presidential Commission of Missing Persons has only 23,586 as of 2017, of which 5000 are missing Sri Lankan soldiers.

Who are the 18,586 in the Missing Persons Commission.

OMP must release their names.

The 2011 Lessons Learnt & Reconciliation Commission Report declared 22,247 LTTE dead of which 11,812 had been identified by name. Has the remaining 10,435 LTTE dead been identified and are any of these names included in the OMP list?

The UN Country Team report gave 7721 dead – have these names been identified

The GoSL survey at end of conflict claimed 7400 dead – have these names been identified

The population survey done by Tamil Teachers in July 2011 revealing 7896 dead – have these names been identified

CAN THOSE WHO CLAIM 40,000 to 100,000 to even 200,000 submit the names of the dead?

But we can piece the puzzle of the missing or dead if the foreign governments helped by disclosing names of Tamil refugees/asylum seekers.

When LTTE retreated they took a lot of Tamils to be used later as human shields & hostages.

The appeals by UNSG, UNSC and diplomats to LTTE to release Tamil civilians is proof of this. That LTTE shot and killed Tamils fleeing is also nothing the UN system & diplomats can deny. The question is HOW MANY TAMILS who tried to flee did LTTE kill? These deaths cannot be credited to the Sri Lanka Army account.

CATEGORIZING MISSING TAMILS BY NUMBERS & IDENTIFYING THEM

• How many Tamils were forcibly taken by LTTE
• How many Tamils were forcibly taken by LTTE & killed for disobeying LTTE
• How many Tamils were forcibly taken by LTTE, made to fight & died fighting
• How many Tamils fighting for LTTE in civilian clothing were left to die or shot by LTTE when injured to prevent them disclosing details to Sri Lanka Armed Forces
• How many LTTE fighters who were injured were killed by LTTE (ex: put into buses & exploded)
• How many Tamils did LTTE bury without informing their parents?
• How many unidentifiable LTTE fighters who died during fighting were not accepted by LTTE when ICRC wanted to hand over bodies to them and had to be buried by Sri Lanka Army (none of these can be categorized as civilians)
• How many Tamils fled the country & where did they flee too?
• How many Tamils are using UN cards & buying time to gain residence in countries?
• How many Tamils applying as asylum seekers/refugees are kept secret by foreign govts for geopolitical arm twisting against Sri Lanka.
• How many Tamils who were not involved in hostilities died due to collateral damage as a result of both LTTE & Sri Lanka Armed Forces exchanging fire
• How many are intentionally hiding and living under a bogus name but are claiming to be ‘missing’ in order for their families to claim compensation?

LTTE caught shooting civilians trying to escape their area.

Can all those accusing Sri Lanka’s armed forces of war crimes give figures and names of

• LTTE killed in uniform
• LTTE killed in civilian clothing
• LTTE civilian armed unit killed in combat
• Tamil civilians forced to fight for LTTE & dying during hostilities
• Tamil civilians trying to flee killed by LTTE
• Tamil civilians who had no role in hostilities dying from LTTE fire
• Tamil civilians who had no role in hostilities dying from Sri Lanka Armed Forces fire.

Only those who can supply proper evidence to above questions can accuse Sri Lankan Armed Forces of any war crimes – otherwise as a Nation we refuse to accept fairy tales and we will not allow our National Army be defined as war criminals for no reason.

Shenali D Waduge

MCC is one of the 3 pillars of US National Security Strategy initially rolled out in 2002 (Defense, Development & Diplomacy) ACSA and SOFA are clear US strategic military arrangements while MCC falls into category of US national security strategy ‘development’ pillar.  US national security strategy’s 3 pillars aligns to Dept of State & USAID Joint Strategic Plan 2018-022. The 4^th pillar of the NSS (Advance American Influence”) stresses the importance of collaboration with partners and focusing investments where the U.S. Government can have the most impact (this is envisaged via privatizing State land for commercial purposes with US companies and transnational companies operating the economic corridor). By virtue of MCC Board having member of USAID – the MCC-USAID connection is also clear. With US Secretary of State & Congress aligned to MCC-ACSA-SOFA the connections of the 3 cannot be ignored either. Some are naïve enough to demand to be shown in black & white how the 3 are connected! While the 4-member Committee only subjecting their review to the clauses of MCC Agreement, the GoSL cannot afford to ignore the geopolitical objectives of the US aligned to its national security strategy, indo-pacific strategy and overall objective to contain China as well as grab resources in Asia Pacific for US & Allies. We are foolish not to connect the dots & ignore the future dangers.

It is not a US military base that US intends to set up in Sri Lanka but a US military logistics hub (‘lily-pad concept)

In 2017 Congress passed the Reinforcing Education Accountability in Development (READ) Act, (Division A, Public Law 115-56). US agencies part of this ACT are U. S. Agency for International Development (USAID), Department of State, Department of the Treasury, Department of Labor, Department of Education, Department of Agriculture, Department of Defense, Chief Executive Officer of the Millennium Challenge Corporation (MCC), National Security Advisor, and Director of the Peace Corps. These agencies will work with partner countries, other donors, multilateral organizations, the private sector, non-government organizations (NGOs), and faith-based institutions around the world. The READ document features 3 players operating in Sri Lanka – US State Dept, MCC & US Peace Corps. https://www.usaid.gov/sites/default/files/documents/1865/USG-Education-Strategy_FY2019-2023_Final_Web.pdf

How US is influencing Sri Lanka

• LAW ENFORCEMENT: US training & assisting Sri Lankan officials in counter-narcotics, counter-terrorism
• JUDICIARY: USAID assisting rule of law & improve management of legal system & policy formulation in partnership with Sri Lanka Bar Association & US Legal Aid Commission
• TREASURY: US Treasury assisting fiscal & debt challenges
• AGRICULTURE: US has given $21m to increase dairy sector
• EDUCATION: US Peace Corps to teach ‘AMERICAN’ English
• MEDIA: US embassy Colombo training journalists on access to information, types of stories covered and improving English
• PARLIAMENT/MPs: 2016, collaboration between Sri Lanka Parliament & US House Democracy Partnership training MPs and Parliament staff
• LOCAL GOVERNMENT: USAID training local government institutes in Eastern Province & reintegration and stabilization in North & East
• GENERAL PUBLIC: USAIDtraining democratic governance, women and minorities

Asia Reassurance Initiative Act of 2018 specifically calls for expanding cooperation with democratic partners in South Asia, including Bangladesh, Nepal, and Sri Lanka.”

US influence increasing since 2015 Regime Change

• 2018 – US ‘brilliantly succeeded’ in deploying US Indo-Pacific Command within days of Easter Sunday attack on pretext of assisting Sri Lanka fight ISIS.
• Aug 2018 USS Anchorage and a unit of US Marines visited Trinco port.
• Dec 2018 – US set up ‘logistics hub’ to ‘receive support, supplies & services’ for US Navy ships operating in the Indian Ocean.
• Jan 2019 – US Navy’s 7^th Fleet for 2^nd time carried out ‘temporary cargo transfer’ using Bandaranaiake International Commercial Airport to move supplies to US aircraft carrier USS John C Stennis located in Trinco (Colombo-Trinco connecting by air) US Military craft did not come under Sri Lanka Civil Aviation Authority but was landing on Sri Lankan soil & over Sri Lankan airspace & were levies paid or waivered – if an accident/crime happened who would adjudicate?
• 23 Jan 2019 US Embassy Colombo “The United States Navy is doing a cargo transfer operation at Sri Lanka’s main international airport under a plan to use the island’s location to make it a MILITARY LOGISTICS HUB”
• Jan2019 Commenting on the cargo transfer operation – 7^th Fleet’s Logistics Readiness Cell Chief Lt. Austin Gage says “We are generating standard operating procedures to optimize our supply chain to be more agile and mobile and utilize strategic locations in the Indian Ocean.” 
• USS John C. Stennis Leverages Logistics Hub in Sri Lanka – (US Navy website) https://www.navy.mil/submit/display.asp?story_id=108052 September 2019 Taking advantage of a growing naval partnership with Sri Lanka, the Nimitz-class aircraft carrier USS John C. Stennis (CVN 74) established a logistics hub in Sri Lanka to receive support, supplies and services at sea”
• Dec 2019 – USS John C Stennis visits Trinco Port as part of Pentagon’s plans to establish a logistics hub for US Navy. A Mass Communication Specialist on board USS John C. Stennis in a dispatch to the US Navy official web portal wrote: The primary purpose of the operation is to provide mission-critical supplies and services to U.S. Navy ships transiting through and operating in the Indian Ocean. The secondary purpose is to demonstrate the U.S. Navy’s ability to establish a temporary logistic hum ashore where no enduring U.S. Navy logistic footprint exists.”
• The primary purpose of the operation is to provide mission-critical supplies and services to U.S. Navy ships transiting through and operating in the Indian Ocean,” said Lt. Bryan Ortiz, John C. Stennis’ stock control division officer. The secondary purpose is to demonstrate the U.S. Navy’s ability to establish a temporary logistics hub ashore where no enduring U.S. Navy logistics footprint exists.”

SOFA allows US personnel rights & privilege in a host country

Status of Forces Agreement includes access to facilities free of charge, right to own and operate telecommunication systems and use of radio spectrum, waiver of claims for damages and losses including death, disputes to be settled by consultation and not through any national or international court.

SOFA establishes the rights and privileges of US personnel present in a country in support of the larger security arrangement.

Draft text of SOFA leaked via Sunday Times. Provisions in the SOFA include, the wearing of uniforms, taxes and fees, carrying of weapons, use of radio frequencies, licences, and customs regulations.

Washington was ‘pushing hard’ to sign SOFA which Pentagon traditionally demanded as pre-requisite to establishing military bases in foreign countries (M K Bhadrakumar Jul2019)

https://dailynewsteller.blogspot.com/2019/07/what-is-sri-lanka-and-usa-sofa-agreement.html

ACSA allows US logistics & supplies usage in a host country

Acquisition and Cross Servicing Agreement (ACSA), the Status of Forces Agreement (SOFA) and Millennium Challenge Compact (MCC) are agreements integral to US national security and self-defense strategies

ACSA provides for joint military cooperation between Sri Lanka and the US and includes logistic support, supplies, services and the use of airports and ports during „unforeseen circumstances‟. ACSAs also allows visiting military forces to receive logistic support in the form of supplies; petroleum; transportation; base operations support; use of repair and maintenance facilities; and access to airfields and ports.

The 2007 ACSA required renewal but the 2017 ACSA signed by Ranil Govt & contents not disclosed to the Public or Parliament does not require renewal.

This would be the FIRST TIME foreign US/Allied troops would be permitted to freely roam the country in uniform, carrying weapons and communications equipment. Note IPKF was confined ONLY to war torn areas of North/East.

Sri Lanka has no authority to take any legal action against US troops in Sri Lanka for any crime or abuse committed by them.

While China’s presence in Sri Lanka and Hambantota Port, the US ACSA and SOFA are purely military for servicing US personnel (uniformed and civil) as well as contractors.

US PEACE CORPS

https://www.peacecorps.gov/news/library/peace-corps-and-sri-lankan-ministry-education-sign-memorandum-understanding/

https://www.state.gov/wp-content/uploads/2019/02/18-226-Sri-Lanka-Cultural-Exchg-Peace-Corps.pdf?fbclid=IwAR2vNWXdZPzc6-7sxbtmhzxTx7gIynMsS72-Y3sLh6q1RHP50J42keBxFW4 (please read the exemptions and immunities given to the Peace Corps and what is Sri Lanka getting in return? Americanized English and ‘American values’?

Article 1 (4) The Government of Sri Lanka shall bear such share of the costs of the Peace Corps program incurred in Sri Lanka” HOW MUCH ?

MCC: AID as part of US National Security Strategy

ACSA Sri Lanka was signed on August 4, 2017

MCC is a US Government entity. Its Board is headed by the US Secretary of State and includes Secretary of the Treasury, USAID, US Trade Representative and private sector officials. MCC Grants are funded by US Congress.

The Millennium Challenge Corporation (MCC) is requesting $800 million for fiscal year (FY) 2019, to support compacts in Tunisia, Burkina Faso, and Sri Lanka……… This request will advance U.S. values and interests overseas”

Sri Lanka’s compact will focus on modernizing the country’s transportation and land management sectors. These interventions are aimed at reducing transport bottlenecks and congestion in the Western Province and between the Western Province and other regions; and optimizing the use of state lands for commercial purposes.”

We have explained that the Indo-Pacific Strategy is the name we give to US policy. It describes what we Americans strive to do to protect and advance a free, open, and secure Indo-Pacific Region,” US Ambassador Randy Berry to Nepal on MCC.

https://tkpo.st/2niJVdW

Acting Deputy Assistant Secretary of State for South Asia David J Ranz, said that the Millennium Challenge Corporation(MCC) where the US has put $500 million in grant to Nepal is part of the Indo-Pacific Strategy

http://bit.ly/2JCCLuk

MCC part of US National Security Strategy – https://www.jstor.org/stable/25261924?seq=1

Foreign Aid component is a key component of a comprehensive US national security strategy and every bit important as investment in military power (Is the Millennium Challenge Corporation Overstating Its Impact by United States. Congress. House. Committee on Foreign Affairs. Subcommittee on Asia, the Pacific, and the Global Environment)

Republican lawmakers (Paul Ryan’s FY2015 budget) and, more recently, by the Heritage Foundation—calls for scaling back or phasing out the US Agency for International Development (USAID) and elevating the Millennium Challenge Corporation (MCC) as the lead foreign assistance agency. https://www.cgdev.org/blog/should-trump-administration-cut-usaid-expand-mcc

https://www.heritage.org/global-politics/report/foreign-aid-congress-should-shift-usaid-funds-the-millennium-challenge (Congress should shift USAID funds to MCC proposal by Heritage Foundation)

ACSA signing was mooted by Prasad Kariyawasam who unknown to all was employed by the US federal government backed Agency for International Development (USAID) but working inside Sri Lanka’s Parliament.

M K Bhadrakumar says that US interference is ‘destabilizing’ Sri Lanka and that it is happening only because of ‘India’s passivity bordering acquiescence’ – it is unfortunate that India is going to be held accountable by Asia for destabilizing entire Asian continent.

WHAT IF family member end up working for MCC-PEACE CORPS in Sri Lanka & all are entitled to IMMUNITIES and TAX EXEMPTIONS?

Shenali D Waduge

Courtesy Adaderana

Sri Lanka has taken strong objection to the imposition of travel restrictions on Commander of the Army Lieutenant General Shavendra Silva and his immediate family members by the Government of the United States, based on independently unverified information.

The media release of the Ministry of Foreign Affairs, published today (14), noted that Lieutenant General Shavendra Silva was appointed as the Commander of the Army by the then-Head of State, taking into account his seniority and that there were no substantiated or proven allegations of human rights violations against him.

His elevation as the Acting Chief of Defence Staff by the current Head of State President Gotabaya Rajapaksa was on account of his being the senior-most serving military officer,” it read further.

The Sri Lankan government also pointed out that the timing of this travel restriction six months after Lieutenant General Shavendra Silva’s appointment as the Army Chief is concerning.

It is disappointing that a foreign government should question the prerogative of the democratically elected President to call upon persons with proven expertise to hold key positions on national security-related matters,” the statement continued.

The Government of Sri Lanka has accordingly requested the United States to verify the authenticity of the sources of information and to review its decision.

The State Department of the United States today (14) designated Lieutenant General Shavendra Silva due to credible information of his involvement, through command responsibility, in gross violations of human rights, namely extrajudicial killings, by the 58th Division of the Sri Lanka Army during the final phase of Sri Lanka’s Civil War in 2009.”

The press statement of the State Department noted that this measure was taken under Section 7031(c) of the Department of State, Foreign Operations, and Related Programs Appropriations Act.

Section 7031(c) provides that, in cases where the Secretary of State has credible information that foreign officials have been involved in a gross violation of human rights or significant corruption, those individuals and their immediate family members are ineligible for entry into the United States.”

Hence, the immediate family members of Lieutenant General Shavendra Silva were also publicly designated and barred from entering the country

Courtesy Adaderana

The State Department of the United States has designated the Commander of Sri Lanka Army, Lieutenant General Shavendra Silva due to credible information of his involvement in gross violations of human rights”.

The press statement published by the State Department read that it will designate Shavendra Silva’s immediate family members as well.

The State Department’s complete statement is as follows: 

The Department of State has designated Lieutenant General Shavendra Silva, current Commander of the Sri Lanka Army and Acting Chief of Defense Staff, as required under Section 7031(c) of the Department of State, Foreign Operations, and Related Programs Appropriations Act, due to credible information of his involvement, through command responsibility, in gross violations of human rights, namely extrajudicial killings, by the 58th Division of the Sri Lanka Army during the final phase of Sri Lanka’s Civil War in 2009.

Section 7031(c) provides that, in cases where the Secretary of State has credible information that foreign officials have been involved in a gross violation of human rights or significant corruption, those individuals and their immediate family members are ineligible for entry into the United States.  The law also requires the Secretary of State to publicly or privately designate such officials and their immediate family members.  In addition to the public designation of Shavendra Silva, the Department is also designating his immediate family members.

The allegations of gross human rights violations against Shavendra Silva, documented by the United Nations and other organizations, are serious and credible.  His designation underscores the importance we place on human rights in Sri Lanka and globally, our concern over impunity for human rights violations and abuses, as well as our support for promoting accountability for those who engage in such acts.  We urge the Sri Lankan government to promote human rights, hold accountable individuals responsible for war crimes and human rights violations, advance security sector reform, and uphold its other commitments to pursue justice and reconciliation.

We deeply value our partnership with the Sri Lankan government and the long-standing democratic tradition we share with the Sri Lankan people.  The United States remains committed to strengthening the bilateral relationship with Sri Lanka and helping reshape its security forces to tackle current and emerging threats.  Security cooperation will continue to emphasize respect for human rights as a fundamental component of our training, assistance, and engagements.

The United States will continue to use all available tools and authorities, as appropriate, to address human rights violations and abuses around the world no matter when they occurred or who perpetrated them.  Today’s actions underscore our commitment to support human rights, promote accountability for perpetrators, and encourage reconciliation in support of a peaceful, stable, and prosperous Sri Lanka.